"Careful!" Inirapan ko siya at umiwas ng tingin. Kasalukuyan niyang ginagamot ang sugat ko ngayon, pinagmasdan ko ang student council room ilang beses na akong napupunta dito pero wala parin ako nakikitang pagbabago.
He softly blowed my wound dahilan para mapatitig ako sa kaniya. He's prim and proper,naiintindihan ko na kung bakit maraming babae ang nababaliw sa kaniya. He have a good stance na makakakit sa babae. He's tall--i mean taller para sa isang eighteen years old. Malaki rin ang pangangatawan niya na halatang sanay sa mga gawain.
"Aww" Daing ko ng ilapat niya ang bulak na may alcohol. He hold my other hand para huwag akong gumalaw.
"Stay still" He whispered,i creased my forehead ng pagmasdan ko siya. Masyado siyang tutok sa pag gamot saakin na para bang gusto niya ako kaagad gumaling.
"This is all your fault." He looked at me "Kung sana hindi mo ako pinahabol sa tatlong iyon hindi sana ako masusugatan" He tilted his head and look at me with confusing eyes.
"It's your fault too,kung sana hindi ka na tumakbo at nagpahabol hindi ka na sana masusugatan." Pinagdiin ko ang labi ko para pigilan ang galit. May gana pa talaga siyang sabihin saakin iyan?
"It's because they chased me!" Tumaas ang makakapal niyang kilay.
"Ikaw ang gumawa ng dahilan para habulin ka nila"
"What?! Inutusan mo kasi sila!"
"Ginawa ko iyon kasi hindi ka sumunod sa sinabi ko.Dinikitan ko ng letter ang mesa mo hindi ba? Anong ginawa mo? Hindi ka sumipot--"
"Then fine! Kasalanan ko na happy?" Sarcastic kong saad. He's getting into my nerves! Nagsisimula ng maginit ang ulo ko sa lalaking ito!
"You still didn't grow up Ms.Avellana" Naparolyo ang mata ko.
"Whatever" I crossed my arms and avoid his gaze. Tumayo siya at ibinalik ang gamot sa kit, pinagmasdan ko siya ng lumipat sa isang mesa at may kinuhang papel.
He walks toward to me,i raised my eyebrows to him. Umiling siya,iniabot niya saakin ang papel. Padabog ko iyong kinuha.
"What's this?"
"Hindi ka marunong magbasa?" Feeling ko naguusok na ang ilong ko sa galit.
"Damn you"
"Cursing is prohibited" Damn you Gadeon! I bit my lower lip to control my anger.
Kahit kailan talaga ang init init ng ulo ko sa kaniya,unang beses ko pa lang magaral dito kinaiinisan ko na siya, kinamumuhian ko na siya i don't know why pero iyon ang nararamdaman ko.
Inirapan ko muna siya bago basahin ang nakasulat. First offense, caught by cutting classes. Second offense, shouting so loud in a class. Third offense, putting make ups. Fourth offense, cursing--what the hell is this?
"You need a punishment." I boredly look at him. Parusa? Ano namang klaseng parusa ang pinaplano ng isang ito?
"As if naman na gagawin ko" Medyo nagulat pa ako ng iniharang niya ang isang kamay sa gilid ko at mariin akong tinitigan.
"You should" Inilagay ko ang kamay ko sa dibdb niya at tinulak siya palayo saakin.
"I won't,kilala mo ba ako--"
"You're Decimier Jewel Avellana" Napalunok ako ng banggitin niya ang buo kong pangalan "Anak ng isang sikat na gallerist and curator at the same time sa isang art gallery i know you,i really really know you"
I gulped,taas noo akong tumingin sa kaniya umayos ako ng upo at matapang na nakipagtitigan sa kaniya.
"Oh iyon naman pala,kaya kahit anong parusa ang planuhin mo hinding hindi ko gagaw--"
"You're just too unfair Avellana" He bend down to me "Bilang isang student council president gumagawa ako ng mga rules na pwede sa lahat. Habang ako ang president walang angat at walang lubog saakin lahat pantay pantay. I, Gadeon Garfin the student council president of this school and you should follow my rules Avellana"
"The hell" Wala sa sarili kong saad habang walang ganang nakatitig sa kaniya.
"Gawin mo ang parusa.You need to be fair" Nagpakawala ako ng malakas na buntong hininga. Tumayo ako at nagsimula ng maglakad.
"Whatever--"
"I already talked to your cousin" I rigid "Ang sabi ko,kapag ginawa mo ang parusa huwag na huwag kang isusumbong sa dad mo but if you don't...makakarating ito sa dad mo" Inis akong tumingin sa kaniya at pinanlakihan siya ng mata.
"Okay fine! I will do it!" Nagngitngit ang ngipin ko sa galit ng makita ang tipid at mapaglaro niyang ngiti.
"You can start tomorrow,sa cr ka maglilinis bukas.At kapag nalaman kong tumakas ka" Isang iglap lang ay nakalapit na siya saakin "Malilintikan ka saakin"
Marahas ko siyang tinulak at naglakad ng muli pero huminto ako. Itinaas ko ang kamay ko habang nakatalikod, ibinaba ko ang mga daliri ko at itinira ang gitnang daliri.
"Ms.Avellana!" Saway niya hindi ko na siya pinansin at dirediretsong naglakad palabas.
Medyo nagulat pa ako ng makita ang tatlong lalaking humabol saakin kanina. They're listening! They are fucking listening! Sinamaan ko sila ng tingin kaya umiwas sila saakin.
Tamad akong naglakad paalis. Ang yabang niya! Isa siyang hambog! Abusado siya! Hah! Akala mo kung sino siya, palibhasa matalino at may itsura! Nakakainis siya! No choice ako kundi ang gawin ang parusa kaysa naman malaman ni dad ang nangyari.
"Haba ng nguso mo" Napalingon ako sa nagsalitang si Eunice. Mas lalo akong napanguso,humarap ako sa kaniya.
"Kinampihan mo si Gadeon kesa saakin." She smiled at me, she pinched my chicks.
"Kasi iyon ang tama" Bigla niya akong inakbayan "You should follow her Decie, siya ang student council president natin he need some respect too"
"But he's just a trash! Look at him.Masyado siyang desperado sa pagiging president niya, and it is because he's poor! He's indigent! He's a pauper!" Narinig ko ang pag buntong hininga niya.
"Watch your words Decie.Ginagawa niya lang ang tungkulin niya, sa tingin mo magiging president siya ng school na ito kung bobo siya?" She hold my shoulders "Huwag mo silang huhusgahan kung hindi mo pa sila kilalang masyado"
"But--"
"Enough Decie.Sumunod ka na lang sa kaniya,kung ayaw mong malaman ito ni tito. For sure he will be so angry again, don't disappoint your dad Decie. Your a heiress, a heiress should be so prim and nice"
"Pero ayokong manahin ang art gallery ni dad i want to be--" She cut me off.
"I know Decie,naiintindihan ko kung ano ang gusto mo. But you can't disobey your dad, you can't disappoint him."
Wala sa sariling napayuko ako. I can't be what i want to be, i need to follow my dad cause if i didn't i will be a disgrace in Avellana family.
"I'm tired" Hinawi ko ang buhok na tumatabing sa aking mukha.I'm sweating, ano bang klaseng cr ito? Bakit parang hindi man lang nababawasan ang dumi? Ito ang unang araw ko ng paglilinis, ang sabi niya dalawang linggo ako maglilinis i think i can't do that. Hindi ako sanay mag linis, and i hate cleaning. Mag-gagabi na pero hindi parin ako tapos sa paglilinis, and i freaking want to go home.Nakarinig ako ng tawanan ng mga babae pero hindi ko na iyon pinansin. Pumasok sila at natigilan pa ng makita ko."Look she's cleaning" Bulong ng isa.Obviously"Parusa siguro ni pres.?"Hindi pa ba halata? Hindi ko pinansin an
Halos isang linggo na akong naglilinis ng cr. At may isang linggo pa ako. Tamad akong naupo sa bench, i fix my hair while staring at the other students. Iyong iba ay nakatingin saakin, iyong ibang mga lalaki ay kinukunan ako ng litrato. Binalewala ko na lang iyon at pinagpatuloy ang pag aayos ng buhok.Sa tuwing naglilinis ako ng cr ay dumadating si Gadeon, i know that he's thinking that i will escape--duh? Ako tatakas, kung hindi nga lang makakarating ito kay dad ay tatakas talaga ako. He's always watching me while I'm cleaning, hindi ko alam pero minsan naiilang ako sa titig niya. Like he's memorizing the every part of my body.Sandali akong natigilan ng makita ang tatlong lalaki, sila iyong mga humabol saakin noon. They're standing infront of me,namumula sila na para bang nahihiya. Pinagtaasan ko sila ng kilay."Miss.Avellana I'm Esten Salva
Mukha akong panda damn it! I stared at my reflection on the mirror. Gad! What happened to me? Buong gabi kong iniisip ang mga sinabi ni Gadeon. I think I'm going to be crazy! Bwisit kasing 'I'm worried' niya na yan! Hindi ako pinatulog ng dahil sa sinabi niya!.Napanguso ako at hinawakan ang mata kong namamaga dahil walang tulog. I need to put some powder--hindi dapat ako humarap sa marami na ganito ang mukha ko. Bullshit, i think i am the one who will ruin my own reputation."Decie?..." It's Eunice, pumasok siya ng cr at tinitigan niya ako sa salamin. Halos manlaki na ang ilong niya sa kakapigil ng tawa.Napapadyak nalang ako at napanguso."Sabi na eh! Tatawanan mo ako!" Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang dalawang kamay. I can't face t
Pasimple akong sumilip sa bintana ng student council room. Hinanap ng mga mata ko si Gadeon, bumagsak ang balikat ko ng hindi siya makita. I don't know why am i doing this, i know there's something wrong with me.Uwian na kasi pero hanggang ngayon hindi parin siya bumabalik. Siguro kasama niya iyong Chesie?I bit my lower lip, muli akong sumilip sa bintana inayos ko ang salamin na suot ko. Napabuntong hininga nalang ako at naglakad na paalis pero natigilan ako ng marinig ang boses ni Esten."Decie? Anong ginagawa mo dito?" My eyes widened, patay...baka kung anong iniisip niya.Napayuko ako at napakamot saakin batok. Itatanong ko kaya? Pero ano nalang iisipin niya? Pero gusto ko talagang malaman kung nasaan siya! Pilit akong ngumiti."Hi! N-nasaan
"She's Chesie Danzillo,classmate namin siya ni Gadeon. Bale sa mga naririnig ko kababata siya ni Gadeon, masyado silang close sa isat isa..."Uh i see, I don't know why i am asking. Hindi ko alam kung bakit masyado akong na cu-curious tungkol sa kanilang dalawa. Hindi ko maipaliwanag itong nararamdaman ko. I'm annoyed and piss off at the same time."Why are you asking?" I transfixed, bakit nga ba? I shrugged my shoulder."Nothing,I'm just curious" Pagsisinungaling ko.bIpinatong ko ang baba ko sa dalawa kong kamay at tumitig sa kawalan.Kasalukuyan kaming nandito sa cafeteria, ni hindi ko nga nagalaw ang pagkain ko. Wala akong gana...ramdam ko ang titig saakin ni Eunice. I look at her, and raised my eyebrows."What
'You will regret this day if you didn't follow me' nye nye nye. As if naman na susundin ko siya? Kaya ko lang naman sinunod ang paglilinis sa cr dahil ayokong malaman ni dad ang mga katarantaduhan na ginagawa ko.Yes he's the student council president,but that doesn't mean that i will follow his all his rules. Tamad akong nakatitig sa kaniya habang siya naman ay may iniintinding mga papel. So ayun lang iyon? Patatayuin niya lang ako dito bilang parusa? Ano ba kasing ginawa ko?! Wala naman akong ginagawang masama!"Hanggang anong oras ako tatayo rito?" Hindi siya lumingon saakin kaya napa irap nalang ako."Hangat wala pa akong sinasabi" Saad nito habang ang atensyon ay nasa papel pa rin. Muli nanaman akong napairap."Okay,edi hindi rin ako maglilin
Mabigat! Sobrang bigat! Iyong tipong na parang may nakapatong na malaking bato sa ulo mo? Iyon! Ganoon ang nararamdaman ko ngayon, I feel so sick!Isinubsob ko ang mukha ko sa mesa at ipinikit ang mga mata. I feel so tired, i want to rest but my classmates is too noisy wala naman akong gana para sigawan at takutin sila na huwag maingay. Mas isinuksok ko ang mukha ko sa mesa at sa aking braso. Masakit ang ulo ko, nanghihina ako at medyo nahihilo rin.Kahapon pa ako walang gana. Hindi nga ako kumain ng umagahan ngayon, i have no apetite i think if i force my self to eat i will just puke. Mahina kong binatukan ang ulo ko dahil sa pagkirot nito, kagabi pa masakit ang ulo ko but i didn't intend to take a medicine.Umayos ako ng upo at hinilot hilot ang aking sentido. Feeling ko mag ca-crack na ang ulo ko dahil sa sakit idagdag pa itong nararamdaman kong hil
"Mom..." A tear escaped from my eyes "Mom!""Decie!" Napabalikwas ako ng bangon, tumataas at baba ang dibdib ko dahil sa kaba tumutulo rin ang pawis ko galing sa noo at sa aking leeg.My hands and lips begin to tremble.I rigid, when an arms started to embrace me. He feels so warm--i can say that he is he. I can smell his manly perfume, isinubsob niya ang aking mukha sa kaniyang dibdib habang ang braso ay nakapulupot saakin."Hush Decie, it is just a dream." Napakurap ako dahil sa pamilyar na boses. Kumalas ako sa yakap at nagtatakang tiningnan kung sino iyon.My heart beats so fast when i saw his good-looking face. What is he doing here? Why is he here? At bakit nandito siya sa kwarto ko?
The cold air touches my skin as I walk up to the stairs. Sumalubong sa akin ang maliwanag na langit kasabay ng medyo malamig na hangin. It's already 12 am pero hindi ko pa rin ramdam ang init.I glanced at a car that stopped in front of this cafe. Noong una ay hindi ko 'yon nakilala, kaya naman ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng makilala kung sino iyon.Hindi na ako naka atras pa ng tumingala siya rito. A mischievous smile flashed through his face as he glanced at me.He tilted his head and waved. Ewan ba, hindi ko na maiwasang hindi mapangiti. Lalo na noong naalala ko ang nangyari noong nakaraan. Damn, he's really is something. There's still a spot on my heart, goddmanit.Kaagad din siyang umiwas ng tingin, pinagmasdan ko siya hanngang sa makapasok na sa cafe. Ano bang gagawin niya rito? May ka meet ba siya or something? Pahinga kasi namin ngayon s
I can't sleep. Kanina pa ako pagulong gulong dito sa kama pero hindi pa rin ako nakakatulog. Dalawang araw na akong ganito. I don't know why, I am having a hard time on sleeping. Inaantok ako pero hindi naman ako nagkakatulog. Tumayo na lamang ako at binuksan ang aking lampshade. Kinuha ko ang phone na nasa mesa.I hate social medias. Wala naman akong mapag lilibangan dito sa phone. Napakamot ako sa aking batok at inis na tumayo. Lumapit ako sa bintana at binuksan, kaagad na sumalubong ang malamig na hangin dahilan para mapahawak ako sa aking braso. Napakatahimik ng lugar. Maayos na ulit ang bahay pati na rin ang garden. Kumuha kasi si kuya ng mag aayos habang nasa shooting ako. Si dad naman ay tumutulong, maraming nagbago kay dad, mas napapalapit ang loob ko sa kaniya.Napa atras ako ng may makitang kotse sa harap ng gate nam--teka, kaninong kotse iyon? Imposibleng kotse ni kuya, kulay puti iyon. Pero a
"Why are you so quiet?" Lumunok ako, hindi ko magawang lumingon sa kanila.Pinaglaruan ko na lamang ang aking daliri habang nakayuko. I can't still talk to her, alam kong malaki ang kasalanan ko sa kaniya--sa kanila. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop, ilang minuto na rin kaming nandito pero kahit isa sa amin ay walang gumagalaw o nag sasalita.Mukhang mas lalala lang ang problema na ngayon ay alam nilang nandito na ako ulit sa Pilipinas. I shouldn't accept the offer in the first place."Decie, how are you? You looks so different now. I know you're not the old Decie, anymore." David said.Nilakasan ko ang loob kong tumingin sa kanila. I forced to smile, I tilted my head and nodded."Congratualions, kayo pala ang magkakatuluyan. I am so happy for the both of you." Nangilid ang luha ni Eun
I don't know why I am still hurting. It's been a fucking years. Pero bakit hanggang ngayon ay nandito parin 'yong sakit? Is it because I saw Gadeon and Chesie?"What's bothering you?" Napalingon ako sa nagsalitang si Mia.Umupo siya sa tabi ko at pinagmasdan ako, napaiwas ako ng tingin."I-I saw him again, but... but he was with a girl, who caused our break up."Kitang kita ko ang gulat sa mga mata niya. I bit my lower lip and bow. Kung magkikita kaming muli ni Gadeon, hindi ko na alam pa ang mukhang ihaharap ko sa kaniya. Siya--sila ang gumawa ng kagaguham, pero bakit ako ang nakokonsensya?Sila ang gumawa ng ikasisira nila, pero bakit ako ang nahihirapan? Oh fudge, sana pala ay hini ko nalang tinanggap itong contract na mag sho-shooting kami dito sa Pilipinas, mas lalo lang pala akong nahirapan."Who is she?!""Palabasin niyo siya!""Tumawag na kayo ng guard!""Let me fucking go! I need to see my cousin!"Natigilan ako ng marinig ang pamilyar na boses. Biglang napatayo si Mia at tini
"Cut!"Napahinga ako ng malalim, mabilis akong lumayo kay Ace at lumapit kay Ms. Anne."Decie, what's happening? Parang kanina ka pa wala sa sarili."Inirapan ko siya."It's none of your business." Tumingin ako kay Ms. Anne. "Where's Mia?""She's with his boyfriend, Erwy? Erwy is his name right?"I bit my lower lip and nod. Napahawak ako sa may sentido at pagod na napapikit. Wala akong tulog, napuyat ako dahil sa ginawa ni Gadeon."You're emitting, a comforting scent."It's not my first time to hear that, pero ilang beses na niya sa aking nasabi 'yon. He loves my smell, dati palang. Kaya nga lubos nalang ang gulat ko sa sinabi niya, dahil tandang tanda ko pa noong unang beses na sinabi niya 'yon sa akin."Is there something bothering you?" Umiling ako."I-it's nothing, don't mind me--""Decie! Are you free? Let's grab some coffee, my treat."Lumapit sa akin si Ace. Sa totoo lang, mabait naman siya. Hindi ko nga lang talaga alam kung bakit ako naiirita sa kaniya. It's maybe because, his
"What are you doing here?" Bumilis ang tibok ng puso ko ng makita kong naka upo siya sa may sofa. Katabi niya si dad!"Calm down, Decie. Pinapunta ko siya dito, we need to talk." Sagot ni dad.Hindi ako nakapagsalita, napalunok ako at tumingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin pero walang reaksyon ang mukha niya. Hindi ko maiwasang matitigan ang mukha niya, mas gumwapo siya ngayon. Mas naging lalaking lalaki ang itsura niya.Umiling ako, yumuko ako at palihim na napairap. Bumaba ako sa hagdan at naglakad palabas. Hindi ko na siya nilingon pa kahit alam kong sinusundan niya ako ng tingin, pag ka diretso ko sa sa may garden ay huminto ako.'Yong puno, doon ang unang halik niya sa akin. Kaarawan ko rin noon noong hinalikan niya ako. That was the best gift ever, but he ruined it.I bit my lower lip and shrugged, I should not thinking about the past, damn it.Umupo ako sa may bench sa nay garden, ipinatong ko ang aking baba sa palad at tinitigan ang langit. Maaga pa, hindi pa masyadon
Nandito kami ngayon sa isang cafeteria malapit sa hospital. Kanina pa napapatitig sa akin si Esten, mukhang gulat na gulat talaga siya na makita ako."How are you?" I asked, he just stared at me. Para bang wala siyang narinig, kinunutan ko siya ng noo. "Esten..." I called.Maya maya lang ay napatikhim siya at napaiwas pa ng tingin. Medyo natawa ako dahil sa inakto niya."I-is that really you... Decie?" Ngumuso ako."Of course, sino pa ba? So, how are you?" Tanong ko ulit, kinuha ko ang kape na nasa mesa at uminom. Sandali siyang kumurap kurap bago nagsalita."I-I'm fine, how about y-you?" Sandali ko siyang pinagmasdan.Malaki ang pinagbago niya. May itsura siya noon, pero lalong umangat ang itsura niya ngayon. Timangkad rin siya, hanggang leeg nanga lang yata niya ako eh. Maganda ang kasuotan niya, mukhang maayos at maganda na rin ang buhay niya. 'Yong paraan ng pananalita niya ay iba na rin."I'm fine." Tipid kong saad."It's been five years, Esten." I smiled. "Anong meron sa iyo ngay
I... I still love him. My heart still beats for him. Ang buong akala ko ay wala na, akala ko at wala na akong nararamdama sa kaniya. Akaala... sa pagbalik ko ay wala na ang lahat.But I'm wrong, he still have a soft spot here in my heart. But I don't know if he still loves me, pero natatakot ako. Natatakot ako na baka sa oras na malaman ko na wala na siyang nararamdaman saakin--I think I'm gonna ruin.Hindi ko kaya, sana lang pala ay hindi ko na tinanggap pa ang pagiging leading lady ko dito sa movie kung sho-shootingl lang din pala dito sa Pilipinas."Back on earth Decie!" Kumurap ako ng biglang mag salita si Ms. Anne."M-ms. Anne! Kanina ka pa dito?"Tumayo siya sa likod ko, tiningnan niya ako mula sa salamin. Inayos niya ng kaunti ang nagulo kong buhok."Yup! Tulala ka lang eh."Tumango tango ako."Where's Mia?" I asked."Nasa boyfriend niya, babalik rin naman kaagad siya." Muli akong tumango, sino naman kaya nah boyfriend ng isang 'yon? Halos matagal tagal na rin kaming magkasama
"How are you?"Kasalukuyan kaming nagkatapat na nakaupo sa nay malapit sa cafeteria. Kanina pa ako tahimik, hindi ako nagsasalita at hindi rin ako tumitingin sa kaniya.Nakayuko lang ako."I-I'm fine..." I said.I'm afraid to stare at him. I'm afraid that maybe... I still..."You changed, you look so matured now." I bit my lower lip and nodded.Okay na ito, ayos na ako dito, ayos na nakita ko siya at nalaman ko na ang kalagayan niya. I want to leave, I want to leave please... natatakot ako na muli nanamamg tumibok ang puso ko sa kaniya.No..."How's your five years in France?""F-fine, feels good." I said, stuttering.Napapakuyom ko ang kamao ko ng hindi ko alam ang dahilan. Nararamdaman ko ang titig niya sa akin, ang bigat ng presensya niya. "Look at me." He ordered.Hindi ko siya sinunod. Natatakot ako, natatakot ako na baka mahal ko pa siya, pero hindi na ganoon ang nararamdaman niya sa akin. B-but we can be friends right?"Decie, look at me."I gulped, slightly look at him. Sumalu