(Cedrick POV)
“Cedrickkkkkkkkkk!” Ayan na naman ang nakakabingi niyang tili.
Umapaw nga ang tsaa sa tasa niya. Worst. Di ko alam ang gagawin ko.
Tipong nagkamali ako sa harapan ng boss ko? And how come na meron akong boss?
Siyang ikinahampas nito sa kamay ko.
Inabala niya ang sarili na linisin nga ang katangahan kong ginawa. Ako? Ito lang babae na to ang magpapaluhod sa akin? Really?
“Kung ayaw mo pagsilbihan ako, magsalita ka lang.” pang-aasar niya sa akin.
Di ako makapagsalita, hangang sa napahigop na lang ulit ako ng aking tsaa. Kalma lang Cedrick. Wala kang boss. Si Monina lang yan.
Nang makuha ulit ni Monina ang pansin ko. Hindi ako makapaniwala sa ginagawa niya.
Kumuha ng ilang cookies at pinagbibiyak saka inilagay sa tsaa niya. Di lang isa, kundi apat. Kaya ang tsaa niya para nang … na ikinahilot ko sa aking leeg.
(Monina POV)At di naman ata siya gagawa ng bagay na ikakasira ng relasyon namin.Kung heto na ngang silid niya ang magiging silid ko, ibig lang sabihin, narito na din ang mga pamalit ko diba?Kaya hinanap ko ang walk in closet niya. Nang pumasok ako, di nagkakalayo ang pagkatao niya sa ayos ng mga gamit niya. Nakahelera ang mga suit nito. Drawers ng mga necktie niya. Relo na pinagsisigawan, minsan lang sila ginagamit ni Cedrick at iba-iba bawat araw. Okey, siya na mayaman.Nakapangasawa ako ng isang princippina ubod ka-arte ngunit hari naman ng kamanyakan.Napailing ako.Yang dalawang ugali ni Cedrick sa akin, walang epekto yan sa akin. Ahahaha. Madam Wu. Ang commander in Chief ni Cedrick. Ahahaha.Witwiw.Nang magtama ang mga mata ko sa…Andito nga ang nakahandang wardrobe para sa akin. Kumikinang ang mga mata ko dahil nga sa lighting at pagka-ayos ng interior. Ang fr
(Cedrick POV)I need to soothe her feeling, I know. Kasi alam ko kahit paano, may mali sa napanuod niya.“But honestly, simula ng minahal kita Monina, di ko na pinapanuod yun. Lalo na ng malaman ko na buhay si Vanessa.”“Cedrick, kasalanan ni Papa kung bakit…”“No.” agad kong putol sa gusto niyang sabihin.“Ang daddy mo Monina ay isa lang sa biktima na pinabayaan ng gobyerno natin. Di deserve ng Daddy mo na pagkatapos niya ilagay sa alanganin ang buhay niya, magmimistulang daga ang buhay ng kanyang pamilya. Sadyang naniwala lang siya sa kakayanan ng politiko. I hate politicians at ang pangalan ko nga napagfifiestahan ng politika. Ngunit sadyang ganito ang ikot ng mundo Monina. Kapag ayaw mo, pinipilit.”Hangang sa napapikit ako dahil may kailangan pa siya malaman.Natigilan ako sa ginagawa ko. Naghihintay pa si Monina sa sasabihin ko.
(Secretary Lee POV)“Be a good girl. Show him na pinalaki kita ng maayos. And you will always be my daughter.”“Daddy!” Yinakap nga niya ako sa leeg. “I don't want to leave!” Iyak nito.At ang nanay ko ngang basa na ang pisngi sa kakaiyak nito dahil akala niya talaga, totoo niya itong apo.I'm sorry Ma. Kung pati kayo pinaglihiman ko ng katotohanan. Para lang mabigyan nga ng maayos na paligid si Mitchelle at itrato niyo siyang babae na minamahal ng anak niyo.I do love her Ma, pero may mga situation talaga na di natin makokontrol. All we can do, is to let it go.Sunod-sunod na dagok ito kay Precious. Namatay ang kanyang nanay at ako… bilang ama na nakilala niya mawawalay sa kanya higit sa lahat ang kanyang lola.“Listen to me Precious. Daddy Mike loves you. Lola Ingrid loves you. You will be always our pretty lovable kid. Pero hindi l
(Monina POV)“The volume Mike!” at si Cedrick ata ang aatakihin sa aming dalawa.“Are you sure na kakausapin mo siya?” Ulit niyang tanong.“Nakikita mo ngayon na wala siya sa sarili? Ilang ulit ko na itong sinasabi sayo.”Di ako sumagot sa kanya kundi tumayo ako at ang titig ko nakapako kay Vanessa. Alam kong di niya ako nakikita. Abala parin siyang magsusumigaw sa loob.“Anong nangyari sa kanya?”“May possibilidad na kapag di natin pinalaya ang isang bagay, yan ang kakalabasan Monina.” sagot kaagad sa akin ni Cedrick. Di ako lumingon sa kanya.“Ayaw ka niya pakawalan?”“Yes. At di ko na alam ang gagawin ko Monina.”“Maari niyo ba kaming iwan ni Vanessa? At maari bang makita niya ako?”“Are you sure?” Umangat na ang paningin ko kay Cedrick.&nbs
(Cedrick POV)Ipinikit ko ang aking mga mata. Parang si Monina ang naging resulta ng tama kong desisyon na ginawa. Naging selfish man ako sa kanya sa iba, but I know she is the one na hinahanap ko.She is like a soft cotton pillow na ngayon ko pa lang naranasan na napakagaan niya dalhin. Napakagaan ng buhay naming ngayon.“Tulog pa nga ako may nangangat na.” kumento niya na siyang ikinasubsub ko ulit sa leeg niya ng labi ko at binigyan ulit ng pambati ko sa tuwing umuuwi ako galling nga sa kompanya at hospital.Naihampas nito ang kamay sa balikat ko. Sumunod ang tawa niyang nakikiliti.“Ano ba Cedrick! Magi-give up ko na naman nito sarili ko sayo. Temptation ka talaga.”Natatawa na lamang ako sa bibig ng asawa ko. Hangang sa pinaliguan ko na naman nga ang mukha nito ng halik. At ang resulta namumula na naman siya.Dalaga lang Monina?“I love you
(Monina POV)“Sisirain mo pa talaga yung bulaklak!” Mga mata ni Cedrick na… Anong kasalanan niya?Pinunas ko na luha ko.Dapat happy dahil nakakakita na si Papa. At sabi nga ni Cedrick malaking tulong na makakita na si Papa para makabalik ang pag-iisip niya at mawala na din yung trauma nito.Huminga ako ng malalim. Hinarap si Mike. Tumango siya sa akin na ikinasunod ng ngiti niya.At ng pumasok ako… Nadatnan ko si Papa na nakaabang na ang paningin niya sa akin. Siguro narinig niya ako.“Pa…” na si Papa din, di makapaniwala na nasa harapan niya ako. Nang mapaiyak ito.Kaya lumapit na ako sa kanya na ikinabigay ko nga sa likuran ko na si Cedrick yung bulaklak.Napayakap ako kay Papa na matagal niyang di naramdaman yun. Saka muli na naman akong naiyak.Wag nang kokontra si Cedrick. Ang luhang to, masaya lang ako na makakarecover
(Cedrick POV)“Clear all my schedule today. Di naman naming masusunod yan ni Monina.” Dahil hindi naman nga tungkol sa kompanya kundi sa buhay namin ni Monina.“Ayokong nakaschedule ang mga gagawin naming ng asawa ko Mike.” Balik ko ng tablet sa kanya. Napatango na lamang ito.Saka nga pinagbuksan ako ng pinto na papunta sa hardin. Nakapaligid ang mga tauhan ko. At di nga kalayuan… kinakausap ni Monina ang kanyang ama.Masaya ang aura nito. I am happy for you Monina.(Monina POV)Isinuot ko yung isang patience gown. Nang lumabas ako, si Cedrick na suot na naman yung suit niyang pang-doctor. Ang gwapo ng hubby ko. Yung tipong nakakaproud siya tignan na ganito.Inalalayan niya ako na mahiga…“Di mo ba talaga sa akin sasabihin ng gender ng anak natin?”Napakindat lang i
(Monina POV)“Your correct.” Thankful sumang-ayon din siya.Ngunit ngumiti na lang ako dahil naiyak ako. Magiging nanay na talaga ako. Sapat na sa akin makita yung tissues na yun, saka itong naririnig ko na merong maliit na taong lumalaki sa sinapupunan ko.“Ready or not, we will be going to be parent, Monina.”(Cedrick POV)Nang pauwi na kami, Monina keep on watching the video file we have save as a souvenir.Until di niya namamalayan, naisandal na nito ang kanyang ulo sa aking balikat. Habang abala nga ako sa mga papel na hawak ko ngayon. Mga bagay na di mabigyan ng desisyon ni Dominick.Nang mahulog ang tablet na hawak ni Monina. Ibig lang sabihin, nakatulog na ito. Napabuntong hininga na lamang ako. Binitiwan ko ang mga hawak ko at inayos ko siya.Napangiti na lang ako dahil…Malaki din ang supresa na na
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n