“Para sa pagtutulak. Patuloy kong itinutulak ang isyu tungkol kay Rowan na hindi alam kung gaano ka nasasaktan. I just want you to be happy and a part of me thinks Rowan is your happiness. Matagal mo na siyang mahal kaya mahirap paniwalaan na wala na ang lahat.""Letty..." Nagbibiro siya kaya hindi niya ako binibigyan ng pagkakataong magsalita.“Gusto kong magkaroon ka ng pagkakataong maging masaya. Sinabi mo sa akin na gusto mo noon na magkaroon ng nararamdaman si Rowan para sa iyo, ngunit ngayon na tila mayroon siya, hindi ka naniniwala at tutol ka. Hindi ko lang gets"bumuntong hininga ako. Ito na naman? Nagsasawa na akong marinig silang mag-usap tungkol kay Rowan at sa mga sinasabi niyang nararamdaman. Ito ay gumugulo sa aking isipan sa tuwing ginagawa nila ito. Hindi naging factor si Rowan sa buhay ko at gayundin ang kanyang nararamdaman. Maaari niyang kunin ang mga ito at itulak ang mga ito sa kanyang natigil na asno para sa lahat ng aking inaalagaan."I'm going to explain
Umikot-ikot ako. Laking gulat ko ng makita si Rowan na nakatayo sa likod ko.Maaari bang lumala ang araw na ito? Tanong ko sa sarili ko, umuungol sa loob.“Rowan?” Napasigaw ako, natigilan. “Anong ginagawa mo dito?”Sa dinami-dami ng pagkakataon na nakabangga ko siya, bakit ngayon kapag nakatayo ako sa harap ng isang sex toy shop?Ito ay dapat ang pinakanakakahiya na bagay na naranasan ko. "Maaari ko bang itanong sa iyo ang parehong bagay?" Sabi niya sabay tingin sa likod ko.Pakiramdam ko namumula ang pisngi ko, dahil alam kong wala akong sasabihing makakaalis sa sitwasyon ko. Nakatayo ako sa harap ng shop at ang mga bintana nito ay nakadispley ng iba't ibang sex toys. Mahirap ipagkibit-balikat kung anong klaseng tindahan ito.Ibinalik ko ang tingin ko sa tindahan bago humarap sa kanya ng kinakabahan. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan, pero ako."Nandito ako para mamili ng mga maternity na damit at bumili ng mga gamit para sa sanggol," pagsisinungaling ko.Nakatingin
Nakangiti at sinenyasan kami ng store attendant. "Sundan mo ako. My name is Wendy and we have just received beautiful exclusive pieces na sigurado akong magugustuhan ng asawa mo”Bago ko pa siya maitama sa pagkakamali niya. Hinawakan ni Rowan ang kamay ko at marahan akong hinila papasok sa tindahan. Nakasunod sa likod ni Wendy na parang tuta.Pinaupo niya kami sa isa sa mga sofa saka umalis. Lumingon ako at sinamaan ng tingin si Rowan. Ganap na asar."Ano iyon sa likod?" I fume, feeling ko umabot sa mga delikadong peak ang galit ko.Tinatamad siyang tumingin sa akin, bago ako sinagot ng isa pang tanong. "Ano ang ano?"“Huwag mo akong paglaruan! Bakit mo ako tinawag na asawa, nakalimutan mo bang hiwalay na tayo? O nililigawan mo ngayon si Emma?""Here are the pieces" sabi ni Wendy na naglalakad papunta sa amin na may dalang salansan ng mga damit.Ano bang meron sa kanya at humarang sa akin. Galit ako ngayon sa kawawang kaluluwa dahil naasar si Rowan sa akin."Paano kung magsim
Rowan.Fuck! Pinagmamasdan ko ang pagtakas ni Ava mula sa tindahan. Gusto ko siyang sundan, pero alam ko na nasiraan ako ng husto.Nakita ko ang gulat sa mga mata niya, pero para akong nababaliw. Natigilan ng tuluyan ang isip ko nang makita ko ang halos hubad na katawan niya. Hindi ko namalayan na lumipat na ako o nakorner ko na siya. Hanggang sa itinulak niya ako palayo ay napagtanto ko kung ano ang gagawin ko.Asawa ko siya for fucks sake, pero never niya akong naapektuhan sa level na ito. Ilang beses ko na siyang nakitang hubo't hubad pero iba na sa pagkakataong ito. Hindi ko maipaliwanag ito, ngunit ito ay. Parang first time ko siyang nakita.Maganda ang aming buhay sex, ngunit lagi akong nagpipigil. Mahal ko pa rin si Emma noon at sa tuwing humihingi ako ng intimacy kay Ava, parang pinagtaksilan ko si Emma.Ito ang pinakamahirap sa simula ng aming kasal. Nalulunod ako sa guilt sa tuwing hahawakan ko si Ava. Laging iniinom ang sarili kong katangahan pagkatapos namin. Pagkata
“Sir?” siya pick up sa unang ring."May bagong artikulo tungkol sa amin at Ava na umiikot, gusto ko itong ibagsak" Ungol ko, na pinalakas ng galit."Nakikita ko, bigyan mo ako ng sampung minuto""Ipaalam din na kung may mahuhuling sumulat ng mga artikulo tungkol sa pribadong buhay ni Ava, mahaharap sila sa pagkabangkarote""Opo, ginoo"Pinutol ko na ang telepono, nauutal pa rin.Si Ava ay palaging isang pribadong tao. Pinoprotektahan ko ang kanyang privacy sa buong baybayin. Hindi mahalaga kung ano ang kinakailangan."Anong nangyayari sa inyo ni Ava, Ro?" tanong ni nanay pagkatapos niya. Ang kanyang titig ay tumatagos sa akin na para bang sinusubukan niyang hanapin ang mga sagot sa pamamagitan ng pagtitig ng malalim sa aking kaluluwa.Natutuwa akong hindi siya nagtanong kung totoo ang alingawngaw ng pagbubuntis. Hindi ko iyon sikretong sabihin at hindi ko rin sasabihin sa kanya."I don't know" frustration kong sagot sa kanya."Sinabi sa akin ni Kate na malayo ka kay Emma. Sin
Ava. Sa sandaling nakita ko ang aking mga magulang sa aking pintuan, alam kong nakita nila ang mapahamak na artikulo. Ipinadala sa akin ni Letty ang link ilang minuto pagkatapos kong makauwi. Naiinis ako nito nang higit pa sa dati. Hindi pa ako handang ipaalam sa iba at pinasabog ito ng maldita na paparazzi sa buong internet. Hindi man lang ako nag-alala sa reaksyon ng iba. Ang pag-aalala ko ay nasa reaksyon lamang nina nanay at tatay. Wala lang akong nagawang paraan para sabihin sa kanila na buntis ako. Ang buong bagay ay mas kumplikado dahil hindi pa rin sila kinakausap ni Ethan. Ang artikulo ay nawala ilang minuto bago dumating ang aking mga magulang. Malaki ang hinala ko na may kinalaman si Rowan dito. Pangalan lang niya ang nagdala ng galit na walang katulad. Napailing ako sa mga nangyari sa changing room at tinuon ang atensyon sa mga magulang ko na nakatingin sa akin ng nagtatanong. "Nakita mo ang artikulo hindi ba?" tanong ko ang obvious. Tahimik ang bahay. Higit s
Ito ang isa sa aking pinakamalaking pag-aalala. Ayokong tingnan ako ng anak ko sa negatibong paraan. Masasabi ko sa kanila ang totoo, ngunit iyan ay nangangahulugan na ang kanyang ama ay parang isang sicko. Tumayo si mama at umupo sa tabi ko. Hinila niya ako sa mga braso niya at niyakap ako ng mahigpit. Pakiramdam ko nagsisimula nang mapuno ng luha ang mga mata ko. Damn hormones. "It's okay baby, don't worry about it. Mahal ka pa rin namin at mamahalin namin ang bata.” Dagdag pa ni Dad, sumama sa amin. Nanatili kami sa yakap ng isa't isa bago maghiwalay. “Isa pang apo. Ito ay napakahusay. I better start shopping” tuwang-tuwang sabi ni nanay, napalitan ng ngiti ang mukha nito. Literal na tumatalon-talon siya na parang school girl. "Ilang mga tao ang maaaring magyabang na sila ay mga lola sa apatnapu't tatlo? Ako ay isang bata at sisiw na lola at masigla pa rin akong tumakbo kasama ang aking mga apo” Tawa kami ng tawa ni Dad habang umiikot-ikot si nanay sa aking sala na p
"Thank you, my love" pilit kong ngiti sa labi. "Maghahanda ako ng hapunan. Tapusin mo na para maligo ka na” Iniwan ko ang kahon ng mga damit, pumunta ako sa kusina. Hindi pa rin ako sigurado kung ano ang gagawin sa mga damit. Wala akong gusto kay Rowan. If we're being honest, ito ang una kong nakuha sa lalaki. Ang pag-iisip ng mga damit ay napaisip ako sa eksena sa pagpapalit. Hindi ko pa rin alam kung ano ang pinasok niya. May hindi tama. He was behaving so unlike himself. Nandidiri ako sa nakita kong pagnanasa sa mga mata niya. Naiinis ako na naramdaman ko ang matigas niyang titi na dumidiin sa tiyan ko. Hindi ako nakitang kaakit-akit ni Rowan. Never look at me like he wants to eat me up, so what the hell has changed. “Ava” Napalingon ako sa boses niya. Gulat na nakatingin sa kanya habang nakatayo sa pintuan ng kusina. "Anong ginagawa mo dito at paano ka nakapasok?" Tanong ko, pakiramdam ko ang maaga kong galit ay nagsimulang bumangon. "Noah papasukin mo ako" sagot niya
Kinuha ko ang huling box at nilibot ang tingin sa kwarto ko. Ang silid na ito ang aking naging santuwaryo sa nakalipas na dalawang taon.Ito ang aking silid noong ako ay maliit pa, ngunit sa paglipas ng mga taon ay binago ko ito habang ako ay lumaki upang maging isang babae. Ang palamuti, ang pintura at ang kasangkapan. Binago ko ang lahat para magkasya sa babaeng naging ako.Ito ang kwartong iniyakan ko noong una kong nalaman na si Rowan ay natulog kay Ava... Makalipas ang ilang taon, sa silid ding ito, dinilaan ko ang aking mga sugat pagkatapos kong mapagtanto ang lahat ng sakit at sakit na dulot ko.Naging source of comfort ko ito. Ang isang lugar na kaya kong takbuhan at pagtaguan. Ang isang lugar na maaari kong masira nang walang sinumang makasaksi sa aking paglutas. Kung makapagsalita ang mga pader, sasabihin nila kung gaano sila nasaksihan. Mga sikretong tinatago ko. Ang nakakatakot na pag iisip na tapusin ang lahat.Pero ngayon, iniwan ko na. Alam kong dito pa rin ako matut
Hindi ko alam, pero sa hindi malamang dahilan, ang narinig niyang paghingi ng tawad ay naglabas ng kung ano sa loob ko. bagay na hindi ko maipaliwanag at hindi ko alam na pinanghahawakan ko."Wala kang kasalanan at wala kang dapat patawarin. Dapat narealize ko rin kanina na hindi kami meant to be. Na ang aming pag iibigan ay bata pa, ngunit ito ay hindi ang magpakailanman. Impiyerno, hindi ko talaga akalain na magkakasama kami kung hindi kami tinulak ng aming mga magulang sa isang relasyon."Tumawa si Rowan bago napalitan ng ngiti ang labi. “So, napagtanto mo rin na parents natin ang dahilan kung bakit tayo nagkasama? Ang usapan nila kung paano kami gagawa ng magandang mag asawa at lahat ng kalokohan. Iyon ang pumasok sa aming isipan at naririnig namin ito ng madalas na nagsimula kaming maniwala dito."“Totoo. Hindi ko akalain na magkakasama kami kung hindi dahil sa kanila. Kahit saan tayo lumingon, laging may nag iisip na magiging perpekto tayong magkasama. Well, maliban kay Ava."
"Kailan ka pa naging mature?" Pang aasar ko, binangga ang balikat ko sa balikat niya. "Ako ay mas matanda, dapat akong maging mas matalino.""Ang maturity ay may karanasan, alam mo." Nagkibit balikat siya at ngumiti. “Ang pag ibig ang nagtutulak sa atin na gawin ang pinakamabuti para sa ating mga anak. Kaya't hangga't ikaw ay hinihimok ng pag ibig, palagi mong gugustuhin kung ano ang pinakamahusay para sa iyong mga bata at gagawa ka ng mga desisyon batay doon."Natahimik kami saglit, natulala lang ako sa sinabi niya. Pakiramdam ko hindi ako ganoon kapalpak na alam na si Ava ay may pagdududa kung para sa akin siya ang isang halimbawa ng isang perpektong ina."Nasaan pala si Iris?" Nagtatanong ako sa paligid, napansin kong hindi ko pa nakikita ang maliit mula noong dumating ako."Nasa kwarto nila si Rowan, naglalaro ng tea party." Ang sagot niya na may kasamang ngisi.Hindi ko napigilan nang humagalpak ako ng tawa. “Si Rowan? Naglalaro ng tea party?"Parang kakaiba. So out of the n
Nagseselos ako. Nagseselos si Ava kay Noah. Mayroon din siyang malapit na relasyon kay Gunner. Bakit hindi ako nagising sa katangahan ko bago pa huli ang lahat? Ang tanging dasal ko lang ay kahit hindi kami maging close ni Gunner gaya nina Ava at Noah, atleast dadating kami sa point na hindi niya kinamumuhian ang loob ko."Hindi ko gagawin, pangako ko," Bulong ko kahit na nahuhuli ang boses ko.Binigyan niya ako ng masamang tingin bago siya lumingon."Noah," Tawag ko sa kanya bago siya umalis. Naninigas ang likod niya pero tinignan niya ako sa balikat. "Pasensya na. Sa pagtrato sa iyong mom ng masama at sinubukan na pumagitan sa iyong ama at sa kanya. I'm really sorry. .”Hindi ko inaasahan na may sasabihin siya pabalik at hindi. Sa halip, tumalikod siya at iniwan akong nakatayo sa may pintuan.Napabuntong hininga, iniisip ko kung dapat ba akong pumasok o hintayin na lang na dumating si Ava at salubungin ako. Ang pagtuturo ng aking ina ay nakatanim pa rin sa aking isipan ilang tao
Emma.Kinakabahan ako. Sobrang kinakabahan ako. Bumibilis ang tibok ng puso ko at halos hindi na ako makahinga. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa manibela habang sinusubukan kong pakalmahin ang gulat na bumabalot sa loob ko.Kung tapat ako, aaminin ko na nag aalinlangan ako mula ng makipag usap kay Ava. Ang aking mga salita ay isang huwad na katapangan mula sa isang babae na, sa sandaling ito, ay may hindi pangkaraniwang pag akyat sa kumpyansa. Pagkaalis ni Ava, naglaho ang huwad na katapangan na iyon. Bumagsak ang kumpyansa ko at naiwan akong nagdududa sa desisyong ginawa ko.Pinaghirapan ko ito, iniisip kung tama ba ang ginagawa ko. Nagdududa ako sa mga aksyon na gusto kong gawin. Hindi ako sigurado kung magbubunga ito o kung papalalain ko ang mga bagay sa pamamagitan ng pagtulak sa sarili ko sa kanila.Sa wakas, nagpasya akong itigil ang aking mga plano. Nagulat ako, sa totoo lang. Hindi naman ako ganyan dati. Hindi ko kailanman pinagdudahan ang aking sarili o ang aking mga desisy
EmmaPumasok ako sa opisina ni Mia para sa isa pang therapy session. Gaya ng lagi naming ginagawa, hinubad ko muna ang sapatos ko bago umupo."Hi Emma," Nakangiting tanong ni Mia sa akin. Ang kanyang ngiti, tulad ng dati, ay nakakaakit at mainit. Ginagawa ka nitong kalmado at nakakarelaks."Hi Mia""Okay, alam mo kung ano ang una nating gagawin, di ba?"Tanong niya at tumango ako.Huminga ako ng malalim bago pumikit. Inayos ko ang mga iniisip ko. Hindi ko sila hinahawakan ng matagal o iniisip. Sa halip, hinayaan ko silang umalis nang hindi sinusubukang sumisid sa kanila.Itinutulak ko ang mga iniisip tungkol kay Calvin, Gunner, kapatid ko, nanay at Ava. Pinunasan ko ang ulo ko hanggang sa wala na. Hanggang sa mawalan na ng laman ang ulo ko at matahimik na ako.Ng matapos iyon, binuksan ko ang aking mga mata."Handa ka na bang magsimula tayo?" Tanong ni Mia na nakatingin sa akin.Tumango ako "Oo."“Noong huli tayong nag usap, sinabi mo sa akin na handa ka nang ibalik ang iyon
“Alam kong naguguluhan ka, pero ang dahilan kung bakit ko sinasabi ito sa iyo ay dahil gusto kong bigyan mo ng pagkakataon si Gabriel. Alam kong nanggugulo siya, pero sa pagtingin sa kanya ngayon, masasabi kong in love siya sayo. Ang aking mga anak na lalaki ay sumunod sa kanilang ama sa katangahan pagdating sa mga babaeng mahal nila. Kahit na bahagi ng katangahan ni Rowan ay dahil sa amin, bilang mga magulang—ako, si Antony at ang mga magulang ni Emma—ginulo namin siya.""Sarah..." Nagsisimula na akong magsalita pero pinutol niya ako.“Parang tumatakbo sa pamilya. Totoo nga yata ang kasabihang ‘ang mansanas ay hindi malayo sa puno’ dahil ang dalawang anak na lalaki ay nagawang saktan ang mga babaeng mahal nila, tulad ng ginawa sa akin ng kanilang ama. Ang hinihiling ko lang ay bigyan mo siya ng pagkakataon, dahil ang parehong kasabihan ay naaangkop sa positibong liwanag. Kapag nagmamahal ang mga Wood men, nagmamahal sila nang buong puso at nagmamahal sila ng matindi. Kung bibigyan m
"Handa na ba ang pagkain?" Tanong ko sa kasambahay namin sabay pasok sa kusina.Sumagot siya ng may magiliw na ngiti, "Hindi pa, pero ilang sandali na lang.""Okay, hayaan mo akong mag ayos ng mesa."Nakipagtalo siya, ngunit mabilis kong pinatigil ang argumentong iyon. Gusto kong tumulong. Dahil nagluluto siya, ito na lang ang magagawa ko.“Kailangan mo ba ng tulong?”Tumingala ako para hanapin ang mama ni Gabriel sa tapat ng hapag kainan. Nilapag ko ang plato na hawak ko at ngumiti sa kanya."Oo naman, pero malapit na akong matapos."Naglakad siya papunta sa akin at nagsimulang tumulong sa mga baso at kutsara."So, Harper, paano ka tinatrato ng anak ko?" Tanong niya out of nowhere.Hindi ako nakasagot agad. Nagisip ako ng sandali para lang pagisipan ang kanyang tanong, hindi dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin, kundi dahil sa tono ng boses niya.Hindi lang siya humihiling na makipag-usap; gusto niyang malaman kung paano ako tinatrato ni Gabriel.Masyado sigurong nata
"Bakit ko hinayaan kayong dalawa na pagusapan ako na manatili?" frustration kong tanong habang nakatitig kay Gabriel at Lilly. "Ngayon late na tayo."Hindi man lang nag-apologetic ang dalawa. Nakangiti si Lilly, kumikinang ang mga mata sa kaligayahan, habang si Gabriel naman ay nakangisi. Pareho silang kuntento sa sarili nila.Napabuntong-hininga ako sa pagkatalo, iniisip kung ano ang gagawin ko sa dalawang ito. Kitang-kita ko ito. Ang mag-amang duo ay palaging magtutulungan upang madaig ako. Palagi nila akong inaaway.I mock-glare kay Lilly. "Nasaan ang katapatan?""Tanggapin mo na masaya, tama ba?" Sa halip ay sabi niya, inilagay ang kamay niya sa upuan ko at ni Gabriel.Napakasaya niya. Sa katunayan, mas naging masaya siya simula nang bumalik kami dito. Oo naman, masaya kami noon, pero hindi ganito kasaya.Si Lilly ay nagkaroon ng relasyon kay Liam, ngunit ito ay hindi katulad ng kung ano ang mayroon siya kay Gabriel. Siguro dahil siya ang tunay niyang ama. Siguro dahil marami