"Oo." Sabi ni Rana."Ayaw ko munang ipaalam sa labas ang totoong pagkakakilanlan ko, kaya gusto ko lang gumamit ng pangalang Hara sa ngayon."Naiintindihan naman ito ni Vern kaya agad siyang tumango."Ikaw ang mamamahala sa kumpanya, but on my behalf. It’s still my name don’t worry. Kung may mga desisyon kang hindi kayang gawin o mahirap pagdesisyunan, maaari mo akong lapitan. Bagaman tututukan ko ang fashion design, hindi ko pababayaan ang RR Group.""Walang problema. Pero dahil tinutulungan kitang pamahalaan ang buong kumpanya para makapag-focus ka sa pangarap mo, hindi ba dapat may ibalik ka rin sa akin?"Vern smirked mischievously while looking straight at Rana’s eyes.Ang nag-aagaw na liwanag at dilim ay nagsilbing background ng dalaga.Lalong napangiti si Vern.Ngayon lang niya na-appreciate ang sunset. He’s always been a sunrise guy.Kunot noong tinignan naman ito ng babae.Tumagilid pa ng bahagya ang ulo nito."Hindi ba sapat ang mataas na suweldo na binigay sa'yo ng kuya ko?"
"What is this bitch doing?!"Galit na galit si Bryenne nang makita ang kanyang dating hipag na magarbong naglalakad at nakikipag cheek to cheek sa mga taong sumasalubong sa kanila.Nang pumasok ang dalawa sa hall kung saan mismong ginaganap ang party ay nagulat siya at mga kaibigan nang umingay.Iyon pala ay dumating na nga si Vern at Rana.Businessmen flocked to them like bees.Mabilis na nakuha ng dalawa ang atensyon ng halos lahat na naroon.Hindi mapigilan ni Bryenne ang pwersahang itulak ang kaibigan niyang nakaharang sa kanyang harapan upang maliwanag niyang makita ang pinagkakaguluhan.Walang paglagyan ang inis niya sa babae.Lalo pa’t ang mga kakilala niyang kanina lang ay pumupuri sa kanya, ngayon ay si Rana naman ang bukang-bibig nila."Sino siya? Ang ganda niya!""Totoo! Napakaganda niya! Sino ang nag-ayos sa kanya? Grabe ang haba ng mga pilikmata oh, pero parang natural lang naman.""Parang buhay na manika! Napaka-ganda talaga!" kinilig pa ang isang babae."Ang ganda rin n
Maya-maya pa ay nangalay na ang mga binti at sumakit na ang paa ni Rana sa kakatayo.Kinalabit niya si Vern at bumulong.Itinuro niya ang isang bakanteng lamesa.“Upo muna ako. Sakit na ng paa ko pati ng panga ko kakangiti.”Natawa si Vern.“Sure ka? Susunod ako tatapusin ko lang ito.”Umiling-iling si Rana.“No. Ok lang kahit matagalan ka. That’s our future stock holders.”Natawa silang dalawa at pinakawalan na ni Vern si Rana upang makapahinga na ito.Mabilis siyang kumilos upang makaupo na at kukuha na siya ng pagkain after.Kumakalam na rin ang kanyang tiyan sa gutom.Yumuko siya upang hilot-hilutin ang nananakit niyang binti.“Hindi yata ako sanay magsuot ng ganito kataas na heels.” bulong niya sa sarili.Nang iangat niya ang sarili ay nagsalubong agad ang paningin nilang dalawa ni Bryson.Her heart hammered.Bryson Deogracia attractively strides in his black and white three piece bow suit.The way he walked speaks power and domination.Kahit tatlong patong na tela ang suot nito
Bago pa man makapagsalita si Bryson ay ang mga kaibigan niya sa paligid ay agad nang nagalit.Wala ng preno ang mga ito sa pagsasalita.“Anong ibig sabihin ng mga salitang ‘yan?”“Dati hindi ka nangahas magsalita nang ganito sa amin. Ngayon lang dahil may bago kang kakamping malakas, ang taas na ng tingin mo sa sarili mo?”“Tsk, pareho ka pa rin. Walang hiya.”“Balimbing, traydor, at mukhang pera. Wala ka talagang kwentang babae.”Rana crossed her arms while listening to their sentiments.Walang bigat ang mga sinasabi ng mga ito sa kanya.Lalo niyang inasar ang mga ito nang kagatin niya ang labi upang pigilan ang pag-ngiti.“Anong nakakatawa?!” nanlaki ang mata ni Moss ngunit kontrolado niya pa rin ang kanyang boses. Ang grupo ng mga taong ito, talagang walang pinagbago.Akala nila sa ilang salita lang ng paninira ay manghihina na siya at mapipilitang bumalik sa dati niyang pag-uugali.Iyong babaeng nagpapakumbaba sa kanila.Hindi siya si Pey at hindi niya kayang ibaba ang sarili niy
A/N: Listen to “Wala Na Talaga” by Klarisse**Narating nila ang garden ng hotel kung saan ginanap ang gala night.Sa tingin ni Bryson ay nasa likod na parte sila ng hotel dahil walang kahit na anong ingay ang naririnig nila mula roon.Tanging tunog ng tubig sa fountain at ilang kuliglig sa paligid.It was so quiet and peaceful.Mayroong mga maliliit na batong bench sa gilid ng garden.At ang pinaka nakakuha sa kanyang atensyon ay ang isang gazebo na nakatayo roon.Marahan niyang hinila si Rana upang tumapak sa pathway papunta roon.Ang nagsisilbing liwanag nila ay ang ilaw lang mula sa buwan.Nang marating nila iyon ay mabilis na inalis ni Rana ang nakahawak na kamay ni Bryson sa kanya.Hindi mapigilan ni Rana ang pagpatak ng mga luha habang itinatakas siya ni Bryson kanina.Kaya kahit labag sa kanyang loob ay hindi na siya nakapalag sa kung saan siya nito dadalhin.She was scared of something.Hindi niya maintindihan.Kaya habang nakatalikod ang lalaki sa kanya ay panay ang punas ni
Hard?Anong hard?Kumunot pa ang noo ni Rana ngunit nang napagtanto niya iyon ay tumingin siya sa ibabang bahagi nito.Hindi niya iyon agad naramdaman dahil sa gown na suot ngunit alam niyang iyon ang tinutukoy ng lalaki.Tila napapasong kumalas si Rana sa mahigpit na hawak ni Bryson.Seryoso pa rin ang lalaki kaya lalo siyang nailang dito.Ang kanyang mukha ay nag-iinit kaya mabilis siyang tumalikod rito.Pakiramdam niya ang pulang-pula ng mukha niya.“Ang bastos mo!” singhal niya rito umaasang mawawala rin agad ang kanyang pamumula.Hindi niya rin napansin na bahagya siyang pinagpawisan.Umihip muli ang pang-gabing hangin.Marahan niyang pinagpag ang gown na suot.Tila nadikitan iyon ng kung ano.“Ano? Ready ka na bang bumalik sa taas?” tanging sagot sa kanya ng lalaki.As long as she wants to talk about his bold statement earlier ay hindi na niya itinuloy.Tumango nalang siya at nauna na sa paglalakad.Nasa likod niya lang ang lalaki.Tila nararamdaman niyang tinutusok siya nito sa
Mabilis na lumapit si Bryenne kay Rana at umambang sasampalin ang dalaga.Ngunit mas mabilis na kumilos si Rana.Alam na alam na niya ang balak nito. Habang papalapit ang nakababatang kapatid ni Bryson ay mabilis siyang umiwas, dahilan upang mawalan ng balanse si Bryenne at diretsong bumagsak sa sahig.Si Rana ay nakatayo sa malayo.Hindi man lang nahawakan ni Bryenne kahit kaunti.Sinadya pa niyang ipagpag ang kanyang suot na para bang inaalis ang dumi."Ay hala? Ang sipag naman ng janitress na ito. Ang aga maglinis ng sahig." nang-aasar na sabi ni Bryenne.Galit na lumingon si Bryenne.Ang tingin niya kay Rana ay puno ng matinding poot at pagkamuhi.Tila gusto nitong kalmutin ang pagmumukha ni Rana na nakangisi sa kanya.May ilang taong lumapit upang tulungan siyang bumangon.Ngunit mas marami ang nanatili sa gilid at nanood na lamang ng eksena.Ang iilan pa niyang kaibigan ay tinatawanan siya imbis na tulungan.Napahiya si Bryenne sa harap ng maraming tao.Kaya naman lalong sumikl
Pinunasan ni Rana ang mga butil ng pawis sa kanyang noo habang inilalapag sa lamesa ang huling putaheng inihanda niya. Bumukas ang pintuan at pumasok si Bryson kaya mabilis niya muling inayos ang sarili.“Buti nalang naka-downy ako. Hindi ako amoy ulam!” ngisi niya sa kanyang utak.Ngunit nawala ang ngiti sa mga labi niya nang sa likuran ng asawa ay ang nakangising mukha ni Pey ang tumambad sa kanya.Tatlong taon na silang kasal ni Bryson, pero tatlong taon din siyang binabalewala nito.Sa bawat gabing hindi ito umuuwi sa bahay nila, palaging nagpapadala si Pey ng mapanuksong mensahe, mga larawan nilang dalawa ng lalaki na magkasama.Lantarang pinapamukha nito, kung ano sila ng asawa niya.Paalala kung gaano siya kahirap sa isang pilit na pagsasamang walang kaligayahan.Mahinhin na hinawakan ni Pey ang braso ni Bryson at hinamas-himas ito."Pasensya na kung biglaan ang pagdating ko, Rana." ngumisi ito. "Ikaw ba ang nagluto ng lahat ng ito? Ang galing mo talaga! Hindi tulad ko, mahina
Mabilis na lumapit si Bryenne kay Rana at umambang sasampalin ang dalaga.Ngunit mas mabilis na kumilos si Rana.Alam na alam na niya ang balak nito. Habang papalapit ang nakababatang kapatid ni Bryson ay mabilis siyang umiwas, dahilan upang mawalan ng balanse si Bryenne at diretsong bumagsak sa sahig.Si Rana ay nakatayo sa malayo.Hindi man lang nahawakan ni Bryenne kahit kaunti.Sinadya pa niyang ipagpag ang kanyang suot na para bang inaalis ang dumi."Ay hala? Ang sipag naman ng janitress na ito. Ang aga maglinis ng sahig." nang-aasar na sabi ni Bryenne.Galit na lumingon si Bryenne.Ang tingin niya kay Rana ay puno ng matinding poot at pagkamuhi.Tila gusto nitong kalmutin ang pagmumukha ni Rana na nakangisi sa kanya.May ilang taong lumapit upang tulungan siyang bumangon.Ngunit mas marami ang nanatili sa gilid at nanood na lamang ng eksena.Ang iilan pa niyang kaibigan ay tinatawanan siya imbis na tulungan.Napahiya si Bryenne sa harap ng maraming tao.Kaya naman lalong sumikl
Hard?Anong hard?Kumunot pa ang noo ni Rana ngunit nang napagtanto niya iyon ay tumingin siya sa ibabang bahagi nito.Hindi niya iyon agad naramdaman dahil sa gown na suot ngunit alam niyang iyon ang tinutukoy ng lalaki.Tila napapasong kumalas si Rana sa mahigpit na hawak ni Bryson.Seryoso pa rin ang lalaki kaya lalo siyang nailang dito.Ang kanyang mukha ay nag-iinit kaya mabilis siyang tumalikod rito.Pakiramdam niya ang pulang-pula ng mukha niya.“Ang bastos mo!” singhal niya rito umaasang mawawala rin agad ang kanyang pamumula.Hindi niya rin napansin na bahagya siyang pinagpawisan.Umihip muli ang pang-gabing hangin.Marahan niyang pinagpag ang gown na suot.Tila nadikitan iyon ng kung ano.“Ano? Ready ka na bang bumalik sa taas?” tanging sagot sa kanya ng lalaki.As long as she wants to talk about his bold statement earlier ay hindi na niya itinuloy.Tumango nalang siya at nauna na sa paglalakad.Nasa likod niya lang ang lalaki.Tila nararamdaman niyang tinutusok siya nito sa
A/N: Listen to “Wala Na Talaga” by Klarisse**Narating nila ang garden ng hotel kung saan ginanap ang gala night.Sa tingin ni Bryson ay nasa likod na parte sila ng hotel dahil walang kahit na anong ingay ang naririnig nila mula roon.Tanging tunog ng tubig sa fountain at ilang kuliglig sa paligid.It was so quiet and peaceful.Mayroong mga maliliit na batong bench sa gilid ng garden.At ang pinaka nakakuha sa kanyang atensyon ay ang isang gazebo na nakatayo roon.Marahan niyang hinila si Rana upang tumapak sa pathway papunta roon.Ang nagsisilbing liwanag nila ay ang ilaw lang mula sa buwan.Nang marating nila iyon ay mabilis na inalis ni Rana ang nakahawak na kamay ni Bryson sa kanya.Hindi mapigilan ni Rana ang pagpatak ng mga luha habang itinatakas siya ni Bryson kanina.Kaya kahit labag sa kanyang loob ay hindi na siya nakapalag sa kung saan siya nito dadalhin.She was scared of something.Hindi niya maintindihan.Kaya habang nakatalikod ang lalaki sa kanya ay panay ang punas ni
Bago pa man makapagsalita si Bryson ay ang mga kaibigan niya sa paligid ay agad nang nagalit.Wala ng preno ang mga ito sa pagsasalita.“Anong ibig sabihin ng mga salitang ‘yan?”“Dati hindi ka nangahas magsalita nang ganito sa amin. Ngayon lang dahil may bago kang kakamping malakas, ang taas na ng tingin mo sa sarili mo?”“Tsk, pareho ka pa rin. Walang hiya.”“Balimbing, traydor, at mukhang pera. Wala ka talagang kwentang babae.”Rana crossed her arms while listening to their sentiments.Walang bigat ang mga sinasabi ng mga ito sa kanya.Lalo niyang inasar ang mga ito nang kagatin niya ang labi upang pigilan ang pag-ngiti.“Anong nakakatawa?!” nanlaki ang mata ni Moss ngunit kontrolado niya pa rin ang kanyang boses. Ang grupo ng mga taong ito, talagang walang pinagbago.Akala nila sa ilang salita lang ng paninira ay manghihina na siya at mapipilitang bumalik sa dati niyang pag-uugali.Iyong babaeng nagpapakumbaba sa kanila.Hindi siya si Pey at hindi niya kayang ibaba ang sarili niy
Maya-maya pa ay nangalay na ang mga binti at sumakit na ang paa ni Rana sa kakatayo.Kinalabit niya si Vern at bumulong.Itinuro niya ang isang bakanteng lamesa.“Upo muna ako. Sakit na ng paa ko pati ng panga ko kakangiti.”Natawa si Vern.“Sure ka? Susunod ako tatapusin ko lang ito.”Umiling-iling si Rana.“No. Ok lang kahit matagalan ka. That’s our future stock holders.”Natawa silang dalawa at pinakawalan na ni Vern si Rana upang makapahinga na ito.Mabilis siyang kumilos upang makaupo na at kukuha na siya ng pagkain after.Kumakalam na rin ang kanyang tiyan sa gutom.Yumuko siya upang hilot-hilutin ang nananakit niyang binti.“Hindi yata ako sanay magsuot ng ganito kataas na heels.” bulong niya sa sarili.Nang iangat niya ang sarili ay nagsalubong agad ang paningin nilang dalawa ni Bryson.Her heart hammered.Bryson Deogracia attractively strides in his black and white three piece bow suit.The way he walked speaks power and domination.Kahit tatlong patong na tela ang suot nito
"What is this bitch doing?!"Galit na galit si Bryenne nang makita ang kanyang dating hipag na magarbong naglalakad at nakikipag cheek to cheek sa mga taong sumasalubong sa kanila.Nang pumasok ang dalawa sa hall kung saan mismong ginaganap ang party ay nagulat siya at mga kaibigan nang umingay.Iyon pala ay dumating na nga si Vern at Rana.Businessmen flocked to them like bees.Mabilis na nakuha ng dalawa ang atensyon ng halos lahat na naroon.Hindi mapigilan ni Bryenne ang pwersahang itulak ang kaibigan niyang nakaharang sa kanyang harapan upang maliwanag niyang makita ang pinagkakaguluhan.Walang paglagyan ang inis niya sa babae.Lalo pa’t ang mga kakilala niyang kanina lang ay pumupuri sa kanya, ngayon ay si Rana naman ang bukang-bibig nila."Sino siya? Ang ganda niya!""Totoo! Napakaganda niya! Sino ang nag-ayos sa kanya? Grabe ang haba ng mga pilikmata oh, pero parang natural lang naman.""Parang buhay na manika! Napaka-ganda talaga!" kinilig pa ang isang babae."Ang ganda rin n
"Oo." Sabi ni Rana."Ayaw ko munang ipaalam sa labas ang totoong pagkakakilanlan ko, kaya gusto ko lang gumamit ng pangalang Hara sa ngayon."Naiintindihan naman ito ni Vern kaya agad siyang tumango."Ikaw ang mamamahala sa kumpanya, but on my behalf. It’s still my name don’t worry. Kung may mga desisyon kang hindi kayang gawin o mahirap pagdesisyunan, maaari mo akong lapitan. Bagaman tututukan ko ang fashion design, hindi ko pababayaan ang RR Group.""Walang problema. Pero dahil tinutulungan kitang pamahalaan ang buong kumpanya para makapag-focus ka sa pangarap mo, hindi ba dapat may ibalik ka rin sa akin?"Vern smirked mischievously while looking straight at Rana’s eyes.Ang nag-aagaw na liwanag at dilim ay nagsilbing background ng dalaga.Lalong napangiti si Vern.Ngayon lang niya na-appreciate ang sunset. He’s always been a sunrise guy.Kunot noong tinignan naman ito ng babae.Tumagilid pa ng bahagya ang ulo nito."Hindi ba sapat ang mataas na suweldo na binigay sa'yo ng kuya ko?"
Namula ang kulubot na mukha ni Willard.Hindi niya inaasahan ang sinabing iyon ni Rana sa kanila.Hindi niya inakala na magiging ganito katapat ang dalaga.Na diretsahang sasabihin ang lahat.Nakita niya ang pagtahimik ng kanyang mga kasamahan.He started this conflict and now he just can’t let it die down.Hindi siya pwedeng matalo rito.Kailangan niyang maging presidente!Nang muli niya sanang ibubuka ang bibig para magsalita, biglang tumama sa kanya ang matalim na tingin ni Rana.Ang maganda nitong mga mata ay parang kristal na may nakakaakit na kinang ngunit tila nakakasugat ang talas kung matitigan ka."May anumang pagtutol pa ba tayo, Vice Willard?"Napalunok ang matandang lalaki at sumagot."Wala naman akong anumang pagtutol. Pero hindi ba masyadong marahas ang iyong paraan? Maraming beteranong empleyado sa kumpanya. Mga mas nakatatanda pa sa iyo. Kapag kumalat ang mga sinabi mo ngayon, paano na ang kanilang dangal?""I respect all of you. But you have to remember na kahit mas
Ang Orion ay kasalukuyang nagsasagawa ng isang emergency meeting.At ganoon din ang RR Corporation.Ito ay dahil biglang pinutol ni Rana ang napakaraming negosyo.Gumastos ng malaking halaga upang suportahan ang ilang industriya na hindi gaanong pinapaboran ng iba.She invested on small businesses or ‘yung mga nagsisimula pa lamang.Dahil dito, maraming matataas na opisyal sa RR ang hindi natuwa.Kahit pa ang pagkatao ni Rana bilang Esquivel ay hindi sapat na dahilan upang kumbinsihin silang lahat.Sa huli ay may ilan na naglakas-loob na harapin siya nang direkta.“Gentlemen, please, Miss President is busy right now. She will get back to all of you once she’s done.”“This is an important and urgent matter too!”Ang isang babaeng sekretarya ni Rana ay pilit na pinipigilan ang ilang opisyal na sumugod sa penthouse.Naitawag na niya ito kay Rana habang pasakay ang mga iyon sa regular elevator kaya naman agad na tumawag si Rana sa utility unit upang magpadala ng service personnel sa confe