Chapter 23

“H'wag ka nang magpapakita sa akin, kahit kailan.”

He didn't respond. Nakayuko pa rin siya ngayon at nakahawak ng bahagya sa pisngi niya kung saan ko siya sinampal. I bit my lips para huminto na ang mga luha ko. 

I stood up, at first ay mediyo nawalan pa 'ko ng balanse pero nakatayo rin naman ako agad. Pinagpag ko ang sarili and was about to pass through him nang hablutin niya ang pulso ko. His grip tightened as I tried na kumalas sa kaniya.

“Bitiw,” giit ko. 

He mumbled something pero hindi ko maintindihan kung ano iyon. He's still sitting on the floor at nakaiwas pa rin ang mukha sa akin. 

“Kung may sasabihin ka ay lakasan mo, hindi iyong bulong ka nang bulong na parang ewan---”

“Never man lang ba'ng tumi