PASADO alas-onse na ng mga oras na iyon at medyo nahihilo na si Zia kaya nagpasiya na siyang umalis sa club. Matapos mabayaran ang naimon nilang dalawa ni Lindsay ay naglakad na siya palabas.
Eksaktong kapapasok lang ni Louie sa bar na pinapagpag ang suot na jacket maging ang buhok.Sa palagay ni Zia ay umuulan sa labas at bahagyang basa ang buhok nito. Nang mag-angat ito ng tingin ay agad nagkasalubong ang kanilang mga mata.Matamang tinitigan ni Louie ang mukha ng asawa habang nanlilisik ang tingin nito. Sunod niyang napuna ang suot na dress ni Zia. Maiksi, kita ang cleav*ge at hapit na hapit sa katawan. Nakakaakit mang tingnan pero hindi nagustuhan ni Louie ang nakikita.Mabilis siyang lumapit habang hinuhubad ang suot na jacket saka ibinalot sa katawan ni Zia.Maraming lalake sa paligid na paniguradong madudumi ang isip at handang manloko ng inosenteng babae, maka-score lang.“Tara na,” aniya pero umismid lang si Zia.MALALIM na ang gabi nang magtungo si Louie sa Rordriguez hospital dahil sa muling pagdurugo ng sugat sa ulo.Ang suot na damit ay may bahid ng dugo at nang masuri ng doctor ay hindi ito makapaniwala. "Mr. Rodriguez, bakit hindi kayo agad nagpunta rito para magpagamot? Nakuha niyo pang mag-work out at binalewala ang sugat niyo,” saad ng doctor habang tinatahi ang sugat.Hindi naman nagsalita si Louie at pinasadahan lang ng tingin ang asawa na sinamahan pa siya na parang hindi ito ang may salarin kung bakit siya ngayon nandito sa ospital.Hindi naman pansin si Zia ang kakaiba nitong tingin dahil abala sa cellphone. Sa hinuha ni Louie ay baka nakikipagmabutihan sa lalakeng nakilala sa club.Mayamaya pa ay nag-angat ng tingin si Zia at nagtaas ng kilay. “Bakit? Tingin mo nakikipaglandian ako sa ibang gaya mo?”“Ikaw lang naman ang nilalandi ko," ani Louie na inirapan lang ni Zia.Nang matapos ang doctor sa pagtatahi ng sugat ay pinay
ILANG katok sa pinto ang nagpabalik kay Louie sa kasalukuyan. Mayamaya pa ay pumasok ang hindi inaasahang bisita, ngunit pinakagusto niyang harapin ngayong gabi…Ang Ina, si Lucia.Kahit gabing-gabi na ay sumadya talaga ito sa ospital matapos mabalitaan ang nangyari sa anak.Sa hinuha ni Louie ay hindi ito nag-aalala sa kanya, bagkus ay gusto lamang ipangalandakan sa ibang tao ang ayos at postura. Mamahaling damit, alahas at branded bag.Naka-on pa rin ang laptop ng mga sandaling iyon at makikita ang picture. Kaya nang sumilip si Lucia para tingnan kung ano ang pinapanuod ng anak ay bahagya siyang nabigla.Ilang bese siyang napalunok ng laway saka sinabihan ang kasamang assistant na maghintay sa labas. Pagkaalis ay mabilis na ni-lock ni Lucia ang pinto.Matapos ay humarap kay Louie na parang walang nangyari, naroon pa rin ang pagiging sopistikada kahit nakakaramdam na ng kaba.Muling lumapit si Lucia at naupo sa katabing
TATLONG oras lang ang naging tulog ni Louie. Paggising ay agad niyang niyakap si Zia at isinubsob ang mukha sa balikat nito. Ramdam ang init na nagmumula sa katawan ng asawa.Mayamaya pa ay nagpasiya ng bumangon sa kama si Louie at kailangan niyang magpunta sa kompanya para sa isang mahalagang meeting.Mabilisan siyang naligo at nagbihis. Maging ang sugat ay tiningnan niya rin sa salamin para siguruhing gumagaling na.Matapos ay bumalik siya sa kama habang inaayos ang necktie nang magtagpo ang tingin nilang dalawa ni Zia. Kagigising lang nito at nakasandal sa headboard ng kama.Nang mga sandaling iyon ay nagbalik sa alaala ni Zia ang naganap kagabi. “Louie, iyong pinag-usapan—”“Help me tie this,” putol ni Louie sa sasabihin nito. Hindi na nais buhayin pa ang mga napag-usapan kagabi. Ang gusto na lamang mangyari ay ang maisalba pa ang pagsasama nilang dalawa.Napabuntong-hininga naman si Zia saka lumapit para tulungan si Louie sa
NAGMANEHO pabalik ng subdivision si Zia. Pagkarating sa bahay ay pinagbuksan siya ng katulong na tuwang-tuwa. “Ma’am, may nag-deliver po rito ng pagkarami-raming mamahaling gamit!” masiglang wika ng katulong.“Ganoon ba? Baka mga binili lang ni Louie,” ani Zia. Saka nagpatuloy papasok sa bahay at dumiretso paakyat sa kwarto.Pagbukas ng pinto ay tumambad sa kanya ang iba’t ibang mamahaling gamit. Bag, heels at damit. Napansin pa nga niya ang isang naka-display na damit na nitong nakaraang araw lang niyang nakita sa isang modeling show sa Paris.Kung susumahin ay nakakalula ang presyo ng mga gamit sa kanyang harapan. Kaya hindi na napansin ang paglapit ni Louie na mabilis yumakap mula sa likod. “Do you like it?”Hindi naman nagsalita si Zia at kinuha ang shoe box malapit sa kanya saka binuksan. Isang satin rhinestone high heels ang laman. Ang ganda, nagustuhan ni Zia. Walang duda na may taste rin si Louie sa fashion.“Sinong babae ang hind
MATAPOS na makaalis ni Bea ay bumalik sa kwarto si Louie para sabihan si Zia na sabay na silang kumain para sa dinner.Dahil matagal-tagal na rin silang hindi kumakain ng sabay. Pagbukas ng pinto ay napansin niya kaagad na wala na sa puwesto ang mga binili niyang regalo para rito at nakatambak sa tabi ng banyo, sa pinakasulok.Sa palagay ni Louie ay sinadya ito ng asawa niya. Kung paano niya pakitunguhan noon si Zia ay ganito rin ang ginagawa nito ngayon sa kanya.Lantaran itong gumaganti.Mayamaya pa ay napansin niyang may kaunting ingay sa cloakroom kaya nagpunta siya roon upang tingnan kung anong ginagawa ni Zia.At doon ay nakita niyang nagi-impake ng gamit ang asawa. Mga damit, accessories maging ang mga personal hygiene nito ay inilalagay sa luggage. Parang nag-aalsa-balutan.Kaya marahas niyang hinawakan ang braso nito saka hinila. Naglapat ang katawan nilang dalawa pero hindi na mahalaga kay Louie iyon na madilim na ang e
DUMATING si Louie sa Cebu bandang alas-nuebe ng gabi at nagpahatid sa hotel kung saan nag-check in ang asawa.Paglabas niya ng taxi ay napansin niya kaagad si Zia at Patrick na naglalakad sa hindi kalayuan. Sa halip na dumiretso sa loob ng hotel ay nilapitan niya ang dalawa.Hindi niya matagalang tingnan ang ngiti sa labi ni Zia habang nililipad-lipad ng hangin ang mahaba nitong buhok. Na kahit nasa malapit na siya ay naka-focus pa rin ito kay Patrick at saka lang siya napansin nang halos nasa tapat na.Ang tuwa sa mukha ni Zia ay nawala ng makita ito.Tiningnan ni Louie ang oras sa suot na relo. Pinadala sa kanya ang litrato ng hapon, anong oras na at magkasama pa rin ang dalawa hanggang ngayon.Anong pinaggagagawa ng mga ito, nagdi-date?!“Dok Patrick, what a coincidence! Tama naman, 'di ba? Kaysa pinagplanuhan?” ani Louie.Hindi naman nag-react si Patrick at pasimple lang ngumiti. “Nagkataon man o hindi…” Saka nagkibi
ANG tagal nagkatitigan ng dalawa hanggang sa magtanong si Louie, "Masaya ka ata ngayon?”Siyang tunay dahil sobrang lawak ng ngiti ni Zia na kulang na lamang ay umabot hanggang tenga. Pero dahil hindi maganda ang relasyon nilang dalawa ni Louie ay hindi niya maikuwento kung ano ang nagpapasaya sa kanya ngayon."May stock na kasi ulit ‘yung gusto kong bilhin,” dahilan na lamang niya.Naisip naman ni Louie na mamahaling bagay ang gusto nito kaya nagtanong siya, “Ano ‘yung gusto mo at ako nang bahalang bumili para sa’yo.”Hindi naman nagsalita si Zia at nilampasan lang ito habang nakayapak at halos patalbog kung maglakad patungo sa mini-cloakroom ng kwarto.Sumunod si Louie. “Lagi mo na lang hawak ‘yang phone mo. May itinatago ka bang ayaw mong malaman ko? May ini-entertain kang ibang lalake?”Sa cloakroom ay pumipili si Zia ng susuoting damit. Kahit nakaka-offend ang sinabi nito ay hindi siya naapektuhan. “Anong tinatago? Sa tingin
HINDI pa makapagdesisyon si Zia dahil sa emosyong nararamdaman. Hangang sa hinawakan ni Louie ang kamay niya.“Babalik ako sa Manila para ayusin ‘to ngayon. Pipigilan kong kumalat pang lalo ang post at impact ng negative comment.”Nagbaba ng tingin si Zia. Ilang sandali pa ay mapait na ngumiti. “Para saan pa’t kumalat na rin naman. Kaya sige nga, Louie, pa’no mo susolusyunan ‘to?”Naikuyom ni Louie ang dalawang kamay at nagpasiyang umalis para ayusin kaagad ang gulo. Ang ginawang ito ni Bea ay hindi lang basta makakaapekto sa pamilya Cruz. Dahil maging ang pamilya niya ay damay sa kalokohan nito. Kapag hindi kaagad nagawan ng paraan ay siguradong babagsak ang stock ng kompanya ngayong araw.Nang nasa tapat na ng pintuan ng theater ay lumingon si Louie at tiningnan ang asawa. Saka tuluyang umalis.Si Zia na nasa stage, sa ilalim ng maliwanag na ilaw ay parang mawawasak sa sobrang sakit ng nararamdaman.Mayamaya ay bumulong siya, s
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang
NABIGLA at napakunot-noo pa si Chris habang nakatingin sa anak. Nagtataka kung bakit ganoon na lang ang reaksyon nito. "Ba't parang gulat na gulat ka?"Kumurap-kurap ang mata si Archie, biglang natauhan. "W-Wala lang po, nabigla lang. Ito ang unang beses na ginawa niyo 'to. Masiyado pa naman kayong over-protective kay Chantal."Naging relax ang ekspresyon ni Chris sa sinabi ng anak. "Well, ayoko rin sa ideya na 'to. Para sa'kin ay walang sinong lalake ang nababagay para sa anak ko."Napalunok ng laway si Archie sa narinig ngunit pinanatiling walang reaksyon ang mukha. "Totoo, walang sino man ang nararapat kay Chantal--"'Dahil akin lang siya.'Iyon ang isinisigaw ng isip ni Archie. "Pero bakit niyo hinayaan, 'Pa?""Iyong isang kaibigan ng Mama mo, nakiusap dahil 'yung tarant*do-- Well, hindi naman talaga siya gano'n, ang sabi pa nga ay matino naman na binata--" Saka umakto na parang nasusuka. "Ang sabi ay nagustuhan ng anak ng kaibigan ni Shiela si Chantal kaya gustong makipag-date."
TUMANGO-TANGO si Chantal sa hiling ng bata. Hindi niya gustong masira ang wish nito. “Hmm… Oo naman, magiging happy family tayo. Forever.” Pag-angat ng tingin kay Archie ay nakatitig din pala ito sa kanya.Ilang segundo silang ganoon hanggang siya na ang unang umiwas ng tingin. Pagkatapos ay tuloy-tuloy na sila sa labas ng bahay.Si Shiela agad ang unang nakapansin sa kanila. “Kanina pa kita hindi nakikita, sa’n ka galing?” aniya habang nakahawak sa balikat nito. “Umiyak ka ba?”“Kasalanan ko, ‘Ma,” agap ni Archie.“Nag-away kayo?”“Wala lang po ‘yun, ‘Ma,” si Chantal ang nagsalita para hindi na lumalim ang usapan. “May fireworks po kayong hinanda?” pag-iiba niya pa ng topic.Tumango lang si Shiela at hindi na masiyadong inalam ang pinagtatalunan ng dalawang anak.Hindi nagtagal ay inaabangan na nila ang fireworks hanggang sa nagsimula na nga.Lahat ay nakatingala sa madilim na langit at pinagmamasdan ang makukulay na paputok. Napapahiyaw pa nga si Amber sa tuwa at pagkabigla sa sunod
PIGIL-HININGA si Chantal ng sandaling iyon. Gusto niyang marinig kung anong sasabihin ni Archie. Kulang na nga lang ay sumilip siya ngunit nanatili na lamang siya sa puwesto.“Kailangan mo talagang pakisamahan ang mga kapatid ko kung gusto mong maging parte ng pamilya. Lalo na kay Chantal dahil mas close ako sa kanya.”Tila daan-daan karayom ang tumusok sa puso ni Chantal nang marinig iyon mula sa lalakeng iniibig.Natawa si Heather sa sinabi nito. “Wow, akala ko ba’y hindi ka interested sa gustong mangyari ng mga parents natin? Ba’t ngayon ay parang willing ka ng ma-engaged sa’kin?”Napatiim-bagang si Archie at hinarap ito. “Dahil iyon ang gusto nila Papa.”“What an obedient child, indeed,” komento naman ni Heather. “I think, wala talaga siya rito kaya sa ibang lugar na lang tayo maghanap?” Saka niyakap ang braso nito.“Anong ginagawa mo?” react naman agad ni Archie.“Ano pa ba? Dapat nagsasanay na tayong maging ganito sa isa’t isa. Kasi, sooner or later ay haharap tayo sa mga tao bi
PINAGMASDAN muna ito ni Archie saka marahan hinaplos ang pisngi gamit ang likod ng kamay. Hindi pa siya nakontento at inayos ang ilang takas na hibla ng buhok.“Wala naman kaming pinag-usapan. Tinanong ko lang siya kung saan niya pa gustong pumunta tapos bumalik na kami dahil hindi siya interested,” iyon na lamang ang sinabi niya sa halip na bigyan ng iisipin ang nobya.“Maganda siya… Tingin mo ba, may chance na magkagusto ka sa kanya?” ani Chantal.“No.”“Pero pa’no kung ipag—“ hindi na niya natapos ang sasabihin nang haplusin ni Archie ang kanyang bibig gamit ang daliri.“’Wag na lang natin siyang pag-usapan. Hindi naman siya mahalaga.”Iyon man ang sinabi nito pero hindi talaga maiwasan na mabahala ni Chantal. Kitang-kita niya kung gaano kagusto ng Ina si Heather. Lalo na nang umalis ang dalawa kanina ay wala itong ibang bukang-bibig kundi ang dalaga. Maging si Zia tila gusto rin ang dalaga.Ayaw niya man aminin sa sarili pero naiinggit siya. Dahil kahit kailan ay hindi niya marara
PAREHONG natigilan sa paghinga ang dalawa habang nakatitig sa inosenteng mga mata ni Amber. Nang walang ano-ano ay bigla itong tumakbo palapit sa kanila sabay yakap.“Power hug~!” hiyaw pa ng bata na tuwang-tuwa.Asiwa naman na napangiti si Chantal saka humiwalay ng yakap kay Archie. Pagkatapos ay naupo upang pantayan ang height ng bata sabay yakap. Nakahinga siya nang maluwag nang hindi sila mahuli ng bata. Buong akala niya ay iyon na ang katapusan ng maliligayang sandali nilang dalawa ng nobyo.Matapos ang yakapan ay binuhat naman ni Archie ang limang taon gulang na kapatid saka hinalik-halikan sa pisngi. “Namiss mo ba si Kuya?”Tumango si Amber saka ito niyakap sa leeg. “Play tayo, Kuya.” Lambing pa niya sabay sandal ng ulo sa balikat nito.“Punta muna ako sa kwarto ko,” saad ni Chantal saka iniwan ang dalawa. Paglabas ay halos makasabay niya ang katulong na dala ang kanyang bagahe.Sa halip na kunin mula rito ang gamit ay sinabayan na lamang niya ang katulong hanggang sa makapasok
ILANG KILOMETRO ang layo mula sa bahay ng mga Cruz ay nakaparada ang isang mamahaling kotse sa madilim na bahagi ng lugar, iyong hindi madalas daanan ng sasakyan at ng kahit sino.Mula sa loob ay maririnig ang dalawang magkaibang boses na kapwa nahihirapan at nasasarapan sa ginagawa habang umu*ngol. Kulang na lamang ay umalulong ang lalakeng nakasandal sa backseat habang hawak sa bewang ang babaeng nakaupo at taas-baba na gumagalaw.“Sige pa, bilisan mo pa,” ung*l na may kasamang daing na sabi ni Archie. Nararamdaman na niyang malapit na siya kaya gusto niyang bilisan nito ang paggalaw.Ang babae naman na nakaupo ay hirap na hirap na sa pwesto, napapagod na rin dahil hindi naman sanay sa ganoong posisyon. “P-Pagod na ‘ko,” hinihingal pang sabi ni Chantal.Umigting ang panga ni Archie, hindi niya gustong doon pa ito tumigil kaya niyakap niya ito sabay ikot para magpalit sila ng puwesto. Ngayong siya na ang nasa itaas kaya malaya na niyang magagawa ang gusto.Inangat niya ang kanan niton