"Decie!"
"Shhh!" Pinanlakihan ko siya ng mga mata, bahagyang nakaharang ang hintuturong daliri ko sa aking labi sinyales na huwag siyang maingay.
She creased her forehead and walks toward to me. Nanatili lang ako sa aking pwesto kahit na ngalay na ngalay na ako. This is unbelievable! Bakit ba ako natatakot sa lalaking iyon?
"What happened? At bakit ka nagtatago diyan?" Tumitig saakin si Eunice na may nagtatakang mukha.
"It is because of that shit!" She tilted her head. Huminga ako ng malalim at hinilot ang sentido "Hindi ko siya sinipot kahapon,kaya ngayon pagpasok ko hinahanap ako ng kapawa niya student council."
Mariin siyang pumikit wala naman akong magawa kundi ang mapanguso at yumuko. Umupo siya para magpantay ang mukha namin.
"At bakit hindi ka naman pumunta Decimier?"
"But i didn't do anything!" Pagmamaktol ko,at napailing siya.
"Yes you did,kung wala kang ginawa sa tingin mo ipapatawag ka niya?" I bit my lower lip "Tell me,anong ginawa mo?"
I gulped,she's Eunice Almazan my cousin but she's like a sister and a bestfriend to me. Matanda siya saakin ng isang taon,parang mommy ko na rin siya palagi niya akong sinesermonan katulad ng mga ginagawa ng isang ina. I'm afraid of her when she's mad,kaya nga pinipilit ko ang sarili ko na huwag maging pasaway,but i can't!
"I-i just put...i just put some make up--"
"There it is! Iyon ang dahilan kung bakit ka pinatawag kahapon hindi ka naman sumunod tapos ngayon tumatago ka dahil hinahanap ka ng mga student council" I blink she stand up and stared at me bahagya akong nakatingala sa kaniya ngayon. "Look at yourself! Para kang bata na tumatago sa isang nakakatakot na nilalang.Decimier grow up! Your seventeen,and stop being so childish!"
"But...but i just tried to put some make up like the other teenage girls!" Namewang siya,tiningnan niya ako ng may nagbabanta na mukha.
"You know that make up is prohibited Decie" Naparolyo ang mata ko at tamad na tumingin sa kaniya.
"I know"
"Alam mo naman pala pero bakit ginawa mo pa?" Feeling ko dudugo na ang labi ko sa mariing pagkagat ko. This is my mannerism kapag napapagalitan ako oh nasesermonan.
"I...i just want to" I said in a low voice,i heard her sighed.
"You need a punishment Decie--"
"Eunice!" Umiling siya.
"Ganoon naman ang ginagawa kapag may nilabag na rules dito. I know that your an Avellana,but you need to be fair hindi porque isa kang Avellana ay hindi ka na rin dapat parusahan"
"Eunice..." Tumalikod na siya at naglakad paalis.
Bahagya kong hinawi ang naglalakihang halaman para pagmasdan ang pagalis niya.Geez Decie! What did you do?! Alam kong magsusumbong siya kay dad at paguwi na paguwi ko...sermon nanaman ang aabutin ko.
Sinuklay ko ang buhok ko ng sarili kong daliri.Damn it! I shouldn't do that! Kung sana sumipot ako kahapon edi wala sana akong parusa! I want to leave this Ruzcit Academy! He's too much! President Gadeon is too much!
Masyado niya nang inaabuso ang pagiging student council president niya dito. At ang ipinagtataka ko ay kung bakit halos lahat ng kababaihan dito ay kinababaliwan siya--duh? Yes he have the face pero hampas lupa siya! Sabihin na nating kaya niyang ipagmalaki ang gwapo niyang mukha pero wala siyang maipapakitang yaman.
Nabalitaan ko na nagkakaroon siya ng girlfriend at mayayaman pa! So it means...he's a gold digger! Yeah right a gold digger!
"Ayun siya!"
"Habulin niyo!"
"Bilis!"
"I'm dead!" Mabilis akong tumayo at tumakbo paalis. Ayan na sila! Andiyan na ang mga student council!
Mas binilisan ko pa ang pagtakbo tatlo sila! Bullshit! Kahit masakit na sa paa ay pinilit ko paring tumakbo wala akong laban kapag aabutan nila ako. Masyado silang matatangkad kumpara saakin.
"Hoy! Tumigil ka!"
"Stop chasing me!" I shouted,wala na akong pakialam kung pinagtitinginan na ako ang mahalaga ay makatakas ako.
"Harangan niyo!" Sigaw ng isa sa kanila.
Pinilit kong tumawid sa may naglalakihang halaman. Okay na ito,kaysa naman mahuli nila. Hinawi ko ang mga halaman pero napangiwi ako ng may maramdamang hapdi sa may kaliwang kamay ko.
"Ouch goddamnit!" Nahiwa ako ng isa sa mga halaman pero binalewala ko nalang iyon, mas binilisan ko pa ang pagtakbo.
Pero natigilan ako--mas napangiwi ako ng may malakas at mahigpit na humila sa kaliwa kong kamay. Damn! Nakahawak siya ng mahigpit sa kamay ko kung nasaan ang sugat ko.
Dahil sa lakas ng pwersa ng paghila saakin ay napasubsob ako sa matitigas at matipuno niyang dibdib. I smelled his manly perfume.
"Let go of me!" Sigaw ko pero mas lalo niya pang hinigpitan ang hawak saakin kaya mas lalo akong napangiwi.
"Masyadong matigas ang ulo mo" Medyo natigagal ako sa kinatatayuan. I shivered because of the authority on his voice.
Kasalukuyang magkadugtong ang itim at makakapal niyang kilay. Tumataas at baba ang dibdb niya hindi ko alam kung sa galit o ano. He gritted his teeth. He's staring at me...it looks like he's a wild animal and ready to eat his food--angrily.
"Ano ba! Bitawan mo ako!" Pilit kong tinatanggal ang kamay niya pero mas lalo iyong humigpit.
Narinig ko ang takbuhan ng tatlo sa likod ko, bahagya silang hinihingal at pinagpapawisan.
"Pinahirapan mo pa kami!" Sigaw nung nakasalamin na lalaki.
"Si pres.lang pala ang makakahuli sa iyo" Saad naman nung lalaking may maliit na balat sa kaniyang baba.
Iyong isa naman ay hingal na hingal at halos hindi na makapagsalita. Dinig na dinig ko ang bulungan ng mga estudyante if dad find this out it will be a shame again to Avellana family. Kailangan kong gumawa ng paraan paa hindi makarating kay dad.
"Erwy,Dan,Esten" Pagtawag niya sa tatlo "Palabasin niyo ang lahat na nasa student council room" Tumingin siya sa akin, inirapan ko siya "Alam ko namang ayaw mapahiya ni Ms.Avellana sa harap ng marami"
I clenched my fist because of anger. Tumango ang tatlo at mabilis na naglakad, humarap siya saakin habang hawak ang kamay ko. Napatingin naman ako sa kamay ko, my eyes widened when i saw a blood. Tumutulo na ang dugo! At mahapdi! Bitawan mo ako Gadeon!
"Kailangan mo ng turuan ng leksyon,mas lalong nagiging matigas ang ulo mo" Mahina at kalmado nitong saad pero maotoridad.
Hindi ko nagawang sumagot,napangiwi ako at napapikit.
"B-bitaw...bitawan mo ako!" Itinabingi niya ang kaniyang ulo at tumaas ang kilay.
"Bakit tatakas ka?" T'ngina mo Gadeon!
"No! J-just let me go--"
"Ayoko,mahirap kang habulin" Makahulugan niyang saad pero hindi ko naiyon pinansin. Ano ba! Dumudugo na ang sugat ko!
"Utang na loob bitawan mo ako!" Malakas kong hinila ang kamay ko. Nang matanggal ko ang aking kamay sa pagkakahawak niya ay marahan kong hinawakan ang kamay kong dumudugo.
His eyes widened,inirapan ko siya at tiningnan ang sugat ko. Medyo mahaba ang hiwa na natamo ko kanina doon sa may halaman...
"Dumudugo" Muli nanaman akong umirap. I glared at him.
"Alam ko kaya nga sabi ko bitawan mo diba?" Pabalang kong saad.
"Shit..." Mahina kong mura.
I wounded my precious skin! Dahil iyan sa pagpapahabol niya saakin sa tatlo niyang muchacha!
Curse you Gadeon! Curse you!
"Careful!" Inirapan ko siya at umiwas ng tingin. Kasalukuyan niyang ginagamot ang sugat ko ngayon, pinagmasdan ko ang student council room ilang beses na akong napupunta dito pero wala parin ako nakikitang pagbabago.He softly blowed my wound dahilan para mapatitig ako sa kaniya. He's prim and proper,naiintindihan ko na kung bakit maraming babae ang nababaliw sa kaniya. He have a good stance na makakakit sa babae. He's tall--i mean taller para sa isang eighteen years old. Malaki rin ang pangangatawan niya na halatang sanay sa mga gawain."Aww" Daing ko ng ilapat niya ang bulak na may alcohol. He hold my other hand para huwag akong gumalaw."Stay still" He whispered,i creased my forehead ng pagmasdan ko siya. Masyado siyang tutok sa pag gamot saakin na para bang gusto niya ako kaagad gumaling.
"I'm tired" Hinawi ko ang buhok na tumatabing sa aking mukha.I'm sweating, ano bang klaseng cr ito? Bakit parang hindi man lang nababawasan ang dumi? Ito ang unang araw ko ng paglilinis, ang sabi niya dalawang linggo ako maglilinis i think i can't do that. Hindi ako sanay mag linis, and i hate cleaning. Mag-gagabi na pero hindi parin ako tapos sa paglilinis, and i freaking want to go home.Nakarinig ako ng tawanan ng mga babae pero hindi ko na iyon pinansin. Pumasok sila at natigilan pa ng makita ko."Look she's cleaning" Bulong ng isa.Obviously"Parusa siguro ni pres.?"Hindi pa ba halata? Hindi ko pinansin an
Halos isang linggo na akong naglilinis ng cr. At may isang linggo pa ako. Tamad akong naupo sa bench, i fix my hair while staring at the other students. Iyong iba ay nakatingin saakin, iyong ibang mga lalaki ay kinukunan ako ng litrato. Binalewala ko na lang iyon at pinagpatuloy ang pag aayos ng buhok.Sa tuwing naglilinis ako ng cr ay dumadating si Gadeon, i know that he's thinking that i will escape--duh? Ako tatakas, kung hindi nga lang makakarating ito kay dad ay tatakas talaga ako. He's always watching me while I'm cleaning, hindi ko alam pero minsan naiilang ako sa titig niya. Like he's memorizing the every part of my body.Sandali akong natigilan ng makita ang tatlong lalaki, sila iyong mga humabol saakin noon. They're standing infront of me,namumula sila na para bang nahihiya. Pinagtaasan ko sila ng kilay."Miss.Avellana I'm Esten Salva
Mukha akong panda damn it! I stared at my reflection on the mirror. Gad! What happened to me? Buong gabi kong iniisip ang mga sinabi ni Gadeon. I think I'm going to be crazy! Bwisit kasing 'I'm worried' niya na yan! Hindi ako pinatulog ng dahil sa sinabi niya!.Napanguso ako at hinawakan ang mata kong namamaga dahil walang tulog. I need to put some powder--hindi dapat ako humarap sa marami na ganito ang mukha ko. Bullshit, i think i am the one who will ruin my own reputation."Decie?..." It's Eunice, pumasok siya ng cr at tinitigan niya ako sa salamin. Halos manlaki na ang ilong niya sa kakapigil ng tawa.Napapadyak nalang ako at napanguso."Sabi na eh! Tatawanan mo ako!" Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang dalawang kamay. I can't face t
Pasimple akong sumilip sa bintana ng student council room. Hinanap ng mga mata ko si Gadeon, bumagsak ang balikat ko ng hindi siya makita. I don't know why am i doing this, i know there's something wrong with me.Uwian na kasi pero hanggang ngayon hindi parin siya bumabalik. Siguro kasama niya iyong Chesie?I bit my lower lip, muli akong sumilip sa bintana inayos ko ang salamin na suot ko. Napabuntong hininga nalang ako at naglakad na paalis pero natigilan ako ng marinig ang boses ni Esten."Decie? Anong ginagawa mo dito?" My eyes widened, patay...baka kung anong iniisip niya.Napayuko ako at napakamot saakin batok. Itatanong ko kaya? Pero ano nalang iisipin niya? Pero gusto ko talagang malaman kung nasaan siya! Pilit akong ngumiti."Hi! N-nasaan
"She's Chesie Danzillo,classmate namin siya ni Gadeon. Bale sa mga naririnig ko kababata siya ni Gadeon, masyado silang close sa isat isa..."Uh i see, I don't know why i am asking. Hindi ko alam kung bakit masyado akong na cu-curious tungkol sa kanilang dalawa. Hindi ko maipaliwanag itong nararamdaman ko. I'm annoyed and piss off at the same time."Why are you asking?" I transfixed, bakit nga ba? I shrugged my shoulder."Nothing,I'm just curious" Pagsisinungaling ko.bIpinatong ko ang baba ko sa dalawa kong kamay at tumitig sa kawalan.Kasalukuyan kaming nandito sa cafeteria, ni hindi ko nga nagalaw ang pagkain ko. Wala akong gana...ramdam ko ang titig saakin ni Eunice. I look at her, and raised my eyebrows."What
'You will regret this day if you didn't follow me' nye nye nye. As if naman na susundin ko siya? Kaya ko lang naman sinunod ang paglilinis sa cr dahil ayokong malaman ni dad ang mga katarantaduhan na ginagawa ko.Yes he's the student council president,but that doesn't mean that i will follow his all his rules. Tamad akong nakatitig sa kaniya habang siya naman ay may iniintinding mga papel. So ayun lang iyon? Patatayuin niya lang ako dito bilang parusa? Ano ba kasing ginawa ko?! Wala naman akong ginagawang masama!"Hanggang anong oras ako tatayo rito?" Hindi siya lumingon saakin kaya napa irap nalang ako."Hangat wala pa akong sinasabi" Saad nito habang ang atensyon ay nasa papel pa rin. Muli nanaman akong napairap."Okay,edi hindi rin ako maglilin
Mabigat! Sobrang bigat! Iyong tipong na parang may nakapatong na malaking bato sa ulo mo? Iyon! Ganoon ang nararamdaman ko ngayon, I feel so sick!Isinubsob ko ang mukha ko sa mesa at ipinikit ang mga mata. I feel so tired, i want to rest but my classmates is too noisy wala naman akong gana para sigawan at takutin sila na huwag maingay. Mas isinuksok ko ang mukha ko sa mesa at sa aking braso. Masakit ang ulo ko, nanghihina ako at medyo nahihilo rin.Kahapon pa ako walang gana. Hindi nga ako kumain ng umagahan ngayon, i have no apetite i think if i force my self to eat i will just puke. Mahina kong binatukan ang ulo ko dahil sa pagkirot nito, kagabi pa masakit ang ulo ko but i didn't intend to take a medicine.Umayos ako ng upo at hinilot hilot ang aking sentido. Feeling ko mag ca-crack na ang ulo ko dahil sa sakit idagdag pa itong nararamdaman kong hil
The cold air touches my skin as I walk up to the stairs. Sumalubong sa akin ang maliwanag na langit kasabay ng medyo malamig na hangin. It's already 12 am pero hindi ko pa rin ramdam ang init.I glanced at a car that stopped in front of this cafe. Noong una ay hindi ko 'yon nakilala, kaya naman ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng makilala kung sino iyon.Hindi na ako naka atras pa ng tumingala siya rito. A mischievous smile flashed through his face as he glanced at me.He tilted his head and waved. Ewan ba, hindi ko na maiwasang hindi mapangiti. Lalo na noong naalala ko ang nangyari noong nakaraan. Damn, he's really is something. There's still a spot on my heart, goddmanit.Kaagad din siyang umiwas ng tingin, pinagmasdan ko siya hanngang sa makapasok na sa cafe. Ano bang gagawin niya rito? May ka meet ba siya or something? Pahinga kasi namin ngayon s
I can't sleep. Kanina pa ako pagulong gulong dito sa kama pero hindi pa rin ako nakakatulog. Dalawang araw na akong ganito. I don't know why, I am having a hard time on sleeping. Inaantok ako pero hindi naman ako nagkakatulog. Tumayo na lamang ako at binuksan ang aking lampshade. Kinuha ko ang phone na nasa mesa.I hate social medias. Wala naman akong mapag lilibangan dito sa phone. Napakamot ako sa aking batok at inis na tumayo. Lumapit ako sa bintana at binuksan, kaagad na sumalubong ang malamig na hangin dahilan para mapahawak ako sa aking braso. Napakatahimik ng lugar. Maayos na ulit ang bahay pati na rin ang garden. Kumuha kasi si kuya ng mag aayos habang nasa shooting ako. Si dad naman ay tumutulong, maraming nagbago kay dad, mas napapalapit ang loob ko sa kaniya.Napa atras ako ng may makitang kotse sa harap ng gate nam--teka, kaninong kotse iyon? Imposibleng kotse ni kuya, kulay puti iyon. Pero a
"Why are you so quiet?" Lumunok ako, hindi ko magawang lumingon sa kanila.Pinaglaruan ko na lamang ang aking daliri habang nakayuko. I can't still talk to her, alam kong malaki ang kasalanan ko sa kaniya--sa kanila. Nandito kami ngayon sa isang coffee shop, ilang minuto na rin kaming nandito pero kahit isa sa amin ay walang gumagalaw o nag sasalita.Mukhang mas lalala lang ang problema na ngayon ay alam nilang nandito na ako ulit sa Pilipinas. I shouldn't accept the offer in the first place."Decie, how are you? You looks so different now. I know you're not the old Decie, anymore." David said.Nilakasan ko ang loob kong tumingin sa kanila. I forced to smile, I tilted my head and nodded."Congratualions, kayo pala ang magkakatuluyan. I am so happy for the both of you." Nangilid ang luha ni Eun
I don't know why I am still hurting. It's been a fucking years. Pero bakit hanggang ngayon ay nandito parin 'yong sakit? Is it because I saw Gadeon and Chesie?"What's bothering you?" Napalingon ako sa nagsalitang si Mia.Umupo siya sa tabi ko at pinagmasdan ako, napaiwas ako ng tingin."I-I saw him again, but... but he was with a girl, who caused our break up."Kitang kita ko ang gulat sa mga mata niya. I bit my lower lip and bow. Kung magkikita kaming muli ni Gadeon, hindi ko na alam pa ang mukhang ihaharap ko sa kaniya. Siya--sila ang gumawa ng kagaguham, pero bakit ako ang nakokonsensya?Sila ang gumawa ng ikasisira nila, pero bakit ako ang nahihirapan? Oh fudge, sana pala ay hini ko nalang tinanggap itong contract na mag sho-shooting kami dito sa Pilipinas, mas lalo lang pala akong nahirapan."Who is she?!""Palabasin niyo siya!""Tumawag na kayo ng guard!""Let me fucking go! I need to see my cousin!"Natigilan ako ng marinig ang pamilyar na boses. Biglang napatayo si Mia at tini
"Cut!"Napahinga ako ng malalim, mabilis akong lumayo kay Ace at lumapit kay Ms. Anne."Decie, what's happening? Parang kanina ka pa wala sa sarili."Inirapan ko siya."It's none of your business." Tumingin ako kay Ms. Anne. "Where's Mia?""She's with his boyfriend, Erwy? Erwy is his name right?"I bit my lower lip and nod. Napahawak ako sa may sentido at pagod na napapikit. Wala akong tulog, napuyat ako dahil sa ginawa ni Gadeon."You're emitting, a comforting scent."It's not my first time to hear that, pero ilang beses na niya sa aking nasabi 'yon. He loves my smell, dati palang. Kaya nga lubos nalang ang gulat ko sa sinabi niya, dahil tandang tanda ko pa noong unang beses na sinabi niya 'yon sa akin."Is there something bothering you?" Umiling ako."I-it's nothing, don't mind me--""Decie! Are you free? Let's grab some coffee, my treat."Lumapit sa akin si Ace. Sa totoo lang, mabait naman siya. Hindi ko nga lang talaga alam kung bakit ako naiirita sa kaniya. It's maybe because, his
"What are you doing here?" Bumilis ang tibok ng puso ko ng makita kong naka upo siya sa may sofa. Katabi niya si dad!"Calm down, Decie. Pinapunta ko siya dito, we need to talk." Sagot ni dad.Hindi ako nakapagsalita, napalunok ako at tumingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin pero walang reaksyon ang mukha niya. Hindi ko maiwasang matitigan ang mukha niya, mas gumwapo siya ngayon. Mas naging lalaking lalaki ang itsura niya.Umiling ako, yumuko ako at palihim na napairap. Bumaba ako sa hagdan at naglakad palabas. Hindi ko na siya nilingon pa kahit alam kong sinusundan niya ako ng tingin, pag ka diretso ko sa sa may garden ay huminto ako.'Yong puno, doon ang unang halik niya sa akin. Kaarawan ko rin noon noong hinalikan niya ako. That was the best gift ever, but he ruined it.I bit my lower lip and shrugged, I should not thinking about the past, damn it.Umupo ako sa may bench sa nay garden, ipinatong ko ang aking baba sa palad at tinitigan ang langit. Maaga pa, hindi pa masyadon
Nandito kami ngayon sa isang cafeteria malapit sa hospital. Kanina pa napapatitig sa akin si Esten, mukhang gulat na gulat talaga siya na makita ako."How are you?" I asked, he just stared at me. Para bang wala siyang narinig, kinunutan ko siya ng noo. "Esten..." I called.Maya maya lang ay napatikhim siya at napaiwas pa ng tingin. Medyo natawa ako dahil sa inakto niya."I-is that really you... Decie?" Ngumuso ako."Of course, sino pa ba? So, how are you?" Tanong ko ulit, kinuha ko ang kape na nasa mesa at uminom. Sandali siyang kumurap kurap bago nagsalita."I-I'm fine, how about y-you?" Sandali ko siyang pinagmasdan.Malaki ang pinagbago niya. May itsura siya noon, pero lalong umangat ang itsura niya ngayon. Timangkad rin siya, hanggang leeg nanga lang yata niya ako eh. Maganda ang kasuotan niya, mukhang maayos at maganda na rin ang buhay niya. 'Yong paraan ng pananalita niya ay iba na rin."I'm fine." Tipid kong saad."It's been five years, Esten." I smiled. "Anong meron sa iyo ngay
I... I still love him. My heart still beats for him. Ang buong akala ko ay wala na, akala ko at wala na akong nararamdama sa kaniya. Akaala... sa pagbalik ko ay wala na ang lahat.But I'm wrong, he still have a soft spot here in my heart. But I don't know if he still loves me, pero natatakot ako. Natatakot ako na baka sa oras na malaman ko na wala na siyang nararamdaman saakin--I think I'm gonna ruin.Hindi ko kaya, sana lang pala ay hindi ko na tinanggap pa ang pagiging leading lady ko dito sa movie kung sho-shootingl lang din pala dito sa Pilipinas."Back on earth Decie!" Kumurap ako ng biglang mag salita si Ms. Anne."M-ms. Anne! Kanina ka pa dito?"Tumayo siya sa likod ko, tiningnan niya ako mula sa salamin. Inayos niya ng kaunti ang nagulo kong buhok."Yup! Tulala ka lang eh."Tumango tango ako."Where's Mia?" I asked."Nasa boyfriend niya, babalik rin naman kaagad siya." Muli akong tumango, sino naman kaya nah boyfriend ng isang 'yon? Halos matagal tagal na rin kaming magkasama
"How are you?"Kasalukuyan kaming nagkatapat na nakaupo sa nay malapit sa cafeteria. Kanina pa ako tahimik, hindi ako nagsasalita at hindi rin ako tumitingin sa kaniya.Nakayuko lang ako."I-I'm fine..." I said.I'm afraid to stare at him. I'm afraid that maybe... I still..."You changed, you look so matured now." I bit my lower lip and nodded.Okay na ito, ayos na ako dito, ayos na nakita ko siya at nalaman ko na ang kalagayan niya. I want to leave, I want to leave please... natatakot ako na muli nanamamg tumibok ang puso ko sa kaniya.No..."How's your five years in France?""F-fine, feels good." I said, stuttering.Napapakuyom ko ang kamao ko ng hindi ko alam ang dahilan. Nararamdaman ko ang titig niya sa akin, ang bigat ng presensya niya. "Look at me." He ordered.Hindi ko siya sinunod. Natatakot ako, natatakot ako na baka mahal ko pa siya, pero hindi na ganoon ang nararamdaman niya sa akin. B-but we can be friends right?"Decie, look at me."I gulped, slightly look at him. Sumalu