Hello po, may kasalanan po ako, napagpalit ko pala name ni Mikoy at Mikael. Pasensya na po, sabaw yata ko. So gagawin ko po, si Mragarita, Mikael, Mikoy at Bella. Si Mikael iyong college na at si Mikoy iyong senior high na gurlalo inside. Edit ko na lang po. Pasensya na po kung may nalito sa kanila. Nagulat ako bigla dumami reads nito. Nasa bakasyon po ako kaya medyo mabagal update, cp lang po kasi gamit ko now. Sa lahat po ng nagbabasa maraming salamat po sa inyo. Advance Merry Christmas!
"Huwag ka mag-alala ate. Alam naman ni Love na hindi talaga iyon ang tatay niya," natatawang saad ni Sylvia sa akin. "Ang gwapo lang kasi ni Atty. Delgado kaya napagtripan namin." Umirap naman ako sa kapatid ko. Bakit sa dami ng pagtitripan nila para maging ama ng anak ko ay si Delgado pa? Hinarap ko ang anak ko sa akin. "I bought your favorite cake. You wanna eat?" nakangiting tanong ko sa kaniya para baguhin na rin ang usapan. Nakita ko ang pagniningning ng mga mata nito ng marinig ang sinabi ko at mabilis na uumalis sa kandungan ko. "Yes, Mommy." "Go to Ate Mara and ask for a slice," tukoy ko sa katulong na kumuha ng dala kong cake kanina. Mabilis namang tumango ang anak ko at nagtatakbo papuntang kusina. "Wala ka bang work today?" tanong ko kay Sylvia. "Ate Sabado ngayon, uso ang rest day. Palibhasa sanay kang magtrabaho buong Linggo." "Tagapagmana ka, ako hindi." Humarap ito sa akin at ngumiti. "Bakit hindi ka na lang sa kompanya magtrabaho. Gusto mo bigyan pa kita ng sh
COHENI have no plan to go back to the city, but mom keeps on calling me, so I decided to go back first before I became busy.But the moment I stepped inside our house, I did not see my mom; instead, I saw my niece, Leticia, and my sister, Czarina. They are in dress, ready to go out."Are you going somewhere?" I asked my sister."Yes, Letty wants to eat cake, but I don't know how to bake, so we will just buy it," she replied, holding her daughter's hand.Tumango lang naman ako sa sagot niya. My sister is not really good in the kitchen. Luckily, she has a rich husband, so they can hire a cook."It's too early," I said."I know, but I have a lunch meeting later. I can't accompany her if we do not go out now," she explained, and then she looked at me. "Why don't you go with us? Bonding, you know."I doubtfully looked at her. I know that she did not really mean it. She wants me to be her driver. But I still agree because I am not going to do anything here. Or it is better to be their driv
Nang lumapit sa akin si Sylvia at ang anak ko na pawisan na dahil sa kakalaro ay mabilis akong tumayo. Pinunasan ko muna ito at nilagyan ng bimbo sa likod si Love at agad na akong nagyaya sa kanilang umuwi na.Pareho pa silang nagtataka kung bakit bigla akong nagyayang umuwi. Gayong hindi pa nagtatagal ang anak ko sa paglalaro sa playhouse. Mukhang nag-eenjoy pa naman ang anak ko sa paglalaro. Siguradongnabitin ito. Pero kailangan na naming umuwi bago pa man ako makita ni Delgado. May sa kabute pa naman ang isang iyon kaya minsan ay hindi ko nararamdaman na nasa tabi ko na pala.Hangga't hindi kami nakakalayo sa lugar na ito ay hindi ako mapapanatag.Nagdahilan na lamang ako na masakit ang tiyan ko kaya uuwi na muna kami. Si Sylvia na rin ang pinag-drive ko dahil nga nagpapanggap ako na masakit ang tiyan ko.Kaya pagdating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa taas upang kunwari ay magtungo sa comfort room. Hindi naman talaga masakit ang tiyan ko pero wala akong ibang maisip na dahi
“Mommy, can I go with you?” tanong ng anak habang nag-aagahan kami. Alam kasi niyang aalis na ulit ako mamayang hapon para bumalik sa San Antonio. “Love, mommy has work and you have your school. But don't worry, kapag bakasyon mo na isasama kita pabalik ng San Antonio,” wika ko sa kaniya bago ko nilagyan ng syrup ang pancake niya.“Really? ” excited na tanong nito.Tumango naman ako sa kaniya.“Yes, we will go to vacation together.” Alam kong gusto niyang sumama sa akin palagi pero hindi pwede. Una may trabaho ako kaya hindi ko rin siya maaalagaang mabuti sa San Antonio. Wala akong pwedeng pagbilinan sa kaniya kapag nasa trabaho ako kaysa dito kay mama naaraming mag-aalaga sa kaniya. Isa pa hindi pa siya pwede sa San Antonio lalo na at balak na yata ni Delgado na maglungga doon. Dito nga sa Maynila na ang lawak-lawak e nagkakilala na sila paano pa kaya sa San Antonio na maliit na bayan. Baka kapag sinama ko siya ngayon doon mabuking na agad ako.Hindi pa kasi ako handa. Ayaw ko na
“Attorney Delgado?” gulat na nawika ni Anji nang makita si Delgado.Habang ako naman ay pilit na hinahamig pa ang aking sarili.Kahit ako ay nagulat na makita siya dito pero hindi ko iyon ipinahalata. Hindi ko inaasahan na siya ang mabubungaran namin dito. Ibig bang sabihin nito siya ang representative na pinadala ni Dwayne? Bakit siya? Kinulang na ba sa tauhan ang asawa ni Rebecca? Tumingin pa sa akin si Anji na parang may nais sabihin kaya pasimple ko siyang kinunutan ng noo. Hula ko may kung ano na namang tumatakbo sa utak nito, minsan may pagkamalisyosa pa naman ito. Baka iniisip niya na may alam ako kung bakit nandito si Delgado. Wala akong alam, kung alam ko lang baka nagdalawang isip ako na tanggapin ang trabahong inalok sa akin.Hindi ko pinangarap na maging boss ang lalaking ito. Iniiwasan ko nga tapos boss ko na ngayon, ibig sabihin mas lalo ko na siyang makikita araw-araw.Akala ko grasya na ang trabaho kong ito pero mas mukha pa palang disgrasya dahil sa lalaking ito. Ibi
Ikiniling-kiling ko ang leeg ko matapos kong maayos ang mga papeles na pinapa-sort sa akin ni Delgado. Sobrang dami talaga nito pero mabilis ko lang naman natapos dahil masyado akong focus sa pagso-sort.Hindi ko mapigilang maasar sa kaniya ng makita ko ang ibang mga papeles na mga scratch lang pala at ang iba naman ay hindi naman talaga importante. Hindi ko alam kong pinapahirapan lang ba niya ako o hindi pero natapos ko naman sa oras ang pinapagawa niya. Baka mamaya kung hindi ko agad ito natapos ay pagalitan pa niya ako. Mukha pa naman niyang napaka-istrikto kapag nasa trabaho. Ibang-iba sa g*gong nakilala ko kapag biglang sumusulpot na lang sa tabi ko.Nag-angat ako ng tingin ng may biglang mglagay ng paper bag sa ibabaw ng lamesa ko."Meryenda ka muna, mukhang kanina ka pa nakasubsob diyan sa ginagawa mo," nakangiting saad sa akin ng isang lalaking bagong dating.Napatingin ako sa kaniya. May hitsura naman ito pero mukhang nasa mid thirties na ang edad. May friendly smile din it
Kumain akong mag-isa sa office habang ang mga kasama ko ay maaring sama-samang kumain. Wala namang kaso sa akin iyon. Saka salamat na lang kay Delgado at nakatipid ako sana lang huwag na niyang ulitin. Kaya ko namang bumili ng sarili kong pagkain sa isa pa ayaw kong malaman ng iba kung ano man ang meron sa aming dalawa. Kahit wala naman talaga. I mean, syempre pwede silang mag-isip ng kakaiba kapag nalaman nilang pinagkakaabalahan pa ako ng boss namin na bilihan ng lunch. Mabilis pa naman kumalat ang mga haka-haka. Matapos kong kumain ay mabilis kong niligpit ang pinagkainan ko. Mabilis lang naman akong natapos. Isang oras ang break kaya madami pa akong oras. Napatingin ako kay Anji na may nang maitapon ko sa trash bin ang pinagkainan ko. Malaki ang ngiti nito habang papalapit sa akin. "Nakalimutan kong yayain kang kumain pero mukhang okay lang naman. Nagpadeliver ka?" tanong nito ng makalapit sa akin. "Oo," pagsisinungaling ko sa kaniya para wala na siyang madaming tanong. "Hi,
Asar na tinulak ko siya palayo. Mabuti na lang at kukunti na alng ang tao dito kaya walang nakakapansin sa amin. Maliban na lang siguro kay Calvin na napansin kong hindi pa umaalis ang kotse kahit nakasakay naman na ito.“Excuse, sir. How many times do I have to remind you to mind your own business? I thought we already talked, I told you to stop bugging me,” mahina ang boses ko pero puno iyon ng gigil habang nagsasalita ako.Nanatiling walang emosyon ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Ito ang ayaw ko sa kaniya. Hindi siya marunong makinig. Pakiramdam ko kapag ganito paramg hindi na rin niya ako nirerespeto dahil palaging gusto lang niya ang sinusunod niya kahit alam niyang hindi ko ikatutuwa iyon.“Leave me alone. Kaya kong umuwing mag-isa. Stop doing this or I will resign,” pagbabanta ko sa kaniya bago ako nagsimulang lumayo sa kaniya. Maglalakad na lang ako pauwi, hindi naman niya ako kailangang ihatid pa.“Just let me send you home,” pahabol na wika nito. Hindi ko alam
“Anong ginagawa n'yo rito?” masungit na tanong ni Conan kina Cupid at Eros na malapad ang mga ngiti. Kasama ng mga ito si Dwayne na dire-diretsong pumasok sa loob ng bahay namin at feel at home na naupo sa sofang katapat ko. Habang ang asawa ko naman ay parang sira na hinaharang ang kambal. “I want to play with Ate Love,” sagot ni Cupid na hindi pinansin ang pagsusungit ng asawa ko. “Lora, huwag kang maki-love. Ate Lora itawag mo sa kaniya.” “Love, for you,” biglang napatingin ang asawa ko kay Eros na may inaabot na paper bag kay Love. Mabilis na lumapit ito kay Eros na at kinuha ang hawak nitong paper bag bago pa man ito maabot ng anak namin. Hindi ko maiwasang mapailing sa inakto ni Conan habang ngingisi-ngisi naman si Dwayne. “Cookies? Bakit binibigyan mo ng cookies ang anak ko?” daig pa ng imbestigador sa tanong nito. “Mommy said to give it to Love,” paliwanag ni Eros “Ate Lora. Call her Ate Lora, nakiki-love ka rin, e.” Ako ang na-e-stress kay Conan, pati mga bata pinapa
Naluha ako sa tuwa habang hawak ko ang pregnancy test. Hindi ako makapaniwalang buntis ako. NA NAMAN. Duda na talaga ako dahil ilang araw na akong nagsusuka sa umaga. Inisiip ko baka may nakain lang ako pero wala naman akong kinakaing kakaiba kaya naisipan ko nang mag-PT. "Tigress, what happened? Are you okay?" nag-aalalang tanong sa akin ni Conan na kalalabas pa lang sa shower nang maabutan niya akong tulala. Tumingin ako ng masama sa kaniya. "Hindi ba uso sayo ang magtapis man lang tuwalya?" Tinutuyo kasi nito ang basang buhok ng towel pero wala naman itong suot na kahit na ako na pwedeng magtago ng dapat itago. "As if you didn't see it," nakangising saad nito at sumandal pa sa sink kaya kitang-kita ko ang b****a niya. "Bakit ba ang hilig mong mag-bold?" Sanay na sanay na talaga siyang parang si Adan kapag kaming dalawa lang ang kasama. Palibhasa maganda ang katawan niya tapos malaki iyong kaniya kaya kung ibalandra niya ng todo sa mata ko ganoon na lang. Bigla nitong hinawak
Nandito kami ngayon sa bahay nina Rebecca. Nanganak na ito at lalaki ulit ang naging baby niya, habang ako naman ay tatlong buwang buntis. Kababalik lang namin ni Conan mula sa honeymoon mula sa ikatlong kasal namin. Isa sa hindi niya papayagang palampasin ay ang honeymoon. Minsan nga binibiro ko siya na honeymoon lang talaga habol niya. "Wow, ang popogi naman ng mga anak mo, Reb," saad ko habang tinitingnan anak nitong pitong buwan na. "Siguradong maraming paiiyaking mga babae ito." Nilalaro ko ang anak niya na may malalim na dimple kapag tumatawa. "Siguradong sasakit din ang ulo ko dito," saad naman nito na ikinatawa ko. "Okay lang iyan, hasang-hasa ka naman na sa kambal." Isa pa isa yata siya sa may pinakamahabang pasensyang nakilala ko. Kung gaano kahaba ang pasensya niya ganoon naman kaiksi ang akin. Sumimangot ito. "Kotang-kota na ako sa dalawang iyan," saad nito at tumingin sa mga anak niya na kalaro ng anak ko habang ang mga ama naman nito ay nagkakagulo sa swimming poo
Patulog na kami pero bigla akong napabangon at tumingin kay Conan nang bigla akong may maalaala."Tell me," saad ko sa kaniya."Ang alin?" nagtatakang tanong nito."We first met in my graduation right?" paninigurado ko sa kaniya.Ang natatandaan ko ay nagkabangga kami nang makalapas ako nang comfort room. Iyon ang unang beses na nakita ko siya at agad na akong humanga sa kaniya.Ngumiti ito sa akin at ipinagsaklop ang kamay sa likod ng ulo nito habang nakahiga."You first met me during graduation, but I first met you before I graduate," sagot nito na ikinakunot ng noo ko.Pinakatitigan ko siyang mabuti. Seryoso ba siya?"What do you mean?""My mother own the Arkanghel Foundation. They had a medical mission in your school before and I was one of the volunteers. That was the first time I saw you, when there are a lot of girls trying to catch my attention in your school, you are busy sleeping on the bench. I even seated opposite where you are sleeping, but you did not notice me. I used to
PAMANHIKANMahigpit na hinawakan ko ang kamay ni Conan habang hawak ko namana ng kamay ni Love sa kabila bago kami tuluyang pumasok sa bahay ng ama ko.Napatingin sa amin ang lahat ng pumasok kami. Nakita ko pang natulala ang pamilya ko nang makita kami.Alam naman nilang paparating kami dahil tumawag na ako sa kanila bago pa kami pumarito. Kaya marahil may mga nakahanda rin sila sa lamesa kahit may mga dala naman kaming pagkain na ipinapasok ni Mang Karding.Ipinilit kasi ni Conan na magpaalam muna sa ama ko bago kami magpakasal. At masaya ako sa desisyon niyang iyon. Ibig sabihin nirerespeto pa rin niya ang mga magulang ko. Kahit alam kong kung sakali man na hindi pumayag ang ama ko ay pakakasalan pa rin niya ako.Ipinakilala ko sila sa ama at mga kapatid ko. Hindi makapaniwalang nakatingin lang sila sa akin. Alam kong hindi nila aasahan na may anak na ako. "May anak ka na? Hindi mo man lang sinabi sa amin?" gulat na tanong ni Marcela. "Ibig sabihin nang mawala ka ng matagal na sab
MARGARITA "So what do you want? Garden, beach or church wedding?" tanong sa akin ni Conan habang pinaglalaruan nito ang mga daliri ko. Nandito kami ngayon sa opisina niya sa bahay. Hindi siya pumasok ngayon gayong weekdays naman. Iba na talaga kapag boss, pwede pumasok anytime. Ako nga gusto ko nang magtrabaho ulit. Hindi ako sanay na nasa bahay lamang. May mga negosyo naman ako pero tumatakbo naman iyon ng maayos kahit wala ako dahil may mga tauhan akong mapagkakatiwalaan. Binigyan ko na rin ng trabaho si Mikael sa hotel na pagmamay-ari ko. Sinabi kasi niyang gusto na talaga niyang magpart-time habang pumapasok siya. Mukhang natuto na rin sa wakas kaya ako na mismo ang nagbigay ng trabaho sa kaniya. Sabi ko naman sa kanila handa akong tulungan sila basta nakita ko lang na nagsisikap sila. Si Marcela ay okay na rin kami may oras na nag-iiringan pa ring kaming dalawa pero hindi na katulad ng dati. Minsan parang nasanay na lang kaming nagtatalo kami kaya ganoon. Nalaman ko na rin n
COHEN Napatingin ako sa anak ko nang bigla itong bumungtong-hininga ng malakas. "What's wrong?" I asked her. It's sunday, she is eating peanut cake again while we are watching her mom helping in the garden. Sinabihan ko na si Margarita na hayaan na lang ang mga kasambahay namin na gumawa noon pero ako pa ang pinagalitan nito kaya hinyaan ko na lang siya. She is fully healed already. Have a lots of energy to move around dahil masyado daw siyang na-bored noong hindi siya makalakad ng maayos. Lora and I are on the second floor balcony. "When are you going to marry my mom?" biglang tanong nito. I smiled at her. "Soon." She rolled her eyes. "Dad, I want an specific time and date. Are you saying soon because you are not sure?" nakatikwas pa ang kilay na tanong nito. "Don't say that, if there is someone I am so sure in my life, that's your mom," depensa ko sa kaniya. "Then will you are going to marry her?" "I need to propose to her first." "When are you going to propose?" "I nee
Napatingin ako kay Conan nang patulog na kami. Nakahiga na ako sa bed ko pero tumayo pa siya at siniguradong naka-lock ang pinto ng kwarto namin dito sa hospital. Nasa VIP room kami kaya hindi gaya ng iba na kita agad ang kwarto namin sa labas. Para nga lang kaming nasa hotel dito, perks of having a rich tapos nadamay ako kasi boyfriend ko siya. Bukas ay pwede na siyang lumabas habang ako ay kailangan pang manatili ng ilang araw dahil sa paa ko. Gusto ko na ngang lumabas dahil nauumay na ako dito. "What are you doing?" nagtatakang tanong ko nang lumapit siya sa akin. Ngumisi ito sa akin. Ngisi pa lang nito kinakabahan na ako. This is one of the reasons why I don't want us to share room. He is too naughty and I can't resist him. "Don't you dare!" saway ko sa kaniya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. May naiisip na namang kalokohan ang lalaking ito. Pero tila bingi ito. Nanlaki ang mata ko nang hubarin niya ang patient shirt na suot niya. "Conan," saad ko sa pangalan niya par
MARGARITA"Yeah, you are sorry," sarcastic na saad ni Conan habang nakatingin sa kaniyang ina. "It also means that while I am looking for her, you are blocking all the information. Don't you trust me? I can protect them, mom."Halata ang frustration sa mukha nito. Hindi ko maiwasang mag-alala sa kaniya. May sugat pa siya sa tagiliran niya na katatahi lang pero mukhang masyado na agad siyang stress. Dapat nagpapahinga na lang muna siya.Marahang pinisil ko ang kamay niya na nakahawak sa akin. He is becoming emotional. Naiintindihan ko naman ang nararamdaman niya. Pakiramdam niya nagsinungaling ang lahat sa kaniya pero naiintindihan ko rin ang ina niya. Magkaiba sila ng paraan pero iisa lang naman ang gusto nila, ang protektahan kami ni Love at nagpapasalamat ako sa kaniya. Nagpapasalamat ako sa ina niya kahit na noong una ay siya ang pinagbibintangan ko sa mga nangyari sa akin noon."I am sorry. That's why I tried to correct all the things I did. When I found out that you already found