CHAPTER 37CASSIE POVARAW-ARAW ay paganda nang paganda ang pagsasama naming mag-asawa. Naging saksi ang bahay, kubo, batis, farm ni Tristan sa pagmamahalan naming dalawa. Sobrang enjoy na enjoy ko na ang nagaganap sa buhay ko sa piling ng asawa ko. Lalo akong naging masaya dahil hindi na bumalik si Emmanuel sa bahay namin matapos naming magkasagutan ng araw na iyon. At hindi na rin ako nagsabi kay Tristan tungkol doon dahil alam ko naman na kahit paano ay may puwang sa buhay nito si Emmanuel. Magkababata sila at kailangan kong irespeto ang bagay na iyon. Everything goes well. Nagliligpit ako ng mga baunan ni Tristan ng mga sandaling iyon nang may yumakap mula sa likuran ko. "Babe, aalis na ako," anito habang hinalik-halikan ang likod ng ulo ko. "Tristan!" Naiiskandalong bulalas ko nang maharot nitong ikiskis ang namumukol na harapan sa puwetan ko. Pumihit ako paharap dito. "Ang harot mo!" "Bakit ba, eh asawa naman kita." "Kahit na ba. Mamaya makita ka ni Lalaine, eh." "Hindi
CHAPTER 38CASSIE POVHABANG TUMATAKBO papalayo mula sa mga taong nanakit sa akin ay walang tigil sa pagpatak ang mga luha ko. Ang sakit. Sobrang sakit dahil ang tanga-tanga ko. Nagmahal ako sa maikling panahon sa lalaking walang ibang plano kung hindi ang pasakitan ako para sa pamangkin niya. Sa sobrang galit na nadarama ko ng mga sandaling iyon ay sumigaw ako nang sumigaw na animo'y isang baliw. Gusto kong ilabas ang lahat ng hinanakit sa dibdib ko dahil pakiramdam ko anu mang oras ay sasabog na ako. "Tangina kayong lahat!" sigaw ko at napalugmok sa damuhan. Isinubsob ko ang mukha ko sa mga tuhod ko at doon ipinagpatuloy ang aking pag-iyak. Habang nasa ganoong posisyon ay biglang bumalik sa isip ko ang mga pagkakataon na may mga sinasabi si Tristan sa akin na hindi ko alam kung saan siya nanggagaling.Tulad na lamang nang sapilitan niya akong dalhin dito sa farm nang araw na puntahan ako ni Jason sa bahay namin. Galit na galit siya noon. "Hindi ako papayag na manira ka ng may p
Chapter 39 CASSIE POVBUONG MAGHAPON akong hindi lumabas ng kuwarto ko, maski ang kumain ay hindi ko ginawa. Nagmukmok lang ako sa kuwarto ko pero hindi na ako umiyak. Naubos na yata ang mga luha ko sa maghapon at magdamag na pag-iyak. Laking pasalamat ko na hinayaan ako ng pamilya ko. Wala ni isa man sa kanila ang nagtangkang kumatok dahil kilala nila ako. Kapag gusto kong mapag-isa ay hindi nila ako mapipilit na makipag-usap sa kanilang lahat. Kinagabihan ay hindi na nakatiis si Mama at kumatok na ito. Wala pa sana akong balak na makipag-usap sa kanya pero binuksan na nito ang kuwarto ko gamit ang duplicate key na nasa kanya. Naramdaman ko siyang pumasok at umupo sa paanan ng kama ko dahil lumundo iyon, ngunit nanatili akong nakadapa sa kama. "Anak, kumain ka muna." "Hindi pa ho ako gutom." Walang imik na lumapit ito sa akin. "Alam kong masama ang loob mo, na labis kang nasasaktan ngayon. Alam na namin ang totoo, ipinagtapat ni Tristan sa amin ang lahat. Sinabi niya kung ano
CHAPTER 40CATELYN POVTAWANG-TAWA kami ni Shiela habang naririnig ang mga balasubas na lumalabas sa bibig ng kapatid kong lango sa alak. Sinadya namin siyang yayaing magwalwal at sinadya rin naming hayaan siyang magpakalasing mag-isa dahil sa lalaking ngayon ay hindi na maipinta ang mukha habang nakatingin sa asawa nito. At naririnig ang mga sinasabi ng kapatid ko. Lalo kaming natawa ni Shiela nang sabihin ni Cassie na hindi na nito mahal si Tristan. Nalukot ang mukha ng bayaw ko. Gusto ko nang takpan ang bibig nito pero naisip kong huwag na lang. Kahit tinulungan namin si Tristan sa plano nito ay deserve pa rin naman niyang mamura dahil tunay namang gago siya. Kung tutuusin, kulang na kulang pa ang sapak na ginawa ni Papa sa kanya. Pero mukhang ginayuma nito si Papa dahil kaagad na lumambot matapos makapagpaliwanag.Mabait naman din talaga si Tristan kaya hindi kataka-taka na pasado siya kay Papa. Kapag lumuluwas kasi ng Maynila si Tristan ay hindi puwedeng hindi siya tutuloy sa
CASSIE POV"IIWAN mo talaga siya, Cassie?" Napatigil ako sa tangkang paglabas nang marinig ang boses ni Lalaine mula sa aking likuran. Hinarap ko ito. "Yes." "Hindi mo man lang siya bibigyan ng second chance?" malungkot na tanong nito at naglakad palapit sa akin. "Mahal ka niya, Cassie." Pagak akong tumawa. "Mahal? Ano bang alam niya tungkol sa pagmamahal, Lalaine? Si Mia lang ang mahal niya. Si Mia ang buhay niya.""Mahal ka rin niya pero hindi mo 'yon makita ngayon kasi nabubulagan ka sa galit mo dahil nagsinungaling siya sa 'yo. Saksi kaming mga tauhan niya kung gaano ka niya kamahal. Kahit tanungin mo pa sila isa-isa." Napaismid ako. "Natural, sasabihin ninyong oo kasi boss niyo siya. Kasi malaki ang utang na loob ninyo sa kanya.""Totoong malaki ang utang na loob namin kay Boss pero hindi 'yon ang dahilan kung bakit nasabi ko na mahal ka niya. Cassie, nakita ko kung paano nagbago ang buhay ni Boss simula nang dumating ka rito. Nagkaroon ng kislap ang mga mata niya. Sa tagal k
CASSIE POV "ANONG GINAGAWA MO RITO?" tanong ni Ate Catelyn nang basta ko na lamang buksan ang pinto ng kuwarto nito at walang paalam na pumasok. Padabog akong umupo sa kama nito pero hinampas niya ako ng unan sa ulo. "Bakit ba?" asik ko. "Tss. Anong ginagawa mo rito? May kuwarto kang sa 'yo, 'di ba?" "Nando'n si Tristan." "Oh, eh bakit nandito ka? Masama bang matulog sa kuwarto mo ang asawa mo?" Masamang tingin ang ipinukol ko kay Ate Catelyn, pero pinandilatan lang niya ako ng mga mata. "Puwede ba, Cassie, umayos ka nga. Matuto ka ngang ibaba 'yang pride mo, hindi naman nakakagandang babae 'yan." "Sino ba kasing may sabi sa inyo na papasukin siya sa kuwarto ko–,aray!" Napangiwi ako nang hilahin nito ang buhok ko. "Ano ba, Ate?" "At anong gusto mo? Dito namin siya papasukin sa kuwarto ko? Gaga ka, malamang sa kuwarto mo kasi ikaw ang asawa." Lalo akong napangiwi nang mas higpitan nito ang hawak sa buhok ko at batukan ako bago tuluyang binitawan ang buhok ko.Sinamaan ko siy
CASSIE POV"SALAMAT," wika ni Tristan habang magkaagapay kaming naglalakad pabalik sa kinaroroonan ng aking mga magulang. Nagpaubaya ako nang hawakan nito ang kamay ko at pinagsiklop iyon. "Sobrang laking bagay sa akin na nandito ka ngayon, at maging ang mga magulang mo. Kaya thank you dahil nandito ka, kasama ko."Hindi ako nagkomento, kaya nagpatuloy ito habang hawak pa rin ang kamay ko at marahang pinisil."Alam kong galit ka pa rin sa akin." Mahahamigan ng lungkot ang tinig nito. Tumigil ito at pinihit ako paharap sa kaniya. "I'm sorry… I'm so sorry, Cassie. Sana mapatawad mo na ako." Nagsusumamo ang tinig nito. "Saka na natin pag-usapan ang tungkol sa ating dalawa, Tristan. Sa ngayon, si Mia muna ang unahin natin."Malungkot itong tumango. "Yeah." "Tara na, baka gising na ang pamangkin mo," yaya ko at nagpatiuna ng maglakad. Sumunod naman ito kaagad at muling hinuli ang kamay ko at pinagsiklop iyon. Hindi nito binitawan ang kamay ko kahit nang makarating kami sa kinaroroonan
Chapter 44CASSIE POVPAGKAGALING namin sa chapel at matapos magkausap nang masinsinan ay bumalik na kami sa labas ng ICU. Eksakto namang kalalabas lang ng isang doktor mula sa loob ng kuwartong kinaroroonan ni Mia. Kaagad nitong hinarap ang asawa ko. "Good afternoon, I'm Dr. Rocillo," pagpapakilala nito. "Are you related to her?""Yes, Doc. She's my niece." Ramdam ko ang pagka-tense nito dahil humigpit ang hawak nito sa kamay ko. "K-Kumusta po ang pamangkin ko, Doc?" "She's awake and looking for her husband Jason. She wishes to see him." Dumiin ang hawak ni Tristan sa kamay ko, nasasaktan ako pero tiniis ko 'yon. Alam kong hindi ito aware sa bagay na 'yon. Bahagya ko siyang tiningala at nakita ko nang maggalawan ang mga ugat nito sa panga. Tumaas ang libreng kamay ko at hinaplos ang braso nito. Gusto kong maramdaman niya na hindi siya nag-iisa dahil nandito ako para sa kaniya.Napatingin ito sa akin. "Babe…" Nginitian ko ito. "Relax…" Tumango ito at bahagyang lumuwag ang hawak
TRISTAN POVMAAGA akong nagising ngayon dahil may ka-meeting ako ng alas otso. Medyo malayo ang meeting place namin kaya kailangan na maaga akong makaalis ngayon. Dapat ay si Zeus ang makikipag-meeting sa kaniya pero may biglaang lakad kaya ako ang pupunta. Hindi na ako nagtagal sa banyo at lumabas na para magbihis. Medyo nagulat ako nang makitang gising na ang asawa ko. "Hey, good morning, Hon." Nakangiting bati ko. "Bakit gising ka na? Ang aga pa, ah." Dagdag ko. Kaagad ko siyang nilapitan at dinaluhan nang tangkaing bumangon pero nahirapan dahil sa malaki niyang tiyan. "Thank you, Hon." Palasamat niya. "You're welcome." Matapos ko siyang halikan sa noo, iniwan ko siya sandali at kumuha ng damit sa closet. Nagpapantalon na ako nang marinig ko ang pagtawag niya. "Yes, Hon?" "Puwede bang 'wag ka nang umalis?" Napalingon ako sa kaniya. "Why?" "Wala lang. Gusto lang kitang makasama ngayon. Puwede ba?" Nagkaroon ng lambong ang mga mata niya. Ngunit hindi ako kumbinsido sa dahila
FINALECASSIE POV"ANG GANDA-GANDA naman ng kapatid ko." Nginitian ko nang ubod-tamis si Ate Catelyn habang nakatingin kaming pareho sa harap ng malaking salamin kung saan ako nakaharap. Katatapos ko lamang ayusan ng make up artist na kinuha ni Tristan para sa akin. And yes, today is my wedding day. Isang buwan mula nang alukin niya ako ng kasal at ngayon nga ay ikakasal na uli kami. Kung noong una'y isang simpleng garden wedding ang ibinigay ni Tristan sa akin, ngayon naman ay isang church wedding. Hindi ko naman 'to hiniling pero kusa niyang ibinigay. Hindi ko pinangarap na paulit-ulit na maikasal, ang pangarap ko lang ay ang maikasal sa lalaking mahal ko at mahal ako. "Ang gandang buntis mo, Cassie. For sure, babae 'tong baby na 'to," ani pa ni Ate at hinaplos ang tiyan ko na ngayon ay limang buwan na pero hindi mas'yadong halata sa suot kong wedding gown. "Kahit anong gender, okay lang, Ate. Basta healthy si baby." "Iyon naman ang mahalaga, mga anak." Sabay kaming napalingon
CASSIE POVEKSAKTONG pagbalik namin sa tapat ng kuwarto ni Mia ay siyang bukas ng pinto. Iniluwa niyon si Jason. "Mabuti bumalik na kayo, gusto ka raw makausap ni Mia, Tristan." Ani Jason sa asawa ko. Medyo nakaramdam ako ng pagkailang nang ilang sandaling magsukatan ng tingin ang dalawa na tila walang gustong magbawi. Palipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa, napansin ko na para silang nag-uusap nang mata sa mata. Kumapit ako sa braso ni Tristan, nagtagumpay naman akong kunin ang atensyon niya. "Puntahan mo muna si Mia, gusto ka raw kausapin." Nakangiting sabi ko. "Tayong dalawa ang kakausap kay Mia–" "Hon, hindi mo ba narinig, ikaw ang gusto niyang kausapin. Sige na, pumasok ka na sa loob baka gusto niyang mag-Tito talk kayong dalawa." Nasa mukha pa rin niya ang pagtutol pero wala na siyang nagawa nang ako na mismo ang magtulak sa kaniya papasok sa loob. "Hon–""Sa labas lang muna ako." Hindi ko na siya hintayin na makasagot, kaagad ko nang kinabig ang pinto pasara pagk
CASSIE POV ALAS NUEBE na nang umaga pero kagigising ko pa lamang. Palala nang palala ang pagiging antukin ko. Nagising na ako kaninang mga alas sais ng umaga para padedehin si Mira pero nakatulog ulit ako at ngayon nga lang ulit nagising. Pakiramdam ko nga, lumulubo na ako sa pagiging antukin ko. Pasalamat na lang din talaga ako dahil sa loob ng tatlong buwang pagbubuntis ko ay hindi ako sobrang nahirapan. Though, nakakaranas din naman ako ng morning sickness pero hindi naman kasinglala ng ibang buntis talaga.Pagdating naman sa pagkain ay wala akong hinahanap na kakaiba kaya hindi talaga nahirapan si Tristan sa paglilihi ko. Basta ang pagkain lang na pinakahinahanap-hanap ko ay banana cue, maski madaling araw banana cue lang ang gusto ko. Alam na ni Tristan na 'yon ang gusto ko kaya palagi siyang bumibili ng maraming saging sa palengke. Boy scout kasi ang asawa kong 'yon kaya palaging handa. Wala pa sana akong balak bumangon dahil pakiramdam ko tamad na tamad akong gumalaw pero
CASSIE POVNAPAPANGITI akong mag-isa habang habol ng tanaw ang nanggagalaiting higad na si Emmanuel. Isang matalim na tingin ang iniwan niya sa akin pero nginisihan ko lamang siya. "Pikon na pikon ang gaga." Naisatinig ko bago dinampot ang bag ko para hanapin ang asawa ko. Ngunit hindi ko na pala kailangang gawin 'yon dahil nakita ko na siyang palapit sa akin. May naglalarong ngiti sa guwapong mukha niya nang makalapit sa akin. "Kumusta ang pag-uusap niyo?" Makahulugang tanong niya sabay kuha ng bag sa kamay ko. "Nakapag-usap pa kayo nang masinsinan, hmm?" "Medyo." Natawa ako nang tingnan niya ang palad ko. "Mukhang sulit na sulit ang pag-uusap niyo, ah. Nasaktan ka ba?" Nakangiti akong umiling. "Sure?" "Yup. I'm okay.""So, na-satisfied ka naman ba sa naging pag-uusap niyo?" "Yes, Hon, very satisfied. Ang sarap sa pakiramdam na sa wakas, nagkausap na kaming dalawa." Napapangiting sagot ko. Gigil niyang pinisil ang pisngi ko, saka nagyayang puntahan si Lalaine at Marchelly. K
TRISTAN POV"HIJO, baka naman puwede pa nating pag-usapan ito," ani Tito Fred. Narito kami ngayon sa labas ng emergency room kung saan ginagamot si Emmanuel dahil sa mga sugat na tinamo nito mula sa pangbubugbog ng dalawa ni Marchelly at Lalaine."Nakikiusap ako sa 'yo, Hijo, 'wag mo namang gawin ito sa kaibigan mo," aniya pa nang hindi pa rin ako magsalita. "Huwag mong ipakulong ang anak ko. Naiintintidahn ko kung saan ka nanggagaling pero narito ako sa harapan mo ngayon upang makiusap na kung anuman ang nagawa ng anak ko, ako na lang ang parusahan mo. Matanda na ako, hayaan mong ako na lang ang magbayad sa mga ginawa--"Marahas akong umiling. "Hindi ho ako papayag na hindi magbayad si Emmanuel sa mga ginawa niya." Nagtitimping sagot ko. "Alam niyo ba kung paano nalagay sa bingit ng kamatayan ang pamilya ko dahil sa kaniya? Tapos ang sarili ko pang asawa ang idinidiin niyang may gawa niyon sa pamangkin ko. Marami na po akong pinalampas na mga ginawa niya sa asawa ko pero hindi na sa
TRISTAN POV"MAG-IINGAT ka, Hon." Pahabol na paalala sa akin ni Cassie nang makababa na sila ng sasakyan ko. Yes, kasama ko silang bumalik sa farm dahil hindi pumayag si Cassie na hindi ako samahan. Kaya pati ang mga byenan ko ay sumama na rin pabalik. "Huwag ilalagay sa kamay ang batas, okay? Ayokong manganak na wala ka sa tabi ko." Napangiti ako at bumaba ng sasakyan. "Hindi mangyayari 'yon. Huwag kang mag-alala dahil kahit gaano nanggagalaiti ang kalooban ko sa kaniya, hindi ako aabot sa gano'n. Gusto ko lang ibalik sa kaniya ang pakiramdam na magmukhang tanga at uto-uto. Gusto kong ipakilala sa mga taong kumakampi sa kaniya kung anong klaseng tao siya. Kung gaano kabulok ang pagkatao niya, Hon, at pagkatapos niyon, batas na ang bahalang umusig sa kaniya. At sisiguraduhin ko na hindi kayang bayaran ng salapi ang batas, na walang magagawa ang kapangyarihan ng pamilya niya." "Good luck then. Sana'y matapos na 'to para si Mia at ang baby niya ang mapagtuunan natin ng pansin. Mas s
TRISTAN POV"TANG 'NA naman, oh!" Gigil na gigil na malakas kong sinipa ang pader sa loob ng restroom nang muling mag-vibrate ang cell phone ko at galing uli ang mensahe sa asawa ko. "Shlt! Shlt! Shlt!" I was so damn mad. Sinuntok ko ang pader nang tahimik na basahin ang pangalawang message ni Cassie. Sinong hindi maiinis gayong I hate you ang laman ng unang message niya at ang pangalawa ay "huwag na raw akong magpapakita sa kaniya. "Ano na naman bang ginawa ko?" Mahinang tanong ko sa sarili ko at muling napasuntok sa pader dala nang labis na inis. Nabintin sa ere ang gagawin kong muling pagsuntok nang mag-vibrate uli ang cell phone ko."Shlt!" Malutong na pagmumura ko uli nang makita ang i-send na video sa akin ni Cassie. "What the fvck?!" Marahas akong napahilamos sa aking mukha nang matapos mapanuod ang video namin ni Emmanuel kanina sa labas ng NICU (Neonatal Intensive Care Unit). Maikli lamang ang video pero 'yon 'yong nakayakap ako mula sa likuran ni Emmanuel at sa kuha ay s
TRISTAN POVPABALIK na ako sa kinaroroonan ni Mia nang makatanggap ako ng tawag mula sa isang taong pinagkakatiwalaan ko. Kaagad akong nagtungo sa lugar na walang tao at sinagot ang tawag niya. Literal na nanginig ang buong katawan ko matapos kong marinig ang sinabi ni Rick. Ang private investigator na tumutulong sa akin para palihim na mag-imbestiga sa tunay na nangyari sa pamangkin ko. Ang balak ko'y palipasin muna ang pinagdadaanan ng pamilya ko pero hindi ko inaasahan na si Emmanuel mismo ang mag-i-initiate na magpa-imbestiga. At kagaya ng inaasahan ko si Cassie ang ididiin niyang may sala. Hindi nga ako nagkamali dahil kahapon lang ay kinausap ako ng mga pulis at si Cassie ang lumalabas na suspect sa initial report nila.Yes, totoo ang sinabi ko kay Cassie na lahat ng ibedensya ay siya ang tinuturong suspect. Pero hindi ako tanga para paniwalaan ang bagay na 'yon dahil kilala ko ang asawa ko. At 'yon ang nagtulak sa akin para palihim na mag-imbestiga. Wala akong tiwala sa pul