The breakfast are filled with noises. Pagkaupo pa lang ng dalawang huling dumating ay napuno na ng sigla ang hapagkainan. Inutusan na kaming lumisan at hindi na kinakailangan pang magbantay sa kanila. Inaya pa nga silang kumain na rin at tatawagin na lang kung kinakailangan.
Sakto rin ang dating ni sir Ryder at sumabay na rin sa almusal. Imbes na kumain ay dumeretso ako sa kusina at tumambay doon. Hindi nila ako kita pero I can hear them, I don't know why but I'm curious to them.
"Ryder kumusta naman ang planta?" Rinig kong tanong na sa tingin ko ay si Sir Richard.
"Ayos naman pa. Naka-ready na ang mga buko na i-dedeliver sa mga supplier." Sagot naman ni Ryder.
"Zander hows the plan?" Tanong ulit ni papa nila.
Hmm... So they're talking about business huh. Gaano ba kalawak ang negosyo nila? Are they known here? If they are I'm sure lalapitan na sila ni lolo. Knowing lolo, he's so eager to make his name known kulang na lamang buong mundo na. That's why I freaking hate him. Hindi ko kailangan ng pangalan. I don't want to be known as his heiress.
"Everything's smooth." Maikling sagot ni Zander. Wow, even to his father napaka-tipid sumagot.
"Matias anong balak mo ba kapag nagtapos ka?" Tanong naman ni maam Patricia.
The heck Matias graduating? Really? I can't believe it.
"Balak kong magtayo ng negosyo sa Maynila, ma." Sagot ni Matias.
"So you plan to build your own name well that's good son." Puri naman ng papa nila.
"Thanks pa."
"Ayaw mo bang i-handle na lang ang isang negosyo ng papa mo? Kayo naman ang magmamana non. Hindi ka na rin mahihirapan pang magsimula kasi gamay mo na ang negosyo natin." Suhestiyon ng mama nila.
Nakaramdam ako ng gutom kaya kumuha na rin ako ng makakain ko at nagpasyang doon na rin kumain habang nakikinig.
"Ayos lang ma, gusto ko ring matutong tumayo sa sarili kong paa--"
"Sariling paa, baka kamo may iba kang balak sa Maynila na hindi alam nila mama." Singit ni Agosto sa pagsasalita ni Matias.
"At ano naman iyon Agosto?"
"Eh ma kaya lang naman gusto magnegosyo sa Maynila dahil sa b--" Naputol ang sasabihin ni Agosto. Nagtaka ako kaya sumulip ako at nakitang nakaakbay na si Matias kay Agosto at tinatakpan ang bunganga nito.
"Matias! Bitawan mo nga ang kapatid mo. Ano ba at nagsasalita pa siya. Anong kalokohan nanaman ito?" Saway ng mama nila.
"Wala ma!" Binitawan niya si Agosto at tinignan ito sa mata na. Mukhang may tinatago ang dalawa. If I know wala talagang future ang dalawa. Maynila? Anong klaseng negosyo naman ang balak ng isang malandi na gaya niya?
"Kayong dalawa magsitigil kayo at umayos." Bumaling si maam Patricia kay Matias na may naniningkit ang mata.
"Sinasabi ko sayo Matias kapag kalokohan lang yang itatayo mong negosyo. Palalayasin talaga kita at ipapatapon sa lola mo ng magtino ka nagkakaintindihan ba tayo?" Mataray na saad niya.
"Ma hindi na ako bata. Tsaka kay lola alam mo naman na mons--"
"Magtigil ka at makinig sa akin. Nagkakaintindihan ba tayo, Matias?"
Parang batang sumimangot si Matias at bigong makipagtalo sa ina.
I smirked, childish.
"Maiba nga tayo. Ano nga bang nangyari at hindi tayo natuloy nila Caleb?" Nagtatakang tanong ni maam Paticia sa asawa.
Nag-angat ng tingin si sir Richard. "Well there's a problem in their house. He post poned it and will just call us if everythings fine."
"Problema sa bahay nila? Naku sana maayos man kung anong problema." Nag-aalalang saad ni maam. Bumaling pa ito sa anak. "Caleb ayos lang ba sa iyong maghintay?"
What are they talking about?
"Hindi naman 'nay wala namang kaso sa akin iyon." Bakas pa rin ang kaseryosohan sa boses ni sir Caleb.
"Anak pagpasensyahan mo kung kailangan mo pang maranasan to pero maiintindihan naman namin kung tatanggi ka. Ayaw naman namin ikaw pilitin sa isang bagay kung ayaw mo. Maaari pa naman kaming umisip ng paraan para hindi ito matuloy. Hindi rin naman kita gugustuhing makulong sa isang kasal na alam kong hindi ka magiging masaya."
Nagulat ako sa aking narinig. Business and that kind of stupid arrangement. So we're in the same page huh. He should disagree of course.
Mas lalo akong nagulat ng umiling si sir Caleb. "Hindi 'nay alam ko namang para sa inyo rin itong ginagawa ko at para sa patuloy na paglawak ng negosyo natin. Kayo ang kasiyahan ko at kung makakabuti rin naman itong pagpapakasal ay hindi ako tatanggi. Then maybe I can also learn to love my wife gaya niyo ni papa."
What? I can't believe him.
"Love is not something you should or can learn, son. Your mom and I loves each other without learning it. We just felt it. Hindi mo kailangan turuan or pilitin ang sarili mong magmahal dahil obligasyon mo. Just remember if ever you didn't love your wife free her. Don't lock her up in a loveless marriage."
"But thats how this arrangement will go. We'll get wed without love."
"That's why we're giving you a choice, if you accept it or leave it. Nasa iyo na anak ang magiging desisyon mo at nandito lang kami para makinig at tuparin ang hiling mo. If you don't want this arrangement then I'll immediately cancel it."
I envy him.
Napasandal ako sa my counter at napaisip.
He have a parents who supports his decision. Parehas man kaming nasa sitwasyong kailangan magpakasal kahit hindi namin mahal, ang pinagkaiba namin he has a choice to accept or leave it while me have no choice but only accept it that's why I need to escape.
Or maybe if someone like him will be my husband. I'll accept him since he's too responsible and gentlemen. I do not have to worry about my future. Its just I don't know if I can love him. Even his family are good to, well of course except sa mga pervert.
Muli akong sumilip at ganon na lang ang panlalaki ng mata ko ng magtama ang aming tingin ni Zander. Mabilis akong napaiwas at malakas ang kabog na nagpunta sa sink para hugasan ang pinagkainana.
My heart was raising as if I was caught cheating or as if I did something wrong, I think? Well, is earsdropping a bad thing?
I was busy washing the dishes when I suddenly felt a presense behind me. Lumingon ako at halos mabuwal sa aking kinatatayuan ng masalubong ang kanyang matang walang emosyong nakatitig sa akin, not just that he's inches away from me.
I opened my mouth to speak but no sounds came out. I was shocked and my heart's beating rapidly because of I don't know if its because he caught me or because of his presense.
"I caught a curious cat." He whispered.
I can't still talk. My minds not working for excuses.
"What do you want to know?" He asked.
Why is he asking me? Will he answer it if I ask?
I tried composing myself and try talk.
"I--" I stammered. Napaiwas ako ng tingin at umatras pilit na sinisiksik ang sarili sa counter.
I saw him smirked and walked nearer. Taranta akong tumalikod. He put both of his arms on the counter, cornering me.
"What? You scared?" I felt his breath near my ear.
"Why don't you answer me?" He again whispered.
"W-what?" Ghad why does he have to be this near? Is he teasing me? "C-can't you move away?"
"What are you doing here?" He didn't listened.
"I'm ah--washing the dishes." Dahilan ko sabay kuha ng plato at nilisan iyon.
"Then what are you peeping?"
"Hindi ah!" Masyadong napalakas ang nasabi ko kaya natigilan ako. "I mean--Ano lang nagkataon lang yon. Sinilip ko lang kung tapos na kayo kumain."
"Really?"
Tumango ako. "Oo naman. Bakit naman ako makikinig sa usapan niyo. Paniguradong puro negosyo lang naman iyon."
"Pano ka nakakasiguro?"
"Syempre narinig ko." Sagot ko. Nanlaki ang mata ko at mabilis na napalingon sa kanya ngunit mabilis ko rin iyong pinagsisihan ng makita kung gaano kalapit ang mukha namin sa isa't isa.
I just saw how beautiful his eyes is. He has a cold look that it feels like it freezes me at the same time melt me with the intensity.
Napababa ang aking tingin sa kanyang labi. Mas mapula pa kaysa sa akin. Ang perpektong niyang labing nakakaakit halikan.
"I thought your not listening?" Napakurap-kurap ako.
"Huh?" Tila nagising ako sa malalim na panagip at nakatungangang nakatingin sa kanya. Bigla tuloy akong namula sa kahihiyan. "Ah a-ano lumayo ka nga." I tried pushing his hard chest pero parang hangin lang iyon at hindi man lang siya gumalaw.
"Where's the feisty cat now?" A smirk plastered on her lips.
Oh my gee! Is he still the cold Zander I first met?
"Sinong sinasabi mong pusa?" Pinilit kong matapang na magsalita kahit hindi pa rin ako mapakali sa ayos namin. "Feisty ka dyan, hmp." Bulong ko pa.
"You."
"Aba't!" Pilit ko siyang tinulak ngunit lumalaban din siya at pinipigilan ang sariling umusog.
"Answer me first."
Tumigil ako sa pagtulak at irita siyang tinignan sa mata. "Fine! Nakikinig ako sa usapan niyo. Ayan masaya ka na?"
"Why?"
Napabuga ako ng hangin. "Because I was curious sa pinaguusapan niyo. This is my first time to meet them. Atleast may alam ako kahit papaano sa other amo ko diba?"
"Nakilala mo ba sila?" Tanong pa niya.
Why is he so talkative? Sa hapagkainan kanina, isa o dalawang salita lang siya but now?
"At least alam ko na hindi sila masamang tao."
"How sure are you?"
"Based on my instinct."
"You believe it?"
"Malamang!"
"Why?"
"Bakit ba ang dami mong tanong? Ano to interview? Ano ka judge, attorney?"
"I'm just asking."
Ang kaninang hiya at kabang nararamdam ko ay napalitan ng inis.
"Yeah. That's not you." Kompronta ko.
Halatang natigilan siya at may kung anong dumaang emosyon sa kanyang mata na agad ding nawala bago ko pa man mabasa iyon.
"How could you say that."
"Instinct."
Tumabingi ang ulo niya at tumitig sa akin ng malalim. We kept staring at each other without even blinking.
"Kuya! Bakit antagal mong kumuha ng juice!" Naputol ang aming tingin at ako na ang unang umiwas tsaka sya itinulak.
Hinayaan naman niya ang sarili niyang lumayo at tahimik na iniwan ako na parang wala lang.
Nakasimangot akong tinalikuan siya at tinapos na lang ang hugasin na hindi ko natapos.
Here again he's back to his old self.
To be continued...
08/09/21
Matapos ng mga pangyayari sa kusina. Pilit kong kinalimutan iyon and act as if nothing happen. Kapag may inuutos siya ay agad ko ring sinusunod. Kapag nagkakasalubong kami sa daan ay binabati ko siya at nilalagpasan. Just like how they treat their boss. Wala naman siyang say kaya I think walang problema. As if na magsasalita yon gaya ng dati.Malaya akong nakakakilos sa umaga since wala ang magkakapatid. After kasi nilang dumating ay dito na rin sila nagi-stay. Kumbaga kababalik lang nila galing sa kani-kanilang business. Lahat sila ay maagang umaalis para asikasuhin ang plantasyon at kanilang taniman. Madalas ding sumasama si maam Patricia sa kanila para bumisita rin sa flower business niya. Lahat ng negosyo nila ay related to agriculture and nature.As usual, its my task to always keep the backyard clean. Sa tabi kasi nito
If that jerk didn't drag me here then I will not be in this awkward situation.What am I going to do in a room full of Montealegre boys? Even their father is here. I'm just greatful that Zander isn't here and I don't know where is he."Who's she?" If I am not wrong he's Ryder, the one who asked.I awkwardly smiled and talk bago pa man may masabi si Matias. "Hello. I'm Zea Sancheco po, bagong katulong po sa hacienda. Napagutusan lang po ako ni tita-este madam Patricia na dalhin ang mga pagkain.""Oh nice. Hello Zea, I'm Ryder. I'll tell in advance, wag mo na kong tawaging sir or seniorito just my name is fine." Ryder approached me. He looks friendly and fine. He smiled at me that makes me relax a bit.
Chapter 10"Where are we going? Hindi naman ito ang daan pauwi," tanong ko habang inis na nakatingin sa kanya.I waited for him to answer but he just ignored me."Hey! Answer me! Kung saan man tayo pupunta hindi ako sasama sayo! I want to go home, okay? Marami pa akong gagawin kaya wala akong panahon sa kung ano man ang plano mo. If you want to go somewhere then pwede mo na lang akong ibaba diyan. I can go home alone." Sa haba ng sinabi ko, ni wala man lang siyang naging reaksyon.Pinagmasdan ko siya at hinintay na sumagot ngunit nabaling naman ang aking atensyon sa kanyang mukha. Dahil nakatagilid ang mukha niya ay kitang-kita kung gaano katangos ang kanyang ilong. Kahit nakaside view ay may maipagmamayabang.
Tirik ang araw at bilad na bilad kami ngayon dito. Paano ba naman ay unang bungad pa lang sa akin ni Zander pagkagising ko ng umaga ay hinatak na niya ako dito sa farm. Nandito kami ngayon sa kulungan ng baka at hindi ko alam kung ano ba talaga ang dapat kong gawin dito. Nakasimangot akong sumunod kay Zander ng utusan niya akong magsuot ng isang pares ng bota. I'm also wearing a pants and longsleeves so I look like a cowgirl na mukhang hindi. Mas lalo pang kinainis ko dahil ang buong magkakapatid ang narito so I am surrounded by five adonis. "Grab your gloves," utos sa akin ni Zander na kinataka ko. Napatingin ako sa magkakapatid na nagsusuot din ng gloves kaya sumunod na lang ako kahit gulong-gulo ako sa gagawin ko. "Hey beauty!" bati sa akin ni Matias at nagawa pa talagang dumikit sa akin. Mataray ko siyang inirapan at lumayo sa kanya. "That's rude." Rinig ko pang sabi niya at hindi na ako nagtaka ng makitang sumusunod nanaman
It's been months since I have been here. I don't know if my grandfather is still looking for me pero hanggang ngayon ay wala akong nababalitaan. Nakapagtataka lang na I still no updates that someone is looking for me. I know with grandfather's power and money, its easy for me to find me. Pero mabuti nga iyon kung sakaling sumuko na lang ito at hindi na ako hanapin, kahit ganoon ay hindi ako maaaring bumalik na lang na walang kasiguraduhan na iuurong ni lolo ang kasal. I also need to think a plan to stop the wedding, but first since its my day-off ay may oras ako para magpuntang bayan. Kailangan kong tawagan ang kaibigan ko na partner ko sa pag manage ng bar. Naglakad ako palabas ng silid at hinanap si Jenna para magtanong kung paanong makapuntang bayan. Minsan na akong makapunta doon sa bayan ngunit may sasakyang ginamit at hindi ko naman kinabisado ang daan ngayon ay kailangan kong bumayahe mag-isa para hindi nila malaman kung ano ang pakay ko sa bayan. Nahanap ko sila sa may hard
Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa akin at nagawa ko ang isang bagay na hindi ko akalain na magagawa ko. Maybe I was too overwhelmed when I stood up and just walk towards him then I did it without thinking. Ang aking mga kamay ay unti-unting pumulupot sa kanyang bewang at mahigpit siyang niyakap. Sinandal ko pa ang aking ulo sa kanyang dibdib kaya rinig na rinig ko ang pagtibok ng kanyang puso. It takes a moment of silence. Walang kahit sino ang nagsalita at hinayaan ko lang ang sarili kong nakayakap sa kanya. Hindi rin naman niya ako tinulak at hinayaan lang ako na mas lalo kong ikinatuwa. "Zander?" mahinhin kong tawag. Nagawa ko ring magsalita. "Hmm?" Humigpit ang aking yakap sa kanya. "Thank you for finding me," I sincerely said. "I didn't look for you," he just said. Natigilan ako at unti-unti umangat ang tingin hanggang sa magtama ang aming tingin. "No?" tanong ko na sinagot niya ng iling. Tila may bumuhos ng malamig na tubig sa akin at nanigas. Halos mamula ang aking
Simula ng makausap ko si Zara ay naghanap ako ng paraan para makausap ito. Bumili na ako ng mumurahing cellphone na magagamit ko para matawagan siya. "Tumigil na ang lolo mo sa paghahanap sa iyo," ani ng nasa kabilang linya. I'm talking to Zara on the phone and she's updating me on a news about my grandfather's movement. "We are still not sure kung tumigil na ba talaga siya. Kahit tumigil pa siya ay wala na akong balak bumalik doon, all I need is to take my inheritance then I'll be off the country," sabi ko. "Are you really sure with your decision? You know, si lolo mo na lang natitira mong pamilya. Paano kung hindi niya ibigay ang mana niya sa iyo?" "I'm sure of this, Zara. Besides what family? Kahit kailan naman ay hindi ako itinuring ni lolo na pamilya niya. He hates my parents. He is the reason why my parents died so what's the reason to stay with him? And he has no rights to my inheritance, he may have the power but he can't defy the law." "Then you know what's written in t
Hello po! Sobrang saya ko po sa patuloy na pagdami ng mga nagbabasa at nag-aadd ng story ko sa kanilang library. Sana patuloy pa rin kayo sa pagbasa kahit po dumalang ang update ko dahil na rin sa nalalapit na pasko at maraming sched na damit gawin. Gusto ko mang magdaily update pero mukhang lutang nanaman ako at nahihirapan magisip ng scene pero will still do my best. Then nabusy lang ho sa school kaya sana maintindihan niyo. Malapit na rin ang christmas kaya Advance Merry Christmas đ Will do my best na mag-update pa at matapos bago mag new year! Thank you!
As we left the kuwadra and headed towards the racing track, I already saw Rubecca frowning while looking at us. Then I thought of something to irritate her, sumandal ako kay Zander and I made sure na kita niya iyon. I smirked when she looked at me angrily. Nang makalapit kami ay mas lalo ko pa siyang inasar."Zan, I'm scared. Please hawakan mo ko ng maigi baka mahulog ako," pag-arte ko sabay hawak sa kamay ni Zander para ipakapit sa bewang ko. Mas lalo pang lumawak ang ngisi ko ng sundin naman ako ni Zander. His hand was almost hugging my whole waist, sa laki ba naman kasi ng braso niya.Nang tumingin akong muli sa babae ay wala na akong makitang kahit anong emosyon sa kanyang mukha. "Let's start," biglang sabi ni Rubecca at tumalikod na sa amin.I kept my smile and act nothing happened but, in the back of my mind, I'm celebrating. I wonSa pag-uumpisa ng race ay agad na dumaloy ang kaba sa aking dibdib. Kahit alam kong kasama ko si Zander ay parang hindi ko ata kaya kapag mabilis na
After the confession that happened that night, nothing seems to have changed in our relationship with Zander. Hindi ko tuloy maiwasan ang magtampo dahil parang nilipad lang ng hangin ang mga sinabi niya na parang naging panaginip nga lang ang lahat. Paano ba naman ay tuwing magkasama kami ay palagi lang siyang pormal, walang nagbago sa pagtrato niya sa akin bukod sa hindi na niya ako inaasar o iniunsulto. Ni wala man lang siyang ginagawang 'the moves' para lang mag-improve ang relationship namin. Idagdag mo pa na mas lalo siyang na-busy sa negosyo nila dahil sa araw ng anihan ngayon kaya halos hindi na rin kami nagkikitang dalawa. I think about many things. I am not used to this kind of treatment. I'm used to always being given attention. Men always approach me just to pay attention, kaya naman sa isiping nababaliwala ako lalo na ng taong gusto ko at unang beses kong binigyan ng atensyon ay hindi ko matanggap. I cannot tolerate this, hindi ako papayag na ganito na lang ang palagi nam
"What are you two doing?" Natigilan kami sa pag-uusap ni Caleb at napabaling kay Zander na nasa may sliding door kung saan palabas ng backyard. Seryoso ang mukha niya, wala ng bago, ngunit pansin ko ang matalim niyang tingin sa amin, lalo na sa akin. Napangiwi ako. Inaano ko ba siya? Umiwas ako ng tingin at hindi nagsalita, bagkus ay pinanlakihan ko ng mata si Caleb para siya ang sumagot. He grinned and looked at Zander. "We we're just talking," sagot ni Caleb. Nahinto na rin sa pagduyan sa akin si Caleb at tumayo sa aking gilid. "Why are you outside?" Hinintay kong sumagot si Caleb. Binaling ko pa ang aking atensyon sa pagduyan sa aking sarili. "I saw her here alone, hindi pa pala kasi siya kumakain kaya aayain ko sana, since we're finished eating." "Zea." I flinched when I heard him saying my name. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako sanay na tinatawag niya ako sa aking pangalan. Parang bilang nga lang noong pagtawag niya sa akin ng pangalan. Nakasimangot na nagangat ako ng
I can't believe na hahantong lang ito sa ganito matapos ng nangyari sa amin. How can he ignore me? How can he act like nothing happened? It's been Five days! Yup! It's been freaking Five days since we had s*x and after that, limang araw na rin niya akong hindi pinapansin. I shouldn't be mad, I shouldn't feel this frustration, but heck! Parang tinapakan ang ego ko, na parang wala lang sa kanya ang nangyari sa amin. It was just part of the deal, but a part of me feel like its not just that. I maybe once called a flirt or a playgirl, but I never let them touch me. I was able to preserve my virginity at this age, then just because of a deal, I lost it to him. Isang bagay lang ang dahilan why I let him have me, I just realized that I like him. Now, just seeing him smiling at other women, makes my heart ache out of jealousy. Ni never nga siyang ngumiti sa akin tapos dahil lang sa babaeng iyan. The woman I'm talking about is Rubecca, a childhood friend of the boys. She is here since Fou
Third Pov Sa pagmulat ni Zea ng kanyang mata ay bumungad sa kanyang ang maaliwalas na paligid. Napatingin siya sa may bintana at nakitang pasikat na ang araw. Tumingin siya sa wall clock at nakitang bandang ala-sais na ng umaga. Napatingin siya sa ilalim ng kumot at nakitang wala siyang suot na kahit ano. Napabangon siya nang may naamoy siyang mabango. She looked at the kitchen and saw Zander busy cooking. Napatingin siya sa suot nito. Wala itong pang-itaas at tanging apron na black lamang ang suot ng lalaki. Kitang-kita tuloy niya ang yummy nitong likod. Napangisi siya. What a sight... Nais niya sanang lumapit sa lalaki kaya lang pag-angat pa lamang niya ay ramdam na niya ang kirot ng nasa pagitan ng kanyang hita. Napadaing siya dahil doon. "Zea?" Napatingin siya kay Zander, na naglalakad na palapit sa kanya. Marahil ay narinig siya noong napadaing siya. "Something's wrong?" "Sh*t! Masakit Zan!" bigla niyang naalala ang nangyari noong tinawag niya itong 'Zan' kaya agad niya iyon
Parang umurong lahat ata ng tapang ko. Bakit kasi pinairal ko pa ang pride ko? I may be a playgirl or sometimes a flirt, I'm used of wearing bikini too, marami pa ngang tao ang nakakakita, pero bakit ngayong isa na lang, nahihiya pa akong maghubad? Napalunok ako. Sino ba naman ang hindi kakabahan. In the private sanctuary where we are right now, there are no other people other than us. He's sitting right in front of me, looking like a predator waiting for its prey. Dito kasi agad kami dumeretso pagkatapos kumain. Mukhang sineryoso ng lalaki ang sinabi ko. "You're so confident earlier, don't tell me you're just lying?" he said mocking her. Nahihiya akong umiwas ng tingin. "Am I not, it's just..." nag-alangan ako sa aking sasabihin. "You can back out, I'm not forcing you to do it." Bakit parang iba ata ang pagkakaintindi ko? Paghuhubad lang naman ang gagawin namin. Napasinghap ako at nanlalaki ang matang tumingin kay Zander. Don't tell me, he's expecting that something will happ
The last thing I can remember happening after I woke up was Tita Pat getting into an accident as a result of my carelessness, but I can't seem to recall anything else. Bakit wala akong maalala? It's not even clear to me how or why I passed out, but Doc Alazne, I met her when I woke up and just said it was because of stress, and she advice me to relax. Am I really that stressed? So I did, but... "Bakit kailangan mo pang sumama?" I looked at Zander. Yes, you heard it right. Matapos ang nangyari, binigyan ako ni Tita Pat ng Day off or rest day. We talked about what happened, I apologized, and I'm happy that she was not mad at me, she was even more concerned about me. How lucky they are to have a mother like her. "Pick what you like," Zander said. Nagtatakang tumingin ako sa kanya. "Then what? Ako magbabayad?" "I'll pay for it, don't worry." "Ooohh... Why so bait?" Biro ko pa habang siniko-siko siya. "Ako rin kuya?" singit ng kung sino sabay akbay pa sa akin. Agad ko naman s
Zander's POV I have no idea why I've been acting so childish lately, but whenever I think about her smiling at my brother Caleb, especially after receiving that d*mn chocolate, I want to rip that smile right off. Another this is, why she does she needs to see men's bodies. What makes Japet's body so great? What's there to admire when I have a figure that's even better than his? Not because I'm envious. Simply put, I detest her and everything she does. Binaling ko sa kanya ang inis ko, I made her do too much things. I even asked her to make me coffee, pero wala naman talaga akong balak inumin iyon. I just like to see her getting irritated. Then I made her do some paper works which can be done by my secretary. Hindi naman talaga kailangan iyon, but I just want to. I don't care if she has to left her other works. When she suddenly called me by my nickname, Zan. I was shocked. I can't believe I will be able to hear it again after so many years. I didn't mean to shout out her, nagula
Napansin ko lang nitong mga nakaraang araw ay mas lalong sumungit si Zander. Matagal naman na siyang masungit, or palaging walang emesyon kung magsalita, pero iba ngayon. What's worse in here, he's always glaring at me, everytime our eyes met. What the hell did I do? Noong minsan na nag-abot ako ng kape dahil inutusan niya akong magtimpla. He didn't drink it, he didn't even look at it, tapos ang mas nakakainis pa bago pa man ako lumabas ng office room niya, inutusan niya ulit akong magtimpla ng kape, so I confront him. "Bakit kailangan ko pang magtimpla ulit kung pwede ko naman initin na lang ito?" "I want a new one," he just said without even looking at me. How can he tell it's already cold when he didn't even touch it? To save my sanity, I just made a new one which also got rejected. He did it many times and it makes me want to throw it on his face. Hindi lang iyon ang pinaggawa niya, dinamay pa niya sila Japet. Pati pananamit nila pinupuna, pinagsusuot ng damit kapag n****