"I'm tired" Hinawi ko ang buhok na tumatabing sa aking mukha.
I'm sweating, ano bang klaseng cr ito? Bakit parang hindi man lang nababawasan ang dumi? Ito ang unang araw ko ng paglilinis, ang sabi niya dalawang linggo ako maglilinis i think i can't do that. Hindi ako sanay mag linis, and i hate cleaning. Mag-gagabi na pero hindi parin ako tapos sa paglilinis, and i freaking want to go home.
Nakarinig ako ng tawanan ng mga babae pero hindi ko na iyon pinansin. Pumasok sila at natigilan pa ng makita ko.
"Look she's cleaning" Bulong ng isa.
Obviously
"Parusa siguro ni pres.?"
Hindi pa ba halata? Hindi ko pinansin ang bulungan nila, nakita kong humarap sila sa salamin at inayos ang buhok.
"It looks like a princess turn into maid"
Naghagikhikan sila. Pakiramdam ko nanlaki ang aking tainga because of what she said, tumaas at baba ang dibdib ko sa galit. Padabog kong binitawan ang mop na siyang ikinagulat nila.
Galit na galit akong humarap sa kanila. Ni head to foot ko silang tatlo, iyong isa sobrang payat, iyong isa naman maitim, iyong isa naman ay mataba. How dare them to say that to me?!
"Masyado naman kayong maganda para sabihan ako ng ganiyan" Naglakad ako palapit sa kanila "Kung sabagay,ganiyan ang nagagawa ng mga insecure"
I grinned, napayuko sila at napaiwas ng tingin. Lahat ng estudyante natitiklop kapag ako na ang kaharap. Syempre sinong hindi kakabahan kapag ako na ang nakaharap, the gorgeous Decimier Jewel Avellana.
Tinuro ko iyong payat.
"You're so skinny" Itinuro ko naman iyong maitim "You're like a chocolate" Itinuro ko iyong mataba "And you,you're so fat."
They didn't speak, i can see that they're nervous. Ang lalakas ng loob sabihan ako ng ganoon sila nga itong mga mukhang muchacha.
"Umalis kayo rito.Unless gusto niyong linisan ko rin ang marurumi ninyong mukha.Get out!" Mabilis naman silang lumabas.
I bit my lower lip and sighed,this is so fucking tiring. Kinuha ko ulit ang mop at nagsimula ng maglinis. Sila ang nauna kaya bumawi lang ako, tapos sila pa itong may ganang masaktan. Palibhasa mga inggetera...
Gigil kong nililinisan ang sahig. Goddamnit! I'm not supposed to clean this. I'm not a maid or a helper, I'm a princess of Avellana family! Hindi nga ako pinaglilinis ni dad sa bahay tapos siya naman itong inutusan akong maglinis at sa cr pa talaga?
Gadeon is pissing me off! Hindi ko alam kung bakit pagdating sa kaniya ay mainit lagi ang ulo ko. Maybe because he is so arrogant! Boastful! He's proud of his self!
"Nakakainis ka!" Padabog akong naglilinis ng makarinig ng yabag ng sapatos.
Ok here he is,naramdaman ko ang pagpasok niya. Nakita ko sa gilid ng mata ko na sumandal siya sa may lababo at namulsa. He's staring at me, at ano naman ang nag udyok sa kaniya na pumunta rito? Siguro akala niya tatakas ako. Hell no! I wll not escape, dahil alam kong kapag ginawa ko iyon malalagot ako kay dad.
"Why did you do that?" I can feel the acidity on his voice.
"Did what?" Saad ko ng hindi siya nililingon. Narinig ko ang paghinga niya ng malalim. Controlling his anger.
"May pumunta saaking tatlong babae.Sinabihan mo sila ng masama,at pinaalis mo sila" I transfixed. Humarap ako sa kaniya his eyes is dark, full of anger.
Ang bilis naman makarating sa kaniya ang balita?
"Nagsumbong sila,i see" I sarcastically laugh "Ang lakas ng loob pagsalitaan ako ng masama sa huli magsusumbong at maghahanap ng kakampi"
Iyan ang kinaiinisan ko sa kaniya,he's an interloper porque presidente siya ng eskwelahan na ito akala niya pwede na siyang mangialam sa iba.
"Mali ang ginawa mo"
"Bumawi lang ako" Hindi ko siya nililingon, ramdam ko ang panginginig ng kamay ko sa galit. Huminga ako ng malalim para pigilan ang sarili kong magmura.
"Pero hindi mo dapat ginawa iyon" Kalmado pero maotoridad niyang saad. Masyado siyang pakialamero.
Binitawan ko ang mop.
"I'm done,aalis na ako" Tinalikuran at umalis ako ng hindi ko siya nililingon. Tamad akong naglakad at sinalubong ako ni Annie.
"You okay?" Shea asked sinabayan niya ako sa paglalakad.
"Yes" No... i force to smile. Napatango tango naman siya.
"Kaya mo iyan,dalawang linggo lang naman ikaw maglilinis" Lang? Eh hindi nga ako sanay sa paglilinis tapos lang lang?
Napabuntong hininga ako. Sumakay na ako sa kotse, tuwing uwian sabay kami ni Eunice halos pareho lang ng daan ang bahay namin kaya ayos lang.
"Siguro naman hindi ka na lalabag sa rules sa susunod" Napalingon ako sa kaniya. Hindi ako nakasagot, hindi ako sigurado dahil naiinis ako kay Gadeon.
Parang hindi ko kaya na hindi siya suwayin. Tahimik lang ako sa byahe hanggang sa makarating ng bahay. Sinalubong ako ng mga kasambahay, binati nila ako pero hindi ko na nagawang bumati pa pabalik.
Akmang aakyat na ako pataas sa hagdan ng makarinig ng boses sa likod. Para akong napako sa kinatatayuan ng marinig ang malalim at baritonong boses ni dad.
"How's school Decie?" Lakas loob akong lumingon.
"F-fine dad" Naglakas ako palapit sa kaniya, kinuha ko ang kamay niya at nagmano.
"Wala ka namang ginawang katarantaduhan hindi ba?" Ngumiti ako at muling.
Nakaupo siya ngayon sa sofa habang may hawak na maliit na tasa. He's wearing a white long sleeve mukhang galing sa trabaho si dad.
"You look so tired" Sinuri ako ni dad pilit akong ngumiti.
"Masyado po kasing mapagod ngayon ang klase. Sunod sunod ang mga activities" Pagsinungaling ko, napatango tango naman siya at mukhang naniwala.
May kinuha si dad sa tabi niyang plastic bag,nagtaka ako ng iabot niya iyon saakin.
"Open it" Ginawa ko naman iyon,my eyes widened when i saw a hand bag Fuchsia Diamond-Studded Hermes Birkin. Oh my gosh is this for real? Ang hand bag na ito ay nagkakahalaga lang naman ng $222,000.
"P-para saakin po ito?" He smiled at me. Lumawak ang ngiti ko sa kaniya.
"Of course it's for my princess" Niyakap ko siya,ganito si dad tuwing uuwi galing sa trabaho palagi siyang may dalang regalo saakin kung hindi handbag, isang mamahaling uri ng stilettos, ang sabi niya ay ipinapabili niya iyon kay kuya na ngayon ay nasa France.
"Thanks dad" Tinapik niya ang likod ko.
"Thanks your kuya too,siya ang nagabalang maghanap at bumili niyan" I smiled and nodded.
"Yes dad" Tumalikod na ako at naglakad.
"Decie" Natigilan ako at napalingon "Sinusunod ko ang gusto mo,kaya sundin mo rin ang gusto ko. Para sayo rin ang mga ginagawa ko"
Napakurap ako,biglang naglaho ang ngiti ko. Pero muli akong ngumiti. Tumikhim muna ako bago magsalita.
"Y-yes dad" Naglakad na ako paalis.
Nakayuko akong naglalakad hanggang sa makarating sa kwarto. Marahan kong ipinatong ang handbag sa tabi ko at pabagsak na humiga.
Dad is spoiling me, in return i must follow what he wants.
Tama nga ako, hindi kailanman matutupad kung ano ang gusto ko sa sarili. Napalingon ako sa study table ko ng makita ang picture namin ni mom.
She's the only one who can understand what i want to be...
Halos isang linggo na akong naglilinis ng cr. At may isang linggo pa ako. Tamad akong naupo sa bench, i fix my hair while staring at the other students. Iyong iba ay nakatingin saakin, iyong ibang mga lalaki ay kinukunan ako ng litrato. Binalewala ko na lang iyon at pinagpatuloy ang pag aayos ng buhok.Sa tuwing naglilinis ako ng cr ay dumadating si Gadeon, i know that he's thinking that i will escape--duh? Ako tatakas, kung hindi nga lang makakarating ito kay dad ay tatakas talaga ako. He's always watching me while I'm cleaning, hindi ko alam pero minsan naiilang ako sa titig niya. Like he's memorizing the every part of my body.Sandali akong natigilan ng makita ang tatlong lalaki, sila iyong mga humabol saakin noon. They're standing infront of me,namumula sila na para bang nahihiya. Pinagtaasan ko sila ng kilay."Miss.Avellana I'm Esten Salva
Mukha akong panda damn it! I stared at my reflection on the mirror. Gad! What happened to me? Buong gabi kong iniisip ang mga sinabi ni Gadeon. I think I'm going to be crazy! Bwisit kasing 'I'm worried' niya na yan! Hindi ako pinatulog ng dahil sa sinabi niya!.Napanguso ako at hinawakan ang mata kong namamaga dahil walang tulog. I need to put some powder--hindi dapat ako humarap sa marami na ganito ang mukha ko. Bullshit, i think i am the one who will ruin my own reputation."Decie?..." It's Eunice, pumasok siya ng cr at tinitigan niya ako sa salamin. Halos manlaki na ang ilong niya sa kakapigil ng tawa.Napapadyak nalang ako at napanguso."Sabi na eh! Tatawanan mo ako!" Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang dalawang kamay. I can't face t
Pasimple akong sumilip sa bintana ng student council room. Hinanap ng mga mata ko si Gadeon, bumagsak ang balikat ko ng hindi siya makita. I don't know why am i doing this, i know there's something wrong with me.Uwian na kasi pero hanggang ngayon hindi parin siya bumabalik. Siguro kasama niya iyong Chesie?I bit my lower lip, muli akong sumilip sa bintana inayos ko ang salamin na suot ko. Napabuntong hininga nalang ako at naglakad na paalis pero natigilan ako ng marinig ang boses ni Esten."Decie? Anong ginagawa mo dito?" My eyes widened, patay...baka kung anong iniisip niya.Napayuko ako at napakamot saakin batok. Itatanong ko kaya? Pero ano nalang iisipin niya? Pero gusto ko talagang malaman kung nasaan siya! Pilit akong ngumiti."Hi! N-nasaan
"She's Chesie Danzillo,classmate namin siya ni Gadeon. Bale sa mga naririnig ko kababata siya ni Gadeon, masyado silang close sa isat isa..."Uh i see, I don't know why i am asking. Hindi ko alam kung bakit masyado akong na cu-curious tungkol sa kanilang dalawa. Hindi ko maipaliwanag itong nararamdaman ko. I'm annoyed and piss off at the same time."Why are you asking?" I transfixed, bakit nga ba? I shrugged my shoulder."Nothing,I'm just curious" Pagsisinungaling ko.bIpinatong ko ang baba ko sa dalawa kong kamay at tumitig sa kawalan.Kasalukuyan kaming nandito sa cafeteria, ni hindi ko nga nagalaw ang pagkain ko. Wala akong gana...ramdam ko ang titig saakin ni Eunice. I look at her, and raised my eyebrows."What
'You will regret this day if you didn't follow me' nye nye nye. As if naman na susundin ko siya? Kaya ko lang naman sinunod ang paglilinis sa cr dahil ayokong malaman ni dad ang mga katarantaduhan na ginagawa ko.Yes he's the student council president,but that doesn't mean that i will follow his all his rules. Tamad akong nakatitig sa kaniya habang siya naman ay may iniintinding mga papel. So ayun lang iyon? Patatayuin niya lang ako dito bilang parusa? Ano ba kasing ginawa ko?! Wala naman akong ginagawang masama!"Hanggang anong oras ako tatayo rito?" Hindi siya lumingon saakin kaya napa irap nalang ako."Hangat wala pa akong sinasabi" Saad nito habang ang atensyon ay nasa papel pa rin. Muli nanaman akong napairap."Okay,edi hindi rin ako maglilin
Mabigat! Sobrang bigat! Iyong tipong na parang may nakapatong na malaking bato sa ulo mo? Iyon! Ganoon ang nararamdaman ko ngayon, I feel so sick!Isinubsob ko ang mukha ko sa mesa at ipinikit ang mga mata. I feel so tired, i want to rest but my classmates is too noisy wala naman akong gana para sigawan at takutin sila na huwag maingay. Mas isinuksok ko ang mukha ko sa mesa at sa aking braso. Masakit ang ulo ko, nanghihina ako at medyo nahihilo rin.Kahapon pa ako walang gana. Hindi nga ako kumain ng umagahan ngayon, i have no apetite i think if i force my self to eat i will just puke. Mahina kong binatukan ang ulo ko dahil sa pagkirot nito, kagabi pa masakit ang ulo ko but i didn't intend to take a medicine.Umayos ako ng upo at hinilot hilot ang aking sentido. Feeling ko mag ca-crack na ang ulo ko dahil sa sakit idagdag pa itong nararamdaman kong hil
"Mom..." A tear escaped from my eyes "Mom!""Decie!" Napabalikwas ako ng bangon, tumataas at baba ang dibdib ko dahil sa kaba tumutulo rin ang pawis ko galing sa noo at sa aking leeg.My hands and lips begin to tremble.I rigid, when an arms started to embrace me. He feels so warm--i can say that he is he. I can smell his manly perfume, isinubsob niya ang aking mukha sa kaniyang dibdib habang ang braso ay nakapulupot saakin."Hush Decie, it is just a dream." Napakurap ako dahil sa pamilyar na boses. Kumalas ako sa yakap at nagtatakang tiningnan kung sino iyon.My heart beats so fast when i saw his good-looking face. What is he doing here? Why is he here? At bakit nandito siya sa kwarto ko?
Dalawang araw akong hindi nakapasok, mabuti nga ngayon at maayos-ayos na ang pakiramdam ko.I tied my hair up and put a ribbon. Tinitigan ko ang repleksyon ko sa salamin."Always like that Decie..." Matamlay kong saad, kinuha ko na ang bag ko at bumaba na.Medyo nagulat pa ako ng makita si dad, hindi siya papasok?"Good morning dad" He look at me. Lumapit ako sa kaniya at hinalikan siya sa pisngi."Good morning" Inilapag niya ang dyaryong binabasa."You're sick, but you didn't even tell me""I don't want you to disturb dad..." Pinilit kong ngumiti kahit kinakabahan. He's a dictator, iyon lang ang masasabi ko tungkol kay dad, he can get what he wants. He's spoiling me, pero may kapalit ang l
The cold air touches my skin as I walk up to the stairs. Sumalubong sa akin ang maliwanag na langit kasabay ng medyo malamig na hangin. It's already 12 am pero hindi ko pa rin ramdam ang init.I glanced at a car that stopped in front of this cafe. Noong una ay hindi ko 'yon nakilala, kaya naman ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng makilala kung sino iyon.Hindi na ako naka atras pa ng tumingala siya rito. A mischievous smile flashed through his face as he glanced at me.He tilted his head and waved. Ewan ba, hindi ko na maiwasang hindi mapangiti. Lalo na noong naalala ko ang nangyari noong nakaraan. Damn, he's really is something. There's still a spot on my heart, goddmanit.Kaagad din siyang umiwas ng tingin, pinagmasdan ko siya hanngang sa makapasok na sa cafe. Ano bang gagawin niya rito? May ka meet ba siya or something? Pahinga kasi namin ngayon s
I can't sleep. Kanina pa ako pagulong gulong dito sa kama pero hindi pa rin ako nakakatulog. Dalawang araw na akong ganito. I don't know why, I am having a hard time on sleeping. Inaantok ako pero hindi naman ako nagkakatulog. Tumayo na lamang ako at binuksan ang aking lampshade. Kinuha ko ang phone na nasa mesa.I hate social medias. Wala naman akong mapag lilibangan dito sa phone. Napakamot ako sa aking batok at inis na tumayo. Lumapit ako sa bintana at binuksan, kaagad na sumalubong ang malamig na hangin dahilan para mapahawak ako sa aking braso. Napakatahimik ng lugar. Maayos na ulit ang bahay pati na rin ang garden. Kumuha kasi si kuya ng mag aayos habang nasa shooting ako. Si dad naman ay tumutulong, maraming nagbago kay dad, mas napapalapit ang loob ko sa kaniya.Napa atras ako ng may makitang kotse sa harap ng gate nam--teka, kaninong kotse iyon? Imposibleng kotse ni kuya, kulay puti iyon. Pero a
"Why are you so quiet?" Lumunok ako, hindi ko magawang lumingon sa kanila.Pinaglaruan ko na lamang ang aking daliri habang nakayuko. I can't still talk to her, alam kong malaki ang kasalanan ko sa kaniya--sa kanila. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop, ilang minuto na rin kaming nandito pero kahit isa sa amin ay walang gumagalaw o nag sasalita.Mukhang mas lalala lang ang problema na ngayon ay alam nilang nandito na ako ulit sa Pilipinas. I shouldn't accept the offer in the first place."Decie, how are you? You looks so different now. I know you're not the old Decie, anymore." David said.Nilakasan ko ang loob kong tumingin sa kanila. I forced to smile, I tilted my head and nodded."Congratualions, kayo pala ang magkakatuluyan. I am so happy for the both of you." Nangilid ang luha ni Eun
I don't know why I am still hurting. It's been a fucking years. Pero bakit hanggang ngayon ay nandito parin 'yong sakit? Is it because I saw Gadeon and Chesie?"What's bothering you?" Napalingon ako sa nagsalitang si Mia.Umupo siya sa tabi ko at pinagmasdan ako, napaiwas ako ng tingin."I-I saw him again, but... but he was with a girl, who caused our break up."Kitang kita ko ang gulat sa mga mata niya. I bit my lower lip and bow. Kung magkikita kaming muli ni Gadeon, hindi ko na alam pa ang mukhang ihaharap ko sa kaniya. Siya--sila ang gumawa ng kagaguham, pero bakit ako ang nakokonsensya?Sila ang gumawa ng ikasisira nila, pero bakit ako ang nahihirapan? Oh fudge, sana pala ay hini ko nalang tinanggap itong contract na mag sho-shooting kami dito sa Pilipinas, mas lalo lang pala akong nahirapan."Who is she?!""Palabasin niyo siya!""Tumawag na kayo ng guard!""Let me fucking go! I need to see my cousin!"Natigilan ako ng marinig ang pamilyar na boses. Biglang napatayo si Mia at tini
"Cut!"Napahinga ako ng malalim, mabilis akong lumayo kay Ace at lumapit kay Ms. Anne."Decie, what's happening? Parang kanina ka pa wala sa sarili."Inirapan ko siya."It's none of your business." Tumingin ako kay Ms. Anne. "Where's Mia?""She's with his boyfriend, Erwy? Erwy is his name right?"I bit my lower lip and nod. Napahawak ako sa may sentido at pagod na napapikit. Wala akong tulog, napuyat ako dahil sa ginawa ni Gadeon."You're emitting, a comforting scent."It's not my first time to hear that, pero ilang beses na niya sa aking nasabi 'yon. He loves my smell, dati palang. Kaya nga lubos nalang ang gulat ko sa sinabi niya, dahil tandang tanda ko pa noong unang beses na sinabi niya 'yon sa akin."Is there something bothering you?" Umiling ako."I-it's nothing, don't mind me--""Decie! Are you free? Let's grab some coffee, my treat."Lumapit sa akin si Ace. Sa totoo lang, mabait naman siya. Hindi ko nga lang talaga alam kung bakit ako naiirita sa kaniya. It's maybe because, his
"What are you doing here?" Bumilis ang tibok ng puso ko ng makita kong naka upo siya sa may sofa. Katabi niya si dad!"Calm down, Decie. Pinapunta ko siya dito, we need to talk." Sagot ni dad.Hindi ako nakapagsalita, napalunok ako at tumingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin pero walang reaksyon ang mukha niya. Hindi ko maiwasang matitigan ang mukha niya, mas gumwapo siya ngayon. Mas naging lalaking lalaki ang itsura niya.Umiling ako, yumuko ako at palihim na napairap. Bumaba ako sa hagdan at naglakad palabas. Hindi ko na siya nilingon pa kahit alam kong sinusundan niya ako ng tingin, pag ka diretso ko sa sa may garden ay huminto ako.'Yong puno, doon ang unang halik niya sa akin. Kaarawan ko rin noon noong hinalikan niya ako. That was the best gift ever, but he ruined it.I bit my lower lip and shrugged, I should not thinking about the past, damn it.Umupo ako sa may bench sa nay garden, ipinatong ko ang aking baba sa palad at tinitigan ang langit. Maaga pa, hindi pa masyadon
Nandito kami ngayon sa isang cafeteria malapit sa hospital. Kanina pa napapatitig sa akin si Esten, mukhang gulat na gulat talaga siya na makita ako."How are you?" I asked, he just stared at me. Para bang wala siyang narinig, kinunutan ko siya ng noo. "Esten..." I called.Maya maya lang ay napatikhim siya at napaiwas pa ng tingin. Medyo natawa ako dahil sa inakto niya."I-is that really you... Decie?" Ngumuso ako."Of course, sino pa ba? So, how are you?" Tanong ko ulit, kinuha ko ang kape na nasa mesa at uminom. Sandali siyang kumurap kurap bago nagsalita."I-I'm fine, how about y-you?" Sandali ko siyang pinagmasdan.Malaki ang pinagbago niya. May itsura siya noon, pero lalong umangat ang itsura niya ngayon. Timangkad rin siya, hanggang leeg nanga lang yata niya ako eh. Maganda ang kasuotan niya, mukhang maayos at maganda na rin ang buhay niya. 'Yong paraan ng pananalita niya ay iba na rin."I'm fine." Tipid kong saad."It's been five years, Esten." I smiled. "Anong meron sa iyo ngay
I... I still love him. My heart still beats for him. Ang buong akala ko ay wala na, akala ko at wala na akong nararamdama sa kaniya. Akaala... sa pagbalik ko ay wala na ang lahat.But I'm wrong, he still have a soft spot here in my heart. But I don't know if he still loves me, pero natatakot ako. Natatakot ako na baka sa oras na malaman ko na wala na siyang nararamdaman saakin--I think I'm gonna ruin.Hindi ko kaya, sana lang pala ay hindi ko na tinanggap pa ang pagiging leading lady ko dito sa movie kung sho-shootingl lang din pala dito sa Pilipinas."Back on earth Decie!" Kumurap ako ng biglang mag salita si Ms. Anne."M-ms. Anne! Kanina ka pa dito?"Tumayo siya sa likod ko, tiningnan niya ako mula sa salamin. Inayos niya ng kaunti ang nagulo kong buhok."Yup! Tulala ka lang eh."Tumango tango ako."Where's Mia?" I asked."Nasa boyfriend niya, babalik rin naman kaagad siya." Muli akong tumango, sino naman kaya nah boyfriend ng isang 'yon? Halos matagal tagal na rin kaming magkasama
"How are you?"Kasalukuyan kaming nagkatapat na nakaupo sa nay malapit sa cafeteria. Kanina pa ako tahimik, hindi ako nagsasalita at hindi rin ako tumitingin sa kaniya.Nakayuko lang ako."I-I'm fine..." I said.I'm afraid to stare at him. I'm afraid that maybe... I still..."You changed, you look so matured now." I bit my lower lip and nodded.Okay na ito, ayos na ako dito, ayos na nakita ko siya at nalaman ko na ang kalagayan niya. I want to leave, I want to leave please... natatakot ako na muli nanamamg tumibok ang puso ko sa kaniya.No..."How's your five years in France?""F-fine, feels good." I said, stuttering.Napapakuyom ko ang kamao ko ng hindi ko alam ang dahilan. Nararamdaman ko ang titig niya sa akin, ang bigat ng presensya niya. "Look at me." He ordered.Hindi ko siya sinunod. Natatakot ako, natatakot ako na baka mahal ko pa siya, pero hindi na ganoon ang nararamdaman niya sa akin. B-but we can be friends right?"Decie, look at me."I gulped, slightly look at him. Sumalu