Alas onse na nang tanghali nang matapos si Hiraya na maghilamos at bumaba. Nanlaki ang mga mata ni Hiraya nang makita si Alena na nakaupo sa sofa. Wenyu. Nang makita nitong kasama niya si Reyko palabas ng silid ay dali-daling lumapit ito sa kanya, “Hiraya, ano na naman ang ginawa sa’yo ng lalaking iyan? Bakit nasa silid mo siya??”Napailing si Hiraya at nginitian ng pilit si Alena, “Okay lang ako, Alena huwag kang mag-alala…” Magsasalita na sana si Alena nang may kumatok sa pintuan, bumukas ang pinto at iniluwa noon si Assistant Green. May dala itong buong set ng suit at iniabot iyon kay Reyko. “Boss, may video conference kang aattend-an mamayang alas dos ng hapon. Narito ang suit na pinakuha mo sa akin kanina.”Tinanggap naman iyon ni Reyko at sinulyapan ang assistant nitong si Green,“Cancel it.”Nanlaki ang mga mata ng binata at nagsalita, “Pero mahalaga po ito.”“Anong bang sinabi ko sa’yo, hindi mo ba naiintindihan?” Sumimangot si Reyko at muli itong nagsalita, “Maghintay ka na
"Oo naman po, Lolo," tumango si Kris. "Kung hindi kayo naniniwala, tanungin niyo mismo si Reyko. Kilala mo iyon, kung ginawa niya ang lahat, hindi niya itatanggi iyon."May gusto pa sanang itanong ang matanda nang marinig ni Kris ang isang malamig na boses mula sa likuran—"Kris, kailan ka pa nagkaroon ng karapatang makialam sa mga buhay ko?" Napaingos si Reyko at bumuntong hininga, puno ng pagkasuklam ang boses ng lalaki. "Nakakalimutan mo na ba ang sinabi mo noong pinalayas ka mula rito sa Pilipinas ilang na taon na ang nakakaraan?"Napatingala si Kris, nagtama ang madilim na mga mata nila sa isa’t-isa. Hindi akalain ni Kris na naroon pala ang lalaki sa mansyon. Ilang sandali pa lang siyang nasa bahay ay dumating na agad ito kasama si Hiraya! Ang kanilang pagtitinginan ay puno ng tensyon, walang gustong magpatalo sa mga oras na iyon.Nang makita ni Hiraya na medyo awkward ang paligid, dali-daling umupo ang babae sa tabi ng matanda, "Lolo, hindi ba't tumawag ka sa akin kahapon, s
Napataas ng kilay si Hiraya at mapaglarong ngumiti kay Kris, tila hindi maintindihanni Hiraya kung bakit labis na nagagalit ang lalaki. Hindi kaya iniisip nito na dahil itinago ng lolo nito ang nangyari, walang ibang makakaalam?Noong mga panahong iyon, nagtatalo ang ama ni Kris at ang ama ni Reyko para sa posisyon bilang Director sa ospital ng pamilyang Takahashi. Inakala ng ama ni Kris na sa pamamagitan ng pag-alis sa ama ni Reyko ay ang lalaki na ang magtataguyod ng ospital at siguradong ito na ang magmamana ng lahat ng kayamanan ng pamilyang Takahashi. Kaya binayaran ng ama ni Kris ang drayber ng ama ni Reyko para gumawa ng aksidente, na nagresulta sa pagkahulog ng ama ni Reyko kasama ang sasakyan sa isang bangin, na wala man lang iniwang trace. Pagkatapos noon ay umamin ang drayber na ginawa niya iyon dahil sobrang galit siya sa lalaki dahil tinrato siya nito na para bang basura. Ngunit hindi inaasahang pagkakataon, pagkatapos pumanaw ng ama ni Reyko, muling pinamahalaan ng m
"So ano ang nangyari sa Nanay ni Hiraya at sa kanya? Huwag mong sabihing wala kang kinalaman roon? Natatandaan ko pang sinabi ko sa iyo na tulungan mo ang asawa mo na malampasan ang kanyang problema lalo na sa ina niyang may sakit!""Tumulong naman ako, ‘Lo. Pero binenta ni Hiraya ang kanyang studio at wala na rin akong magawa roon. Ano nga ba ang magagawa ko na? At isa pa she’s not asking for my help. Gumagawa pa rin naman ako ng paraan para makatulong sa kanya, ‘Lo.” Matamlay na ngumiti si Reyko at saka tumayo, "Wala ka na po bang ibang sasabihin? Kung wala na aalis na ako at mayroon pa akong ibang gagawin.”Bago pa man makaalis si Reyko ay nagsalita ulit ang matanda."Hijo, ang tanging hiling ko lang ay maging masaya ka. Maraming bagay ang hindi mo nakikita dahil sa katigasan ng ulo mo. Madali lamang suyuin si Hiraya. Suyuin mo siya, hijo huwag mong hintayin na hindi ka na niya kailangan bago mo pa ma-realize ang lahat ng pinaggagawa mo. Baka magsisi ka sa huli.” Biglang natigilan
Namutla ang mukha ni Hiraya, agad na natigilan nang sabihin iyon sa kanya ni Reyko. Samu’t-saring mga karayom ang tila ba tumusok sa kanyang dibdib nang marinig ang sinabi ni Reyko. Sobrang sakit na nakakasakal iyon. Ilang sandali pa, hinawi niya ang kanyang buhok saka mahinang tumawa, "Kung gusto kong gamitin si Lolo, noon pa man ay baka nakawala na rin ako sa’yo at hindi na ako mammroblema sa pagpapagamot ng nanay ko. Sana ginamit ko na sana ang utang na loob na iyon para humingi ng tulong kay Lolo. Reyko, hindi ako kasing dumi ng iniisip mo at hindi rin ako kasing tuso ng inaakala mo."Sumingkit ang mga mata ni Reyko tila ba sinusuri si Hiraya. Mahina siyang tumawa saka umiling, "Hindi naman ako katulad mo walang puso at walang pakialam sa iba.” Biglang tumahimik ang kotse, ang maliit na kotse ay napuno ng amoy ng sigarilyo kung kaya’t napangiwi si Hiraya at napatakip ng ilong. Nang marinig ng assistant na nag-aaway na naman ang dalawang mag-asawa ay dali-dali itong lumabas ng
Tinitigan ni Hiraya ang babaeng maluha-luhang nakatitig sa kanya, "Basta ha dating gawi ulit? Tawagan mo ako araw-araw."Tumango si Hiraya, “Oo naman. Palagi kong kakamustahin kayo ni Nanay. Isa pa hindi naman ako mapupunta sa malayo, ano ka ba. Babalik lang naman ako sa dati kong buhay—” Lumuha ang mga mata ni Alena habang nanginginig ang boses ng dalaga, “Dating buhay na parang impyerno naman. Basta, ipangako mo sa akin na magiging matatag ka?” Habang sinasabi ni Alena iyon, hinaplos nito ang pisngi niya, "Hiraya, sabihin mo lang kung ayaw mo na talaga sa kanya, kung ayaw mo na siyang makasama.Talagang pupunta kami ni Nanay ng personal sa Lolo ni Reyko para humingi ng tulong sa kanya at magmakaawang palayain ka na sa malupit nitong apo!"Humingi ng tulong kay Lolo? Bahagyang natigilan si Hiraya, naalala niya tuloy ang sinabi ni Reyko sa kanya.Pero kung hihingi sila ng tulong sa matanda, mas lalong magagalit si Reyko. Hindi niya pwedeng gawin iyon at ayaw niyang magpatalo sa lal
Nang makita niyang lumapit ang lalaki sa kanya ay nanigas ang buong katawan niya.Nagpanggap siyang hindi naiilang kung kinalma niya ang sarili. Sa isip niya— gusto niyang tanungin kung okay lang ba ito at pagod ba ito sa business trip ngunit na-realize niya na hindi na pala siya pareho ng dati. Sobrang mahirap pa lang magpanggap at ibalik sa dati ang lahat. Tumingin si Hiraya sa kanyang relo na para bang nagmamadali. Kinuha niya ang kanyang handbag at tumalikod na lamang para lumabas."Hindi mo ba ako nakita?" Kitang-kita ni Reyko kung paano siya lampasan ng babae. Hindi man lang siya nito binati kagaya ng dati kung kaya’t bigla siyang nainis. Inabot niya ang pulsuhan nito at kitang-kita sa mukha niya ang kanyang pagkadismaya.Medyo nasaktan si Hiraya sa paghawak sa kanya ng lalaki at alam niya ring hindi ito nasisiyahan sa mga oras na iyon.Huminga na lamang siya ng malalim at nagsalita. Ayaw na niyang palakihin pa ang issue, isa pa ang aga-agad ayaw niyang ma-badtrip. "Nakita na
Biglang naging awkward ang paligid at natahimik ang lahat. Si Rhob ay tumayo para magsalin ng tsaa at inilagay ang pasta sa harap ni Hiraya, "Granpa, hindi ba't sabi n'yo sa akin, kakausapin mo si Hiraya tungkol sa gaganaping exhibit?""Ay, oo nga pala, kung hindi mo pa pinaalala sa akin, baka makalimutan ko pa!" Iniabot ng matanda ang tasa ng tsaa at tumingin kay Rhob, "Gagawin ko ang lahat upang matulongan lang ang dati kong estyudante…Kahit gaano pa ako kagalit sa kanya, hayaan mo na. Problema ko na iyon. Hindi naman ako papayag na api-apihin siya ng iba."Naintindihan ni Hiraya kung ano ang ibig sabihin ng matanda. Nang sinabi niyang makikipagkita siya sa matanda ay gusto rin pala siya nitong kitain ngunit hindi alam kung paano siya kakausapin. Medyo ma-pride din kasi si Master Park kung minsan. Dapat lang din na siya ang maunang magkamusta rito dahil siya naman ang may kasalanan. Ngunit paano nalaman ni Rhob na siya ang dating estyudante ni Mr. Park?Bahagya siyang ngumiti, "M
Biglang naging awkward ang paligid at natahimik ang lahat. Si Rhob ay tumayo para magsalin ng tsaa at inilagay ang pasta sa harap ni Hiraya, "Granpa, hindi ba't sabi n'yo sa akin, kakausapin mo si Hiraya tungkol sa gaganaping exhibit?""Ay, oo nga pala, kung hindi mo pa pinaalala sa akin, baka makalimutan ko pa!" Iniabot ng matanda ang tasa ng tsaa at tumingin kay Rhob, "Gagawin ko ang lahat upang matulongan lang ang dati kong estyudante…Kahit gaano pa ako kagalit sa kanya, hayaan mo na. Problema ko na iyon. Hindi naman ako papayag na api-apihin siya ng iba."Naintindihan ni Hiraya kung ano ang ibig sabihin ng matanda. Nang sinabi niyang makikipagkita siya sa matanda ay gusto rin pala siya nitong kitain ngunit hindi alam kung paano siya kakausapin. Medyo ma-pride din kasi si Master Park kung minsan. Dapat lang din na siya ang maunang magkamusta rito dahil siya naman ang may kasalanan. Ngunit paano nalaman ni Rhob na siya ang dating estyudante ni Mr. Park?Bahagya siyang ngumiti, "M
Nang makita niyang lumapit ang lalaki sa kanya ay nanigas ang buong katawan niya.Nagpanggap siyang hindi naiilang kung kinalma niya ang sarili. Sa isip niya— gusto niyang tanungin kung okay lang ba ito at pagod ba ito sa business trip ngunit na-realize niya na hindi na pala siya pareho ng dati. Sobrang mahirap pa lang magpanggap at ibalik sa dati ang lahat. Tumingin si Hiraya sa kanyang relo na para bang nagmamadali. Kinuha niya ang kanyang handbag at tumalikod na lamang para lumabas."Hindi mo ba ako nakita?" Kitang-kita ni Reyko kung paano siya lampasan ng babae. Hindi man lang siya nito binati kagaya ng dati kung kaya’t bigla siyang nainis. Inabot niya ang pulsuhan nito at kitang-kita sa mukha niya ang kanyang pagkadismaya.Medyo nasaktan si Hiraya sa paghawak sa kanya ng lalaki at alam niya ring hindi ito nasisiyahan sa mga oras na iyon.Huminga na lamang siya ng malalim at nagsalita. Ayaw na niyang palakihin pa ang issue, isa pa ang aga-agad ayaw niyang ma-badtrip. "Nakita na
Tinitigan ni Hiraya ang babaeng maluha-luhang nakatitig sa kanya, "Basta ha dating gawi ulit? Tawagan mo ako araw-araw."Tumango si Hiraya, “Oo naman. Palagi kong kakamustahin kayo ni Nanay. Isa pa hindi naman ako mapupunta sa malayo, ano ka ba. Babalik lang naman ako sa dati kong buhay—” Lumuha ang mga mata ni Alena habang nanginginig ang boses ng dalaga, “Dating buhay na parang impyerno naman. Basta, ipangako mo sa akin na magiging matatag ka?” Habang sinasabi ni Alena iyon, hinaplos nito ang pisngi niya, "Hiraya, sabihin mo lang kung ayaw mo na talaga sa kanya, kung ayaw mo na siyang makasama.Talagang pupunta kami ni Nanay ng personal sa Lolo ni Reyko para humingi ng tulong sa kanya at magmakaawang palayain ka na sa malupit nitong apo!"Humingi ng tulong kay Lolo? Bahagyang natigilan si Hiraya, naalala niya tuloy ang sinabi ni Reyko sa kanya.Pero kung hihingi sila ng tulong sa matanda, mas lalong magagalit si Reyko. Hindi niya pwedeng gawin iyon at ayaw niyang magpatalo sa lal
Namutla ang mukha ni Hiraya, agad na natigilan nang sabihin iyon sa kanya ni Reyko. Samu’t-saring mga karayom ang tila ba tumusok sa kanyang dibdib nang marinig ang sinabi ni Reyko. Sobrang sakit na nakakasakal iyon. Ilang sandali pa, hinawi niya ang kanyang buhok saka mahinang tumawa, "Kung gusto kong gamitin si Lolo, noon pa man ay baka nakawala na rin ako sa’yo at hindi na ako mammroblema sa pagpapagamot ng nanay ko. Sana ginamit ko na sana ang utang na loob na iyon para humingi ng tulong kay Lolo. Reyko, hindi ako kasing dumi ng iniisip mo at hindi rin ako kasing tuso ng inaakala mo."Sumingkit ang mga mata ni Reyko tila ba sinusuri si Hiraya. Mahina siyang tumawa saka umiling, "Hindi naman ako katulad mo walang puso at walang pakialam sa iba.” Biglang tumahimik ang kotse, ang maliit na kotse ay napuno ng amoy ng sigarilyo kung kaya’t napangiwi si Hiraya at napatakip ng ilong. Nang marinig ng assistant na nag-aaway na naman ang dalawang mag-asawa ay dali-dali itong lumabas ng
"So ano ang nangyari sa Nanay ni Hiraya at sa kanya? Huwag mong sabihing wala kang kinalaman roon? Natatandaan ko pang sinabi ko sa iyo na tulungan mo ang asawa mo na malampasan ang kanyang problema lalo na sa ina niyang may sakit!""Tumulong naman ako, ‘Lo. Pero binenta ni Hiraya ang kanyang studio at wala na rin akong magawa roon. Ano nga ba ang magagawa ko na? At isa pa she’s not asking for my help. Gumagawa pa rin naman ako ng paraan para makatulong sa kanya, ‘Lo.” Matamlay na ngumiti si Reyko at saka tumayo, "Wala ka na po bang ibang sasabihin? Kung wala na aalis na ako at mayroon pa akong ibang gagawin.”Bago pa man makaalis si Reyko ay nagsalita ulit ang matanda."Hijo, ang tanging hiling ko lang ay maging masaya ka. Maraming bagay ang hindi mo nakikita dahil sa katigasan ng ulo mo. Madali lamang suyuin si Hiraya. Suyuin mo siya, hijo huwag mong hintayin na hindi ka na niya kailangan bago mo pa ma-realize ang lahat ng pinaggagawa mo. Baka magsisi ka sa huli.” Biglang natigilan
Napataas ng kilay si Hiraya at mapaglarong ngumiti kay Kris, tila hindi maintindihanni Hiraya kung bakit labis na nagagalit ang lalaki. Hindi kaya iniisip nito na dahil itinago ng lolo nito ang nangyari, walang ibang makakaalam?Noong mga panahong iyon, nagtatalo ang ama ni Kris at ang ama ni Reyko para sa posisyon bilang Director sa ospital ng pamilyang Takahashi. Inakala ng ama ni Kris na sa pamamagitan ng pag-alis sa ama ni Reyko ay ang lalaki na ang magtataguyod ng ospital at siguradong ito na ang magmamana ng lahat ng kayamanan ng pamilyang Takahashi. Kaya binayaran ng ama ni Kris ang drayber ng ama ni Reyko para gumawa ng aksidente, na nagresulta sa pagkahulog ng ama ni Reyko kasama ang sasakyan sa isang bangin, na wala man lang iniwang trace. Pagkatapos noon ay umamin ang drayber na ginawa niya iyon dahil sobrang galit siya sa lalaki dahil tinrato siya nito na para bang basura. Ngunit hindi inaasahang pagkakataon, pagkatapos pumanaw ng ama ni Reyko, muling pinamahalaan ng m
"Oo naman po, Lolo," tumango si Kris. "Kung hindi kayo naniniwala, tanungin niyo mismo si Reyko. Kilala mo iyon, kung ginawa niya ang lahat, hindi niya itatanggi iyon."May gusto pa sanang itanong ang matanda nang marinig ni Kris ang isang malamig na boses mula sa likuran—"Kris, kailan ka pa nagkaroon ng karapatang makialam sa mga buhay ko?" Napaingos si Reyko at bumuntong hininga, puno ng pagkasuklam ang boses ng lalaki. "Nakakalimutan mo na ba ang sinabi mo noong pinalayas ka mula rito sa Pilipinas ilang na taon na ang nakakaraan?"Napatingala si Kris, nagtama ang madilim na mga mata nila sa isa’t-isa. Hindi akalain ni Kris na naroon pala ang lalaki sa mansyon. Ilang sandali pa lang siyang nasa bahay ay dumating na agad ito kasama si Hiraya! Ang kanilang pagtitinginan ay puno ng tensyon, walang gustong magpatalo sa mga oras na iyon.Nang makita ni Hiraya na medyo awkward ang paligid, dali-daling umupo ang babae sa tabi ng matanda, "Lolo, hindi ba't tumawag ka sa akin kahapon, s
Alas onse na nang tanghali nang matapos si Hiraya na maghilamos at bumaba. Nanlaki ang mga mata ni Hiraya nang makita si Alena na nakaupo sa sofa. Wenyu. Nang makita nitong kasama niya si Reyko palabas ng silid ay dali-daling lumapit ito sa kanya, “Hiraya, ano na naman ang ginawa sa’yo ng lalaking iyan? Bakit nasa silid mo siya??”Napailing si Hiraya at nginitian ng pilit si Alena, “Okay lang ako, Alena huwag kang mag-alala…” Magsasalita na sana si Alena nang may kumatok sa pintuan, bumukas ang pinto at iniluwa noon si Assistant Green. May dala itong buong set ng suit at iniabot iyon kay Reyko. “Boss, may video conference kang aattend-an mamayang alas dos ng hapon. Narito ang suit na pinakuha mo sa akin kanina.”Tinanggap naman iyon ni Reyko at sinulyapan ang assistant nitong si Green,“Cancel it.”Nanlaki ang mga mata ng binata at nagsalita, “Pero mahalaga po ito.”“Anong bang sinabi ko sa’yo, hindi mo ba naiintindihan?” Sumimangot si Reyko at muli itong nagsalita, “Maghintay ka na
Sobrang namanhid ang palad ni Hiraya sa mga oras na iyon. Paano nito nagawang hamakin siya? Anong karapatan nitong bastusin siya sa labas pa talaga ng apartment niya?Marami ang mga kapitbahay niya rito pero wala itong pakialam kung may makakita man sa kanila.Malamig na tumawa si Reyko, inabot lang nito ang kamay niya at hinawakan iyon. Ang madilim na matang lalaki ay puno ng pagnanasa, na ikinataranta ni Hiraya, ang kanyang mga mata ay puno ng takot. Lalo na nang maglapat ang init ng labi nito sa kanyang balat!“Huwag, lumayo ka nga sa akin!” Biglang tumaas ang boses ni Hiraya, “Tulungan niyo ako…”‘Oh God, tulungan mo ako!’ piping sabi ni Hiraya. Hindi man lang natinag ang lalaki. Nalunod na talaga ito sa pagnanasa sa kanya. Kita niyang namumula ang mga mata nang lalaki habang inabot nito ang kanyang leeg at hinawakan. “Sino ang gusto mong tumulong sa iyo? Si ba o si Rhob?”Natakot si Hiraya, nanigas ang buong katawan niya at napaurong. Noong una silang magkakilala, ni hindi siy