(Monina POV)
Kahit nahihirapan ako tumangi. Nagagawa ko parin. Kahit marami na akong puntos kay San Pedro… success parin ang kasinungalingan ko diba? Ahhhhhhhh!
“Rhio uwi ka na.” para nga ngumuwa na ako dito at magsilabasan yung mga nagtatago.
At iniwan nga ako ni Rhio.
Kaya naman si ako, madramang napaupo sa sahig. Umiyak na parang namatay sa aksidente ang asawa ko.
Ganito yung nakikita ko sa balita. Nagwawala ang mga namamatayang babae kapag pumanaw sa aksidente ang mabait nilang asawa.
Ako iyak lang dahil demonyo yun si Cedrick. Pagkatapos ka pasakayin at nilisan mo ang mundong tahimik. Heto ka ngayon. Tigil na ang pasada.
Sagad na tumulo sa sahig ang luha ko. Sa inaaway po talaga ako ng sarili ko. Kahit anong sinasabi ko, ayaw paawat.
Ina-appreciate ko na lang po ang pait.
Okey. Kung ito ang gusto ni Cedrick. Fine.
“Mga chanaks!” tawag ko dito. Walang sumagot. Si
(Cedrick POV)Ikaw lang ang naririyan Monina. Saka ang mga tauhan na nakabantay sa paligid. Mapapatay ko talaga si Mike kapag may nangyaring masama sayo.Umakyat siya at nang malaman na siya lang ata ang tao sa boung bahay. Biglang napatitig sa dako ng camera. Tipong kaharap ko sa kanya.At napapalakpak ako ng… It's a bad finger, right?!Monina don't disappoint me na ma-amaze ako sa kanya. Sa lahat ng ginawa ni Mike? Ito lang ang itutugon niya?“Master Cedrick,” bigay sa akin ng telephono.“Secretary Lee! Alam mo bang di nagustuhan ni Monina ang pagbabago ng bahay nila?! Sino-sino ba ang kinuha mong architect at interior designer!”Syempre di alam ang isasagot ni Mike.(Monina POV)Wala akong phone. Useless naman ang telephono dahil wala naman akong alam na maaring tawagan. Yung water district?Kaya naman nagdesisyon ako na paghai
(Monina POV)“Miss Monina, this is Secretary Lee.”“Mike?”“Maari mo silang patuluyin. May gagawin lang sila.”“Eh?” Sino? Saka anong ibig sabihin ni Mike?“Parang di mo kasi nagustuhan ang bago ninyong bahay.”“At sinong nagsabi?!”“Our Master.”“Hindi! Errr… teka. Okey lang ba kami ni Cedrick o tapos na ang experiment niya?”“Miss Monina, in two days, it will be your big day. Kaya sa tradisyon dapat di kayo nagkikita kahit isang araw.”“Dalawang araw ito Mike!” na parang nagreklamo pa nga ako. Kahit nasagutan na ang tanong ko. Klaro na di ako nilalayo ni Cedrick sa kanya.Pero puso ko okey na. Pina-prank lang ako ni Cedrick. Kakainis siya. Dapat talaga si Rhoa pa ang kailangan na magpalayas sa akin? Nasaktan tuloy ang damdamin ko. tipong parang totoong-totoo ang l
(Monina POV)Isinuot ko na rin ang kapares nitong sandal. Lalo akong tumangkad. Iwinagay ang wavy hair ko. Hinarap sa akin ang tatlong set ng mga alahas.Pinapili ako. Na siyang itinuro ko yung mga maliit lang. Di yung tipong pupunta talaga ako sa Miss Universe.Maliit na earrings. Kwintas na may maliit lang din ang pendant. Ang bracelet naman nitong di gaano katingkad.Narinig na lang namin merong napa-doorbell. Heto na ata ang ka-date ko. Tinignan ako ng babae. Saka lumingon sa akin na ngumiti.Maya-maya bumukas ang pinto.“Hi.” na sinalubong ko na lang din talaga. Di talaga kumukupas ang kagandang lalaki ni Cedrick. Ngumisi ito sa akin.“Ready?”“Gutom na ako kanina pa.” Ngumiti siya.“Too straight forward. Di pagkain ang pupuntahan lang natin Monina. Enjoy our date. Would you?” At inabot nito sa akin ang isang maliit na bouquet nang bulaklak.Napan
(Monina POV)“Want to ruin this night date Monina?”Di ako sumagot. Nang bigla nitong napa-preno sa kalagitnaan ng kalsada. Kaya merong napa-busina sa amin dahil muntik na itong mapasalpok sa sasakyan namin. Lumabas ang driver. Kumatok sa may bintana. Napapikit ako.Heto na naman ang init ng ulo ni Cedrick. Ano ba ang ginawa mo Monina?! Inalis ni Cedrick ang seatbelt niya at lumabas.Nakita ko na lamang na lumapit si Cedrick sa lalaki. Saka niya ito tinugunan ng suntok.“Cedrik!” Kaya napakalas ako ng seatbelt at lumabas ng sasakyan.Masyado bang malakas angsuntok nito para nga sipasipain na siya ni Cedrick.“Cedrick!” awat ko sa kanya. Dahil makakadisgrasya siya ng taong inosente naman. Wag niyang ibuhos ang galit niya sa lalaking nasa harapan namin.Nahawakan ko ang braso nito. Napayakap ako dito.“Lumayas ka!” siyang sigaw ni Cedrick na nanlilisik
(Monina POV)Napasinghap ako dahil halos mapuno ang kapatagan ng mga bulaklak. Bigla na ding umulan ng fireworks.Ang ganda.“Baliw.” yun na lamang ang lumabas sa aking bibig saka nga ako naiyak.“Shhh. No need to cry Monina. I know you will love it. Di pa tapos ang palabas.”He snaps his finger at yung isang puno lumiwanag. Naroroon ang mesang naka-abang sa amin. Biglang gumana yung fountain na merong mataas na talon ng tubig. At merong kulay napa effect… pakiramdam ko wala na talaga ako sa mundo na siyang pinaniwalaan kong unfair.Patas lang. Di man niya ako mahal, ngunit handa parin niyang iparamdam sa akin kung ano nga ba ang pagmamahal. Wag ka lang mahuhulog sa kanya Monina.Pigil na pigil ang luha ko na lumabas. Napaharap kay Cedrick. Siyang ikinatitig niya sa akin. Para na namang pusa ang mga mata kong nagmamakaawa. Sa gusto ko ngang umiyak. Pero ayaw ni Cedrick.Ngum
(Monina POV)Pinaghila niya ako ng upuan. Wala namang naka-ahin sa mesa. Anong kakainin namin yung bulaklak?Siyang ikinalabas ng mga tauhan niya sa likuran ko. Inilapag ang pagkain. Saka pinagsilbihan kaming dalawa. Habang si Cedrick sa mukha ko lang nakatitig.“Psst! Tumigil ka na nga niyan.” Naiinis na ako eh!“I am reading your face, if nagsisinungaling ka sa akin Monina.”“Ako?”“Na gutom ka.”“Syempre naman gutom ako. Pagkatapos mo ako biglang palayasin sa pamamahay mo. Grabe ka sa akin. Alam mo ba kapag ginawa mong tapusin ang experiment mo. Natatakot akong di ko mabigyan ng proteksyon pamilya ko sa gustong pumatay sa amin. Magagawa ko na lang umasa sa mga pulis na di kikilos kung wala pang malalang mangyari. Kung di pa kumampi ang lipunan sa aksidenteng naganap.”“I don't trust cops.”“Bakit?”“Easily
(Monina POV)Di ko alam ang sasabihin ko sa kanya.“But relaxs. Parang di ako sayo magsasawa. Everything will be fine.”“Cedrick, ibig lang sabihin may chansang bumalik ka sa kanya.”“How?” pang-aasar nitong tanong sa akin. Hangang sa tumawa ito.“Don't tell me, nagseselos ka dito? Jealousy is a sign na nahuhulog ka sa akin Monina. Be aware.”“Magkwento ka na. Para maintindihan kita. Di ko kasi maunawaan.”“Have you seen our family picture at Wu Mansion?” Napatango ako.“Sa larawan Cedrick, masaya ka namang binatilyo. Anong nangyari Cedrick?”“Vanessa changed me like this. Cold-hearted, yun ang karamihan na maririnig mo tungkol sa akin. I need to tell you this. Kaya di ka maaring mahulog sa akin. At ako, mahulog sayo. Dahil meron akong Philophobia. Fear of love.”“Cedrick.”“Kay
(Monina POV)“Simula nang dumating ka Monina sa akin.” simula ata ng makilala niya ako, pa-unting-unti nagdurugtong ang koneksyon ni Papa sa nangyari noon sa kanya.“Siguro dahil may lakas loob akong harapin ang mga bagay-bagay.”“Sa mundong ito Cedrick. Ang magpapasaya sa atin, ang harapin natin nang matapang ang mga kinakatakutan. Yun lang ang paraan para mahanap natin ang tunay na peace of mind. Ahahaha.”Na parang meron akong gustong sabihin sa kanya. Kasi ang kinatatakutan ko, na hindi ko maharap-harap itong pakiramdam ko sa kanya.Oh Monina! Tuluyan ka na talagang na-fall sa kanya. Iyak!Tahimik na akong kumain. Habang siya inaabala ang sarili sa hawak nitong alak. Di yun makakabuti sa kanya. Ngunit sa mga taong may pinagdaraanan, parang di mo sila masisi kung bakit gusto muna nilang talikuran ang ilang bagay sa mundong ito. Hangang sa makapag move on.Makakapag move on ka din
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair
(Cedrick POV)Nang dumating ang isang sasakyan, at ang inilabas ang ama ni Monina. Agad akong lumapit at tumulong sa pag-alalay dito.Napa-mano ang anak namin sa lolo nila, at kasama na doon ang kapatid ko.Monina, ano pa ang ginagawa niyo riyan? Andito na ang tatay mo.Napatitig ako kay Mike na inilayo ang paningin sa akin. Saka napalingon na lamang ako ng may mga yapak akong narinig. Agad nagsitakbuhan ang mga anak ko dahil…“Uncle Haiden!” siyang napasenyas ako sa tauhan ko na ano ang iniisip ng asawa ko sa tatay niya at Haiden? Di ba niya alam na…Ngunit napayuko na lamang ako ng nagkatitigan silang dalawa.Napaatras dito ang ama ni Monina. Ako na mismo ang tumitig kay Haiden.Kung ano man ang binabalak ng kapatid niya sana naman hindi masira dito.Ngumisi na lamang na parang demonyo ulit si Haiden sa tatay ni Monina.Di talaga mapagsabih
(Dominic POV)After five years…Nang makalabas ako sa sasakyan ko. Sa labas pa lang ng bahay ng kapatid ko, maririnig mo na ang hagikhik ng mga pamangkin ko.Inilabas ko ang mga pasalubong ko dito. Nang may dumating na sasakyan at napangisi ako dahil sinalubong siya ng kanyang mga tauhan. Sino pa ba? Si Cedrick.“Makakatulog ka ba niyan?” Dahil halatang nagsagawa na naman ito ng magdamagang operasyon.“Kailan ka dumating?” Balik na tanong nito sa akin. Saka nailabas ko na ang mahabang kahon na isa sa mga pasalubong ko nga sa mga anak niya.At ayan sa wakas nagkusa ang mga tauhan niya na tulungan ako. Tss.“Kung ako sayo, tangapin mo na ang trabaho na maging director ng kompanya natin!”Yun napipikon siya sa akin tungkol sa bagay na yan.Ngumiti lamang ako dito.“Kaya mo na yan bro.” Tapik ko
(Rhoa POV)Nagkukubli pa ako sa likuran ng mga doctor ni Mike. Nagkunwaring nurse sa tabi nito para di ako mapansin.At ang gago nakangiti pa sa mga doctor habang ipinapaliwanag sa kanya na isang buwan siyang mabubulok dito sa hospital.“It's fine as soon na ang future bride ko ang mag-aalaga sa akin dito.” Na namalayan ko na lang nakatitig na siya sa aking mga mata. Nakilala niya ako?Nagkunwari akong snub lang siya sa sinabi nito. Saka taas kilay kong sinabi sa kanya bilang nurse nito na…“Walang future bride na maaring bumisita sayo dito.”“Dahil siya ang mag-aalaga sa akin diba Rhoa?” Inalis ko na ang face mask ko.“Bakit ako ang mag-aalaga sayo?! Kasalanan mo yan. Pasucidal effect ka.”Ngumiti siya sa akin. Baliw ang lalaking to. Kahit na ang amo nga niya terror. He can manage to smile parin. Sarap sikuhin.&n