Limang araw ng hindi nakakatanggap si Hiraya ng tawag mula kay Reyko. Hindi naman sa gusto niyang tumawag ito sa kan’yang telepono subalit kailangan niyang malaman kung napirmahan na ba nito ang divorce agreement na iniwan niya sa kanilang kwarto pati pinadala niya sa kompanya nito. Biglang sumakit ang kan’yang ulo dahil simula noong nakipaghiwalay siya kay Reyko ay tambak na problema ang dumating sa kan’ya. Ang pina-book ng major client niya sa gaganaping birthday ay biglang ikinancel nito. Kahit na nagkapirmahan na sila at nagbigay na ng downpayment ang client niya ay kinancel pa rin nito at hindi naman lamang siya pinaabisuhan agad. Napahinga ng malalim si Hiraya saka napahilot sa ulo. Hindi na rin nito kinuha ang downpayment na para bang bayad na ito ng client sa pag-cancel ng book nito. Alam niyang kagagawan iyon ni Reyko, hindi siya tanga para hindi malaman iyon. Subalit hindi niya lang maintindihan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nito tinitigilan, dahil ba na
“Mayumi, pwede mo ba akong matulongan? May kilala ka bang Dr. Gab Wilson? Isang magaling surgeon dito sa Pilipinas, ni-recommend kasi Doc. Analyn ang doktor na iyan para operahan ang nanay.” Napakunot ang noo ni Mayumi saka nagtanong. “Si Doc. Wilson? Kilala ko nga siya, isa siyang genius doctor dito sa Pilipinas, bakit? Anong nangyari? May nangyari bang masama kay Tita?” Nahihimigan ng pag-aalala ang boses ni Mayumi. “Oo eh, kanina ay inatake na naman ito, ang doktor na mag-o-opera sa kan’ya ay hindi maganda ang kalagayan ngayon, nais ko sanang kausapin si Doc. Wilson kung maari, tulungan mo ako please, Mayumi…”“Hmm, saturday ngayon ‘di ba? Ang alam ko nasa club ngayon ang lalaki. To think na maggagabi na for sure naroon na ang doktor na iyon sa isang sikat na bar na pagmamay-ari ni Lance DeJucos. Ibibigay ko sa’yo ang lokasyon ng bar na iyon, gusto mo bang samahan pa kita?” tanong ni Mayumi ngunit umiling lamang si Hiraya. “Ako na ang bahala, salamat sa tulong mo, Mayumi,” sago
Sa kabilang direksyon nina Reyko ay naroon si Dr. Wilson kasama nito ang barkada habang nagtatawanan at nagiinuman. Si Dr. Wilson na hawak-hawak ang isang bote ng alak at isang kamay nito ay nakapulupot sa bewang ng dalaga. Sabi kasi ni Mayumi kay Hiraya, every weekend talaga ay pumupunta ang doktor sa club na ito upang maghanap ng matitirang babae. Tama, napakababaero ng doktor kahit pa sabihing genius doctor ito. Hindi naman nahirapan si Hiraya sa paghahanap sa lalaki nang makapasok siya sa loob ng club. Mabilis niyang nilapitan ito, “Dr. Wilson, may sasabihin sana akong importante sa’yo, pwede ba kitang makausap kahit ilang minuto lamang. This is really important.” Hindi na siya nag-aksaya pa ng panahon, straight to the point niyang sinabi na nais niyang makausap ang doktor. Nang marinig ang pangalan ay napalingon si Dr. Wilson sa kan’ya. Nagningning ang mga mata ng doktor ng sandaling makita siya. Si Hiraya, kahit hindi na mag-ayos ay talagang likas na maganda, mahaba at medyo
Hindi makapaniwala si Hiraya nang makita si Reyko na ngayon ay nasa harapan niya. Nakaramdam ng takot si Hiraya nang makita ang madilim na mukha ni Reyko habang nakatitig sa nakahigang si Dr. Wilson. Bakit kaya narito ang lalaking ito? “Halika rito, Hiraya,” utos nito sa kan’ya subalit nanatili lamang siyang nakatayo at walang balak na sundin ang lalaki. Tinikom lamang niya ang baibig at hindi gumalaw. “Tangina! Sino ka para sipain ako ha? Bulag ka ba? Ako ang nauna riyan sa babaeng iyan kaya huwag na huwag mo siyang aagawin sa akin. Gago ka ba?” Tumayo si Dr. Wilson mula sa pagkakahiga sa malamig na sahig at akmang susuntukin na sana si Reyko subalit hindi nito nasuntok ang lalaki at sinipa na naman ang kawawang doktor. Tumilapon na naman ito sa sahig. Bago pa man makatayo ulit si Dr. Wilson ay mabilis na hinawakan ng mga guard ni Reyko ang lalaki. Ang lahat ng mga tao roon ay nakatutok lamang sa susunod na gagawin ni Reyko, ang ibang kaibigan ni Dr. Wilson ay ngayon nagtatago na
Dali-daling pumunta si Hiraya sa ospital kung saan na-admit ang kan’yang ina. Sabi ni Alena ay mayroon na raw isang doctor na mag-oopera sa nanay niya. Labis ang tuwa ni Hiraya kung kaya’t ginawa nya ang lahat upang makarating lamang sa ospital. Nanlaki ang kan’yang mga mata nang makita ang isang pigura ng lalaking nakatingin sa glass wall kung saan naka-admit ang ina. Nakilala niya ang Tito Paulo niya na umiiyak habang nakatingin sa glass wall ng silid, nasa gilid nito ang isang lalaking hindi pamilyar sa kan’ya. Nang makalapit siya ay huminga siya ng malalim at nagsalita. “Tito Paulo, kailan pa kayo nakauwi? Bakit hindi man lang kayo tumawag sa akin na darating pala kayo, nasundo ko sana kayo sa airport.” Magalang ang boses ng tono ni Hiraya. “Hiraya, nabalitaan kong mas lalong lumala raw ang sakit ng iyong ina. Bakit hindi mo sinabi sa akin? Kung hindi ko pa nabalitaan kay Alena, hindi ko pa malalaman na gan’to na ang lagay ng iyong ina. Ano ang sabi ng doktor?” tanong ni Tito
Tahimik na naglakad si Hiraya palayo sa silid ng kan’yang ina, huminga siya ng malalim at masamang tiningnan si Reyko. “Sundan mo ako, mag-usap tayo.” Naghanap siya ng tahimik na lugar tipong sila lamang ang makakarinig ng pag-uusapan nila. Nakaabot sila sa pinakadulo ng ospital, mayroon doong emergency exit kung kaya’t doon siya pumasok. Mabuti na lang at sumunod ang lalaki sa kan’ya. Magsasalita na sana siya subalit mabilis siyang idiniin ni Reyko sa pader at malamig na nagtanong, “Paano mo nakilala si Dr. Martinez?” Alam ni Hiraya na natamaan niya ang ego ni Reyko dahil ngayon lang siya nito nakitang may kasama at kausap na ibang lalaki. “Ano ba! Anak siya ng kaibigan ng nanay kong si Tito Paulo!” inis na sabi ni Hiraya at pilit na tinutulak si Reyko palayo sa kan’ya. Ngunit malakas ang pagkakadiin sa kan’ya ni Reyko kung kaya’t hindi siya nagtagumpay na kumawala sa lalaki. Ang malala pa ay pilit siya nitong hinahalikan at mas nagiging marahas din ito kapag nagpupumiglas siya.
“Saan tayo pupunta Reyko?” malamig na tanong ni Hiraya kay Reyko nang makita niyang pinapaandar na nito ang kotse nila. “Pupunta tayo sa mansyon ni Lolo, kailangan daw tayo roon…” Biglang binundol ng kaba si Hiraya nang marinig ang sinabi ng lalaki. “Anong nangyari kay Lolo? Okay lang ba siya?” tanong ni Hiraya sa asawa. Tumango lamang si Reyko bilang sagot at hindi na nagsalita. Nang makita iyon ay nakahinga ng maluwag ang babae saka napailing na lamang. Hindi niya na lamang pinansin ang lalaki at nanatiling nakatitig sa daan. Nang makapasok sila sa loob ng mansyon ay nakita nila ang ina ni Reyko na nakaupo sa sofa kasama nito ang manager at nag-ha-handle sa kanyang ateng si Mayari. Ang pagkakaalala niya ang pangalan ng babae ay Jonah. Nang makita ni Reyko ang dalawang matanda ay agad itong lumapit. “Why are you here Jonah?” tanong nito. “Niyaya ako ni Madam na mag-shopping sa mall. Kailangan niya kasi ng professional designer upang pumili ng mga damit niya. Hindi ko naman in-e
Nang makalabas si Hiraya sa silid ng matanda ay nakasalubong niya ang manager ng kanyang kapatid. “Uy, Hiraya, napaamo mo na ba ang matanda?” tanong nito na para bang close na close sila. Napaawang ang labi ni Hiraya dahil sa sobrang gulat, hindi niya kasi inaasahan na kakausapin siya ng babaeng ito. I mean aware siya at kilala niya kung sino ang manager ng kanyang kapatid dahil napapanuod niya ito kasama sa mga interviews pero hindi naman sila nagkakausap ng personal. Hindi na lamang niya pinansin ang babae saka dire-diretsong naglakad ngunit agad siya nitong hinawakan sa braso kung kaya’t napalingon siya sa babae habang nakakunot ang noo. “Problema mo?” tanong niya. Ngumiti lamang ng pilit si Jonah at sumagot. “Ikaw naman gusto ko lang kamustahin ang nanay mo. Okay na ba siya? Sobrang nag-alala ang kapatid mo sa nanay niya, hindi mo ba alam na bumisita si Mayari sa nanay mo noong nakaraang araw?” “Alam ko bakit mo natanong? At ano naman ang pakialam mo? Pwede ba, alam kong naki
Napataas ng kilay si Hiraya at mapaglarong ngumiti kay Kris, tila hindi maintindihanni Hiraya kung bakit labis na nagagalit ang lalaki. Hindi kaya iniisip nito na dahil itinago ng lolo nito ang nangyari, walang ibang makakaalam?Noong mga panahong iyon, nagtatalo ang ama ni Kris at ang ama ni Reyko para sa posisyon bilang Director sa ospital ng pamilyang Takahashi. Inakala ng ama ni Kris na sa pamamagitan ng pag-alis sa ama ni Reyko ay ang lalaki na ang magtataguyod ng ospital at siguradong ito na ang magmamana ng lahat ng kayamanan ng pamilyang Takahashi. Kaya binayaran ng ama ni Kris ang drayber ng ama ni Reyko para gumawa ng aksidente, na nagresulta sa pagkahulog ng ama ni Reyko kasama ang sasakyan sa isang bangin, na wala man lang iniwang trace. Pagkatapos noon ay umamin ang drayber na ginawa niya iyon dahil sobrang galit siya sa lalaki dahil tinrato siya nito na para bang basura. Ngunit hindi inaasahang pagkakataon, pagkatapos pumanaw ng ama ni Reyko, muling pinamahalaan ng m
"Oo naman po, Lolo," tumango si Kris. "Kung hindi kayo naniniwala, tanungin niyo mismo si Reyko. Kilala mo iyon, kung ginawa niya ang lahat, hindi niya itatanggi iyon."May gusto pa sanang itanong ang matanda nang marinig ni Kris ang isang malamig na boses mula sa likuran—"Kris, kailan ka pa nagkaroon ng karapatang makialam sa mga buhay ko?" Napaingos si Reyko at bumuntong hininga, puno ng pagkasuklam ang boses ng lalaki. "Nakakalimutan mo na ba ang sinabi mo noong pinalayas ka mula rito sa Pilipinas ilang na taon na ang nakakaraan?"Napatingala si Kris, nagtama ang madilim na mga mata nila sa isa’t-isa. Hindi akalain ni Kris na naroon pala ang lalaki sa mansyon. Ilang sandali pa lang siyang nasa bahay ay dumating na agad ito kasama si Hiraya! Ang kanilang pagtitinginan ay puno ng tensyon, walang gustong magpatalo sa mga oras na iyon.Nang makita ni Hiraya na medyo awkward ang paligid, dali-daling umupo ang babae sa tabi ng matanda, "Lolo, hindi ba't tumawag ka sa akin kahapon, s
Alas onse na nang tanghali nang matapos si Hiraya na maghilamos at bumaba. Nanlaki ang mga mata ni Hiraya nang makita si Alena na nakaupo sa sofa. Wenyu. Nang makita nitong kasama niya si Reyko palabas ng silid ay dali-daling lumapit ito sa kanya, “Hiraya, ano na naman ang ginawa sa’yo ng lalaking iyan? Bakit nasa silid mo siya??”Napailing si Hiraya at nginitian ng pilit si Alena, “Okay lang ako, Alena huwag kang mag-alala…” Magsasalita na sana si Alena nang may kumatok sa pintuan, bumukas ang pinto at iniluwa noon si Assistant Green. May dala itong buong set ng suit at iniabot iyon kay Reyko. “Boss, may video conference kang aattend-an mamayang alas dos ng hapon. Narito ang suit na pinakuha mo sa akin kanina.”Tinanggap naman iyon ni Reyko at sinulyapan ang assistant nitong si Green,“Cancel it.”Nanlaki ang mga mata ng binata at nagsalita, “Pero mahalaga po ito.”“Anong bang sinabi ko sa’yo, hindi mo ba naiintindihan?” Sumimangot si Reyko at muli itong nagsalita, “Maghintay ka na
Sobrang namanhid ang palad ni Hiraya sa mga oras na iyon. Paano nito nagawang hamakin siya? Anong karapatan nitong bastusin siya sa labas pa talaga ng apartment niya?Marami ang mga kapitbahay niya rito pero wala itong pakialam kung may makakita man sa kanila.Malamig na tumawa si Reyko, inabot lang nito ang kamay niya at hinawakan iyon. Ang madilim na matang lalaki ay puno ng pagnanasa, na ikinataranta ni Hiraya, ang kanyang mga mata ay puno ng takot. Lalo na nang maglapat ang init ng labi nito sa kanyang balat!“Huwag, lumayo ka nga sa akin!” Biglang tumaas ang boses ni Hiraya, “Tulungan niyo ako…”‘Oh God, tulungan mo ako!’ piping sabi ni Hiraya. Hindi man lang natinag ang lalaki. Nalunod na talaga ito sa pagnanasa sa kanya. Kita niyang namumula ang mga mata nang lalaki habang inabot nito ang kanyang leeg at hinawakan. “Sino ang gusto mong tumulong sa iyo? Si ba o si Rhob?”Natakot si Hiraya, nanigas ang buong katawan niya at napaurong. Noong una silang magkakilala, ni hindi siy
Habang nakahiga si Reyko sa kanilang kama ay naalimpungatan ang lalaki dahil sa sobrang lamig. Ilang sandali ay napamulat ito, noon una walang reaksyon ang lalaki ngunit bigla nitong nasapo ang ulo dahil bigla itong kumirot.Tuyo at makati na rin lalamunan ng lalaki kung kaya’t, bahagya itong dumilat, “Hiraya, tubig.” Ngunit ang tumugon sa lalaki ay isang katahimikan sa loob ng silid. Muli itong nagsalita, “Hiraya, Bingi ka ba? Sabi ko tubig!” Inabot niya ang katabi ngunit biglang nawala ang kalasingan nito nang mapagtantong wala babae sa tabi.Natakot si Reyko para bang biglang nawala ang lahat ng kalasingan nito. Wala siya. Ang babaeng mahigit isang taon nang kinukulit siya ay umalis na nga pala. Kitang-kita ang liwanag ng buwan sa labas ng bintana, tumatagos ang liwanag nito sa sahig hanggang kisame. Bigla niyang naalala ang babae sa tuwing umuuwi siyang lasing sa kanilang mansyon. “Reyko naman, sino na naman ba ang nag-imbita sa’yong uminom? Si Marco na naman ba? Ang gago talag
Nang pumasok si Reyko sa loob ng club bumungad sa kanya ang nagsasayawang tao sa loob. Nakaupo si Marco sa harap ng counter bar, nang makita siya nito ay kumaway sa kanya ang binata..”Reyko, hindi ko ginustong tawagan ka, okay? Pero wala na talaga akong makontak pang iba. Nagdala ng mga kaibigan si Lucy rito sa bar, magpapainom daw ito ngayon at hindi ko namalayan na nagkakagulo na pala ang mga ito. Hindi ko naman pwedeng basta na lang silang patigilan kung kaya’t ikaw na lang ang naisip kong tawagan.""Tsaka isa pa, nakita ko na sobrang hayagan mong dinala ang babaeng ito sa auction ngayon. Akala ko talaga nagising ka na—" Habang sinasabi ng lalaki iyon ay binulongan nito si Reyko. Tiningnan ni Reyko nang masama ang pinsan, hindi man lang nagsalita att napalingon sa kinaroroonan ni Lucy na tahimik na nakaupo sa tabi. Lumapit siya sa babae at malamig na naagsalita. “Hindi ko maalalang binigyan kita ng pirmiso na hayagang sabihin na babae kita?” Napakunot ang noo ni Lucy habang nag
Pagkalabas ni Hiraya sa restaurant ay humangmin ng malamig kung kaya’t napayakap siya sa kanyang katawan. Nakaparada sa gilid ng kalsada ang itim na Sedan kaya naman natigilan siya ng ilang segundo. Huminga siya ng malalim at naglakad papunta roon. Sa pamamagitan ng liwanag ng buwan ay nakita niya ang nakayukong lalaki, nakatago ang gwapong mukha nito sa dilim. Nakapatong ang kamay ng lalaki na may hawak-hawak na sigarilyo sa bintana.Sa isang iglap, bigla niyang naalala ang lalaki noon. Sandaling tumigil si Hiraya sa tabi, saka niya binuksan ang pinto at umupo, "Sinusundan mo ba ako?" Lumingon si Reyko at basta na lang pinatay ang sigarilyo at itinapon iyon sa labas ng bintana.Pagkaraan ng ilang sandali, sumagot ang lalaki, "Nakausap mo ba ang pinsan ko? Ang pinsan kong minsan ka ng nilandi? Alam ba ito ni Rhob na nakikipaglandian ka sa iba?"Nakikipaglandianl? Hindi niya talaga alam kung ano ang tingin nito sa kanya. Pero wala na siyang pakialam doon. Mahinang tumawa si Hiraya,
Hindi maganda ang tensyon sa pagitan nilang dalawa. Lalo na't hindi man lang sila nagkaroon ng magandang pag-uusap ng babae at hindi man lang nagkamustahan. Talagang dinirekta na ni Hiraya si Kris kung kaya nakaramdam ng hindi pagka-komportable ang lalaki. Napansin din 'yun ni Hiraya, pero sobrang pagod na ang katawan niya at kailangan na niyang magpahinga, isa pa wala na siyang lakas makipagburian pa sa lalaking nasa harapan niya. "Ginamit mo lang ba si Andrea para makipagkita sa akin? Sabihin mo na ang totoo, Kris? Tama ako ‘di ba? Ano ba talaga ang gusto mo?"Napangiti na lamang si Kris saka napailing. "Talagang matalino ka, Ate Hiraya. Malapit na ang kaarawan ni Lolo. Matagal na niyang gustong-gusto ang mga obra ni Mr. Park, pero tumigil na si sa pagpipinta. Kaya gusto sanang tulungan mo ako..."Napataas si Hiraya ng kilay. Kakaunti lang ang nakakaalam na siya ang follower o alagad ni Mr. Park, mas kakaunti pa nga lang ang nakakaalam na siya si Hope. Paano nalaman ni Kris na m
Agad na lumapit si Alena sa kaibigan at nagtanong. “Hiraya, anong pinag-usapan niyo ng pinsan ni Reyko?" Si Alena ay inakbayan ang kaibigan at mahinang bumulong sa kanyang tainga, "Narinig ko kanina na gusto ka niyang makausap at nag-aayaya ito ng dinner? Huwag kang pumunta, natatakot ako na baka may mangyaring masama sa'yo."Napaikot ng mata si Hiraya dahil sa sinabi ng kaibigan. "Huwag kang mag-alala, ako na ang bahala sa sarili ko, kaya ko namang protektahan ang sarili ko, Alena.” "Hindi ko talaga alam kung bakit interesado sa’yo ang lahat ng miyembro ng Takahashi. Kapag nakikita mo naman ang mga ito, tila ba walang magandang nangyayari.”Mahinang tumawa si Hiraya, pero hindi na siya nagsalita pa.Nang matapos ang auction ay agad na nag-ayos sina Hiraya at Hiraya. Nang matapos sa paglilinis ay handa na sana siyang aalis nang makatanggap siya ng isang mensahe. Agad niyang tiningnan kung sino ang nag-text ngunit numero lamang ito. [7:30 PM, Starry Restaurant.]Nandilim ang kanyang