(Monina POV)
“Miss Monina…”
“Kailangan lang namin ni Cedrick, pari. Dahil sapat na sa akin na mahal namin ang isat-isa, Mike.”
Mike… wag mo naman ako bawian sa ginawa ko sayo. Atleast di ka pinatay ng amo mo diba?
Nagkatitigan sila ni Rhio.
“Para kay Cedrick. Yung maramdaman niya ang essence ng moment na ito. Please. Saka maari naman kami magpakasal ulit sa simbahan. Kapag maayos na ang lahat. Alam ko na nag-aalala siya na baka sumulpot si Haiden. Natatakot din ako na mangyari ulit ang bangungot na alam ko di na kakayanin ni Cedrick. Please.”
Napabuntong hininga si Mike.
“Ginagawa ito ni Master Cedrick, para sayo Miss Monina.”
“Alam ko. Pero di ko din kakayanin na umapak sa simbahan na kinakabahan si Cedrick. Ayoko.”
“Kung ganoon Miss Monina, anong pinaplano mo?” Ngumiti ako kay Mike.
(Cedrick POV)Saka namalayan ko na lang… ang puso ko labis na tumatalon sa galak.Oh no Cedrick. I don't want to shed a tear sa harapan ng mga taong to. Only with Monina.Baka batukan pa niya ako kapag nakita nga akong napapaluha na naman.Hangang sa nagkatitigan muli kami. Ngiti niya na abot tenga. Baliw.Lalo akong napapadrama sa ginagawa mo. Sa totoo lang ganito ako ka lambot Monina ang puso ko. Kung dati rati naging bato, ngayon, ikaw ang siyang nagpalambot ulit. Thank you.Si Mike at Rhoa itong umalalay sa kanya. Ang mga taong naghatid kay Monina sa akin, lalo na si Mike.I'm sorry na ganito ang nangyari Monina. I hope narito nga ang pamilya mo. But andyan pa naman ang Daddy mo. Still fighting for you. At sinabi mo din na maari ko naman ulit-ulitin itong pagpapakasal mo sa akin.Huminga ako ng malalim. Napatapik sa akin si Mike. Nagtanguan. Inabot niya sa akin ang
(Cedrick POV)Ibinaba ko muna ang aking labi sa tenga niya at ibinulong…“I love you Mrs. Wu. My wife.” Siyang ikinatitig nito sa akin ng husto. At dahan-dahan niyang ikinapikit ng mga mata dahil labi ko na ang tungko nga sa labi niya.As we share our first holy kiss. This feeling will forever remember.“Now I would like to present you the new husband and wife.”Masigabong palakpakan ang sumalubong sa amin. Kahit nga kunting tao lang ang naririto, ang mahalaga… masaya kaming lahat.Nang masusuka si Monina. Nagkatitigan kaming dalawa. Nakalimutan ata namin pasamantala, na nagdadalang tao pala siya.Ginawa ko, binuhat ko na nga siya. Nagmadaling pumasok ng bahay. Bago pa man siya pagkaguluhan ng mga bisita niya. Ikinagulat ata nito, dahil may mga mukhang pamilyar sa kanya.Mamaya na sila Monina. Atupagin na muna natin si Baby.Nagsuka nga
(Cedrick POV)Thank you for making this day as extraordinary. At alam ko na simula lang ito.I am so happy Monina. I can't say something na magpapaliwanag ng husto sa aking nararamdaman ngayon.Mahigpit niyang hinawakan ang mga daliri ko. Saka ngumiti ng magsimula na ngang kumanta ang kapatid ko.//And I'd give up forever to touch you'Cause I know that you feel me somehowYou're the closest to heaven that I'll ever beAnd I don't want to go home right nowSinabayan nga ako ni Monina sa hila na ginagawa ko sa mga kamay niya. Di mawala ang ngiti nito sa labi niya. Kaya naman ako, di ko namalayan na masaya akong nakangiti sa kanya.Moment na kaming dalawa lang to…// And all I can taste is this momentAnd all I can breathe is your lifeAnd sooner or
(Cedrick POV)Ibig lang sabihin, ako ang magpapalit ng damit ni Monina. Kaya napabukas na ako ng isang butones sa damit ko. Butones sa may sleeve na siyang ikinaluskos ko ng tuluyan.Inihanda ang roba na isusuot ko sa kanya, at isang badya ng tubig. Napatitig ako sa mukha nito. Mahimbing na ang tulog nito.Ito ang unang gabi namin bilang mag-asawa.Monina…Idinampi ko ang basang tela sa mukha niya, sa leeg nito, hangang sa mapapalunok ka na lang talaga ng laway.Seryoso ba ako sa ginagawa ko? O seryoso ba ako sa tanong ko?Asawa ko na si Monina diba? Saka nagdadalang tao na siya. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Nahihirapan ako.Cedrick Marlan Wu, marami ka nang nakaharap na pasyente. Pero di mo ma-handle ng maayos si Monina? Suko na? Tatawagin na si Rhoa?No.You can do this Cedrick.Kaya kinuha ko sa lalagyan ang surgica
(Cedrick POV)Isa sa nagbago, willing na ata talagang bangain ako ngayon ni Vanessa. Susunod ba siya kay Haiden?Ang tanong papayag ba ako na paglaruan nila ang buhay ng asawa ko?Hindi.“Anong nangyari at di natuloy na ilayo si Vanessa?”“Nagising kaagad siya Master Cedrick. Wala nang nagawa ang secretarya niya. Ngunit bago pa man magkaroon ng gulo, nahuli ni Rhio ang mga tauhan niya. Ngayon, kasama ng mga tauhan niya, ikinulong sila ni Rhio.”Vanessa, alam kong di mo ako titigilan, lalo na si Monina. Mas mabuti ngang di ko alam na buhay ka pa. Atleast di biglang gumulo ang paligid ko na unti-unti ko na sanang binubuo na makakasama ko nga si Monina.Ngunit, kahit anong mangyari, buo na ang desisyon ko. I stand with Monina. Tapos na tayong dalawa.Tumayo ako.“Dalhin mo ako kay Vanessa.” Ikinatango ni Mike. Siyang sinundan ko na
(Secretary Lee POV)Napasenyas na siya. Lumapit ang tauhan na merong hawak na isang baseball bat. Siyang ikinahampas na nga nito sa leader ng tauhan ni Vanessa. Nagsusumigaw sa sakit na nararamdaman. Halos masira na ang tenga ko sa naririnig ko ngayon.Alam kong gigil na pumatay si Master Cedrick lalo na ngayon. At parang wala nga siyang plano na itigil ang pamamalupit na nangyayari sa harapan ko.Sampung taon na pinahirapan ang kalooban ng demonyong kaharap nila. Bakit kasi nila naisipan na gawin yun? Wala ba silang mga pamilya o sadyang kailangan nila gawin para din naman sa pamilya nila? Kaya lang, ang pagkakamali nila kumapit sa ganitong paraan.“Secretary Lee.” tawag niya sa akin na alam na nasa likuran lang ako. Lumapit ako dito. Ngunit naiyukom ko ang aking mga kamay dahil…“Ten years ago, I have witnessed a beautiful day turn into a nightmare. How my both parents shot, screams, bloodstai
(Monina POV)Si Cedrick… Hindi makapaniwala sa ginawa ko. Nabitiwan niya ang kamay ko. Hangang sa sumalubong na sa akin ang amoy ng suka ko. Masusuka ulit ako. Napabangon na at tumakbo sa lababo.Matapos kong magsuka. Nakahinga ako ng malalim. Ngunit ng muli akong tumitig sa salamin… Halos tumalon ang puso ko palabas ng dibdib ko.Kasi titig niya sa likuran ko… grabe! Ang arte ng lalaking to. Di ba niya naiintindihan na nagdadalang tao ako?!“Papatayin mo ba ako!”“Nah. What did you to me?!”“Hindi lang ikaw Cedrick. Tayo. Ganito ang piniling pambati ng baby mo ngayong umaga!” Ikinalayas ko na sa harapan niya. Ang arte-arte. Suka lang naman.Ngunit ng maamoy ko ulit,napasugod ulit sa lababo na naitulak ko pa si Cedrick.Nang mapamugmug na ako at nakahinga ulit ng malalim. Hinarap ko na yung lalaking hinubad na ang sleeping robe niy
(Monina POV)“Hindi ikaw ang tinutukoy ko!” Syempre to the rescue naman ang pag-dedeny ko.“Yeah. I know, the other one.”Tumaas ang kilay ko. Pilit na di tumititig sa katawan niya. Mas safe ako sa mata niya.“The other one? Oo, may sinabi nga si Rhoa na meron daw ditong barbecue.” Na lalo niyang ikinangiti hangang tenga. Anong nakakaganda sa pandinig ni Cedrick?Hangang sa ipinatong niya ang kamay sa balikat ko.Yung dugo ko naman sa ginawa niyang yun, tumaas upang maramdaman ko na naman na namumula ang pisngi ko.Di ito maganda Monina. Talagang meron kang pagtingin sa kanya no? Tapos yung feeling na ikaw ang pinakamaswerte sa mundong ito. Yung lalaki na kinakabaliwan ng puso mo, heto sa harapan mo. Asawa mo na.Pwede sumigaw? Tumili? Yung tipong nanalo ako sa sweepstake para feel na feel ko naman?“You can taste it if you want.” Saka
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n