Mag-log inShare
Chapter XXXIV
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Drops of Divine Chapter XXXV
"CLASS dismissed. See you next semester."Tumayo si Elias at niligpit na ang mga gamit."Ano, pre?" Inakbayan siya ng kaklase. "Sasama ka ba sa amin mamaya? Laro tayo ng basketball.""Hindi." Sinukbit niya ang bag. "May pupuntahan ako.""Ay, alam na! Pupunta ka ulit ng France, 'no? Makikipagkita sa girlfriend." Saka sila muling naghiyawan. "Elias Gentry at your service!"Tinapik niya sa balikat ang mga ito. "Mauna na ko.""Ingat, pre! Magbaon ka ng proteksyon."Napailing na lamang si Elias at lumabas na ng room. Dumaan din siya sa simbahan bago tuluyang umuwi."Ma, ako na po r'yan," sambit niya. "Sabi ko naman po ako na ang mag-aayos ng damit sa maleta.""Patapos na ko, anak. Hubarin mo na 'yang uniporme at magpalit ng damit. Baka mahuli ka pa sa flight."Sinunod na lamang niya ang ina at pumasok na sa kwarto. Saglit siyang nag-shower at nagbihis. Bitbit ang trench coat ay lumabas siya habang sukbit ang backpack."Sana this time magkita na kayo ni Ate," nguso ni Elle. "Four months ka
Drops of Divine Epilogue
7 years later..."EACH day is a blessing. Blessing to enjoy life to its fullest, blessing to correct any mistakes, blessing for us to forgive, blessing to ask for forgiveness and blessing to love and be loved. How wonderful that our God is a God of many blessings. God is good. God has been good. God is always good and will aways be good! Amen?""Amen!" sabay-sabay naming sambit. "Praise the good Lord!""Go forth, the mass is ended.""Thanks be to God."Masigabong palakpakan ang umalingawngaw sa buong simbahan. Nakangiti naman akong tumugtog ng piano kasabay nang pagkanta ng choir ng I Will Sing Forever bilang recessional song. Mula sa altar ay nakita kong sumamang naglakad pababa si Elias kay Father Ben upang alalayan ito. Lalo na nang lumapit ang mga bata't matanda upang magmano sa pari."Maraming salamat po, Ate Tatiana!" malakas nilang wika nang matapos ang kanta. "Sa susunod na Linggo po ulit ikaw po ang tumugtog, ha?""Oo naman," ngiti ko at ginulo ang kanilang buhok. "Dumeretso
Drops of Divine Prologue
7 years ago... NANGINGINIG ang mga kamay ko habang nagpapalit ng damit at pilit pinipigilan ang pagtakas ng luha. Hindi ko na makilala pa ang sarili ko dahil sa mga ginagawa ko. Hindi ko alam kung may karapatan pa ba akong tumapak sa mundong 'to.Ang dami kong nasaktan. Ang daming inosenteng nasaktan dahil sa akin. Ngunit wala akong magawa para itama 'yon. Hawak nila ako. Hawak nila ang leeg ko sa loob ng limang taon. But not until this day came.Hindi ako karapat-dapat sumaya ngunit kahit ngayon lang, nakaramdam ako ng kaunting pag-asa. Pag-asa sa habambuhay kong kalayaan at pagbabago.Sumakay ako sa big bike saka mabilis na humarurot paalis. Pagdating ko sa hideout, sumalubong agad sa akin ang sikretong bandila ng Omega na kinakabit sa gitnang poste ng bulwagan. Napangiwi na lang ako at dumeretso sa opisina niya ngunit malayo pa lang ako ay humarang na agad ang mga tauhan sa pinto."Où allez-vous?" (Where are you going?)"Isn't it obvious, dimwit?" I replied. "I w
Drops of Divine Chapter I
"HOSTAGE taking is happening at Autun, Paris. Bus is on the middle of the road, including 40 kindergarten pupils."Mabilis kong sinuot ang tactical protective gear at dinampot ang HK-MP5 submachine gun saka kumaripas nang takbo pasakay ng renault truck defense. Sumunod sa akin ang mga kasamahan ko at humarurot paalis."Hostage takers are equipped with two MR 73 Manurhin revolver and two Mauser rifle."I slightly crooked. The hostage takers are quite rich. They could afford that kind of firearms."So, total of 4 takers inside the bus," I said on the line."2 inside, 2 outside.""Got it."Huminto ang truck sa gilid ng isang gusali. Maliksi akong bumaba habang bitbit ang armas. Nadatnan namin ang school bus sa gitna ng kalsada. Naroon na rin ang mga pulis sa paligid, binabantayan ang galaw ng dalawang hostage takers sa labas."Captain," mahinang usal ng troop ko sa aking likuran. "We're waiting for your command.""Give me binoculars first."Agad kong kinuha ang inabot nila at tinapat sa
Drops of Divine Chapter II
"OH my gosh, Tatiana!" tili ni Plum saka tumakbo palapit sa akin, talagang hindi natatapilok sa suot na five inches heels. "You won't believe who's here!""Yeah, I won't believe and I don't even care." Inisang inom ko ang cocktail at kumuha ng panibago.She leaned on me. Lalo akong nairita nang maamoy ang halo-halong pabango ng mga lalaki niya."Jaime is here."Gano'n na lang kabilis ang paglingon ko dahilan para mauntog siya. "What did you just say?""That hurts!" She pouted and caressed her forehead. "And as I've said, Jaime is here. He's—""Oh, shut up." Tinaliman ko siya ng tingin. "Where exactly is he?"Nilingon niya ang bar stool. "There.""I want to slap you, Plum," I said in gritted teeth. Halos mabasag ko na sa kamay ang cocktail glass nang tuluyang masilayan si Jaime na nakaupo roon. "What the hell is he doing here?" He should be in the Philippines or anywhere in Europe."I'm sure kasama siya sa mga pinadala ng pamilya mo para sundan ang bawat kilos mo." Saka siya tumawa.Hi
Drops of Divine Chapter III
"YOW! Tatiana!" masiglang sambit ni Blake. He's my freaking second stepbrother. The prince of envy. "I'm glad you're back." "We didn't see each other for a long time but still your hair is curly." "Of course!" He smirked. "I like your tanned skin. You're now more like a French woman." "I really am." I sat down in front of him. "So, how's life here?" "You still don't have manners, do you?" mataray na sabat ni Barbara, my stepmother, feeling queen of this mansion. She's the living proof of a successful mistress. "Atleast greet your father." "What else can we expect from her?" nang-iinsultong wika naman ni Vivian. My auntie who always lowered down her panty. Of course, for men. "She's a rebel." "My greetings a while ago is for all of you," I said and raised my eyebrow. "So, if you don't get it then your stupid brain got some problems." Binagsak ni Daddy Rafael ang kubyertos. "Why are you back, Tatiana?" "Bawal bang umuwi?" Ngumiwi ako. "Kunsabagay, labindalawang taon niyo nga pal
Drops of Divine Chapter IV
Third Person's POV"YARA!" malakas na sambit ni Jill, ang matalik na kaibigan at manager ng aktres. "Hintayin mo ko! Ang laki naman kasi ng bakuran na 'to!"Natawa si Yara. "Kaya nga mansion ang tawag.""Nasaan na ba si Ledger? Pababa na ba o tulog pa?""He texted me. He's taking his shower." Sinuot ni Yara ang apron. "Do I look pretty?""Oo naman! Kaya nga in demand kang artista, eh!" Dinanggil nito ang balikat ng kaibigan. "At ang rason kung bakit nahulog sa'yo ang isang Ledger Gilbert."Impit na tumili si Yara. "I didn't expect na magkakagusto siya sa akin.""Hanggang ngayon hindi mo pa sinasabi kung ano na ang status niyo.""Next time na lang," ngiti niya, kinikilig. "Teka, nasaan si Elias?""Ayun, oh!"Nasa gitna ng damuhan si Elias at nakapalibot sa kaniya ang malalaking palanggana kung saan nilalabhan niya ang puting kurtina. Napaliligiran din siya ng mga katulong ng Gilbert Clan, pawang kinikilig sa binata."Grabe," natatawang anas ni Yara. "Iba talaga ang hatak ng kagwapuhan
Drops of Divine Chapter V
"REALLY?" Malokong ngumisi si Vivian at tumayo. "Even if you die right here?"Tamad akong tumango. "Try me."Mabilis siyang naglabas ng baril at tinutok sa akin. Kunwari pa akong umatras at tinaas ang kamay."Now you're afraid, Tatiana." Humakbang siya palapit sa akin. "Hanggang salita ka lang pala.""Vivian." Dad stood up. "Put it down.""No, Kuya. Hindi magtatanda ang babaeng 'to kapag hindi naturuan ng leksyon."Barbara laughed. "That's why I like you, Vivian. Lagi mo akong pinapahanga.""What, Tatiana?" ngisi niya. "Aalis ka sa mansyong 'to o ipuputok ko sa'yo 'to?""Eh, 'di iputok mo. Tapos anong gagawin niyo sa bangkay ko? Hahayaan niyo lang, 'di ba?" Malamig akong tumitig sa kanila. "Hahayaan niyo lang gaya nang ginawa niyo kay Mommy Talitha. Pinalabas niyo pang siya ang gumawa no'n sa sarili niya."Nasaksihan ko kung paano siyang naestatwa. Sina Dad at Barbara naman ay parang natakasan ng dugo."Sino nga bang totoong pumatay sa kaniya?" Binaba ko ang kamay at huminto sa hallwa
Pinakabagong kabanata
Drops of Divine Epilogue
7 years later..."EACH day is a blessing. Blessing to enjoy life to its fullest, blessing to correct any mistakes, blessing for us to forgive, blessing to ask for forgiveness and blessing to love and be loved. How wonderful that our God is a God of many blessings. God is good. God has been good. God is always good and will aways be good! Amen?""Amen!" sabay-sabay naming sambit. "Praise the good Lord!""Go forth, the mass is ended.""Thanks be to God."Masigabong palakpakan ang umalingawngaw sa buong simbahan. Nakangiti naman akong tumugtog ng piano kasabay nang pagkanta ng choir ng I Will Sing Forever bilang recessional song. Mula sa altar ay nakita kong sumamang naglakad pababa si Elias kay Father Ben upang alalayan ito. Lalo na nang lumapit ang mga bata't matanda upang magmano sa pari."Maraming salamat po, Ate Tatiana!" malakas nilang wika nang matapos ang kanta. "Sa susunod na Linggo po ulit ikaw po ang tumugtog, ha?""Oo naman," ngiti ko at ginulo ang kanilang buhok. "Dumeretso
Drops of Divine Chapter XXXV
"CLASS dismissed. See you next semester."Tumayo si Elias at niligpit na ang mga gamit."Ano, pre?" Inakbayan siya ng kaklase. "Sasama ka ba sa amin mamaya? Laro tayo ng basketball.""Hindi." Sinukbit niya ang bag. "May pupuntahan ako.""Ay, alam na! Pupunta ka ulit ng France, 'no? Makikipagkita sa girlfriend." Saka sila muling naghiyawan. "Elias Gentry at your service!"Tinapik niya sa balikat ang mga ito. "Mauna na ko.""Ingat, pre! Magbaon ka ng proteksyon."Napailing na lamang si Elias at lumabas na ng room. Dumaan din siya sa simbahan bago tuluyang umuwi."Ma, ako na po r'yan," sambit niya. "Sabi ko naman po ako na ang mag-aayos ng damit sa maleta.""Patapos na ko, anak. Hubarin mo na 'yang uniporme at magpalit ng damit. Baka mahuli ka pa sa flight."Sinunod na lamang niya ang ina at pumasok na sa kwarto. Saglit siyang nag-shower at nagbihis. Bitbit ang trench coat ay lumabas siya habang sukbit ang backpack."Sana this time magkita na kayo ni Ate," nguso ni Elle. "Four months ka
Drops of Divine Chapter XXXIV
"IN the world where everything seems uncertain, God always loves you beyond words, time and distance."Iyon ang mga katagang sinulat ni Elias sa kaniyang journal notebook. Ang katagang namuo sa kaniyang isipan nang mapakinggan ang sermon ni Father Ben. Kauuwi lamang nila mula sa simbahan at agad siyang tumungo sa kwarto upang gumawa ng reflection. Nakasanayan na niya ang gano'ng gawi mula pa noon at hindi siya magsasawang gawin 'yon araw-araw.Biglang nahagip ng tingin niya ang litrato nilang dalawa ni Tatiana. Stolen shot 'yon habang papunta sila sa garden ng Gilbert mansion. Nakatingin sila sa isa't isa, parehas may matamis na ngiti sa labi at magkahawak ang kamay. Si Jill ang kumuha niyon at binigay sa kaniya bilang remembrance dahil napansin nitong wala pa silang picture kahit isa.Yumuko siya, pinatong ang baba sa mesa at nilapit ang picture frame upang mas mapagmasdan ang nobya."Kamusta ka na?" bulong niya at agad na namuo ang luha. "Miss na miss na kita."Hinding-hindi niya ma
Drops of Divine Chapter XXXIII
TATLONG araw pa lang akong nakakulong sa kung saang bahagi ito ng Manila ay para na naman akong mababaliw. Ganitong-ganito ang pakiramdam ko nang dakpin ako ng Omega dati, tila wala akong kawala.May kumatok sa pinto. Bumukas din 'yon at pinasok ng French officer ang tray ng pagkain. Sumaludo siya sa akin kaya tumango lang ako bilang pasasalamat."Major Chastain wants to know if you're done planning the capture of Omega boss?""Yesterday pa," irap ko. "And tell him I need more special paper like this." Tinaas ko ang papel. "The scented one, okay? Like the smell of the church.""Understood, Captain." Saka siya lumabas.Nilingon ko ang salamin at nakitang nangangalumata ako dahil sa puyat. Sa sobrang pag-aalala kay Elias, hindi ako nakatulog. Wala akong balak matulog, lalo na't kailangan kong tapusin ang mahahalagang sulat. Sulat para sa baby boy ko.Kinuha ko ang tray at nag-antanda upang taimtim na pasalamatan ang Panginoon sa araw-araw na biyaya. Sumubo na rin ako ng sisig at tinuloy
Drops of Divine Chapter XXXII
"PAANO?" mahina kong usal habang nakahawak sa dibdib. "Paano akong magiging masaya kung ang sarili kong kasiyahan ay napahamak dahil sa akin?""Tatiana..." Yumakap sa akin si Plum. "I'm sorry. Hindi ko agad nakita ang pagpunta ni Elias do'n. Masyadong mabilis ang pangyayari."Hindi ako tumugon at nanatiling nakayuko habang patuloy pa ring umaagos ang masaganang luha. Ilang oras na kaming naghihintay dito sa harap ng ICU ngunit hindi pa rin lumalabas ang doktor. Naroon naman sa pinto ang pamilya ni Elias habang katabi ko sina Yara at Jill na kanina pa rin umiiyak.Ni hindi ko magawang tignan ang mga magulang ni Elias dahil nahihiya ako. Kasalanan ko kung bakit nadamay ang anak nila sa magulo kong mundo. Dapat dinoble ko ang proteksyon niya para hindi siya mapahamak. Pero heto ako, unti-unti nang nadudurog dahil sa mga nangyayari.Gusto ko na lang ulit maglaho pero sa tuwing naaalala ko ang mga sinabi sa akin ni Elias ay hindi ko na 'yon magawa. Nagkaroon na rin ako ng takot kay Lord na
Drops of Divine Chapter XXXI
HINDI ako nakatulog. Magdamag akong dilat habang paulit-ulit na umaalingawngaw sa isip ko ang alaala namin ni Blake noong mga bata pa kami. Si Ledger man ang una kong nakasundo dahil sa hilig naming maglaro pero si Blake ang nagtagal dahil bukod sa bibo siya, mahusay siyang magpatawa. Sa tuwing malungkot ako ay pinapasaya niya ako. Ngunit isang araw, bigla na lang siyang umiwas sa akin.I opened my phone and played the video he uploaded minutes before he passed away. Ngiti niya agad ang bumungad sa akin ngunit malungkot 'yon, lalo na ang mga mata niya. Nagpalit pa siya ng damit, magarang suit and tie. Talaga yatang planado niya ang sandaling ito na kinasama ng aking loob."I'm Blake Gilbert, the second son of Gil Group of Companies. I committed a crime twelve years ago. I murdered Talitha Gilbert." Nakagat niya ang labi, pinigilan ang emosyon pero traydor ang kaniyang luha. "Tatiana Rae, I'm sorry. This may not help me anymore but I still want you to know that I regretted it. Since th
Drops of Divine Chapter XXX
"ALL human beings, irrespective of sex, or race, creed, will have to come to terms with death. It is hard to bear the loss of people whom we love because of our attachment to them. It hurts to lose someone who impacted our lives and there's a huge, gaping void in us that only they could fill in. But we don't have to carry on like those without hope. We don't see this as the end of life, but rather a person's birth into eternal life."Tulala lamang ako sa casket ni Daddy Rowan na nasa harap ng altar habang matamang nakikinig sa sermon ni Father Ben at tahimik na pumapatak ang luha sa aking mga mata.Nitong nakaraan ko lang nalaman ang katotohanang siya ang ama ko pero heto siya, binawi na agad sa akin. Siguro nga na sandali siyang ginising ni Lord upang muli akong makita at mahagkan sa huling pagkakataon. Na pinaranas muna sa akin ni Lord na makasama at maparamdam ang pagmamahal ko kaniya dahil mahigit labindalawang taon kaming wala sa tabi ng isa't isa."One day, we will cross from de
Drops of Divine Chapter XXIX
"THE mind and ways of God are different from the thoughts and acts of man. As we follow Him closely, we discover that we have to 'lose to gain', 'surrender to win', 'die to live', 'give to receive', 'serve to reign', 'scatter to reap'. In weakness, we are made strong. In humility, we are made lifted up. And in emptiness, we are made full. Trust in His ways and you will never be lost."Napangiti ako nang marinig iyon paglabas ng banyo. Sigurado akong bukas ang TV at do'n nagmumula 'yon. I wore my black sando, black leather pants and black combat shoes. I put the gun inside my belt bag. Tinuyo at sinuklay ko ang buhok saka lumabas."Faith in God is still the best armor." Nadatnan ko si Plum sa harap ng TV at pinagdikit ang dalawang palad. "Amen!""Baka lumagpas ka sa langit niyan," biro ko.Natatawa niya akong nilingon. "Kumain ka muna bago umalis."Naupo ako sa harap ng dining table, tahimik na nag-antanda at taimtim na nagdasal sa Panginoon."Thank you, Father God, for this brand new
Drops of Divine Chapter XXVIII
UMAWANG ang labi ko, hindi makapaniwala. "Paano po nangyari 'yon?" Hinawakan ni Elias ang nanlalamig kong kamay. "Paanong siya ang ama ko at hindi si Daddy Rafael?""Sina Chairman Rowan at Ma'am Talitha ang tunay na magkasintahan. Unang kita pa lang ni Sir Rafael sa mommy mo, nagkagusto na siya. Nabuntis si Ma'am Talitha at akala ni Sir Rafael, anak niya ang nasa sinapupunan nito. Nagpaubaya si Chairman Rowan kahit alam niyang siya ang tunay na ama. Ngunit nang sumapit ang 10th birthday mo, nalaman din ni Sir Rafael ang totoo. Lalo na nang matuklasan pa niyang ikaw ang magmamana ng Gil Group of Companies. Nagalit siya dahil buong buhay niya, alam niyang siya ang tagapagmana niyon. Doon na nagsimula ang lahat ng kalbaryo sa buong pamilya niyo."Bumigat ang dibdib ko, tila nagpatong-patong na ang mga rebelasyon at hindi makayanan ng isip ko."Bakit hindi po sinabi sa akin ni Mommy ang tungkol do'n? Buong akala ko si Daddy Rafael ang ama ko."Pero masaya ako. Masayang-masaya ako na si Lo
