(Secretary Lee POV)
“Kamusta dito si Miss Monina? You like her para kay Master Cedrick?” Tinapunan ako nito ng titig.
“Sa ginawa niya kanina, oo.” Natawa ako bigla. Di talaga umaamin ng maayos ang tigang na puso nitong si Rhoa. Sa marami ngang karelasyon nito noong babaeng-babae pa. Yun nauwi lang sa pagkabigo kaya ganito siya.
“Anong masasabi mo sa pagkatao ni Miss Monina?”
“Kung siya lang naman ang magiging asawa ni Master Cedrick. Okey lang. Di naman masyado pabebe. Si Master Cedrick itong pabebe.”
“Haha. Isusumbong kita.”
“Isumbong mo. Totoo naman ang sinabi ko.”
“So, okey lang siya dito?” Napatango saka inirapan ako. Kinuha ang isang kutsilyo. Hinarap sa akin. Ngumiti lang ako.
“Kamusta si Mitchelle?”
“Sabi sa report ng assistant ko, mabilis itong nakakarecover. Walang dapat ipag-alala.” Matal
(Monina POV)“What do you want Monina? Anong gusto mo mangyari?” Napalingon ako sa kanya. Ngunit dumiretso ito sa higaan saka naupo. Inalis ang ilang butones ng longsleeve niya.Kaya napatabon ako ng kamay sa aking mga mata. Narinig ko ang mahinang tawa nito. Sobra niya akong inaasar. Tinalikuran ko siya.“Ako ang nagtatanong kung ano ang sasabihin ko sa mga kapatid ko!”“Importante ba yun?”“Tinanong ako ng mga kapatid ko kung paano ba tayo nagkakilala. Paano ba tayo nauwi sa biglang ikakasal. O ano ang sasabihin ko? Buti pa kapatid mo naiintindihan na sira-ulo ka.”Ngunit naramdaman ko na lamang ang kamay niya sa bewang ko. Mula sa likuran niyakap nito ako. Ibinaba ang mukha sa aking tenga.“Tell them kung ano ba ang ini-imagine mo kung bakit mamahalin ka ng isang lalaki Monina.”Puso ko.Sumabak na naman sa karera! Nagwawala sa inis. Inis na
(Monina POV)Monina, shut up. Wag mo nang aminin sa sarili na nahuhulog ka sa kanya. Lumalala ang lahat.Kinuha ko ang pinapakuha ni Cedrick. Syempre kailangan noon ng pang-ilalim. Tsk. Binuksan ko ang ilang drawer. Hangang mahanap ko ang pinaglalagyan ng underwear niya at boxer. Pati ata underwear nito pinaplantsa.Kamay kong di ko alam kung hahawakan ko ba o hindi.Wala! Kinuha ko na lang. Tsk. Tipong kay tatay lang. Then on the go na.Paalis na sana ako ng mapansin ko sa isang mesa kung nasaan ang mga mamahalin niyang relo at ilang accessories. Ang sising nito na hinubad na niya.
(Monina POV)Bakit ngayon ko lang narealize na hawak ko ang underwear niya?Ngumiti ito.Kaya nataranta akong itinapon ito sa mukha niya. Saka nga talikod sa kanya. Nang bigla nitong nahuli ang kamay ko upang mapaharap ako sa kanya at sumalpok sa hubad nitong dibdib.Na siyang ikinahulog ng twalya sa sahig.Ibig lang sabihin… hubad na siya Monina!Pakiramdam ko… mawawalan ako ng malay sa nangyayari. Nakatitig lamang ako sa mga mata nito. Kamay kong nakapatong sa dibdib niya.Lunok laway Monina. Demonyo na nga ang kaharap mo.Lunok pa ng marami.Isa pa…Tapos? Anong susunod?“Baliw ka na talaga Cedrickkkkkkkkkk!” Tili ko na nga ng ubod lakas. Tipong lahat ng bulkan sumabog. Kasabay ng pagpikit ko.“What now Monina?”“Bumalik ka sa banyo! Balik!”“I don't want. Can you get the towel for me?”&ldqu
(Monina POV)“Ayan na siya Rhoa!” na siyang ikinubli ko asa gilid ng isang halaman. Napailing na lamang sa akin si Rhoa, saka ako nilayasan.Rhoa naman eh, wala siyang pakisama sa akin. Talagang sinubukan ko kumubli. Di naman ata ako isusumbong ni Rhoa. Magkagalit sila ni Cedrick.Hangang nagbilang ako ng ilang minuto. Wala nang Cedrick. Di ko maramdaman ang presensya niya. Kaya sumilip na ako. Ngunit…Halos malaglag na ang puso ko dahil sa mukha niya itong nasilayan ko. Nakangisi siya sa akin.“Hi-hi Cedrick.” mahina ko na lang na sabi. Saka ako nito hinila palabas ng aking lunga.“Di naman kita ina-ano .” pagrereklamo ko na siyang kinakaladkad ako.Pagdating namin sa lanai, binitawan ako at naupo.“Tell me kung ano ang gumugulo sa isipan mo. Ayokong mahulog ka sa akin.” Diretso niyang sabi sa akin. Makamandag ang mga salitang yun. Alam kong masasaktan ako
(Monina POV)Pilikmata ko... di ko makontrol na di makapaniwalang. Gusto talaga niyang gawin? Magda-date? Liligawan ako? Di siya nagbibiro? Sigurado? Talaga lang?“But it is better na magsimula ngayon. Mas maganda na may iku-kwento ka sa mga kapatid mo diba?”“Di. Joke lang talaga Cedrick. Alam mo na ang babae pagkatapos ng period nila… may natitira pang tantrums.”“Really? Tapos na pala ang period mo.”Napa-pout na lamang ako. Inilayo ko ang paningin ko dito. Tipong ang sarap na ni Cedrick gawing tinolang manok.“Soon mararamdaman mo na din pumasok sayo ang maliit ko diba?”“Cedrick!” Harap ko sa kanya. Kinakalimutan ko na nga.“Maliit. Sabi mo. Tignan na lang natin kung sino ang di masasaktan ulit. Minsan na akong nakapasok sayo.”“Ewan ko sayo! Baka kung saan pa ito pumunta na pinag-uusapan natin.” Kaya lang kak
(Monina POV)Di ko alam ang nangyari kung bakit pinapalayas ako ni Rhoa mali sa oras.“Sigurado ka?”“Oo, sinabi ni Master Cedrick na umalis ka na daw.”“Eh?!”“Ikaw na bahala sa kanya.” Baling niya kay Rhio na siyang maghahatid sa akin sa labas. Ayaw ni Rhoa sa akin ang dahilan ni Cedrick. Biglaan to?! Ano na naman ba ito Cedrick?!Kailan ko ba naging kakampi yang si Rhoa.Kinuha na ni Rhio ang inimpakeng damit ni Rhoa.Gulat na gulat talaga ako. Kanina okey lang kami ni Cedrick, kahit nga asar na asar na ako. Di ko naman siya ginalit diba? Ginalit ko ba?!Sa busy ako mag restore ng isang image. Dumating si Rhoa at sasabihin na pinapalayas na ako ni Cedrick.“Miss Monina…”“Kakausapin ko si Cedrick.” Siyang automatikong hinarangan ako ni Rhoa at ilang tauhan ni Cedrick.“Malinaw ang sinabi ko diba?&
(Cedrick POV)Kaya nasara ko ulit ang pinto. Si Mike makapag-isip parang ang haba pa ng oras namin para patulan ang kagustuhan ni Monina.Nakasalubong ko si Rhoa.“Impakehin mo ang ilang kagamitan ni Monina. And send Rhio to my room.” Na siyang ikina-alis ko nga sa harapan niya. Ngunit…“Pagkatapos mo ma-impake, palayasin mo ito sa pamamahay ko.”“Master Cedrick…” Nagtatanong kung tama ba itong naririnig niya. Ngumisi na lamang ako.“Yah. Papalayasin ko na siya sa pamamahay ko.”Habang hinihintay ko si Rhio, si Mike itong katawagan ko sa kabilang linya.“Make sure na secure ang bahay nila. Kundi uubusin ko ang pamilya mo Mike.”“Nothing to worry Master Cedrick.”Dahil doon na uuwi si Monina, bago kami ikasal. Well para makapag-paalam siya ng maayos sa nilakihan niyang lugar.“I trust on your word Mik
(Monina POV)Kahit nahihirapan ako tumangi. Nagagawa ko parin. Kahit marami na akong puntos kay San Pedro… success parin ang kasinungalingan ko diba? Ahhhhhhhh!“Rhio uwi ka na.” para nga ngumuwa na ako dito at magsilabasan yung mga nagtatago.At iniwan nga ako ni Rhio.Kaya naman si ako, madramang napaupo sa sahig. Umiyak na parang namatay sa aksidente ang asawa ko.Ganito yung nakikita ko sa balita. Nagwawala ang mga namamatayang babae kapag pumanaw sa aksidente ang mabait nilang asawa.Ako iyak lang dahil demonyo yun si Cedrick. Pagkatapos ka pasakayin at nilisan mo ang mundong tahimik. Heto ka ngayon. Tigil na ang pasada.Sagad na tumulo sa sahig ang luha ko. Sa inaaway po talaga ako ng sarili ko. Kahit anong sinasabi ko, ayaw paawat.Ina-appreciate ko na lang po ang pait.Okey. Kung ito ang gusto ni Cedrick. Fine.“Mga chanaks!” tawag ko dito. Walang sumagot. Si
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n