Ang aking ulo ay umiikot sa bagong paghahayag. Lagi kong iniisip na ang pagmamahal ko kay Emma ay walang hanggan. Napagtatanto na hindi iyon, ay gumagawa ng mga bagay sa aking ulo at puso.Mabilis akong kumilos at umupo sa tabi ni Noah. Ngayon higit kailanman gusto kong matapos ang lahat ng ito. Desperado akong makaalis dito. Feeling ko gumagapang na ang balat ko."Anong pinag-usapan niyo ni Emma?" Tanong ni Noah pagkaupo ko.Halata sa boses niya ang pang-aalipusta. Walang kailangang masabihan ng dalawang beses na ang babaeng binalak kong makasama sa buong buhay ko ay ang hindi niya pinakamamahal na tao.Ang poot na ito ay isa pang bagay na nagpahinto sa aking relasyon kay Emma. Paano ko siya i-date? Paano ko siya makakasama kung maliwanag na galit ang anak ko sa kanya? Paano ko isasaalang-alang ang isang relasyon sa kanya kung hindi rin niya gusto si Noah?"Base sa mga sinabi niya tungkol sa kanya. It's clear she resents him for either being Ava's son or being the reason I had to
Kapag nasa paligid ko siya, bihira siyang ngumiti. Bayaan mo lang tumawa. Kung ngumiti siya, malamig at hiwalay. Ang katotohanan na may ibang nagpapatawa sa kanya ay isang napakahirap na pildoras na lunukin."Oo, ano ang sinabi ni Noah para magalit ka?" Biglang tumingin sa akin si Travis na nagtataka."Wala. Just some stuff about their new neighbor being cozy in Ava’s house and making her laugh” I ground out, fisting my hands.Nagkatinginan sina Travis at Gabe bago tumawa. Hindi ko na lang pinansin dahil ang gulo ng isip ko.Ang pangangailangan na sumuntok ng isang bagay o isang tao ay naroon at ito ay fucking malakas. Pula lang ang nakikita ko. There was this primal part of me na gustong sumigaw na siya ay akin. Na walang ibang lalaki ang maglalakas loob na lumapit sa kanya.Nagulat ako sa bahaging iyon dahil hindi ko siya tinuring na akin. Lagi na lang siyang Ava. Ang babaeng sumira sa buhay ko."It's obvious he's trying to make you jealous" Gabe states after their laughter d
Ava.Ang katapusan ng linggo ay mahusay. Walang gaanong nangyari, ngunit nasiyahan ako sa paggugol ng oras kasama sina nanay at tatay. Sila ang uri ng mga magulang na inaasahan kong magiging ina at ama. Mapagmahal, maalaga at matulungin. Sa halip sila ay naging ganap na kabaligtaran maliban sa pagdating kina Emma at Travis.Impiyerno, mas maganda pa ang pakikitungo nila kina Rowan at Gabriel kaysa sa pagtrato nila sa akin kahit na sinasabi nilang anak nila ako.The more time I spend with Nora and Theo, the more I grow to love them. Mas tinatanggap ko sila bilang magulang ko. Ang pagiging malapit sa kanila ay nagpaunawa sa akin kung bakit sila hinahangaan ni Ethan. Kung bakit siya nagsasalita noon nang may labis na pagmamahal pagdating sa kanila. Sila ang pinakamahusay at walang sinuman ang kailangang sabihin nang dalawang beses tungkol doon.“Nasaan siya?” Inis na tanong ni Corrine na naputol ang iniisip ko.Nasa isang cafe shop kami naghihintay kay Letty, na madalas ay late na.
"Sandali lang, hindi ako pumayag sa maldita na ideyang ito"Nagsasalita si Letty, hindi ako pinapansin. "Dapat tayong gumawa ng isang malawak na pananaliksik, iminumungkahi ko na dahil wala pa si Ava bago siya ang bumili ng lahat ng mga nangungunang tatak at subukan ang mga ito. Ang kanyang input bilang isang ganap na birhen sa mga laruang pang-sex ay makakatulong sa amin na suriin kung ano ang kulang sa mga ito at kung paano namin mapapabuti at mapapabuti ang aming mga laruan"Tumango si Corrine. Nakangiti sa ideya. Masasabi kong napakasarap ng pakiramdam niya ngayon. Ako ay hindi, ibinigay na ako ay magiging uri ng kanilang lab rat."May sasabihin ba ako sa lahat ng ito?" iritadong tanong ko.“Hindi naman. Gagawin ka namin ng maraming pera kaya…” Hinayaan ni Letty ang pangungusap."Napagtanto mo na hindi ko talaga kailangan ng pera. load ako”Nagkibit balikat lang siya bago ako tinalikuran. “Hindi ba talaga mahalaga, tsaka, hindi ba ikaw ang nagsabing kailangan mo ng bago? Isan
Pinagmamasdan ko ang aking abogado na kinakabahan habang dinadaanan niya ang business proposal na ipinadala sa akin ni Corrine. Kailangan kong ibigay ito sa kanya. Mabilis na nagtrabaho ang babae. Wala pang isang araw mula nang pag-usapan namin ang ideya at naihanda na niya ang proposal. It was either that or she had already worked on it before and hinihintay na lang niya na magkasundo kami ni Letty.Nakatitig kay Rodgers, iniisip ko kung ano ang nangyayari sa loob ng kanyang ulo ngayon. Hindi lang siya naging abogado ko kundi tagapayo ko mula noong ginawa ko ang aking unang milyon. I never get into a business without having his input first. Sa ngayon siya ang pinakamahusay at hindi kailanman nagkamali.Ang lahat ng mga negosyong sinabi niya sa akin ay may potensyal na umunlad at ang mga binalaan niya sa akin ay nauwi sa pagkabigo. So as you can see, importante talaga ang input niya."Ano sa tingin mo?" Tanong ko sa kanya nang hindi ko na kaya ang kaba.Ini-scan ng kanyang mga
“Para sa pagtutulak. Patuloy kong itinutulak ang isyu tungkol kay Rowan na hindi alam kung gaano ka nasasaktan. I just want you to be happy and a part of me thinks Rowan is your happiness. Matagal mo na siyang mahal kaya mahirap paniwalaan na wala na ang lahat.""Letty..." Nagbibiro siya kaya hindi niya ako binibigyan ng pagkakataong magsalita.“Gusto kong magkaroon ka ng pagkakataong maging masaya. Sinabi mo sa akin na gusto mo noon na magkaroon ng nararamdaman si Rowan para sa iyo, ngunit ngayon na tila mayroon siya, hindi ka naniniwala at tutol ka. Hindi ko lang gets"bumuntong hininga ako. Ito na naman? Nagsasawa na akong marinig silang mag-usap tungkol kay Rowan at sa mga sinasabi niyang nararamdaman. Ito ay gumugulo sa aking isipan sa tuwing ginagawa nila ito. Hindi naging factor si Rowan sa buhay ko at gayundin ang kanyang nararamdaman. Maaari niyang kunin ang mga ito at itulak ang mga ito sa kanyang natigil na asno para sa lahat ng aking inaalagaan."I'm going to explain
Umikot-ikot ako. Laking gulat ko ng makita si Rowan na nakatayo sa likod ko.Maaari bang lumala ang araw na ito? Tanong ko sa sarili ko, umuungol sa loob.“Rowan?” Napasigaw ako, natigilan. “Anong ginagawa mo dito?”Sa dinami-dami ng pagkakataon na nakabangga ko siya, bakit ngayon kapag nakatayo ako sa harap ng isang sex toy shop?Ito ay dapat ang pinakanakakahiya na bagay na naranasan ko. "Maaari ko bang itanong sa iyo ang parehong bagay?" Sabi niya sabay tingin sa likod ko.Pakiramdam ko namumula ang pisngi ko, dahil alam kong wala akong sasabihing makakaalis sa sitwasyon ko. Nakatayo ako sa harap ng shop at ang mga bintana nito ay nakadispley ng iba't ibang sex toys. Mahirap ipagkibit-balikat kung anong klaseng tindahan ito.Ibinalik ko ang tingin ko sa tindahan bago humarap sa kanya ng kinakabahan. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan, pero ako."Nandito ako para mamili ng mga maternity na damit at bumili ng mga gamit para sa sanggol," pagsisinungaling ko.Nakatingin
Nakangiti at sinenyasan kami ng store attendant. "Sundan mo ako. My name is Wendy and we have just received beautiful exclusive pieces na sigurado akong magugustuhan ng asawa mo”Bago ko pa siya maitama sa pagkakamali niya. Hinawakan ni Rowan ang kamay ko at marahan akong hinila papasok sa tindahan. Nakasunod sa likod ni Wendy na parang tuta.Pinaupo niya kami sa isa sa mga sofa saka umalis. Lumingon ako at sinamaan ng tingin si Rowan. Ganap na asar."Ano iyon sa likod?" I fume, feeling ko umabot sa mga delikadong peak ang galit ko.Tinatamad siyang tumingin sa akin, bago ako sinagot ng isa pang tanong. "Ano ang ano?"“Huwag mo akong paglaruan! Bakit mo ako tinawag na asawa, nakalimutan mo bang hiwalay na tayo? O nililigawan mo ngayon si Emma?""Here are the pieces" sabi ni Wendy na naglalakad papunta sa amin na may dalang salansan ng mga damit.Ano bang meron sa kanya at humarang sa akin. Galit ako ngayon sa kawawang kaluluwa dahil naasar si Rowan sa akin."Paano kung magsim
Kinuha ko ang huling box at nilibot ang tingin sa kwarto ko. Ang silid na ito ang aking naging santuwaryo sa nakalipas na dalawang taon.Ito ang aking silid noong ako ay maliit pa, ngunit sa paglipas ng mga taon ay binago ko ito habang ako ay lumaki upang maging isang babae. Ang palamuti, ang pintura at ang kasangkapan. Binago ko ang lahat para magkasya sa babaeng naging ako.Ito ang kwartong iniyakan ko noong una kong nalaman na si Rowan ay natulog kay Ava... Makalipas ang ilang taon, sa silid ding ito, dinilaan ko ang aking mga sugat pagkatapos kong mapagtanto ang lahat ng sakit at sakit na dulot ko.Naging source of comfort ko ito. Ang isang lugar na kaya kong takbuhan at pagtaguan. Ang isang lugar na maaari kong masira nang walang sinumang makasaksi sa aking paglutas. Kung makapagsalita ang mga pader, sasabihin nila kung gaano sila nasaksihan. Mga sikretong tinatago ko. Ang nakakatakot na pag iisip na tapusin ang lahat.Pero ngayon, iniwan ko na. Alam kong dito pa rin ako matut
Hindi ko alam, pero sa hindi malamang dahilan, ang narinig niyang paghingi ng tawad ay naglabas ng kung ano sa loob ko. bagay na hindi ko maipaliwanag at hindi ko alam na pinanghahawakan ko."Wala kang kasalanan at wala kang dapat patawarin. Dapat narealize ko rin kanina na hindi kami meant to be. Na ang aming pag iibigan ay bata pa, ngunit ito ay hindi ang magpakailanman. Impiyerno, hindi ko talaga akalain na magkakasama kami kung hindi kami tinulak ng aming mga magulang sa isang relasyon."Tumawa si Rowan bago napalitan ng ngiti ang labi. “So, napagtanto mo rin na parents natin ang dahilan kung bakit tayo nagkasama? Ang usapan nila kung paano kami gagawa ng magandang mag asawa at lahat ng kalokohan. Iyon ang pumasok sa aming isipan at naririnig namin ito ng madalas na nagsimula kaming maniwala dito."“Totoo. Hindi ko akalain na magkakasama kami kung hindi dahil sa kanila. Kahit saan tayo lumingon, laging may nag iisip na magiging perpekto tayong magkasama. Well, maliban kay Ava."
"Kailan ka pa naging mature?" Pang aasar ko, binangga ang balikat ko sa balikat niya. "Ako ay mas matanda, dapat akong maging mas matalino.""Ang maturity ay may karanasan, alam mo." Nagkibit balikat siya at ngumiti. “Ang pag ibig ang nagtutulak sa atin na gawin ang pinakamabuti para sa ating mga anak. Kaya't hangga't ikaw ay hinihimok ng pag ibig, palagi mong gugustuhin kung ano ang pinakamahusay para sa iyong mga bata at gagawa ka ng mga desisyon batay doon."Natahimik kami saglit, natulala lang ako sa sinabi niya. Pakiramdam ko hindi ako ganoon kapalpak na alam na si Ava ay may pagdududa kung para sa akin siya ang isang halimbawa ng isang perpektong ina."Nasaan pala si Iris?" Nagtatanong ako sa paligid, napansin kong hindi ko pa nakikita ang maliit mula noong dumating ako."Nasa kwarto nila si Rowan, naglalaro ng tea party." Ang sagot niya na may kasamang ngisi.Hindi ko napigilan nang humagalpak ako ng tawa. “Si Rowan? Naglalaro ng tea party?"Parang kakaiba. So out of the n
Nagseselos ako. Nagseselos si Ava kay Noah. Mayroon din siyang malapit na relasyon kay Gunner. Bakit hindi ako nagising sa katangahan ko bago pa huli ang lahat? Ang tanging dasal ko lang ay kahit hindi kami maging close ni Gunner gaya nina Ava at Noah, atleast dadating kami sa point na hindi niya kinamumuhian ang loob ko."Hindi ko gagawin, pangako ko," Bulong ko kahit na nahuhuli ang boses ko.Binigyan niya ako ng masamang tingin bago siya lumingon."Noah," Tawag ko sa kanya bago siya umalis. Naninigas ang likod niya pero tinignan niya ako sa balikat. "Pasensya na. Sa pagtrato sa iyong mom ng masama at sinubukan na pumagitan sa iyong ama at sa kanya. I'm really sorry. .”Hindi ko inaasahan na may sasabihin siya pabalik at hindi. Sa halip, tumalikod siya at iniwan akong nakatayo sa may pintuan.Napabuntong hininga, iniisip ko kung dapat ba akong pumasok o hintayin na lang na dumating si Ava at salubungin ako. Ang pagtuturo ng aking ina ay nakatanim pa rin sa aking isipan ilang tao
Emma.Kinakabahan ako. Sobrang kinakabahan ako. Bumibilis ang tibok ng puso ko at halos hindi na ako makahinga. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa manibela habang sinusubukan kong pakalmahin ang gulat na bumabalot sa loob ko.Kung tapat ako, aaminin ko na nag aalinlangan ako mula ng makipag usap kay Ava. Ang aking mga salita ay isang huwad na katapangan mula sa isang babae na, sa sandaling ito, ay may hindi pangkaraniwang pag akyat sa kumpyansa. Pagkaalis ni Ava, naglaho ang huwad na katapangan na iyon. Bumagsak ang kumpyansa ko at naiwan akong nagdududa sa desisyong ginawa ko.Pinaghirapan ko ito, iniisip kung tama ba ang ginagawa ko. Nagdududa ako sa mga aksyon na gusto kong gawin. Hindi ako sigurado kung magbubunga ito o kung papalalain ko ang mga bagay sa pamamagitan ng pagtulak sa sarili ko sa kanila.Sa wakas, nagpasya akong itigil ang aking mga plano. Nagulat ako, sa totoo lang. Hindi naman ako ganyan dati. Hindi ko kailanman pinagdudahan ang aking sarili o ang aking mga desisy
EmmaPumasok ako sa opisina ni Mia para sa isa pang therapy session. Gaya ng lagi naming ginagawa, hinubad ko muna ang sapatos ko bago umupo."Hi Emma," Nakangiting tanong ni Mia sa akin. Ang kanyang ngiti, tulad ng dati, ay nakakaakit at mainit. Ginagawa ka nitong kalmado at nakakarelaks."Hi Mia""Okay, alam mo kung ano ang una nating gagawin, di ba?"Tanong niya at tumango ako.Huminga ako ng malalim bago pumikit. Inayos ko ang mga iniisip ko. Hindi ko sila hinahawakan ng matagal o iniisip. Sa halip, hinayaan ko silang umalis nang hindi sinusubukang sumisid sa kanila.Itinutulak ko ang mga iniisip tungkol kay Calvin, Gunner, kapatid ko, nanay at Ava. Pinunasan ko ang ulo ko hanggang sa wala na. Hanggang sa mawalan na ng laman ang ulo ko at matahimik na ako.Ng matapos iyon, binuksan ko ang aking mga mata."Handa ka na bang magsimula tayo?" Tanong ni Mia na nakatingin sa akin.Tumango ako "Oo."“Noong huli tayong nag usap, sinabi mo sa akin na handa ka nang ibalik ang iyon
“Alam kong naguguluhan ka, pero ang dahilan kung bakit ko sinasabi ito sa iyo ay dahil gusto kong bigyan mo ng pagkakataon si Gabriel. Alam kong nanggugulo siya, pero sa pagtingin sa kanya ngayon, masasabi kong in love siya sayo. Ang aking mga anak na lalaki ay sumunod sa kanilang ama sa katangahan pagdating sa mga babaeng mahal nila. Kahit na bahagi ng katangahan ni Rowan ay dahil sa amin, bilang mga magulang—ako, si Antony at ang mga magulang ni Emma—ginulo namin siya.""Sarah..." Nagsisimula na akong magsalita pero pinutol niya ako.“Parang tumatakbo sa pamilya. Totoo nga yata ang kasabihang ‘ang mansanas ay hindi malayo sa puno’ dahil ang dalawang anak na lalaki ay nagawang saktan ang mga babaeng mahal nila, tulad ng ginawa sa akin ng kanilang ama. Ang hinihiling ko lang ay bigyan mo siya ng pagkakataon, dahil ang parehong kasabihan ay naaangkop sa positibong liwanag. Kapag nagmamahal ang mga Wood men, nagmamahal sila nang buong puso at nagmamahal sila ng matindi. Kung bibigyan m
"Handa na ba ang pagkain?" Tanong ko sa kasambahay namin sabay pasok sa kusina.Sumagot siya ng may magiliw na ngiti, "Hindi pa, pero ilang sandali na lang.""Okay, hayaan mo akong mag ayos ng mesa."Nakipagtalo siya, ngunit mabilis kong pinatigil ang argumentong iyon. Gusto kong tumulong. Dahil nagluluto siya, ito na lang ang magagawa ko.“Kailangan mo ba ng tulong?”Tumingala ako para hanapin ang mama ni Gabriel sa tapat ng hapag kainan. Nilapag ko ang plato na hawak ko at ngumiti sa kanya."Oo naman, pero malapit na akong matapos."Naglakad siya papunta sa akin at nagsimulang tumulong sa mga baso at kutsara."So, Harper, paano ka tinatrato ng anak ko?" Tanong niya out of nowhere.Hindi ako nakasagot agad. Nagisip ako ng sandali para lang pagisipan ang kanyang tanong, hindi dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin, kundi dahil sa tono ng boses niya.Hindi lang siya humihiling na makipag-usap; gusto niyang malaman kung paano ako tinatrato ni Gabriel.Masyado sigurong nata
"Bakit ko hinayaan kayong dalawa na pagusapan ako na manatili?" frustration kong tanong habang nakatitig kay Gabriel at Lilly. "Ngayon late na tayo."Hindi man lang nag-apologetic ang dalawa. Nakangiti si Lilly, kumikinang ang mga mata sa kaligayahan, habang si Gabriel naman ay nakangisi. Pareho silang kuntento sa sarili nila.Napabuntong-hininga ako sa pagkatalo, iniisip kung ano ang gagawin ko sa dalawang ito. Kitang-kita ko ito. Ang mag-amang duo ay palaging magtutulungan upang madaig ako. Palagi nila akong inaaway.I mock-glare kay Lilly. "Nasaan ang katapatan?""Tanggapin mo na masaya, tama ba?" Sa halip ay sabi niya, inilagay ang kamay niya sa upuan ko at ni Gabriel.Napakasaya niya. Sa katunayan, mas naging masaya siya simula nang bumalik kami dito. Oo naman, masaya kami noon, pero hindi ganito kasaya.Si Lilly ay nagkaroon ng relasyon kay Liam, ngunit ito ay hindi katulad ng kung ano ang mayroon siya kay Gabriel. Siguro dahil siya ang tunay niyang ama. Siguro dahil marami