(Cedrick POV)
Isa sa nagbago, willing na ata talagang bangain ako ngayon ni Vanessa. Susunod ba siya kay Haiden? Ang tanong papayag ba ako na paglaruan nila ang buhay ng asawa ko?
Hindi.
“Anong nangyari at di natuloy na ilayo si Vanessa?”
“Nagising kaagad siya Master Cedrick. Wala nang nagawa ang secretarya niya. Ngunit bago pa man magkaroon ng gulo, nahuli ni Rhio ang mga tauhan niya. Ngayon, kasama ng mga tauhan niya, ikinulong sila ni Rhio.”
Vanessa, alam kong di mo ako titigilan, lalo na si Monina. Mas mabuti ngang di ko alam na buhay ka pa. Atleast di biglang gumulo ang paligid ko na unti-unti ko na sanang binubuo na makakasama ko nga si Monina.
Ngunit, kahit anong mangyari, buo na ang desisyon ko. I stand with Monina. Tapos na tayong dalawa.
Tumayo ako.
“Dalhin mo ako kay Vanessa.” Ikinatango ni Mike. Siyang sinundan ko na
(Secretary Lee POV)Napasenyas na siya. Lumapit ang tauhan na merong hawak na isang baseball bat. Siyang ikinahampas na nga nito sa leader ng tauhan ni Vanessa. Nagsusumigaw sa sakit na nararamdaman. Halos masira na ang tenga ko sa naririnig ko ngayon.Alam kong gigil na pumatay si Master Cedrick lalo na ngayon. At parang wala nga siyang plano na itigil ang pamamalupit na nangyayari sa harapan ko.Sampung taon na pinahirapan ang kalooban ng demonyong kaharap nila. Bakit kasi nila naisipan na gawin yun? Wala ba silang mga pamilya o sadyang kailangan nila gawin para din naman sa pamilya nila? Kaya lang, ang pagkakamali nila kumapit sa ganitong paraan.“Secretary Lee.” tawag niya sa akin na alam na nasa likuran lang ako. Lumapit ako dito. Ngunit naiyukom ko ang aking mga kamay dahil…“Ten years ago, I have witnessed a beautiful day turn into a nightmare. How my both parents shot, screams, bloodstai
(Monina POV)Si Cedrick… Hindi makapaniwala sa ginawa ko. Nabitiwan niya ang kamay ko. Hangang sa sumalubong na sa akin ang amoy ng suka ko. Masusuka ulit ako. Napabangon na at tumakbo sa lababo.Matapos kong magsuka. Nakahinga ako ng malalim. Ngunit ng muli akong tumitig sa salamin… Halos tumalon ang puso ko palabas ng dibdib ko.Kasi titig niya sa likuran ko… grabe! Ang arte ng lalaking to. Di ba niya naiintindihan na nagdadalang tao ako?!“Papatayin mo ba ako!”“Nah. What did you to me?!”“Hindi lang ikaw Cedrick. Tayo. Ganito ang piniling pambati ng baby mo ngayong umaga!” Ikinalayas ko na sa harapan niya. Ang arte-arte. Suka lang naman.Ngunit ng maamoy ko ulit,napasugod ulit sa lababo na naitulak ko pa si Cedrick.Nang mapamugmug na ako at nakahinga ulit ng malalim. Hinarap ko na yung lalaking hinubad na ang sleeping robe niy
(Monina POV)“Hindi ikaw ang tinutukoy ko!” Syempre to the rescue naman ang pag-dedeny ko.“Yeah. I know, the other one.”Tumaas ang kilay ko. Pilit na di tumititig sa katawan niya. Mas safe ako sa mata niya.“The other one? Oo, may sinabi nga si Rhoa na meron daw ditong barbecue.” Na lalo niyang ikinangiti hangang tenga. Anong nakakaganda sa pandinig ni Cedrick?Hangang sa ipinatong niya ang kamay sa balikat ko.Yung dugo ko naman sa ginawa niyang yun, tumaas upang maramdaman ko na naman na namumula ang pisngi ko.Di ito maganda Monina. Talagang meron kang pagtingin sa kanya no? Tapos yung feeling na ikaw ang pinakamaswerte sa mundong ito. Yung lalaki na kinakabaliwan ng puso mo, heto sa harapan mo. Asawa mo na.Pwede sumigaw? Tumili? Yung tipong nanalo ako sa sweepstake para feel na feel ko naman?“You can taste it if you want.” Saka
(Cedrick POV)“Cedrickkkkkkkkkk!” Ayan na naman ang nakakabingi niyang tili.Umapaw nga ang tsaa sa tasa niya.Worst. Di ko alam ang gagawin ko.Tipong nagkamali ako sa harapan ng boss ko?And how come na meron akong boss?Siyang ikinahampas nito sa kamay ko.Inabala niya ang sarili na linisin nga ang katangahan kong ginawa. Ako? Ito lang babae na to ang magpapaluhod sa akin? Really?“Kung ayaw mo pagsilbihan ako, magsalita ka lang.” pang-aasar niya sa akin.Di ako makapagsalita, hangang sa napahigop na lang ulit ako ng aking tsaa. Kalma lang Cedrick. Wala kang boss. Si Monina lang yan.Nang makuha ulit ni Monina ang pansin ko. Hindi ako makapaniwala sa ginagawa niya.Kumuha ng ilang cookies at pinagbibiyak saka inilagay sa tsaa niya. Di lang isa, kundi apat. Kaya ang tsaa niya para nang … na ikinahilot ko sa aking leeg.
(Monina POV)At di naman ata siya gagawa ng bagay na ikakasira ng relasyon namin.Kung heto na ngang silid niya ang magiging silid ko, ibig lang sabihin, narito na din ang mga pamalit ko diba?Kaya hinanap ko ang walk in closet niya. Nang pumasok ako, di nagkakalayo ang pagkatao niya sa ayos ng mga gamit niya. Nakahelera ang mga suit nito. Drawers ng mga necktie niya. Relo na pinagsisigawan, minsan lang sila ginagamit ni Cedrick at iba-iba bawat araw. Okey, siya na mayaman.Nakapangasawa ako ng isang princippina ubod ka-arte ngunit hari naman ng kamanyakan.Napailing ako.Yang dalawang ugali ni Cedrick sa akin, walang epekto yan sa akin. Ahahaha. Madam Wu. Ang commander in Chief ni Cedrick. Ahahaha.Witwiw.Nang magtama ang mga mata ko sa…Andito nga ang nakahandang wardrobe para sa akin. Kumikinang ang mga mata ko dahil nga sa lighting at pagka-ayos ng interior. Ang fr
(Cedrick POV)I need to soothe her feeling, I know. Kasi alam ko kahit paano, may mali sa napanuod niya.“But honestly, simula ng minahal kita Monina, di ko na pinapanuod yun. Lalo na ng malaman ko na buhay si Vanessa.”“Cedrick, kasalanan ni Papa kung bakit…”“No.” agad kong putol sa gusto niyang sabihin.“Ang daddy mo Monina ay isa lang sa biktima na pinabayaan ng gobyerno natin. Di deserve ng Daddy mo na pagkatapos niya ilagay sa alanganin ang buhay niya, magmimistulang daga ang buhay ng kanyang pamilya. Sadyang naniwala lang siya sa kakayanan ng politiko. I hate politicians at ang pangalan ko nga napagfifiestahan ng politika. Ngunit sadyang ganito ang ikot ng mundo Monina. Kapag ayaw mo, pinipilit.”Hangang sa napapikit ako dahil may kailangan pa siya malaman.Natigilan ako sa ginagawa ko. Naghihintay pa si Monina sa sasabihin ko.
(Secretary Lee POV)“Be a good girl. Show him na pinalaki kita ng maayos. And you will always be my daughter.”“Daddy!” Yinakap nga niya ako sa leeg. “I don't want to leave!” Iyak nito.At ang nanay ko ngang basa na ang pisngi sa kakaiyak nito dahil akala niya talaga, totoo niya itong apo.I'm sorry Ma. Kung pati kayo pinaglihiman ko ng katotohanan. Para lang mabigyan nga ng maayos na paligid si Mitchelle at itrato niyo siyang babae na minamahal ng anak niyo.I do love her Ma, pero may mga situation talaga na di natin makokontrol. All we can do, is to let it go.Sunod-sunod na dagok ito kay Precious. Namatay ang kanyang nanay at ako… bilang ama na nakilala niya mawawalay sa kanya higit sa lahat ang kanyang lola.“Listen to me Precious. Daddy Mike loves you. Lola Ingrid loves you. You will be always our pretty lovable kid. Pero hindi l
(Monina POV)“The volume Mike!” at si Cedrick ata ang aatakihin sa aming dalawa.“Are you sure na kakausapin mo siya?” Ulit niyang tanong.“Nakikita mo ngayon na wala siya sa sarili? Ilang ulit ko na itong sinasabi sayo.”Di ako sumagot sa kanya kundi tumayo ako at ang titig ko nakapako kay Vanessa. Alam kong di niya ako nakikita. Abala parin siyang magsusumigaw sa loob.“Anong nangyari sa kanya?”“May possibilidad na kapag di natin pinalaya ang isang bagay, yan ang kakalabasan Monina.” sagot kaagad sa akin ni Cedrick. Di ako lumingon sa kanya.“Ayaw ka niya pakawalan?”“Yes. At di ko na alam ang gagawin ko Monina.”“Maari niyo ba kaming iwan ni Vanessa? At maari bang makita niya ako?”“Are you sure?” Umangat na ang paningin ko kay Cedrick.&nbs
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n