KABANATA 8

Matapos ng mga pangyayari sa kusina. Pilit kong kinalimutan iyon and act as if nothing happen. Kapag may inuutos siya ay agad ko ring sinusunod. Kapag nagkakasalubong kami sa daan ay binabati ko siya at nilalagpasan. Just like how they treat their boss. Wala naman siyang say kaya I think walang problema. As if na magsasalita yon gaya ng dati.

Malaya akong nakakakilos sa umaga since wala ang magkakapatid. After kasi nilang dumating ay dito na rin sila nagi-stay. Kumbaga kababalik lang nila galing sa kani-kanilang business. Lahat sila ay maagang umaalis para asikasuhin ang plantasyon at kanilang taniman. Madalas ding sumasama si maam Patricia sa kanila para bumisita rin sa flower business niya. Lahat ng negosyo nila ay related to agriculture and nature. 

 As usual, its my task to always keep the backyard clean. Sa tabi kasi nito ay ang garden ni ma'am Patricia kaya dapat palaging malinis ang paligid. Minsan ngang naabutan ko siyang nagdidilig ng mga halaman sa umaga. 

While walking through the backyard tinali ko ang buhok ko at hinanda na ang panlinis. I was hoping na wala roon si ma'am Patricia. I don't know kung alam nilang may bagong katulong since si Zander naman ang nag-hire sa akin dito.

Sumilip ako sa may garden at natuwa ng makitang walang tao doon.

Nagsimula na akong magdilig ng halaman at mag tanggal ng mga damo. Kahit tirik ang araw ay wala akong nagawa kundi sumunod dahil ito ang utos ng mayordoma.

Abala ako sa aking ginagawa ng hindi napansin na may tao na pala sa likuran ko. I was busy pulling out the weeds when someone suddenly fake a cough.

Gulat na napatingin ako sa aking likuran at nakita ang nakatayong si ma'am Patricia, nakangiting nagtatakang nakatingin sa akin.

Taranta naman akong tumayo at nagpagpag ng kamay. 

"Sino ka? Anong ginagawa ng isang magandang binibini sa aking hardin?" Nagtataka ngunit bakas sa mukha niya ang pagkamangha. I don't know why, is there something to be amazed about?

Hindi ko alam saan nanggagaling itong kabang nararamdaman ko, but I was able to put a smile at her. "Hello po, I was hired-" agad kong naalala that I should act na poor girl. "I mean-bagong katulong po, Zea Sancheco po. Kinagagalak ko po kayong makilala"

Mataman siyang tumingin sa akin. "Hindi naman kami naghahanap ng bagong katulong? Sino ang kumuha sa'yo?" I thought she was angry, but just curiosity remains on her eyes.

Napakagat ako sa aking labi. Hindi ko alam kung dapat bang umamin ako , but... "Ahmm.. Si Zander-I mean si sir Zander po. Nakiusap ho kasi ako na tanggapin ako bilang katulong dito." I lied.

"Hindi ka mukhang taga-dito, taga saan ka?" 

"Maynila po, hindi ho kasi ako pinalad doon kaya nagbakasakali na rin ho dito," palusot ko. Nag-iisip na rin ako ng mga idadahilan ko dahil sure akong uusisain niya ako, pero nagtaka ako ng manatili siyang tahimik at mataman lamang na tumingin sa akin kaya medyo nailang ako. I don't know why, she looks pure and innocent despite being mature and old, but she's kinda intimidating. Hindi naman ako ganito. It's unusual for me to be intimidated. 

Para akong babae na haharap sa in-laws ko-wait bakit ko naisip yon? Nevermind!

 Nagulat naman ako ng bigla niya akong yakapin. "Masaya akong makilala ka. Kilala mo na ba ako?" Nagtataka man sa kinilos niya ay tumango ako. "Mabuti! Maganda nga rin at may kasama ako sa hardin ko. Kakabagot din ang wala kausap at puro halaman lang ang kausap ko. Halika at samahan mo ako magtanim." 

Wala na akong nagawa nang hilain ako ni ma'am Patricia at gulong-gulo pa rin sa nangyari. I was preparing to answer her questions, but that's it? 

Ilang oras ko rin siyang nakasama sa hardin. Madaldal at maraming kwento akong nalaman tungkol sa pamilya nila. Madaling makapalagayan ng loob si ma'am Patricia dahil sobrang bait ng turing niya sa akin dahil daw sa wala siyang anak na babae ay instant daughter ng makilala siya. I should feel uncomfortable for meeting her for the first time pero hindi iyon ang naramdaman ko. I feel like I was with my mother. Hindi ko tuloy maiwasan makaramandam ng pangungulila.

Natapos ang masaya naming  pagtatanim at nag-aya na si ma'am Patricia sa loob at sobrang init na ng panahon. Sabay kaming naglalakad sa loob ng masalubong ang masungit na mayordoma. Bakas sa mata niyang nakatingin sa amin at nagtataka kung bakit siguro ay magkasama kami ni ma'am Patricia. Tinaasan ko lang siya ng kilay at hindi pinansin.

"Nay nandyan na ba sila?" tanong ni ma'am Patricia. Sila sir siguro ang tinutukoy niya.

"Wala pa sila. Paniguradong doon nanaman magtatanghalian ang mga iyon kaya pinaghandaan ko na sila ng makakain, papadala na lang sa kanila."

Tahimik naman akong sumunod sa kanila hanggang kusina. "Ganon ba? Lalaking yon talaga. Sino ho bang magdadala nito?"

"Yun nga at walang maghahatid. Lahat ay may ginagawa. Si Zea ba?" Napatingin ako sa kanila na nakatingin din sa akin.

Napaturo ako sa sarili ko. "Huh? Ako po?"

"Oo may ginagawa ka ba?" Is she telling me to bring this to them?

"Alam mo ba ang papunta doon Zea? Ayos lang naman kung hindi, ako na lang ang pupunta doon." Concern na sabi ni ma'am Patricia.

Napatingin naman ako sa matanda na matalim ang tingin sa akin kaya agad akong napatingin kay ma'am Patricia.

"Ah-- Ayos lang po, ma'am. Minsan na rin akong nasama ni Jenna magpunta doon." Which is true dahil minsan na rin kaming gumala doon ni Jenna pero it's only may first time at nilakad lang namin iyon ng napakalayo.

Do I have to bring them just by walking? Ang init pa naman.

"Sigurado ka?" Tumango ako na may pagaalinlangan. "Okay. Marunong ka bang magmaneho?"

Tila nasagot ang tanong sa aking isipan at malapad na napangiti. "Of course po!" Magiliw kong sagot.

Napatikhim ang matanda. Napatingin ako sa kanya na pinanlilisikan ako ng tingin. Napangiwi naman ako at hindi na siya pinansin.

I can't believe I am getting excited right now. Antagal na rin kasi noon ng mag-drive ako. How I miss my cars.

Inabot sa akin ni tita ang susi ng sasakyan daw ni Zander. At first I was hesitant but when I saw his car. I won't let this chance, of course! I'm driving my favorite car which I didn't get the chance to get since its a limited edition.

"Well yan lang kasi ang available na sasakyan. Ayos lang na gamitin mo yan. Akong bahala sa anak ko." Sabi sa akin ni ma'am Patricia.

Tumango naman ako at pilit na tinago ang excitement. Baka mahalata pa ako. Nilagay ko ang mga pagkain sa passenger seat at inayos na ang sarili sa driver seat.

Ngumiti ako kay ma'am Patricia. "Wag po kayong mag-alala. Hindi ko ho hahayaang magasgasan ito. Ayoko rin namang mabugahan ng apoy ng anak niyo." Biro ko pa.

Natatawang nailing na lang siya sa akin at nagpaalam. Sinimulan ko ng paandarin ito at nagtungo kung nasan ang mag-aaama.

I stop myself from driving fast dahil bukod sa malubak ang daan at maaalog ang mga pagkain ay baka malagot pa nga ako sa may-ari. Though I can pay for the damage if I just have my money.

My.. Until when do I have to endure this? I miss my freaking old life.

Mabilis rin naman akong nakarating sa plantasyon. Nakaagaw ng atensyon ang sasakyan at halos lahat ay nakatingin sa gawi ko. They can't see me dahil heavily tinted ang saksakyan. Bakas ang kuryoso at pagtataka sa mukha ng iba samantalang tuwa naman ang karamihan sa mga babae.

Hmp.. Are they thinking na si Zander ang nagdra-drive? Well sorry girls.

Pinaandar ko ang sasakyan papasok hanggang sa makarating sa tapat ng gate. Hindi ko sila nakita sa labas so I guess ay nasa loob sila. I saw the family car sa parking na ginamit nila. I park the car beside it.

Ang kaninang mga nakikiusyoso ay lumapit pa at nag-abang sa taong inaakala nila. Ang kaninang excitement na nasa mata nila ay napalitan ng pagbigla at pagtataka nang lumabas ako ng kotse. Ngumiti ako sa kanila at confident na naglakad sa kabila ng sasakyan para kunin ang mga pagkain.

Hindi ko na sila pinansin pa at naglakad papuntang gate. Naabutan kong nakatayo roon si manong guard na minsan ko na ring nakilala noong pumasyal kami dito. 

"Zea narito ka pala. Ano't nagawi ka rito?" Napatingin sa pagkain bitbit ko. "Pagkain ba nila ser yan? Naku baka nabibigatan ka at tulungan na kita."

Ngumiti ako at umiling. "Ayos lang po kaya ko na to. Saan po sila?"

"Sige. Sakto at nasa opisina sila at nagpapahinga."

"Sige salamat po." Tinungo ko ang opisina.

Kumatok ako ng tatlong beses at naghintay na buksan ang pinto. Ang ngiting hinanda ko ay nauwi sa ngiwi ng isang manyakis ang tumambad sa akin. Nagulat siya ng makita ako ngunit agad ding ngumiti at imbes na papasukin ako ay sumandal pa sa pinto tsaka binalandra ang hubad niyang katawan.

"Tila may naligaw na magandang anghel rito. Anong maipaglilingkod ko sa iyo?" 

I rolled my eyes. Hindi ko pinansin ang sinabi niya at tinaas ang pagkaing dala ko.

Kunwaring nagulat siya. "Hindi ko inakalang mag-aalala ka sa akin ng ganito at--"

Pinutol ko ang  kung ano pa niyang sasabihin. "Hephep! Pwede ba tigilan mo ako at kunin mo na lang itong pagkain bago ko pa ihampas sa mukha mo 'to?" Mataray kong sabi.

"So fierce babe." Nag-usok ang aking ilong at akmang babatukan siya ng bigla siyang umatras.

Akala ko ay kukunin niya ang pagkaing dala ko but I was shocked when he grab my arm. Napapasok tuloy ako sa loob at hindi napaghandaan iyon. Ang plano ko ay iabot lang ito ng isa sa kanila at hindi na magpapakita pa sa iba. I'm not planning to be with them lalo na at lahat sila ay lalaki. Well its awkward to be with them lalo na at hindi naman nila ako kakilala.

"Our lovely mother is sooo kind to bring an angel here." Loko pa niyang sabi.

Napangiwi ako at agad na nagpumiglas sa hawak niya. Nakawala ako ngunit natigilan din nang ang lahat ng mata nila ay tumutok sa akin.

Alanganing ngumiti ako at tinaas ang pagkain. "Ahm... Delivery?"

How I want to kill Matias!