Kinabukasan, weekend na at wala nang pasok ang kambal sa kindergarten.Balak ni Khate na isama sila sa research institute para hindi na niya gaanong isipin ang mga ito habang siya ay nasa trabaho.Habang papalabas na siya, biglang tumunog ang kanilang doorbell.Inakala niyang si Kyrrine ang dumating, kaya tumayo siya at binuksan ang pinto.Ngunit pagkakita sa taong nasa labas, kumunot ang noo niya sa pagtataka, "Katerine? Anong ginagawa mo rito? Sinong kasama mo?"Sabay niyang iniangat ang paningin at tumingin sa paligid, iniisip na baka naroon si Anthony sa di kalayuan.Pero kahit anong lingon niya, walang ibang tao sa labas maliban kay Katerine.Ibinalik ni Khate ang tingin sa bata, lumuhod sa harap nito, at tumingin sa mga mata niya. "Sabihin mo kay Tita, paano ka nakarating dito? Si Daddy ba ang nagdala sa’yo?"Ayon sa ipinakitang ugali ni Anthony kahapon sa kindergarten, maliit ang posibilidad na siya ang nagpadala kay Katerine rito.Ngunit wala nang ibang maiisip si Khate sa nga
Anthony biglang napatda at napatigil siya sa kanyang ginagawa, "Babalik ako agad!"Pagkababa ng telepono, nagmamadali na siyang bumalik sa Lee family manor.---Pagdating niya sa villa, bumungad sa kanya ang mga tauhan na nanginginig sa takot habang nakatayo sa kanilang living room."Ano'ng nangyari dito? Paano siya nawala gayong marami kayong nagbabantay?" tanong ni Anthony sa malamig at mabigat na boses.Nakayuko ang lahat, hindi makatingin sa kanya dahil sa matinding pressure na nababalot sa paligid.Ang butler na ang unang sumagot nang maingat, "Hindi po namin alam sir... Pagkatapos niyang mag-agahan, agad na bumalik siya sa kwarto niya. Pero nang puntahan siya ulit ni Aunt Meryl upang tingan ang kanyang mga kagamitan kung ito ay may assignments o iba pang gawain sa school, ay wala na po siya roon."Lalong kumunot ang noo ni Anthony. "Nasaan ang mga CCTV footage?"Halos maiyak ang butler. "Master, hindi po namin alam kung kailan ito na-off. Walang footage na nairecord ngayong umag
Hinahanap ni Khate ang numero ni Anthony sa kanyang phone book.Iniligtas niya ang numerong ito noon dahil natakot siyang hindi matawagan ang ama ni Katerine nang mawala si Katerine.Ngayon, nakita niya ang pangalan na nakatala sa simpleng letrang "A."Pagkatapos makita ay pinalitan niya ang tala sa "Anthony," at tinawagan ni Khate ang numero.Sa kabilang linya, papunta na sana si Anthony para personal na hanapin si Katerine nang tumunog ang kanyang telepono.Pagtapat ng mata niya sa caller ID, bahagyang sumingkit ang kanyang mga mata at sinagot ang tawag."Ako ito," narinig niya ang boses ni Khate mula sa kabilang linya.Naalala niya ang kalokohang ginawa ng babaeng ito para iwasan siya noong nakaraan kaya napasimangot siya at naging malamig ang tono. "May kailangan ka ba?"Tumingin si Khate sa maliit na batang babae sa tabi niya. Kung hindi lang dahil kay Katerine, marahil ay ibinaba na niya ang tawag nang marinig ang ganoong tono!"Maaga akong pinuntahan ni Katerine ngayong umaga
Ang dalawang batang lalaki ay matalino at alam nilang mahalaga ang mga figurine. Bagamat gusto nila ang mga ito, umiling pa rin sila sa maliit na batang babae at sinabing, "Napakamahal ng mga bagay na ito, hindi namin ito matatanggap."Tumango nang malakas si Katerine, inilagay ang figurine sa tabi nila, at lumingon upang magsulat sa maliit na notebook: "Para sa aking mga kuya. Salamat."Tiningnan ni Mikey ang hawak niyang notebook, litong-lito.Hindi man lang sinulat ng batang babae ang lahat, sino ang makakaintindi sa nais niyang sabihin?Nalito rin si Miggy noong una, ngunit agad niyang naintindihan. "Gusto mo bang pasalamatan kami dahil tinulungan ka namin noong araw na iyon?"Tumango si Katerine nang mariin, inilagay ang notebook sa tabi, at inabot ang figurine sa kanila. Desidido na ito na ibigay sa kanila dahil sa pagliligtas neto sa kanya.Narinig ni Khate ang sinabi ng kanyang anak at naalala ang guro sa kindergarten na tila nabanggit noon na si Miggy at Mikey ay pinoprotekta
Matapos ilapat ang gamot na kinakailangan para sa mabilisang pag galing ng sugat ni Katerine, ay dumating na sina Miggy at Mikey na may dalang mga regalong kanilang pinili para sa kanilang maliit na kapatid.Hawak nila ang dalawang kakaibang manika at lumapit kay Katerine. "Binili namin ito gamit ang aming sariling pera, at ibinibigay namin sa'yo."Ang dalawang manika ay hindi man ganun kaganda subalit cute naman ito, at talagang walang kinalaman kay Katerine.Ngunit dahil ito ang unang beses na nakatanggap si Katerine ng regalo mula sa kanyang mga kaedad, at lalong higit mula pa sa dalawang batang kapatid na sobrang gusto niya, kaya't tinanggap niya ito ng walang pag-aalinlangan, ang mukha niya ay punong puno ng saya, at hinawakan niya ang dalawang cute na mga manika nang mas mahigpit kaysa sa manikang ibinigay sa kanya noon.Pagkalipas ng ilang sandali, nang magtagal sa paghawak, inilagay niya ang mga manika katabi ng kanyang bag sa may sofa at nagsulat ng malaking "salamat sa lahat
Inilayo ni Anthony ang kanyang mga iniisip at sinundan si Miggy papasok sa villa.Pagpasok na pagpasok palang niya, nakita niya si Katerine na masayanh nakaupo sa carpet sa sala, abala sa paglalaro ng Lego. Katabi niya, may isang batang lalaki na kahawig na kahawig ng batang nagbukas ng pinto para sa kanya.Maliwanag para sa kanya na sila ay ang kambal.Lumabo ang mata ni Anthony at pinilit niyang huwag tumingin sa dalawang bata. Tumingin siya sa paligid ng sala, may hinahanap siyang hindi niya makita na dapat ay kasama ng mga bata.Hindi niya nakita si Khate."Katerine, nandito na ang daddy mo." Pagpasok ni Miggy, lumapit siya kay Katerine, binago nito ang kanyang pakikitungo at tinawag siya ng malamig.Nang marinig iyon, dahan-dahang huminto si Katerine, itinaas ang kanyang ulo at tumingin kay Anthony na nakatayo sa hindi kalayuan.Pagkatapos ng isang sulyap, agad siyang nag-atubili at ibinaba ang kanyang tingin upang magsulat sa notebook.Ang mga natitirang tao sa sala ay pasensyo
Nang marinig nila ang binanggit ni Anthony tungkol sa mommy, agad na naging alerto ang dalawang maliit na bata."Ano'ng hinahanap mo po sa kay mommy ko!" Sumulyap si Miggy kay Anthony nang may pag-iingat, parang isang maliit na tuta na handang sumugod anumang oras.Maliwanag na wala siyang kakayahang mang-atake, pero kailangan pa rin niyang magpakita ng matapang na itsura.Naramdaman ni Anthony ang galit ng bata at nakita ang kanyang pagiging alerto, na nagdulot sa kanya ng kakaibang pakiramdam at kaunting katawa-tawa. Hindi niya ito inisip ng seryoso at nagsabi lamang, "Salamat sa pag-aalaga kay Katerine sa pangalawang pagkakataong ito, anuman, kailangan ko kayong pasalamatan nang personal."Nang marinig ito, huminga ng maluwag si Miggy, pero ang mukha pa rin niyang bata ay nanatiling tensyonado, "Hindi na po ito kailangan. Tumawag po ang mommy ko, at hindi niya po kailangan ang inyong pasasalamat."Pagkatapos, hinila niya si Mikey pabalik sa carpet, ibinaba ang ulo at sinabi kay Kat
Gusto lang ni Khate na tumawag sa research institute para sabihing mahuhuli siya ng dating.Gayunpaman, si Henry ang sumagot sa telepono. Bago pa man siya makapagsalita, sinabi na ni Henry ang tungkol sa isang proyekto na minamadali niyang tapusin nitong mga nakaraang araw. May isang set ng datos na nalilito siya kung paano lutasin kung kaya hindi nakapagsalita si Khate tungkol sa nais niyang sabihin.Sinimulan nila itong pag-usapan ni Khate.Hindi inaasahan, nang magsimula na silang mag-usap tungkol sa trabaho, nakalimutan na niya ang oras.Naalala lamang niyang ibaba ang telepono nang marinig niya ang boses ni Anthony sa ibaba.Matapos mabilisang magbigay ng konklusyon, agad na ibinaba ni Khate ang telepono at mabilis na bumaba.Halos makalimutan niya na darating pala si Anthony upang sunduin si Katerine.Ang dalawang bata ay nasa ibaba pa rin kasama si Katerine.Kung magkita sila ni Anthony...Napuno ng kaba si Khate sa iniisip niyang maaaring mangyari.Ngunit pagdating niya sa iba
Matapos marinig ang sagot ng munting bata, napuno ng init ang puso ni Khate. Namula ang kanyang mga mata, ngunit nanatili ang matamis na ngiti sa kanyang mukha.Nakita ito ni Anthony , at bahagyang lumambot ang kanyang tingin. Pinakalma niya ang sarili at mababang nagsalita, "Kumain na muna tayo."Binitiwan ni Khate ang batang nasa kanyang bisig, pumikit ng bahagya upang pigilan ang luha, at ngumiti. "Oo nga pala, kumain muna tayo."Pagkatapos niyang sabihin iyon, naalala niya ang kalat sa may pintuan ng kusina at tumayo upang linisin ito.Nakita ni Anthony ang kanyang balak kaya mabilis siyang pinigilan. "Tatawag ako kay Auntie Meryl. Mananatili siya rito upang alagaan ka sa susunod na dalawang araw. Umupo ka at kumain muna."Napatigil si Khate at tumingin pabalik sa lalaki, saka nagpasalamat, "Salamat."Dahil kay Katerine , hindi na siya gaanong mailap kay Anthony at tinatanggap na lamang ang maliliit na kabutihang-loob nito.Tumango si Anthony .Lumapit naman si Khate sa mga bata
Dinala ni Khate si Katerine sa sofa sa may sala at pinaupo doon. Mabilis naman na kinuha nina Miggy at Mikey ang kahon ng gamot at dinala ito kay Mommy. Tahimik silang umupo sa tabi, habang ang tatlong bata ay nakatitig nang sabik sa kanya habang nilalagyan niya ng gamot ang sarili.Kinuha ni Khate ang kahon ng gamot, ngumiti sa dalawa, at nagpasalamat bago kinuha ang gamot para ipahid sa kanyang sugat.Subalit, dahil sa nasugatan ang kanyang kanang kamay, hirap siyang igalaw ito gamit ang kaliwa."Mommy, ako na ang tutulong sa’yo!" alok ni Miggy habang maingat na inaabot ang kamay upang tulungan si Mommy.Alam ni Khate na medyo mahirap para sa kanya, kaya tumango siya at inabot na sana ang gamot kay Miggy—ngunit biglang may isang malaking kamay na dumampot dito.Sabay silang napatingala."Ako na ang gagawa," malamig ngunit matatag na sabi ni Anthony, bahagyang nakakunot ang noo habang nakaluhod sa harapan ni Khate.Nagtitigan sina Miggy at Mikey, saka marahang lumipat ng pwesto upan
Nakita nina Miggy at Mikey na umiiyak si Katerine, kaya saglit silang natigilan, hindi alam kung dapat ba nilang aliwin ito.Pagkatapos ng lahat, tila umiiyak si Katerine dahil nasaktan ang kanilang mommy—isang malinaw na reaksyon sa nangyari sa paligid niya. Para sa kanila, isa itong magandang balita! Ngunit…Nang makita nila ang luhaang mukha ni Katerine, bigla silang nakaramdam ng matinding awa sa bata. Lumingon sila upang tawagin ang kanilang mommy ngunit nakita nilang bahagyang nakakunot ang kanyang noo habang pinipigil ang sakit at patuloy na hinuhugasan ang sugat.Dahil dito, unti-unting kumalma sina Miggy at Mikey. Paulit-ulit nilang nilingon ang kanilang mommy at ang kanilang Katerine, hindi alam kung ano ang gagawin.Ilang saglit pa, nang matiyak ni Anthony na sapat na ang paghuhugas, mahigpit niyang hinawakan ang braso ni Khate at dahan-dahang inalis ang kanyang kamay mula sa tubig.Mabilis na tumingin si Khate sa kanyang sugat. Namumula pa rin ito, ngunit hindi na gaanong
Naramdaman na rin ni Khate ang ganitong pakiramdam kaninang umaga. Nang marinig niya ang sinabi ni Mikey, lumambot ang kanyang puso at ngumiti siya. "Baka nga. Dahil inaalagaan ninyong mabuti si Katerine, mas panatag si Mommy."Niyakap ni Mikey ang kanyang dibdib na parang nangangako nang matibay at sinabi sa kanyang batang tinig, "Huwag kang mag-alala, Mommy! Patuloy naming aalagaan si Katerine!"Hindi napigilan ni Khate ang matawa.Narinig ni Anthony ang pangakong iyon at ang mahina ngunit masayang pagtawa ni Khate. Napatingin siya sa rearview mirror at nang makita niya ang kanilang masayang samahan, lumitaw ang kakaibang init sa kanyang mga mata.Wala sa anyo ni Khate ang isang magaling at maayos na ina pero, mukhang isa nga siyang mahusay sa larangang ito, maliban sa maganda na, ay mag-alaga at magaling magturo ang babaeng ito sa kanyang dalawang bata. Kung ikukumpara sa ibang mga bata na kasing-edad nila, para na silang maliliit na matatanda.Pagkauwi nila, balak sanang umalis ag
Pagdating nila sa kindergarten, nakita sila agad ng guro nang sabay-sabay. Naging masaya ito ngunit medyo nahihiya rin. "Ms. Khate..."Bagama’t mungkahi ni Cassandra ang pagpapatalsik sa dalawang bata, nahihiya pa rin ang guro at nais sanang humingi ng paumanhin.Ngunit pinutol siya ni Khate na may ngiti. "Muli na namang makikigulo sina Miggy at Mikey sa inyo."Mabilis na tumango ang guro. "Ako po ang may pananagutan. Bukod doon, napakabait naman ng dalawang bata kaya hindi ako nag-aalala sa kanila."Tumango si Khate. "Isa pa, medyo malungkot si Katerine nitong mga nakaraang araw at hindi siya masyadong nakikipag-ugnayan sa iba. Pakialagaan na lang po siya nang mas mabuti."Hindi niya direktang binanggit ang tungkol sa autism ni Katerine.Sa huli, hindi naman tiyak kung naririnig ito ng bata. At kung sakali mang marinig niya, baka masaktan pa siya.Tumango rin ang guro bilang pagsang-ayon sa minungkahi sa kanya.Hinawakan ni Miggy at Mikey si Katerine sa magkabilang gilid at nangakong
Sumang-ayon si Khate at isinama si Anthony sa itaas na kwarto na ginagamit ni Katerine.Tanging isang maliit na ilaw lamang ang nakabukas sa silid. Mahimbing na natutulog si Katerine. Natatakot si Khate na magising siya, kaya naging maingat siya sa kanyang bawat kilos.Nakatayo si Anthony sa labas ng pinto, nakasuksok ang mga kamay sa kanyang bulsa, at dahan-dahang inilibot ang tingin niya mula kay Katerine patungo sa ayos ng silid.Napakalinis at maayos ng silid ni Khate. May ilang maliliit na stuffed toys doon, na mukhang regalo nina Miggy at Mikey. Mukhang maaliwalas pa ito na parang totoong tahanan ng kanyang anak.Habang pinagmamasdan ito, ang matagal nang galit na hindi niya maalis sa kanyang puso ay unti-unting naglaho, naiwang tanging isang mainit na pakiramdam."Ayos na, nalagyan ko na ang kanyang mga sugat." Maingat na ipinahid ni Khate ang gamot kay Katerine at tinignan itong mabuti. Nang matiyak niyang hindi ito nagising, tumayo siya nang may kumpiyansa.Pagharap niya, nag
Bagamat umiiyak si Cassandra, nanatili pa rin na walang emosyon ang lalaki sa harap niya.Ang malaking kamay na nakahawak sa kanyang leeg ay hindi kumawala kahit saglit.Halos naubos na ni Cassandra ang lahat ng lakas niya para makahinga, ngunit patuloy pa rin siyang tumanggi na umamin. Si Anthony ay may mga hinala lamang, ngunit naging malupit na siya sa kanya. Kung aamin siya, hindi niya alam kung paano siya tratuhin ng lalaking ito!Sumunod si Gilbert kay Anthony, nakatingin kay Cassandra na unti-unting namumula ang mukha at hirap na hirap na huminga. Natatakot si Gilbert na baka aksidenteng mapatay ng kanyang amo, kaya't dali-dali siyang lumapit at pinigilan ito, "Master, pakawalan mo na po siya agad, kung hindi, baka mamatay siya!"Si Anthony ay hindi pa rin nagpapakita ng anumang senyales ng pagpapakumbaba.Walang dudang si Cassandra nga ang gumawanun sa kanyang anak, at dahil sa kanyang ginawa siya ay magbabayad. At para sa anak, handa siyang pumatay.Sa huli, napilitan si Gilb
Nang marinig ito, bahagyang bumagsak ang puso ni Khate, at agad siyang nagdepensa, "Ipaliwanag ko muna, hindi ko ito ginawa! Palagi kong nararamdaman na inosente ang bata, at sobrang mahal nina Miggy at Mikey si Katerine, hindi ko siya kayang saktan."Sa kabila ng lahat ng ito, hindi pa rin sila maayos ni Anthony, at ngayong nakita na nasaktan si Katerine sa kanyang mga kamay, talagang mukhang kahina-hinala ito.Bukod pa rito, nagkaroon sila ni Katerine ng oras na magkasama kanina.Kung maghihinala man si Anthony, wala siyang maipapaliwanag.Sa ilang sandali, nakakaramdam ng pangamba si Khate.Habang si Anthony ay may mga hinala, bigla niyang narinig ang sinabi ni Khate. Ang kanyang mga mata ay bahagyang nanlambot, at tinitigan niya siya ng may kalituhan, "Hindi kita pinagdudahan, at may ideya ako kung sino ang gumawa nito."Nakaramdam ng bahagyang ginhawa si Khate ngunit patuloy pa rin ang kanyang pag-aalala kay Katerine. "Sino pa ang iniisip mong gumawa?"Unti-unting bumaba ang p
Inutusan ni Khate ang dalawang batang lalaki na alagaan muna saglit ang kanilang maliit na kaibigan na si Katerine habang siya ay naghahanda ng hapunan para sa kanila.Sinulat niya ang lahat ng mga paalala na sinabi ni Anthony kanina, at habang siya ay nagluluto, sinubukan din niyang iakma ang pagkaing ayon sa nais ni Katerine.Pagkatapos maihanda ang pagkain, inutusan ni Khate sina Miggy at Mikey na dalhin si Katerine pababa.Maya-maya, nakita nila ang tatlong maliit na bata na bumaba sa hagdan. Hawak-hawak ng dalawang batang lalaki ang mga kamay ni Katerine, sabay nilang inaakma ang bawat hakbang niya, pababa ng dahan-dahan, na parang mga prinsipe at prinsesa sa isang fairy tale.Nakita ni Khate ang kanilang itsura at isang mainit na damdamin ang dumaloy sa kanyang puso. Ngunit nang maalala ang kalagayan ni Katerine, muling nanikip ang kanyang dibdib.Sa hapag kainan, mas lalo pang naging maingat sina Miggy at Mikey na paupuin si Katerine sa tabi ng kanilang ina, at sila ay nakaupo