(Monina POV)
Hangang ngayon di parin ako makapaniwala na buntis ako. Huminga ako ng malalim na ikinalingon sa akin ni Rhoa.
“Ang lalim ng hininga na yan.” Ngiti ang itinugon ko sa kanya. Sa ginawa ko parang nalaglag ang panga niya. Di ata makapaniwala na gusto ko munang manahimik. Manahimik na di kalungkutan ang siyang dala.
Ang bilis din ng transition ng buhay ko. Dahil ata sa napakabilis na pangyayari.
Tipong, kahapon ko lang nakilala si Cedrick, may mga nangyaring masama. Nilisan ng mga kapatid ko ang mundong to. Tapos, kinabukasan malalaman ko na lang na nagdadalang tao ako.
“Yang ngiting yan, siguro naman di mo ako papagurin.” Napatango ako. Kailangan ko magpahinga ng maayos. Kami lang muna ng baby ko. Wag niyo na muna alamin.
Kaya kahit wala pa akong balita na umuwi si Cedrick. Nahiga na ako. Napayakap sa unan. Ninamnam ang pagiging isan
(Cedrick POV)“Assemble the board of directors Mike.” Tanging inutos ko sa kanya. Siyang ikinasalubong sa akin ng malaking bintana. Sinasabing… mamaya lang umaga na.My eyes are tired.But my enthusiasm about my passion makes me awake.Inutos ko kay Butler Cheng na ihanda ulit ang pag alis ko. Since si Mike, didiretso na ng kompanya.Sa huli narito ako sa harapan ng pintuan ni Monina. Ang babaing gumising ng pagkatao ko. This world really needs me. At nagkakamali ako na ang mundo ang siyang mag-adjust na wag paki-alaman ang buhay ko.Maybe this is my life purpose. To make a little changes sa pag-ikot ng mundong ito. To save some life. Hindi yung kaselfishan ko.Monina is enough for me para kumilos.Nang pumasok ako sa silid niya. Ang ilaw na mula sa labas ang sumisinag sa loob ng silid. Sa pamagitan nito, nakikita ko ang mukha niyang tuluyan na ngang kumalma.
(Monina POV)“Nasa digmaan ngayon si Master Cedrick, kaya wag na wag mo uubusin pasensya ko.” Sa makulit nga ako. Retreat na tayo baby. Pikon na si Auntie Rhoa sa atin. “Eh? Digmaan? Naging medic ba si Cedrick?” Umismid lang ito sa akin saka inilapag ang hinihingi kong laptop. Saka nilayasan ako.Meaning nga bawal lumabas at hindi dahil sa utos ni Cedrick kundi sa nangyayari.Kung nagkaroon man ng zombie apocalypse, tapos ito lang na bahay nila ang safe? Seryosong bagay to!Hahaha. Joke lang.Nang makita ko nga sa internet ang nangyayari. Ayan Rhoa, alam ko na din. Isang pandemic.Dalawang linggo di nagpakita sa akin si Cedrick. Tumatawag lang ito minsan sa akin. Kinakamusta ang kalagayan ko. At si ako, di ko parin masabi sa kanya ang totoo kong kalagayan. Okey lang para makapag focus ito sa ginagawa nila. Kailangan sila ng mundong to.
(Monina POV)“Yung Pandemic. Okey lang din na kayo ang kumuha ng inorder ko.”“At saka bawal kayo umorder ng…”“Napa-order ako eh.”“Halos andito naman sa pamamahay ang kailangan niyo Miss. Magsabi lang kayo ng kailangan niyo.”“Hindi. Alam ko wala noon dito.”Impossible. Anong wala? Halos merong pharmacy sa pamamahay na ito. Bakit naisipan ko pa mag-order?Ahh… inisip ko pala, paano ako makakakuha ng ganoon? Sabihin kong buntis si Rhoa?Opss! Speaking of Rhoa, may nangyari sa kanila ni Secretary Lee.Kaya ba mainit ang ulo niya sa akin. Walang pasensya? Nagbubuntis din?Di yun impossible!“Kahit na miss, hindi maari.”“Okey. Madali akong kausap.”Wehhh? Kulit mo din kanina.Hahaha. Kasi ngayon may naisip ako. Si Rhoa ang gagamitin ko.
(Monina POV)Nang tumakbo palabas si Rhoa na siyang ikinasunod ko.Sh*t! Agad niyang kinuha yung telephono. Sabay harap sa akin.“Sino ang gusto mong mag balita, ako o ikaw?” Si Rhoa na nilalagay ako sa choice na alam naman nito ang masasagot ko. Pakiki-usapan ko pa nga siya na wag ito sabihin eh.(Secretary Lee POV)Naging abala kami ni Master Cedrick dahil nga sa pandemya na nangyayari sa boung mundo. Di na makapagsalita si Master Cedrick sa mga sunod-sunod na sinagawang test dahil siya ang namumuno sa pag gawa ng lunas.Di rin kami maaring lumabas ng hospital dahil yun ang protocol ngayon ng gobyerno. Maari din naman ito isawalang bahala ni Master Cedrick, ngunit alam ko na di niya matitiis na di tumulong.Good. Heto ata ang pagkataong nawala niya noon. Mabuti at bumalik na sa kanya.Habang abala sa ginagawa
(Secretary Lee POV)“At bakit umorder si Monina ng ganyan? Obvious Mike! Baka pinaghihinalaan ang sarili na nagdadalang tao siya.”“Or siguro dahil may nangyari sa atin. Gusto niyang malaman kung bakit uminit ang ulo mo.”“Mike!”“Check her. Then send me a message. Don't call me. Pupunta na kami ngayon sa conference.”“Okey. Ano na naman ba kasi ang pumapasok sa isip ng babaing yun? Tsk.”Inihanda na namin ang lugar kung saan nga gaganapin ang conference. Nagsipasok na din ang ilang official. Na-iconnect ko na din ang phone ni Master Cedrick kung nasaan ang file na binigay ng kanyang kapatid sa kanya.Nagsilingunan kami ng dumating si Master Cedrick. No shake hands since nasa kalagitnaan ng pandemic at wala naman talagang ugali si Master Cedrick na makikamay. Sa angas pa naman nito.Halata sa kanyang mukha an
Authr Plug In:Hello readers! This is death Wish. There might occur confusion in your side, let me clear it. Due to re-edit happend in the manuscript, there were some adjusment happend. Pa-check na lang po natin yung previous chapter kung saan po kayo nawala.Pasensya na po. Ginagawa lang namin ang pag-edit para sa part ng readers. Meron po kasing wrong grammar at kailangan ipulido ang mga salita. Thank you sa pag-uunawa.(Monina POV)“Pi-pinatay niya.” Sabi ko na lang kay Rhoa na medyo ako natameme. Dahil… Bakit niya pinatay yung tawag? Di ba siya natutuwa sa ibinalita ko sa kanya?“Rhoa, di siya natuwa.”Di rin alam ni Rhoa ang sasabihin. Nang biglang may kumatok na parang gusto atang sirain ang pinto ng silid.Binuksan ito ni Rhoa.Si Butler Cheng na napatitig sa akin…
(Monina POV)Pumasok na nga sa tarangkahan yung sasakyan na ata ni Cedrick. Lalong kumabog ang puso ko. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Para akong pinaliguan ng malamig na tubig. Puso ko na lang ang tumatakbo para nga manatili akong buhay.Ano ba kasi ang iniisip ko?Sisipain ako ni Cedrick?Walang rason para kaibahan ako o matakot diba? Nabigla lang yun kanina. Di makapagsalita. Ngayon nga, bigla na lang uuwi diba? Ah… Yung mukha ko.Kahit paano nagmumukha na ding Monina ulit.Sorry na Cedrick.Nakita ko sa ibaba na pumasok na nga si Cedrick. Tipong nataranta ako kung saan ako magtatago. Kaya yung kurtina na ang hahaba… doon ako parang tanga na sumiksik.I-flat ang tiyan. Di naman ata ako makikita niya diba? Ewan kung bakit ako nagkakaganito. Siguro nahihiya ako sa kanya.Huhuhu. Ano bang pakiramdam to?! Ang gulo!
(Monina POV)“Kailan ako manganganak?” Sa doctor siya diba? Hahaha.“Honestly, you're six weeks pregnant. This previous make love we had… I am not aware na buntis ka na pala.” na ikinanlaki ng mga mata ko.“Teka…” Hinalikan niya ako sa ulo ulit. Hinila pabalik sa kanya para di ako makabangon.“Yung pagpaparetoke ko? Sa tingin mo maaring magkaroon ng…”“Yun din iniisip ko. At isasagawa ko ang pagbabalik ng mukha mo tomorrow. But I need to perform first a blood test and ultrasound. To make sure na everything is fine. Yet, I am positive na ang anak ko, di papatalo sa nanay niyang sakit sa ulo.”“Cedrick…” Siyang ikinatameme ko.Kaya naman niyakap na lamang ako nito ng mahigpit.Nanahimik na kaming dalawa. Napapakingan ko ang tibok ng puso niya. Hangang sa nilamon ako tuluyan ng katahimikan upan