CHAPTER EIGHT

   "Kunin mo na, bilis."

   Nagmadali tuloy ako sa pagkuha. Ang tagal na kasing naka-extend ng kamay niya na hawak iyong credit card.

   "Sige po," sabi ko. "Puwede naman po i-reimburse ito."

   "Bahala ka na rin diyan." Aniya na para bang balewala ang pera.

   Ibinaba niya na iyong screen ng laptop niya. "Wala naman na 'kong meeting 'di ba?"

   Umiling ako. "Wala na po."

   "Alright. I'm going." Tumayo na siya mula sa kinauupuan niya. "Bye, Florence."

   "Bye po."

   Lumabas na siya ng opisina.

***

   "Don't you have a nickname?" tanong sa akin ni Sir Frank pagkatapos ng lunch meeting with the Sales Department. Isa-isa nang nag-aalisan ang mga inimbitahan namin at katatapos ko lang din tumawag sa maintenance personnel para makapagligpit at linis na dito sa conference room.

   "Po?" Napalingon ako sa kanya at inulit ang sinabi niya, "Nickname?"

   "Oo. Ang haba kaya ng Florence." Petiks na petiks lang siyang naka-upo sa swivel chair. Ako, nag-iimis na ng mga kalat sa mahabang lamesa.

   "Minsan po, Floring," sagot ko.

   Tumawa siya ng malakas, "Damn. Para namang lola ko ang tinatawag ko kapag ganyan. 'Yon talaga? 'Di man lang Rence?"

   "Tunog-lalaki po, eh," wika ko naman.

   "Sabagay. Kung Flo naman, parang rapper." Napa-iling siya. "Yo, Flo!"

   Doon na ako natawa. "Florence na lang po talaga, Sir."

   "O'nga, eh. Na-murder ko na pangalan mo." Tumayo na siya sa kinauupuan niya at lumapit sa akin. "'Yaan mo na sa mga maintenance 'yan. Sumunod ka sa akin."

   "Okay po." 

   Nauna na siyang lumakad. Napansin kong naiwan niya ang mga gamit niya sa table. Notebook, ballpen, folder.. pati cellphone! Kinuha ko na lahat iyon bago ako sumunod sa kanya. Hindi ko alam kung sinasadya niyang iwanan ang mga iyon dahil alam naman niyang kukunin ko, o talagang makalimutin lang siya.

   "Ate, makiusyo, pakilinisan na lang po ng maigi, ha," sabi ko sa isa sa mga dumating na maintenance personnel. "Thank you po."

   "Sige, Ma'am."

   Malayo na ang distansya ni Sir Frank sa akin nang bigla siyang huminto sa paglalakad. May kinapa sa magkabilang-bulsa. Hindi siya hitsurang nagpa-panic pero alam kong may hinahanap siya.

   Binilisan kong maglakad para makalapit sa kanya. Ipinakita ko ang cellphone na dala ko. "Ito po ba, Sir?"

   "Yeah." Napansin ko na lumapad ang ngiti niya nang makita ang hawak ko. "Thank you so much."

   Nakalimutan niya nga talaga. iPhone12 pa naman yata iyon, nakalimutan ng ganoon lang?

   Parang nangyari na ito noon. Hindi ko lang maalala kung saan at ano iyong eksaktong naganap. Déjà vu?

   Magkasabay na kami ngayong naglalakad papunta sa opisina nang bigla siyang nagsalita, "Tahimik ka lang talaga?"

   Lumingon ako sa kanya. Kailangan ko siyang tingalain, matangkad kasi siya

halos umabot lang ako sa dibdib niya. "Ah, opo. Ganito lang po talaga ako."

   "What are your interests then?" tanong niya sa akin.

   "H-ha? Ah.." Nabigla pa ako sa tanong bago ako nakasagot, "Mag-bake."

   "That's given. I mean, you bake real good stuff." Ngumiti siya.

   "Matcha cookies pa lang naman po 'yong natikman niyo," sabi ko na lang. Hindi ko alam kung anong mayroon sa ngiti niya at bigla akong nahiya.

   "I just know." Nagkibit-balikat siya. "Ano pa bukod sa baking?"

   Ang dami yatang tanong nito ni Sir.

   "Ah..magbasa po ng libro. Mag-color-color," sagot ko.

   "Anong color-color?" Tumawa siya. "Coloring book? Ano ka, kinder?"

   Natawa rin tuloy ako sa sarili kong sagot. "Ano po, ibig ko sabihin, mag-paint, doodle, oil pastel, mga ganyan po. Pero t-in-ry ko rin po 'yan, noong nauso 'yong coloring book for adults."

   "Ano 'yon?" Nagtaka siya. Parang first time niya narinig.

   "Usually po, mga mandala 'yong content po no'n, or mga garden setting po. Pero wala pong kulay, tapos ikaw po bahala maglagay ng color. I-mix niyo po, i-combine, basta kayo po ang bahala," Ipinaliwanag ko sa kanya. "Usually, ang pang-gamit po doon, color pencil kasi maliliit 'yong detalye."

   "Ngayon ko lang narinig 'yan," sabi naman niya. "Masaya ba gawin? Hindi boring?"

   "Depende po sa inyo, Sir," sagot ko. "Masaya po makita 'yong end result. Iyong tapos na tapos na siya."

   "Sounds interesting." Ako na ang nagbukas ng pinto para sa kanya. "Anong susunod kong meeting?"

   "Wala na po." Umiling ako. Kailangan kong kabisaduhin ang pang-araw-araw na schedule ni Sir para hindi ako naka-asa sa online calendar namin at magmamadaling buksan iyon tuwing magtatanong siya.

   "Okay. Marami akong re-review-hin at babasahing documents." Nagbigay siya sa akin ng mga instruction, "If I need anything, I'll just call you up. If someone looks for me, tell them I have papers for review, then let's just call them back later. Clear?"

   “Yes, Sir.” Tumango ako.

***

   "Where's Frank?"

   Tuluy-tuloy na pumasok sa opisina namin ang isang babae na blonde at wavy ang buhok. Walang nakapigil sa kanya maski si Kimverly na siyang naka-puwesto malapit sa pinto. Sila Nadine at Kathryn ay nawalan din ng kibo at napatingin na lang sa kanya.

   Sabay tingin din nila sa akin.

   "Yes, Ma'am?" Tumayo ako nang tumapat siya sa puwesto ko, pero hindi niya ako pinansin at tuluy-tuloy siyang naglakad papunta sa pinto ni Sir Frank.

   Napilitan akong habulin siya at tumayo talaga ako sa may pintuan. "Ah, Ma'am, busy po kasi si Sir with.."

   "Get out of my way!" Hindi niya na ako pinatapos magsalita. "He knows that I'm coming today."

   Nanliit ako pagharap ko sa kanya. Ang hahaba kasi ng mga biyas ni Ma'am, tapos naka-heels pa.

   "Wala po siyang nabanggit sa akin." Hindi ako umalis sa kinatatayuan ko. "Puwede ko naman po siyang sabihan muna bago ko kayo papasukin."

   "What?" maarteng saad niya. "Who needs appointments? Kilala niya 'ko. Come on, padaanin mo 'ko."

   Ang kulit naman ng babaeng ito! Ako mapapagalitan sa ginagawa nito, eh.

   "Sasabihan ko lang muna po siya." Hindi ako nagpatinag. "Kunin ko po sana ang pangalan niyo Ma'am para mabanggit ko sa kanya na nandito po kayo."

   "And who are you to do that?" Tumaas ang isang kilay niya. "You are just some stupid secretary who.."

   Naputol ang sinasabi niya nang bumukas ang pinto sa likuran ko.

   "Frank." Kanina lang muntik nang maging tigre ito si Ma'am, ngayon biglang naging maamong kuting.

   Kumapit siya sa braso ni Sir sabay sumbong na parang bata, itinuro pa niya ako. "She doesn't wanna let me in."

   Tumingin sa akin si Sir Frank. Inihanda ko na ang sarili ko na mapagalitan kaya ako naman ang umiwas ng tingin, kahit wala naman akong kasalanan. Malay ko ba kasi kung sino itong babaeng ito. Jowa yata ni Sir.

   "Chill. She's just doing her job."

   Pakiramdam ko nagliwanag ang paligid nang sabihin ni Sir Frank iyon.

   "But I'm not just a visitor or somebody else." Pagpupumilit pa ni Ma'am. "I could come in anytime, right?"

   "Si Florence lang kasi ang may karapatang magbukas ng pintuang ito." Tumuro si Sir Frank sa pinto. "Sa kanya ko lang ibinibigay 'yon."

   Napalingon ako kay Sir Frank nang sabihin niya iyon. Pagtingin ko naman sa jowa niya, nagpupuyos na nakatingin siya sa akin.

   Hinawakan ni Sir Frank ang braso ng bisita niya at iginiya papasok ng opisina. Umusog na lang ako para paraanin sila, habang iniwanan naman ako ng matalim na tingin ng babae noong hindi na nakatingin si Sir Frank.

   Tumalikod ako at bumuntong-hininga. Kung girlfriend ni Sir iyon, hindi pa ito ang huli naming pagkikita.

***

   "Krumpalin ko pa siya ng diploma at medal mo, eh!" Gigil na sabi ni Patti matapos kong maikuwento ang tungkol sa bisita ni Sir Frank kanina, na napag-alaman kong Madeline ang pangalan. "Anong stupid? 'Tang ina, sa 'yo nga kami nangongopya no'ng college!"

   Napabunghalit ako ng tawa sa sinabi niya. "Eh, hinayaan ko na lang. Pero sa totoo lang muntik na 'ko maiyak no'n."

   "Naku, 'wag kang iiyak sa gano'n!" Sabi naman ni Luna. "Sabihan mo lang kami, reresbakan natin 'yong malditang 'yon."

   Nagkayayaan kaming magkakaibigan na kumain sa labas pagkatapos ng trabaho. Dinaanan nila ako sa work ko at doon na rin kami nag-dinner sa isang cafe na malapit sa building namin.

   Si Luna at Patti ay mga classmates ko noong college, pero hanggang ngayon ay masasabi kong solido at tunay ang pagkakaibigan namin. May dalawa pa kaming friends, Si Chanel at si Ellie. Kaso hindi na sila nakasama ngayon dahil sa kani-kanilang mga commitments.

   "Buti na lang, baks, sa 'yo kumampi 'yong boss mo," ani Patti. "Baka naman 'di niya talaga jowa 'yon?"

   "Ewan ko rin." Umiling ako. "Pero wala naman sa akin kung anuman siya ni Sir. 'Di lang ako makapaniwala na may gano'ng klase ng tao. Akala ko mga kontrabida lang sa palabas iyong ganoon na tipong sumusugod sa opisina."

   "Ba't nga kaya pinatulan ng boss mo 'yon?" Tanong ni Luna. "Teka nga, iyon bang boss mo, gurang na?"

   "Hindi. Bata pa si Sir," wika ko. "Sinabi niya dati kung ilang taon siya. Nakalimutan ko lang. Basta early thirties lang 'yon."

   "Anong hitsura? Si Patti naman ang nagtanong.

   "Mukhang Kastila," sagot ko.

   "Napaka-specific, ah!" Tumawa si Patti. "Ano ba, guwapo ba? Pamatay ba tumingin? Matangkad? Masarap? Gano'n mag-describe, bakla!"

   "Guwapo naman," pag-amin ko. "Parang lahi naman kasi ng mga guwapo 'yong pamilya nila. Kahit 'yong mga may edad na, alam mong guwapo no'ng kabataan, eh. Parang 'yong presidente namin at CEO. Mga nasa sixties na ang mga 'yon pero bakas pa rin ang kaguwapuhan.

   "Tengene. Gusto kong makilala 'yang pamilya na 'yan." Iwinasiwas pa ni Patti sa hangin ang hintuturo niya.

   "Sila ba may-ari ng kumpanya niyo?" Tanong na naman ni Luna.

   "Oo," sagot ko naman.

   "Mga guwapo na, mayayaman pa!" Pumalatak pa si Patti. "Hindi ko na lang sila gustong makilala, gusto ko nang maging parte ng pamilya na 'yon. May single ba do'n bukod sa boss mong may malditang jowa?"

   "Eh me'ron, halos ka-edad lang din ni Sir Frank," pabulong kong sabi na para bang may makakarinig sa aking ibang tao. "Pero mine na 'yon."

   "Ay, putspa! Gumaganyan ka na!" Hinampas pa ni Luna ang balikat ko. Nagtawanan tuloy kaming tatlo.

   "Eh ano 'yon ng Sir mo? Kamag-anak din?" Tanong niya.

   "Pinsan." Humigop ako ng kape. "'Yong totoo, matagal ko nang crush 'yon si Sir Maui, mga bes. Bago pa lang ako sa kumpanya."

   "Guwapo talaga?" Tanong ni Patti.

   "Oo. Guwapo talaga. 'Yong kapag tumitig sa 'yo.." Nangangarap na tumingin ako sa dako pa roon.

   "Laglag ang panty mo?" Dugtong ni Patti.

   "Panty talaga? Puso naman." Dramatikong humawak pa ako sa dibdib ko. "Ang linis-linis pang tignan no'n ni Sir Maui. Walang pores ang mukha! Maputi, tapos parang mabango palagi. Pero mabango nga talaga. Naamoy ko no'ng nagkasabay kami sa elevator minsan."

   Tawa nang tawa si Luna. "Parang ang lala na ng amats mo, Floring. Ngayon lang kita naringgan ng ganyan. Seryoso."

   Natawa din tuloy ako. "Ewan ko ba. Para kasi sa akin, siya 'yong epitome ng perpektong lalaki."

   "So, you like my cousin, huh?"

   Nanlaki ang mga mata ko nang may pamilyar na boses na nagsalita sa likod ko.