Kabanata 8

Serena’s POV

Nagulat ako sa pagiging mabait ni Doris sa akin bigla. Pero narealize ko, nagkukunwari lang siguro siya na mabait kasi lahat nakatingin.

Sa break room, pinapanood ko si Doris na naghahalungkat ng mga gamit niya. Naglabas siya ng malinis at designer shirt na may magarbong disenyo at iniabot sa akin. Tinanggap ko ang shirt at sinabing, "Salamat. Pero pwede ka nang tumigil sa pagpapanggap. Nakikita ko pa rin ang mga sungay mo sa kinauupuan ko."

Habang isinusuot ko ang shirt, napansin ko ang pagbabago ng ekspresyon ni Doris mula sa pekeng pag-aalala hanggang sa isang masamang ngiti. Habang inaayos ko ang tela, binato niya ako ng tinik na komento, "Kahit ang mga mamahaling damit ay mukhang cheap pag suot mo."

Sumagot din ako, sinabi ko, "Doris, pwede mong isuot ang lahat ng magagarang bagay sa mundo at magpanggap na biktima hangga't gusto mo. Pero at the end of the day, ako pa rin ang asawa ni Bill." Tapos, kunwaring suminghot, idinagdag ko sabay nguso, "Naku, ang bango mo nakakatuwa...anong pabango yan 'Desperation' ba ang pangalan niyan?"

Mas matindi ang sagot niya. "Alam mo, Serena, kung talagang nagbihis ka at nag-makeup ka, hindi siguro mahihiya si Bill na ipakilala ka bilang asawa niya sa mga investors," sabi ni Doris. "Di ba dapat may class ang asawa ng isang bilyonaryo."

Ang kanyang komento ay tumama sa akin. Pilit kong tinatago pero may bumara sa lalamunan ko. Umiwas ako ng tingin, nanliit ako at parang naout of place, tulad ng madalas kong maramdaman sa magarbong mundo ni Bill.

Napansin ni Doris ang katahimikan ko at diniin pa, "Face it, Serena. You're just not good enough para maging asawa ni Bill."

Huminga ako nang malalim at sumagot, "Fine, iyong iyo na siya, Doris. Hihiwalayan ko na rin naman siya."

Nanlaki ang mga mata ni Doris sa pagkagulat, at mabilis niyang sinulyapan ang mga papel na nasa kamay ko. "Iyon ba ang dahilan para sa mga papeles na yan?" tanong niya, bakas sa boses niya ang hindi makapaniwala. "Well, ang tagal mong narealize ah," dagdag niya.

Si Doris ay hindi tumigil lang doon. Dinagdagan niya pa ang kabastusan ng bibig niya, "So ano ang angle mo sa pakikipag-divorce? Nagahahanap ka ba ng big payday, Serena?"

"Pera? Yun ang huling nasa isip ko. Alam mo, hindi ko naman binalak na pakasalan si Bill in the first place. Biglaan yung nangyari sa Vegas. 'Di tulad ng iba diyan, hindi ko sinusukat sa milyones na dolyar ang relasyon ko. Lumalayo ako dahil ito na ang tamang gawin para sa aming dalawa,” matalim kong sagot.

May sagot pa rin si Doris, "Oh please! Cut the innocent act. Lumapit ka lang kay Bill dahil sa pera niya, di ba? Kung hindi ako nagkamali ng drugs sa Vegas... Ako sana ang pinakasalan ni Bill, " pag-amin niya.

Nang marinig ko ang pag-amin ni Doris, nalaglag ang panga ko sa hindi makapaniwala. Pakiramdam ko nag-iinit ang mukha ko sa galit. "Ikaw ang dahilan ng lahat ng gulong 'to?" nanginginig ang boses ko. Sa sobrang galit ko, halos hindi ako makapag-isip ng maayos. "How dare you, bitch?"

Naaalala ko ang lahat ng mga oras na akala ni Bill na ako ang nasa likod ng gabing iyon sa Vegas. Sinubukan kong magpaliwanag, ngunit hindi niya ako pinaniwalaan. At ngayon, narito ako, napagtanto na si Doris pala iyon.

"Masyado na kayong close ni Bill. Hindi ko pwedeng hayaan na mahulog ang loob niya sayo nang tuluyan," pag-amin ni Doris. "Cheap kang babae, Serena. Kahit na hindi si Bill, makakahanap ka pa ng ibang mayaman na makakapitan."

Tinignan ko nang masama si Doris at sumigaw, "Mamatay ka na, Doris!" Bago pa siya makasagot ay sinampal ko na siya, malakas ang ingay sa kwarto. Nag-iinit pa rin, mabilis akong tumalikod at tumakbo palabas, nabangga ko si Bill sa aking pagmamadali ngunit hindi tumitigil na tumingin sa kanya. Patuloy lang ako sa paggalaw.

Alam ko na ang mangyayari - magbabait-baitan nanaman si Doris na akala mo siya ang biktima. Iibahin niya ang istorya para magmukha akong kontrabida sa paningin ni Bill. Ang kanyang kakayahang manipulahin ang mga sitwasyon para sa kanyang kalamangan ay isang bagay na pamilyar sa akin.

- Bill's POV -

Sa hindi pagbabalik ni Doris sa lalong madaling panahon, nagpasya akong magpatuloy sa meeting. Para pagtakpan ang hindi niya inaasahang pagliban, ipinaliwanag ko sa lahat na kailangan niyang umalis dahil sa isang emergency.

Kahit na medyo nababalisa ako, sinisigurado kong mananatili sa landas ang pagpupulong. Napasulyap ako sa relo ko, iniisip ko kung okay lang ba si Serena.

Pagkatapos kong tapusin ang meeting, pumunta ako sa break room para tingnan kung kamusta na sina Doris at Serena. Bumaba si Serena, tumulo ang mga luha sa kanyang mukha. Nag-aalala, tinawag ko siya, "Serena—" pero napakalayo na niya, halata ang kanyang pagkabalisa sa kanyang pagmamadali.

Mula sa loob ng break room, narinig ko ang boses ni Doris. "Bill, nandyan ka ba?" tawag niya, medyo pilit ang tono niya.

Huminto ako sa pintuan, tumugon, "Oo, pwede ba akong pumasok?"

Saglit na katahimikan bago sumagot si Doris, mas mahina ang boses niya kaysa dati, "Oo."

Pagpasok ko sa break room, bumagsak ang tingin ko kay Doris. Mukha siyang nanginginig, nangingilid ang mga luha sa kanyang mga mata. Medyo namula ang kaliwang pisngi niya na para bang sinampal siya ngayon lang. Mabilis akong humakbang palapit kay Doris, nakasandal para mas makitang mabuti ang marka sa kanyang mukha. Nag-aalala, tinanong ko, "Ginawa ba ito ni Serena?"

Tumango si Doris, lumuluha pa rin ang mga mata. "Hindi ko maintindihan. Tinulungan ko lang siyang ayusin yung nabuhusan niyang damit. Pinausot ko pa yung shirt ko," sagot niya, nanginginig ang boses. "Tapos, out of nowhere, sinampal niya ako."

Karaniwan kong pinipigilan ang mga personal na bagay sa trabaho, ngunit iba ang sitwasyong ito. "Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito si Serena," pag-amin ko, parang frustrated ang boses ko. "I'm sorry sa ugali niya."

Ang pag-aalala ni Doris ay makikita sa kanyang mga salita habang sinasabi niya, "Look, ayokong mangialam, pero sobrang irrational ni Serena lately. Naisipan mo na bang iconsider ang divorce?"

Sinamaan ko ng tingin si Doris, nagulat sa kanyang kapangahasan. Ito ay malinaw na siya ay tumatawid ng isang linya dito. Ang mga problema namin ni Serena ay sa amin lang, hindi bagay para makialam ang iba.

"Anong sinasabi mo? Serena is mine. Hindi ko siya hihiwalayan," mariing sabi ko sa kanya.

"Sigurado ka? Eh paano kung siya ang gustong bumitaw sayo?" May titig sa mga mata ni Doris na hindi ko maaninag at mabilis itong kumislap. Para akong sinasaksak ng mga salita niya.