"Kung wala ka talagang pakialam sa akin, sana hinayaan mo na lang ako. Sana hinayaan mo na lang akong ipagtanggol ang sarili ko..."Wala akong ibang nagawa kung hindi ang ilubog ang namumula kong mukha sa mga pillow na nasa gilid ko. Nandito ako ngayon sa kama ko, abala sa paggulong habang inaalala ang sitwasyon namin ni Travis kanina. Fuck! Gusto kong tumili nang dahil sa pinaghalong inis at kahihiyan. Natatawa nga ako sa sarili ko sa tuwing maaalala kong umiyak na naman ako sa harapan niya! Naiinis ako sa sarili ko dahil bakit sa dinami-rami ng pwede kong sabihin, bakit iyon pa ang pumasok sa isip ko?Bakit iyon ang sinabi ko?Hindi ko na mabilang kung ilang beses nang umugong sa tenga ko ang katagang iyan ngayong umaga. Bakit pakiramdam ko ako pa ang hindi makatulog ngayon sa halip na siya?Tama iyan, Travis. Tamaan ka sana ng konsensya at humingi ka ng sorry sa akin. I fucking deserve your apology! Hindi ako bato tulad ng dati na animong walang nararamdaman kahit na ilang beses mo
Why is he asking me? Of course, I'm fucking okay!May posibilidad nga ba na nag-aalala siya sa akin?Pakiramdam ko ay may mga paru-parong paulit-ulit na lumilipad sa sikmura ko nang marinig ko ang sinabi niya. Hindi ko alam pero tila ba kinikilig ako sa itinanong niya sa akin. God, Empress! Ano 'tong nararamdaman ko ngayon? Why is he asking me?"W-What do you mean?" nalilito kong tanong.Kunot noo siyang nag-iwas ng tingin kaya naman hindi ko naiwasang pagmasdan ang itsura niya. Kagabi ay hindi ko man lang nakita nang buo ang mukha niya nang dahil sa labis na iritasyon. Tila ba ngayon ko lang nakita ang mga galos na nasa mukha niya.Ang sabi ni Nathalie ay nakipagsuntukan daw si Travis kagabi sa dance floor. Imposible namang humatak lang siya ng kung sino sa loob at sinuntok niya nang walang dahilan, di ba? And besides, mukha namang wala siyang kilala sa bar kagabi. Kung may kaibigan nga siya roon o kung talagang may sinadya siyang puntahan doon, then I think hindi naman siya gagawa
I used to like him, oh no, erase that thing...I used to love him dati, pero ngayon... sa lahat ng mga ginagawa niya sa akin ngayon at sa mga salitang naririnig ko sa kanya ngayon, hindi ko alam. Tila ba nagbago lang ang pananaw ko nang dahil sa mga salitang naririnig ko sa bibig niya tungkol sa akin.Makitid ang utak? Ganyan ba talaga ang tingin niya sa akin? Makitid ang utak?Oo, gusto ko siya noon at hindi ko maipagkakaila ang bagay na iyon. Mysterious type kasi siya at bihira lang siya kung makisalamuha sa ibang tao, which is my type. Hindi siya mahirap mahalin, sa totoo lang, lalo na kung mananahimik lang siya. Siya yung klase ng lalaking mananatiling walang kibo kahit na ilang beses mo na siyang pagtripan at ipahiya sa ibang tao. Ngayong nag-iba ang ugali niya, tila ba mas lalo lang nag-iba ang pagtingin ko sa kanya. Hindi ko alam na may pag-asa pa palang magbago ang nararamdaman mo sa isang tao kahit na baliw na baliw ka sa kanya noon.Tsk. Oo, baliw na baliw ako sa kanya at hi
Unang apak ko pa lang sa department ay ang makahulugang tingin agad ni Nathalie ang nakakuha sa atensyon ko. May larong umuukit sa labi niya nang dumako roon ang tingin ko kaya naman wala akong ibang nagawa kung hindi ang bumuntong hininga na lang bago ako nagtungo sa mesa ko."Good morning, Empress Faye—""Walang maganda sa araw ko, Nathalie," sagot ko sa kanya na natatawa niyang inilingan lalo na nang pabagsak kong inilagay sa mesa ang bag na dala ko. "Umalis ka kung ayaw mong masabon yang budhi mo.""Seryoso ka? Hindi ba talaga maganda ang araw mo o baka nasira lang dahil sa kanya?" tanong niya patungkol kay Travis na hindi ko sinagot. "At nasaan nga ba siya? Bakit hindi kayo magkasamang pumasok?"Agad na nakagat ni Nathalie ang dila niya nang pumasok si Travis. Tulad ng nakagawian niya na, madilim ang titig niya sa akin nang magkrus ang mata naming dalawa. Naroroon na naman ang galit na hindi ko alam kung saan nga ba nanggagaling. May ginawa na naman ba akong labag sa kagustuhan n
Minsan ay hindi ko mapigilang kwestyunin ang sarili ko. Sa lahat ng taong pwede kong magustuhan, bakit siya pa ang nagustuhan ko? Bakit siya pa ang minahal ko?Arogante. Mayabang. Bastos. Makitid kung mag-isip. Lahat halos ng mga ugaling ayaw ko sa lalaki ay nasa kanya na. Oo, misteryoso siya. Matalino. Gwapo siya pero maliban sa mga ugaling nabanggit ko, wala ng iba pa. Minsan ay hindi ko mapigilan ang sarili kong kwestyunin sa kung bakit ko nga ba siya nagustuhan? Bakit sa dinami-rami ng mga lalaking umaaligid sa akin noon, sa kanya ako nagkaroon ng interes?"Bakit, Travis?" bulong ko sa sarili ko bago ako umiling na tila ba dismayado sa inakto niya kanina sa harap naming dalawa ni Lucas. "Ano bang mayroon sa akin at bakit ganito mo na lang ako kung patunguhan?"Pagkatapos naming mag-lunch ni Lucas ay hinatid niya na ako sa lobby ng company namin. Minsan ay nag-uusap kami pero mas madalas pa yung oras na hindi siya kumikibo. Tulad ko ay tila ba malalim din ang iniisip niya. Ayaw ko
Nawala lahat ng pagpapantasyang nasa isip ko nang makita ko kung paanong nangunot ang noo niya. Hindi ko namalayan na unti-unti na pa lang sumilay ang ngiting nasa labi ko pagkatapos kong .arinig ang sinabi niya kanina."Why are you smiling?" kunot noo niyang tanong.Wala akong ibang nagawa kung hindi ang mapaglarong ngumiti sa kanya na mas lalo lamang nitong ikinakunot ng noo."Naaalala ko si Lucas sa 'yo," saad ko.Kitang kita ko kung paanong nagdilim ang mga mata niya pagkatapos kong banggitin ang pangalan ni Lucas sa harap niya. Wala tuloy akong nagawa kung hindi ang mas lalo lang matawa habang nakatitig sa reaksyon niya."I wonder kung ano na nga bang ginagawa namin ngayon kung sumama lang ako sa kanya—""Bakit hindi ka sumama kung ganoon?" inis niyang tanong dahilan upang mas lalo lang maglaro ang ngiting nakaukit sa labi ko.Wala naman akong ibang intensyon nang binanggit ko ang pangalan ni Lucas. Oo, naalala ko si Lucas sa sinabi niya kanina dahil madalas akong biruin ni Lucas
Mula sa pwesto ko, amoy na amoy ko ang mint mula sa chewing gum na nginunguya niya. Medyo madilim sa departamento. Nakapatay na halos lahat ng ilaw at ang computer lang na nasa harap namin ang kaisa-isang bagay na nagbibigay liwanag sa mesa namin. Dahil nga sa paminsan-minsan akong nawawala sa katinuan nang dahil sa presensya niya, minsan ay siya na halos ang gumagawa sa trabaho ko. Alas kwatro na ng madaling araw ngunit sa halip na umuwi, nandito siya sa gilid ko. Minsan nga ay nahihiya na ako dahil mukhang nahihirapan na siya sa pwesto niya. Sa halip kasi na ako ang magtrabaho, siya ang naririto. Siya ang nagpapatuloy sa trabahong ako dapat ang tumatapos."Kumportable ka ba sa posisyong iyan?" tanong ko sa kanya nang hindi na ako nakapagpigil pa. "I mean, hindi ka ba... nangangawit.""Nangangawit, but I'm okay," sagot ni Travis habang nananatili pa ring nakatutok sa computer screen.Paminsan-minsang sumasagi ang braso niya sa braso ko. Minsan ay tumatagal pa iyon doon kaya naman hi
Magkasalubong ang mga kilay ko nang sandaling tumitig ako sa target na nasa malayo. May suot akong shooting glasses kaya naman mas lalo lang akong nahirapan sa pag-asinta ng baril na hawak ko.Bitbit ang sama ng loob ko sa ginawa ni Travis kahapon, mabilis kong pinutok ang baril na naging resulta kung bakit tuluyan ko ngang napaputukan ang pulang tuldok sa ulo ng target na nasa malayo.Mula sa pwesto ko, rinig ko ang pagpalakpak ni Lucas kaya naman ngingisi-ngisi kong ibinaba ang baril na hawak ko bago ako nagdesisyong lumapit sa mesa kung saan siya naghihintay. Nanlalagkit na ang katawan ko sa sobrang pagpapawis. Hindi ko na mabilang kung ilang oras na kaming nagpaalipas ng oras sa shooting range na iyon. Sa katunayan nga ay ito pa lang ang kauna-unahang beses na sinubukan ko ang bagay na ito, kaya naman maging ang mentor na umagapay sa akin kanina ay tila ba bilib na bilib nang makita niyang napatamaan ko agad ang target nang hindi man lang nahihirapan."Sigurado ka bang ito ang fi
Wala akong ibang nagawa kung hindi ang mapanguso sa sarili habang iniisip lahat ng napag usapan namin ni Travis kanina. Hindi niya na raw ako itataboy...Pwede ba iyon?"Nagawa niya nga akong itaboy dati, ngayon pa kaya?" tanong ko sa sarili.Alas dose na ng gabi ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makatulog. Bukas papasok na ako tulad din ng napag usapan namin nitong nakaraang linggo. Dalawang linggo lang ang usapan namin. Baka kung lumiban pa ako sa trabaho ko bukas, baka kung ano pang isipin ng mga katrabaho ko.Oo, magkakilala kaming dalawa ni Travis pero ayaw ko namang isipin ng mga kasama ko sa trabaho na ginagamit ko lang iyong dahilan para makatakas sa mga nabinbin kong trabaho. Nagtatrabaho ako nang maayos. Ayaw kong isipin nilang ginagamit ko ang relasyon namin ni Travis para lang magpaka senyorita ako sa trabaho."Relasyon," natatawa kong angil sa sarili bago umismid.Hindi na ako nagtaka nang sandaling magising ako mula sa pagkakatulog kanina nang makita ko sa salam
Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis. Pakiramdam ko kasi ay palagi na lang akong pinagkakaisahan ng mga taong nasa paligid ko. Ganito na nga sa workplace ko, pati ba naman ang pamilya ko pagkakaisahan ako? Seems like lahat sila, alam lahat ng ito. Ako lang naman itong walang kaalam alam.Oo, sinabi na rin naman sa akin nila Celeste at Georgina nung una pa lang. Ako lang naman itong nagbingi bingihan at nagbulag bulagan dahil ang akala ko, niloloko lang nila ako."What the fuck, Faye?" singhal ni Kuya Lucho ngunit naroon ang ngisi sa labi niya.Isa pa siya! Siguro alam niya na nung una pa lang lahat ng ito, 'no? Kaya pala ganoon na lang kapalagay ang loob niya sa tuwing magrereklamo ako sa kanya ng tungkol sa boss ko! Alam niya from the start pa lang na si Travis na ang tinutukoy ko at alam kong nung una pa lang, alam niya nang si Travis ang ikakasal sa akin! Kaya pala ganoon na lang siya kalakas kung tumawa sa tuwing magrereklamo ako ng tungkol sa kanya!"What happened to you,
Ever since dumating si Travis sa buhay ko, pakiramdam ko palagi na akong natatalo. Pakiramdam ko may kumpetisyon sa pagitan naming dalawa. Hinahangaan ko siya dati, pero ngayon... hindi ko alam kung bakit ganito na lang ang nararamdaman ko sa kanya ngayon.Galit, ako, oo. Sa ginawa niyang pamamahiya sa akin dati, aaminin kong namumutawi pa rin sa akin ang galit kahit na anong gawin kong pigil sa sarili. Kahit sino naman, hindi ba? Ang hindi ko lang maintindihan, bakit hanggang ngayon, may galit at inis pa rin ako sa kanya?Si Travis pa rin ba ang kalaban ko o baka this time... sarili ko na?"Empress Faye?"Wala akong ibang nagawa kung hindi ang napapabuntong hininga sa sariling mag iwas ng tingin sa sariling repleksyon sa salamin. Hindi ko alam kung bakit tila ba nawawala ako sa sarili nitong mga nakalipas na araw. Hanggang ngayon kasi ay namumutawi pa rin sa alaala ko lahat ng sinabi ni Travis magmula sa airport hanggang sa kanina.Hindi ko alam kung bakit niya nasabi ang lahat ng iy
Talaga, Travis! Talaga! Kitang kita sa salamin na nasa gilid ko ang galit na mababakas sa mukha ko. May thirty minutes na ang nakalilipas simula nang mangyari ang lahat pero hanggang ngayon, nanunuot pa rin sa alaala ko lahat ng sinabi ko kay Travis at ang mga salitang huling sinabi niya bago sila umalis. 'I dare you to love him again, Empress' Again? Anong sinasabi niya? "Hindi talaga ako makapaniwalang nag eskandalo ka, Empress," saad ni Kuya Lucho sa gilid ko dahilan upang mas lalo lang mangunot ang noo ko sa iritasyon. "Nawala lang ako ng fifteen minutes, nagkalat ka na?" "Pwede bang huwag na muna nating balikan lahat ng nangyari kanina?" Bahagya siyang natawa na mabilis kong inirapan. "Hindi, eh. Hindi pwede," aniya bago tuluyan nang bumaling sa akin na hindi ko naman kinibo. "Kung hindi ko pa nalaman sa babaeng nakasalubong ko kanina na may nagwala nga raw—" "FYI, hindi ako nagwala, Kuya!" "Iyon ang kumalat, Empress," saad niya na inismiran ko. "Bakit ka nga ba kasi nagw
Babalikan niya ako?Bahagya akong napangisi sa sarili ko nang muling umugong sa tenga ko lahat ng salitang pinakawalan niya nitong nakaraan. Babalikan niya raw ako. Hindi niya ba alam na ikakasal na ako sa ibang lalaki pagbalik ko sa trabaho? Pagkatapos sasabihin niya babalikan niya ako?Ano? Gagawin niyang kabit ang sarili niya?"Kailan ka pa naging gago, Travis?" tanong ko sa sarili bago umismid.Napunta ang titig ko kay Kuya Lucho na ngayon ay walang ibang nagawa kung hindi ang naiiritang tumitig sa sapatos niyang may magkaibang kulay ng medyas. Narito kami ngayon sa airport para sunduin ang parents naming galing pa ng Barcelona para lang umuwi sa kasal ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa pagmamadali kaya magkaibang medyas ang suot niya. Mukha tuloy siyang tanga sa ayos niya."Ang sabi ko kasi sa 'yo, ayusin mo na yung medyas ko bago pa man tayo umalis, Faye—""Bakit parang kasalanan ko pa na magkaiba iyang medyas na suot mo?" reklamo kong balik sa kanya. Pinagtitinginan na kami nga
"Ang aga-aga, nakabusangot na naman iyang mukha mo," natatawang puna ni Nathalie.Sa totoo lang ay paulit ulit na bumabagabag sa isip ko lahat ng sinabi ni Celeste at Georgina sa akin nung nakaraang linggo. Tama, nakaraang linggo. Ni hindi ko nga alam na may ilang araw na pa lang nakalipas ang lahat. Tingin ko dahil sa mga narinig ko nitong nagdaang araw, pakiramdam ko, bahagya akong nawala sa ulirat. Para bang hindi rin ako makapaniwala na may ilang araw na pala ang nakakalipas simula nung mangyari ang lahat.Ganito ba talaga kalala ang epekto ni Travis sa akin?"Hoy," panggugulat pa ni Nathalie dahilan upang kunot noo akong bumaling ng tingin sa kanya. "Bakit ganyan ang itsura mo? May problema ka na naman ba kay Travis, Empress?""Paano mo nalamang—""Kilalang kilala ka na namin, Empress. Wala ka namang ibang bukambibig kundi siya," pasaring nito sabay irap na ikinabuntong hininga ko na lang. "So, may kinalaman ba si Travis kaya busangot na naman iyang mukha mo?""Actually, oo..."B
Ni minsan, hindi ko man lang naisip na may posibilidad pala talagang mangyari lahat ng bagay na iniisip at pinapangarap ko lang noon. Na may posibilidad pa lang mapasaakin lahat ng bagay na minsan ko nang hiniling noon. Normal lang ba talaga ito o baka naman nangyayari lang ito dahil alam ng langit na gusto ko siya? Na kukuhanin din siya di kalaunan sa kamay ko, tulad ng nangyayari sa ilang nobelang nabasa ko na noon. Yung tipong kung kailan ka na-attach sa isang tao, tsaka naman sila kukuhanin sa kamay mo.Yung kung kailan minahal mo na nang buo yung tao, tsaka naman sila kukuhanin ng langit palayo sa 'yo.Never kong inisip na magugustuhan ako ni Travis or gagawin niya ang bagay na 'to. Malayo ako sa babaeng gusto niya noon pa man, at si Georgina ang resibo roon. Hindi ko lang alam kung bakit...Bakit niya ginagawa lahat ng ito ngayon?Para maghiganti ba?Agad na nanlaki ang mga mata ko nang dampian ng halik ni Travis ang labi ko. Inabot iyon ng ilang segundo bago ako natauhan at nag
Ilang beses ko mang itanggi sa sarili ko na hanggang ngayon ay may nararamdaman pa rin ako sa kanya, kahit na ilang beses ko mang ulit ilitin sa sarili ko na ayaw ko sa kanya't kinamumuhian ko siya, paulit ulit pa ring titibok ang puso ko para sa kanya. Ilang beses ko mang pagurin ang sarili ko, siya at siya pa rin ang tatakbo sa isip at puso ko.Nung una pa lang, hindi ko na maintindihan yung sarili ko sa kung bakit parati na lang si Travis ang nakikita ko. Gwapo siya, oo, at hindi ko naman maitatanggi iyon. Ang hindi ko lang maintindihan, ano bang nagustuhan ko sa kanya aside sa mukha niya? Gago siya, malamig, mayabang... nasa kanya na nga yata lahat ng ugaling ng lalaking pwede kong ayawan noon pa man pero bakit siya pa rin ng siya ang nilalaman ng puso ko?I'm not into those guys na tulad ni Travis. Gusto ko ng bad boy pero bakit sa mayabang ako napunta?"Rule number one," saad ko bago ko tinanggal ang kamay ko sa braso niya at agad na nagpagpag. Kitang kita ko kung paanong nangun
Nang dahil sa sinabi niya ay hindi ko naiwasang bahagyang matawa. Hindi naman nagbago ang reaksyon niya sa harapan ko kaya naman wala akong ibang nagawa kung hindi ang muling matawa.Be my date, my ass. May sinasabi pa siyang tomorrow!Is he that complacent na sasama ako sa kanya at pagbibigyan ko siya sa mga kagustuhan niya? Ano siya, sinuswerte?"What made you think na sasama ako sa 'yo, Travis?" tanong ko sa kanya bago humalukipkip at mapaglarong ngumiti na hindi niya naman kinibo. "Alam mo, tantanan mo na nga 'yang mga ganyan mo, okay? Nagpapakatao akong pumunta rito kaya magpakatao ka rin. For the nth time, Travis, hindi ako nakikipagbiruan. I want you to sign my excuse letter—""Excuse letter," he echoed na para bang kahiya-hiya yung tawag ko sa piraso ng papel na iyon.Mabilis na nag-init ang mukha ko nang dahil sa ginawa niya kaya naman mabilis ding naglaho ang ngiti sa labi ko lalo na nang makaramdam ako ng pagkapikon sa sinabi niya."E 'di leave note! Ang laki ng problema mo