Cassie's POVNAGISING ako sa pakiramdam na parang may mga matang nakamasid sa akin at may mainit na hanging tumatama sa mukha ko. Dahan-dahan akong nagmulat ng aking mga mata, at tama ngang may mga matang nakamasid sa akin dahil ang guwapong mukha ni Tristan ang namulatan ko. "Anong ginagawa mo?!" Nanlalaki ang mga matang tanong ko dahil halos mahalikan na ako nito sa sobrang lapit ng mukha sa akin.Hindi naman ito umimik, nakatitig lang siya sa akin. Nakaramdam ako ng pagkailang kaya't malakas kong tinulak ang dibdib nito gamit ang dalawang palad ko. Ngunit daig ko pa ang tumulak sa bakal dahil hindi man lang ito natinag. Sa halip mas idinikit pa nito ang mukha sa akin.Awtomatikong naitukod ko ang mga kamay ko sa dibdib nito. "L-Lumaya ka sa akin." Kulang sa diin na utos ko rito. "Paano kung ayo'ko, hmm?" "Hindi ako nakikipaglokohan sa 'yo, Tristan." "Lalong hindi ako, Cassandra." Nakakapangilabot ang mga titig nito. Para iyong tumatagos hanggang sa kaluluwa ko. Bahagya akong n
CHAPTER 13Cassie's POVWALA akong sinayang na sandali, nang makahanap ako ng tiyempo ay kaagad kong nilapitan si Lalaine na busy sa kusina. "Ma'am Cassandra--""Cassie na lang," nakangiting sansala ko rito.Nahihiya s'yang tumango. "Sige Cassie, kung 'yan ang gusto mo." "Salamat," pasalamat ko habang panay ang lingon dahil baka umeksena na naman si Marchelly. Tumikhim muna ako bago nagsalita. "Lalaine.." "Cassie, may kailangan ka ba?" "Kailangan ko ang tulong mo para makaalis dito." "Ano?!" "Sshh, huwag kang maingay, please?" Pabulong na wika ko sabay kabig dito papunta sa tagong bahagi ng kusina. Waring takang-taka naman s'ya sa inaakto ko. "Tulungan mo 'ko, please?" "Tulungan saan? Teka nga muna, akala ko ba asawa ka ni Sir Seth eh bakit aalis ka?" Litong-lito ang anyo nito. "Lalaine, please kailangan ko ang tulong mo. Ang totoo n'yan hindi totoong mag-fiance kami ng amo mo kaya kailangan mo akong tulungang makatakas. I was kidnapped by your boss, Lalaine--""Ano?! Kidnap?
TRISTAN'S POVHUMAHANGOS na pumasok ako sa loob ng aking bahay habang buhat-buhat pa rin si Cassie, na kanina pa ungol nang ungol sa aking mga bisig. "Lalaine, pakikuha mo 'ko ng malinis na bihisan ni Cassie, please?" Utos ko kay Lalaine na hanggang ngayon ay kasunod ko pa rin."Oho, Sir." Mabilis naman itong tumalima. Idiniretso ko sa aking kuwarto si Cassie. Puno ng ingat na dinala ko s'ya sa banyo. "Hmm.." Ungol nito at lalong nanguyapit sa leeg ko. "Cassie, you need to take a shower." Mabagal s'yang umiling. "M-Maginaw.." "Bibilisan lang natin, ha? Nabasa ka ng ulan eh." Sa nanginginig na mga kamay, nagaw kong simulang hubarin ang suot nitong damit. Bahagya akong tumagilid para hindi ako magkasala. Naka-bra na lang kasi si Cassie at medyo pinagpala ito sa bagay na 'yon. Ibababa ko na sana ang pantalon na suot nito nang magbago ang isip ko. Sa halip itinapat ko na lamang s'ya sa lumalagaslas na tubig na nagmumula sa shower. Mabilis kong nilagyan ng shampoo ang buhok nito at
CHAPTER 15CASSIE'S POVNAGISING ako sa pakiramdam na may malamig na bagay ang tumatama sa mukha ko. Dahan-dahan akong nagmulat ng aking mga mata at sumalubong sa aking paningin ang guwapong mukha ni Tristan. May hawak itong bimpo na marahil ay 'yon ang malamig na tumatama sa mukha ko. Hindi nakaligtas sa akin ang pag-aliwalas ng mukha nito nang makitang gising na ako. Iginala ko ang mga mata ko sa kabuuan ng kuwarto, maganda 'yon at maaliwalas ang kulay. Halatang panglalaki ang ayos niyon pero maganda ang bawat disenyo. Natigil lamang sa paggagala ang mga mata ko nang magsalita ito sa napakalambing na boses. "Kumusta na ang pakiramdam mo?" Inalis pa nito ang ilang hibla ng buhok ko na tumabing sa mukha ko. Inipit nito 'yon sa likod ng tainga ko. "May masakit pa ba sa 'yo? Anong gusto mo?" Wala akong balak itago sa kan'ya ang tunay na estado ko. "Masakit ang katawan ko." Doon ko lang nalaman na namamalat pala ang boses ko. "'Yong likod ko masakit.." Paanong hindi sasakit ang kata
CHAPTER 16 TRISTAN'S POVSA FARM ako nagpalipas ng init ng aking ulo. Tumulong ako sa pag-spray ng pesticide sa aming mga pananim. Buong maghapong mainit ang ulo ko dahil sa naging sagutan namin ni Cassie. Sobrang nainis ako sa kan'ya nang sabihin n'ya sa akin na wala akong pamilya. Aaminin ko naman na mas'yado akong sensitive kapag pamilya ang pag-uusapan. Wala namang anak na gustong mawalan ng mga magulang sa murang edad. Nang umalis ako kaninang umaga, may kutob na akong tatakas na naman s'ya dahil makailang ulit ko s'yang nakitang nakamasid sa paligid. Hindi n'ya alam na mula nang tumakas s'ya ng gabing 'yon ay palagi na akong nakabantay sa kan'ya nang palihim. Wala s'yang kaalam-alam na palagi akong nakasunod sa kan'ya at kanina bago ako umalis, nakita ko s'yang nakadungaw sa bintana. Kaya nang umalis ako, kaagad akong nakipagpalit ng sasakyan sa kanang kamay ko. S'ya ang pinatuloy ko sa kabayanan at ako ay nag-abang na kay Cassie. At hindi nga ako nagkamali dahil nakita ko s'
CHAPTER 17TRISTAN'S POVMULA sa pagkakalikot ng cell phone ay dahan-dahan akong nag-angat ng tingin nang marinig ko ang mga yabag palapit sa kinaroroonan ko. Tila slow motion ang naging pag-angat ng ulo ko. Literal na tumigil sandali ang paghinga ko nang makita si Cassie, umiindayog ang balakang nito habang naglalakad papalapit sa kinauupuan ko. Napatulala ako sa kaniya, sino ba ang hindi sa klase ng ayos nito. Nakasuot ito ng dress na kulay pula na hindi man lang umabot sa mga tuhod ang haba niyon. Kitang-kita ang mapuputi, makikinis at mahahabang binti nito. Mula sa mga binti nito ay dahan-dahan kong hinagod ng tingin ang kabuuan nito. Hanggang sa mapadako sa mukha nito ang mga mata ko. Para akong nabato-balani nang makita kong ngiting-ngiti siya sa akin na para bang nang-aakit ang mga ngiting iyon. Anong klaseng laro ba ang gusto mo, Cassie? Huh? Lihim akong napamura nang maramdaman kong pumintig ang nasa pagitan ng aking mga hita. T@ngina hita pa lang iyan, Seth. Umayos ka! Pi
TRISTAN'S POV"BOSS, TARA PO," pagyayaya sa akin ng isa sa mga tauhan ko. "Kain po muna tayo, Boss." Tumayo ako at inayos ang sumbrerong suot ko. "Anong oras na ba?" "Mag-aalas dose na po, Boss." "Oh, tanghali na pala.""Oho, Boss. Tara po sa kubo at makigulo na po kayo sa mga baon naming pagkain." Mabait na sabi nito. Kaniya-kaniyang baon kasi ang mga tauhan ko, maliban na lang sa meryenda na sagot ko na sa kanila. "Naku, hindi na. Sa bahay na lang ako kakain," sagot ko rito habang naglalakad papunta sa kubo. Doon kasi nakatali ang kabayo ko sa may kubo. Hindi na ito nagsalita hanggang sa makarating kami malapit sa kubo. Ngunit ilang hakbang pa ang layo ko sa kubo nang matigilan ako. Napatitig ako sa di-kalayuan mula sa kubo, sa lilim ng punong akasya. Napako ang mga mata ko sa isang particular na tao. Kay Cassie, na ngayon ay nakatikod sa gawi ko habang nagpupunas ng leeg, nakalagay sa kabilang side ang buhok nito kaya naman kitang-kita ang maputi nitong leeg. Tiim-bagang ako
Cassie's POV"ANONG PROBLEMA NO'N?" Naisatinig ko habang habol ng tingin si Tristan. "Napakaarte, siya na nga itong nilutuan tapos hindi man lang kinain kahit tikim lang." Pagmamaktol ko habang pabalik ng kusina. Hindi ko maipaliwanag iyong inis na nararamdaman ko ngayon. Iyong nag-effort akong lutuan siya tapos ni hindi man lang tinikman. "Hmp! Buwisit! Bahala kang mamatay sa gutom, tukmol." Padabog akong kumuha ng plato at sinimulang kainin ang niluto ko. "Siya na nga itong nilutuan, ang arte-arte pa." Sa sobrang inis ko kay Tristan ay naparami ang kain ko. Kung hindi ko lang naramdamang punong-puno na ang tiyan ko ay balak ko sanang ubusin iyon. Busog na busog na tinapos ko na ang pagkain ko dahil baka ang katakawan ko pa ang ikamatay ko, lalo na't gabi na. Matapos ligpitin ang pinagkainan ko ay naglagay ako ng pagkain sa isang plato. Dadalhin ko iyon kay Lalaine. "Lalaine?" Tawag ko rito at kumatok sa pintuan ng kuwarto nito. Hindi naman nagtagal ay bumukas iyon at sumungaw a
TRISTAN POVMAAGA akong nagising ngayon dahil may ka-meeting ako ng alas otso. Medyo malayo ang meeting place namin kaya kailangan na maaga akong makaalis ngayon. Dapat ay si Zeus ang makikipag-meeting sa kaniya pero may biglaang lakad kaya ako ang pupunta. Hindi na ako nagtagal sa banyo at lumabas na para magbihis. Medyo nagulat ako nang makitang gising na ang asawa ko. "Hey, good morning, Hon." Nakangiting bati ko. "Bakit gising ka na? Ang aga pa, ah." Dagdag ko. Kaagad ko siyang nilapitan at dinaluhan nang tangkaing bumangon pero nahirapan dahil sa malaki niyang tiyan. "Thank you, Hon." Palasamat niya. "You're welcome." Matapos ko siyang halikan sa noo, iniwan ko siya sandali at kumuha ng damit sa closet. Nagpapantalon na ako nang marinig ko ang pagtawag niya. "Yes, Hon?" "Puwede bang 'wag ka nang umalis?" Napalingon ako sa kaniya. "Why?" "Wala lang. Gusto lang kitang makasama ngayon. Puwede ba?" Nagkaroon ng lambong ang mga mata niya. Ngunit hindi ako kumbinsido sa dahila
FINALECASSIE POV"ANG GANDA-GANDA naman ng kapatid ko." Nginitian ko nang ubod-tamis si Ate Catelyn habang nakatingin kaming pareho sa harap ng malaking salamin kung saan ako nakaharap. Katatapos ko lamang ayusan ng make up artist na kinuha ni Tristan para sa akin. And yes, today is my wedding day. Isang buwan mula nang alukin niya ako ng kasal at ngayon nga ay ikakasal na uli kami. Kung noong una'y isang simpleng garden wedding ang ibinigay ni Tristan sa akin, ngayon naman ay isang church wedding. Hindi ko naman 'to hiniling pero kusa niyang ibinigay. Hindi ko pinangarap na paulit-ulit na maikasal, ang pangarap ko lang ay ang maikasal sa lalaking mahal ko at mahal ako. "Ang gandang buntis mo, Cassie. For sure, babae 'tong baby na 'to," ani pa ni Ate at hinaplos ang tiyan ko na ngayon ay limang buwan na pero hindi mas'yadong halata sa suot kong wedding gown. "Kahit anong gender, okay lang, Ate. Basta healthy si baby." "Iyon naman ang mahalaga, mga anak." Sabay kaming napalingon
CASSIE POVEKSAKTONG pagbalik namin sa tapat ng kuwarto ni Mia ay siyang bukas ng pinto. Iniluwa niyon si Jason. "Mabuti bumalik na kayo, gusto ka raw makausap ni Mia, Tristan." Ani Jason sa asawa ko. Medyo nakaramdam ako ng pagkailang nang ilang sandaling magsukatan ng tingin ang dalawa na tila walang gustong magbawi. Palipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa, napansin ko na para silang nag-uusap nang mata sa mata. Kumapit ako sa braso ni Tristan, nagtagumpay naman akong kunin ang atensyon niya. "Puntahan mo muna si Mia, gusto ka raw kausapin." Nakangiting sabi ko. "Tayong dalawa ang kakausap kay Mia–" "Hon, hindi mo ba narinig, ikaw ang gusto niyang kausapin. Sige na, pumasok ka na sa loob baka gusto niyang mag-Tito talk kayong dalawa." Nasa mukha pa rin niya ang pagtutol pero wala na siyang nagawa nang ako na mismo ang magtulak sa kaniya papasok sa loob. "Hon–""Sa labas lang muna ako." Hindi ko na siya hintayin na makasagot, kaagad ko nang kinabig ang pinto pasara pagk
CASSIE POV ALAS NUEBE na nang umaga pero kagigising ko pa lamang. Palala nang palala ang pagiging antukin ko. Nagising na ako kaninang mga alas sais ng umaga para padedehin si Mira pero nakatulog ulit ako at ngayon nga lang ulit nagising. Pakiramdam ko nga, lumulubo na ako sa pagiging antukin ko. Pasalamat na lang din talaga ako dahil sa loob ng tatlong buwang pagbubuntis ko ay hindi ako sobrang nahirapan. Though, nakakaranas din naman ako ng morning sickness pero hindi naman kasinglala ng ibang buntis talaga.Pagdating naman sa pagkain ay wala akong hinahanap na kakaiba kaya hindi talaga nahirapan si Tristan sa paglilihi ko. Basta ang pagkain lang na pinakahinahanap-hanap ko ay banana cue, maski madaling araw banana cue lang ang gusto ko. Alam na ni Tristan na 'yon ang gusto ko kaya palagi siyang bumibili ng maraming saging sa palengke. Boy scout kasi ang asawa kong 'yon kaya palaging handa. Wala pa sana akong balak bumangon dahil pakiramdam ko tamad na tamad akong gumalaw pero
CASSIE POVNAPAPANGITI akong mag-isa habang habol ng tanaw ang nanggagalaiting higad na si Emmanuel. Isang matalim na tingin ang iniwan niya sa akin pero nginisihan ko lamang siya. "Pikon na pikon ang gaga." Naisatinig ko bago dinampot ang bag ko para hanapin ang asawa ko. Ngunit hindi ko na pala kailangang gawin 'yon dahil nakita ko na siyang palapit sa akin. May naglalarong ngiti sa guwapong mukha niya nang makalapit sa akin. "Kumusta ang pag-uusap niyo?" Makahulugang tanong niya sabay kuha ng bag sa kamay ko. "Nakapag-usap pa kayo nang masinsinan, hmm?" "Medyo." Natawa ako nang tingnan niya ang palad ko. "Mukhang sulit na sulit ang pag-uusap niyo, ah. Nasaktan ka ba?" Nakangiti akong umiling. "Sure?" "Yup. I'm okay.""So, na-satisfied ka naman ba sa naging pag-uusap niyo?" "Yes, Hon, very satisfied. Ang sarap sa pakiramdam na sa wakas, nagkausap na kaming dalawa." Napapangiting sagot ko. Gigil niyang pinisil ang pisngi ko, saka nagyayang puntahan si Lalaine at Marchelly. K
TRISTAN POV"HIJO, baka naman puwede pa nating pag-usapan ito," ani Tito Fred. Narito kami ngayon sa labas ng emergency room kung saan ginagamot si Emmanuel dahil sa mga sugat na tinamo nito mula sa pangbubugbog ng dalawa ni Marchelly at Lalaine."Nakikiusap ako sa 'yo, Hijo, 'wag mo namang gawin ito sa kaibigan mo," aniya pa nang hindi pa rin ako magsalita. "Huwag mong ipakulong ang anak ko. Naiintintidahn ko kung saan ka nanggagaling pero narito ako sa harapan mo ngayon upang makiusap na kung anuman ang nagawa ng anak ko, ako na lang ang parusahan mo. Matanda na ako, hayaan mong ako na lang ang magbayad sa mga ginawa--"Marahas akong umiling. "Hindi ho ako papayag na hindi magbayad si Emmanuel sa mga ginawa niya." Nagtitimping sagot ko. "Alam niyo ba kung paano nalagay sa bingit ng kamatayan ang pamilya ko dahil sa kaniya? Tapos ang sarili ko pang asawa ang idinidiin niyang may gawa niyon sa pamangkin ko. Marami na po akong pinalampas na mga ginawa niya sa asawa ko pero hindi na sa
TRISTAN POV"MAG-IINGAT ka, Hon." Pahabol na paalala sa akin ni Cassie nang makababa na sila ng sasakyan ko. Yes, kasama ko silang bumalik sa farm dahil hindi pumayag si Cassie na hindi ako samahan. Kaya pati ang mga byenan ko ay sumama na rin pabalik. "Huwag ilalagay sa kamay ang batas, okay? Ayokong manganak na wala ka sa tabi ko." Napangiti ako at bumaba ng sasakyan. "Hindi mangyayari 'yon. Huwag kang mag-alala dahil kahit gaano nanggagalaiti ang kalooban ko sa kaniya, hindi ako aabot sa gano'n. Gusto ko lang ibalik sa kaniya ang pakiramdam na magmukhang tanga at uto-uto. Gusto kong ipakilala sa mga taong kumakampi sa kaniya kung anong klaseng tao siya. Kung gaano kabulok ang pagkatao niya, Hon, at pagkatapos niyon, batas na ang bahalang umusig sa kaniya. At sisiguraduhin ko na hindi kayang bayaran ng salapi ang batas, na walang magagawa ang kapangyarihan ng pamilya niya." "Good luck then. Sana'y matapos na 'to para si Mia at ang baby niya ang mapagtuunan natin ng pansin. Mas s
TRISTAN POV"TANG 'NA naman, oh!" Gigil na gigil na malakas kong sinipa ang pader sa loob ng restroom nang muling mag-vibrate ang cell phone ko at galing uli ang mensahe sa asawa ko. "Shlt! Shlt! Shlt!" I was so damn mad. Sinuntok ko ang pader nang tahimik na basahin ang pangalawang message ni Cassie. Sinong hindi maiinis gayong I hate you ang laman ng unang message niya at ang pangalawa ay "huwag na raw akong magpapakita sa kaniya. "Ano na naman bang ginawa ko?" Mahinang tanong ko sa sarili ko at muling napasuntok sa pader dala nang labis na inis. Nabintin sa ere ang gagawin kong muling pagsuntok nang mag-vibrate uli ang cell phone ko."Shlt!" Malutong na pagmumura ko uli nang makita ang i-send na video sa akin ni Cassie. "What the fvck?!" Marahas akong napahilamos sa aking mukha nang matapos mapanuod ang video namin ni Emmanuel kanina sa labas ng NICU (Neonatal Intensive Care Unit). Maikli lamang ang video pero 'yon 'yong nakayakap ako mula sa likuran ni Emmanuel at sa kuha ay s
TRISTAN POVPABALIK na ako sa kinaroroonan ni Mia nang makatanggap ako ng tawag mula sa isang taong pinagkakatiwalaan ko. Kaagad akong nagtungo sa lugar na walang tao at sinagot ang tawag niya. Literal na nanginig ang buong katawan ko matapos kong marinig ang sinabi ni Rick. Ang private investigator na tumutulong sa akin para palihim na mag-imbestiga sa tunay na nangyari sa pamangkin ko. Ang balak ko'y palipasin muna ang pinagdadaanan ng pamilya ko pero hindi ko inaasahan na si Emmanuel mismo ang mag-i-initiate na magpa-imbestiga. At kagaya ng inaasahan ko si Cassie ang ididiin niyang may sala. Hindi nga ako nagkamali dahil kahapon lang ay kinausap ako ng mga pulis at si Cassie ang lumalabas na suspect sa initial report nila.Yes, totoo ang sinabi ko kay Cassie na lahat ng ibedensya ay siya ang tinuturong suspect. Pero hindi ako tanga para paniwalaan ang bagay na 'yon dahil kilala ko ang asawa ko. At 'yon ang nagtulak sa akin para palihim na mag-imbestiga. Wala akong tiwala sa pul