(Secretary Lee POV)
“Di parin matrace ng mga lintik na tauhan mo ang photographer na hinahanap nila?”
Napatango ako. Sa totoo naman na mga lintik sila. Ako itong nabubuhusan ng galit ni Master Cedrick dahil sa kanila.
“Monina's father. Dig deeper about his information. Saka matagal ko na itong inutos sayo.”
Di ba ako nagkakamali? Pinaghihinalaan ni Master Cedrick na ang ama ni Monina ang hinahanap naming Photographer? Napatango na lamang ako.
“They are doing it. Nakalimutan ko lang ma collect ang reports nila.”
“Good. You may go.” dismiss na nga niya sa akin. “You may rest for twenty-four hours Mike. Send me the reports direct to my email.” pahabol nito sa akin.
“Thank you.”
Sinarhan ko na nga ang pinto ng silid nito. Napabuntong hininga ako. Naglalaro sa isipan ko kung may kinalaman nga ba ang ama ni Monina sa nangyari. Di naman impos
(Monina POV)Thank you na lang Cedrick sa mga bagay na na-experience ko nga mag-ala sosyalera. Mamimiss ko itong silid ko dito.Yan na nga ba ang sinasabi ko. Iwas mapamahal sa mga bagay na hindi sayo. Lalo na sa asawa ng iba. Tss. Wag kang bobo, Monina.Hinanap ko yung damit ko.Wala talaga eh! Kailangan ko si Rhoa. Dahil kung kukuha ako ng damit dito. Paniguradong kailangan ko isuli.Muli akong lumabas ng silid. Trying hard na hinahanap si Rhoa. Naalala ko nga lumabas pala ito.Nakita ko si Cedrick. Nakatulalang nakatitig sa bintana na naroroon nga ang dalampasigan. Ang lakas ng alon, naririnig ko. Sa umuulan din.“Psst.” tawag ko sa kanya. “Last na ito. Tawagan mo na si Rhoa. Kailangan ko yung uniform ko sa gas station na pinagtatrabauhan ko.”Hindi parin ito lumingon. Edi wow. Siya na ang galit. Tss!“Kundi ganito na lang Cedrick, hiram ako ng damit. Tapos si Mike mo na
(Monina POV)“Oo. Ang dami ko sigurong na-ikwento.” Tinalikuran ako para kunin ang mga sangkap at kailangan niya.Di ko siya inutusan na ipagluto ako ha. Nagkusa siya.Kanina inaaway ako. Ngayon, change of mood. Dinaig pa ang babae sa ka-abnormalan ng mood nito.“Kwento ka naman ng buhay mo Cedrick sa akin. Curious lang ako.”“Tss.” tugon nito na ayaw nga magsalita.“About sa family mo. Sa yumao mong asawa. Mga pangyayari sa buhay mo kung bakit ka ganyan.”“Are you a psychiatrist?”“Haha. Syempre. Hindi naman. Journalist lang.”“Mas lalong wala kang makukuha sa akin. I hate media.”“Di naman kita i-cocover sa magazine o kahit ano pang writing platform. Curious lang talaga ako. Sagad kasi ang ka-abnormalan mo.”“Talaga lang?”“Pero thank you na lang. Pagkatap
(Secretary Lee POV)Bwisit lang ang mga taong ganito. Nangangarap na tumaas anglipad, ngunit hindi sa paraan na gagawin nila ang lahat ng makakaya.I admire those person na gagawin ang lahat basta umangat sa buhay at walang inaapakan. Walang ginagawang hagdan.Like Monina. Kahit nga nasa harapan na niya ang elevator, mas pipiliin pa niyang gumamit ng hagdan. Sabagay, sa paraan na ganyan talagang ma-aappreciate mo ang pinaghirapan.She is enthusiasm. Di ako tumitingin sa kahulugan na nasa dictionary nga. Because being enthusiasm is having a faith to her action. Karaminhan di naiintindihan ang ibig sabihin nito.Enthusiasm is the propellent we receive when we tap the power within. Enthusiasm is usually confused with “animated feeling.”Animated feeling refers to the feeling of vigorous and possessed with action. But this definition can be turn on and off— not being Enthusiastic. This impul
(Monina POV)“Monina, ito ang regalo nilang matatangap sa akin. Tulungan ang kanilang breadwinner. Mayroon ka lang namang Congenital insensitivity to pain with Anhidrosis.”Wala akong na-gets. Ano ba yun?“Ha? Anong ka-abnormalan na naman ba ito Cedrick?!”“We are not in same field, kaya walang kang ideya.” Saka nga magsasalita na ako ng bigla na lang ako hinila ngilang babaeng Nurse.“Cedrick!” tili ko.(Cedrick POV)Di kaagad ako sumunod sa kanila. Pumunta ako sa sarili kong laboratory. Hinanap ang libro kung nasaan nga pinag-aaralan ko. Ang mga sakit na hangang ngayon, wala paring gamot.Lalong sumakit ang ulo ko dahil kahit surgical di ito madadala.At bakit ka concern sa kanya Cedrick? Akala ko ba papalayain mo na siya?She needs me.But… ang mission mo lang sa mundong ito Cedrick, alam
(Monina POV)Kung si Dominic nga isang doctor… talagang doctor din itong si Cedrick! Wow. Sila na.Nagbihis ulit ako. Paglabas ko ng makuha ang tamang daan. Halos tumalon ang puso ko dahil sa mga matang nakatitig sa akin.“As I said. I drive you home.”“Haha. Wag na Doc. Cedrick. Tauhan mo na lang ata?” Lumapit ito sa akin, at hinila ng tuluyan ang aking kamay palabas.“Yung gamit ko.”“Nasa sasakyan na.”“Uhm. Okey. Bitawan mo na ako.” saka nga niya binitawan.Paglabas namin. Agad itong sumakay sa may driver seat. Binuksan ko yung passenger seat, ayaw.“Di mo ako driver Monina.”“Sa ikaw ang gustong maghatid sa akin.”Ngunit tinitigan na naman niya ako ng mapanakit na titig. Di nga ako nasasaktan physical masyado. Mata naman niya… Jusko po.Umikot na ako sa sasakyan. Naupo ako sa tabi n
(Secretary Lee POV)I have remaining four hours to find her, dahil bente-kwatro oras lang ang binigay sa akin ni Master Cedrick.Kasama ko nga ang tauhan na naghahanap kay Louisa. Narito kami ngayon sa isang five-star hotel. Inaabangan ang paglabas nito. Dahil di namin maari kunin kung saang silid ba ang inuukupa nito.Nagkukunyari akong nagbabasa ng dyaryo. Nakalathala sa dyaryo na meron ngang isinama si Master Cedrick na babae sa kaarawan ni Young Master Dominick.Hope Miss Monina is fine.Bahala ka Cedrick kapag may ginawa kang bagay na di dapat sa kanya. Sa totoo lang nagdadasal nga ako para talikuran na niya ang kanyang mapait na kahapon. It's time to face his happiness.Kung may mga bagay lang naman na di magdadala ng kaligayahan, decision na nating bitawan ito. At kailangan talaga bitawan.We need to grow. Di natin kailangan mabansot sa mga masamang nangyari sa atin. Tignan mo ang mga punong sinalanta ng malaka
(Monina POV)“Wala! Kayo ha! Wag kayong didikit sa mga mayayaman. May mga taong pasubo. Wag niyong hayaan na tapak-tapakan kayo ng mga katulad nila. Porque mayaman sila, papakingan na ninyo. Wag. Mas mabuti pang wag na lang maghanap ng kaibigan. Kung mamatahin lang naman kayo.”Mas maganda parin na pinaghirapan ang pera. Sa nakakahinayang gastusin. Hahaha. Kesa nga sa mga perang madali mo lang nakuha kung saan. Worst nangaling pa sa di magandang paraan.“Oo naman Ate. Tayo-tayo dito ang mga magkakampi.”“Kaya sabihin mo na sa amin kung sino yang lalaki?”“Haist.”“Dali na ate.”“Okey. Sasabihin ko na. Pero babawasan ko na ang allowance niyo? Deal?”“Ano ba yan Ate. Imbes tumaas hindi. Babawasan pa. Di ka ba sa amin naawa?”“Edi wag niyo na ako pilitin.” tayo ko para nga magbihis.“Bahala ka ate. L
(Kenneth POV)Nasulot ko nga at may nabuo pa sa pagitan namin. I talk to her one day at parang nakita kami noon ng kapatid ni Cedrick.Si Dominick.Nag-usap kami tungkol sa batang dinadala niya. She was in love with Cedrick. Kaya napag-usapan namin na ito na lang ang pa-akuin ng anak ko. Kapalit na wag ko na siyang guluhin. Sila. It was fine to me. Since mayroong kakayanan si Cedrick na ipapatay ako kapag nalaman niya ang tungkol dito.Ngunit nangyari nga ang patayan sa araw ng kasal nila. Hinihila na din ako ng kamatayan sa impyerno. But Cedrick helps me. Yun ang kwento nila sa akin.He treats me as his friend. But he lost his bride. Alam kong buhay pa ako ngayon para pagbayaran ang ginawa kong kahayupan sa likuran niya.But I rather to live peacefully.“Ang aga-aga Kenneth para mabad-shot ka.” napalingon ako sa kanya.Si Haiden. Isa sa mga cliente ko na mas marami ding nalaman sa akin. He is g
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n