Tatlong linggo na ang nakalipas magmula nang pumunta sa Peru si Claire at sa loob ng mga araw na iyon ay ginugol niya ang oras sa pagpipinta ng Funeral of Saint Rose, para kay Mr. Santiago. Malapit na niya iyong matapos at hindi niya maiwasang mamangha sa naging resulta dahil kuhang-kuha niyon ang orihinal na gawa ni Teofilo Castillo. Ibinuhos niya rito ang kaluluwa at oras niya, kaya hindi puwedeng palpak ang maging resulta niyon. Kahit si Manang Silva ay manghang-mangha sa gawa niya at nagpapalakpak pa ito. Kahit pa sa loob ng mga sandaling ito ay nasasaktan siya dahil nagkaroon sila ng hindi pagkakaunawaan ni Manson, hindi niya hinayaan ang sarili na mawalan ng kontrol at magpatalo sa emosyon. Kailangan niyang maging matatag. Simula nang nangyaring pagtatapat nila sa hotel at kasama niya si Luke ay halos hindi na rin nagpapakita sa kanya si Manson. Minsanan na lang kung dalawin siya nito. Isa pa, abala siya ngayon sa pagti-tv guesting kaya hindi rin sila nito masiyadong nagpapangi
Mapait na ngumiti si Claire nang makita ang pambabalewala ni Manson. Alam niyang nagseselos ito kay Luke dahil sa nangyari sa Peru. Sinubukan niya nang magpaliwanag pero balewala lang rito ang lahat. Dahil sa isping ito ay lalong nanakit ang dibdib ni Claire at nahihirapan siyang huminga kaya hindi siya agad umalis at baka aksidente lang ang patutunguhan niya kung hindi siya kalmado. Dahil nakasarado ang pinto at ayaw naman niyang nakaandar lang ang makita ng kotse ay ibinaba niya ang bintana sa magkabilang gilid saka mabilis na humugot nang malalim na buntong-hininga upang pakalmahin ang sarili. Ilang beses niya iyong inulit hanggang sa tuluyan siyang kumalma saka lang niya muling ini-start ang kotse. The engine roared and Claire stepped on the gas. Her expression relax as she drove out of Mr. Santiago’s house. Nabigo man siyang maibenta ang painting na pinaghirapan niyang gawin ay positibo pa rin siya na maibebenta niya iyon sa iba sa mas malaking halaga. Ngayo'y marami na siyang
Nagising si Claire kinabukasan dahil sa malakas na tunog ng telepono sa salas. Hindi niya namalayan na nakatulog pala siya sa sofa pagkatapos siyang ihatid ni Manson kagabi. Hinagilap niya ang cellphone para tingnan ang oras pero hindi niya iyon mahanap kaya dumako ang kanyang tingin sa nakapatong na maliit na digital alarm clock sa ibabaw ng mesita. Ang alarm clock na ito lang ang siyang tanging nagbibigay ng liwanag sa paligid. “Four am? Sino namang tatawag sa akin ng alas-kuwatro ng madaling-araw?” Pero nang maalala na tanging kliyente lang niya ang nakakaalam ng numero niya, kahit nahihirapang magmulat ay pilit siyang bumangon upang sagutin ang telepono. Dahil hindi pa siya masiyadong pamilyar sa lay-out ng bagong bahay at madilim ang paligid, ay pakapa-kapa siya hanggang makarating siya sa telepono na nakalagay sa gilid ng hagdan.“Hello?” namamaos ang boses at inaantok na tanong niya. Kinapa niya ang switch ng ilaw saka ini-on iyon at nang bumaha ang liwanag sa paligid ay saka
“Hanggang ngayon ba ay nakatitig ka pa rin diyan?” natatawang tanong ni Manson kahit nakatutok sa pagmamaneho. Hindi ito pinansin ni Claire at patuloy lang sa pagtitig sa tseke na naglalaman ng sampung milyong dolyares. Ngayon lang siya nakahawak ng ganito kalaking pera sa tanang buhay niya. “Wala namang masama kung paulit-ulit ko itong tingnan, hindi ba?” Nilingon niya si Manson. Nagpapasalamat siya rito dahil kung hindi dahil sa kanya ay ay hindi niya maibenta ang painting. “Nope. You have all the right to admire the fruit of your labor. You deserve all of it, Claire.” Tumingin ito sa kanya dahil nakahinto ang kotse saka ginagap ng isang kamay nito ang palad niya at dinala sa labi upang halikan. “You are amazing.”Hindi na nakipag-argumento si Claire at nginitian ito pabalik. “Salamat. Kung hindi dahil sa ‘yo ay hindi ko makukuha lahat ng ito.”“Tatanggapin ko lang ang pasasalamat mo kapag magpapakasal ka na sa aking muli.” May biro sa boses ni Manson pero alam ni Claire na may b
Naging madali ang biyahe ni Claire at pagkarating nga sa airport sa LAX ay sinundo siya ng assistant ni Mr. Padroncillio saka sila dumiretso sa villa nito sa isa sa pinakamayamang state sa lugar. Base pa lang sa magarbo at eleganteng villa nito ay masusukat o na kung gaano kayaman si Mr. Padroncillio pero nang makapasok si Claire sa loob at makita ang mga collections ng matanda ay lalo pa siyang napa-wow. Talagang napakadami at authentic ng mga collections nito. Umaga na nakarating si Claire at nagpahinga lang siya ng kaunti kaya’t pagkatapos mananghalian ay tinanong na niya si Mr. Padroncillio kung nasaan ang mga paintings na gusto nitong ipa-restore. At ngayong nandito na nga siya sa loob ay hindi niya maiwasang mamangha. Inihanda na niya ang sarili niya sa makikita pero labis pa rin ang kanyang pagmangha. Iba talaga kapag mapera na kayang mangolekta ng sandamakmak na paintings. Para na itong maliit na museum dahil bukod sa paintings ay mayroon pang ancient vases, artifacts, at kah
Nang makabalik sa Pilipinas ay agad na dumiretso sa lugar kung saan matatagpuan ang kayamanan na nakalagay sa mapa sina Claire at Mr. Padroncillio. Kasama nila ang ilang tauhan ng mga ito pati na rin ang ibang expert sa treasure hunting. Nasa Cordellira region ang lugar na tinutukoy sa mapa at doon rin matatagpuan ang mga ninuno ni Mr. Padroncillio. Ngunit isang problema ang nadatnan nila. Dahil sa hindi mahigpit ang seguridad sa sementeryo kung saan nakalibing ang ninuno ni Mr. Padroncillio, ang krus na nakatusok kung saan nakalagay ang kayamanan ay nawawala kaya nahihirapan silang ma-pinpoint ang eksaktong kinalalagyan niyon. “Hindi puwedeng uuwi kami ng bigo,” mahinang bulong ni Claire. May alam siyang tao na eksperto sa ganitong trabaho, si Aurora. Kaagad siyang lumayo kay Mr. Padroncillio saka mabilis na tinawagan ang kaibigan saka ipinaliwanag dito ang sitwasyon. “Claire, magaling akong magbukas ng makalumang mekanismo pero hindi ako eksperto sa paghahanap ng kayamanan. Ir
Nang gabi ring iyon ay agad na bumiyahe pabalik ng Manila si Claire kasama ang dalawang bodyguard niya. Buong biyahe ay hindi siya mapakali at puno ng pag-aalala para kay Manson ang puso niya. Kahit gabi na ay mabigat pa rin ang daloy ng trapiko kaya inabot din ng siyam na oras ang kanilang biyahe bago makarating sa Manila. Pinauwi niya ang dalawang bodyguard dahil alam niyang pagod ang mga ito sa pagmamaneho ng buong gabi. Madaling-araw na pero hindi nakaramdam ng antok si Claire dahil kahit papaano ay nakatulog siya sa biyahe. May isang guard na nakabantay sa labas ng pinto ng kuwarto kung saan naka-admit si Manson. Kilala ito ni Claire dahil ito ang bodyguard na sumama sa kanya noon sa Davao. Bago pa man siya makiusap dito na papasukan siya ay biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Mr. Peire. Nang makita siya nito ay agad na dumilim ang mukha nito at mabilis a isinara ang pinto sa likuran nito. “Ano’ng ginagawa mo rito?” madilim ang mukhang tanong nito. “Hiwalay na kayo ng anak
Dahil kinakailangan na ring magpahinga ni Claire at hindi na kinaya ang pagod at antok ay nagpasya siyang umuwi at babalik na lang mamayang hapon kapag nakapagpahinga na. Naiwan si Meesha sa loob dahil ito muna ang magbabantay sa kapatid nito. Pagkalabas ni Claire ng kuwarto ay naghihintay sa labas si Mr. Perie. “Claire, gusto kitang makausap.”Dahil gusto ni Claire na muli pang makabalik at makausap si Manson ay pumayag siya sa request ng dating father-in-law. Tumungo sila sa garden ng ospital at umupo sa bench na naroon. May mangilan-ngilang tao ang naroon at dahil maliwanag ang paligid ay hindi nakaramdam ng takot si Claire na baka sakaling may gawin sa kanya si Mr. Perie. Kumuha ito ng sigarilyo at sinindihan bago humithit at ibinuga ang usok. Saka lang ito nagsalita kung ano ang dahilan ng paglapit nito sa kanya. “Claire, ang totoo, wala naman akong masamang hangarin sa ‘yo. Pero alam mo naman kung ano ang gusto ko ‘di ba? Si Manson lang ang anak kong lalaki na maasahan ko pag
“Lucas, sinasabi ko sa ‘yo, pero wala akong kinalaman sa nangyari kay Leonora. Kung ano man ang naging kasalanan ko sa inyong mag-ina ay nabayaran na iyon ng pagkaaksidente ko.”Tumikwas ang sulok ng labi ni Lucas at tinalikuran ito bago pinindot ang elevator button para makababa. Nilingon niya si Mr. Perie. “We’re clear of each other’s debt, as long as you don’t hurt people I care about. Wala na tayong dapat pag-usapan pa kaya sana hindi na tayo magkita pa.” Nang bumukas ang elevator ay agad na pumasok si Lucas pero mabilis na pinagulong ni Mr. Perie ang wheelchair para sundan siya. “Sandali, may sasabihin pa ako sa ‘yo, Lucas,” hinihingal na pigil nito. Papasara na ang elevator kaya muntikan itong maipit sa gitna pero hindi nakaramdam ng awa si Lucas at hinayaan ito. He hates rapist people the most. Mga kalalakihang pinagsasamantalahan ang kahinaan ng babae para magawang ilabas ang libido ng katawan ng mga ito. Kaya ganoon na lang ang galit niya kay Mr. Perie. Ilang tao na rin ang
Hindi alam ni Manson kung bakit kakaiba ang tingin ng kanyang ina kay Khaleed. Tila may ibang kahulugan iyon pero dahil solo na nila ni Claire ang kuwarto ay napunta na sa kasulok-sulukan ng isip ang isiping iyon. “Claire—”Biglang bumukas ang pinto at bumungad ang kanyang ama na nakaupo sa wheelchair habang tulak-tulak ng alalay nito. Nang makita ang kalagayan niya ay lumitaw ang pag-aalala sa mukha nito. “Manson, paanong nangyari sa ‘yo ang ganito? Who could’ve done this to you?”Napaismid si Manson at bumakas ang inis sa mukha dahil sa biglang pag-istorbo nito sa kanila. “Bakit ka narito?”Naihilot ni Mr. Perie ang sentido dahil biglang sumakit ang ulo niya sa sagot ng anak. “Manson, you are my son. My heir. Sa tingin mo ba ay hindi ako nag-aalala sa ‘yo kahit may nangyari sa ‘yong masama? Anak kita. Natural lang na mag-aalala ako sa ‘yo.”Marahas na bumuga ng hangin si Manson. Kung kaya niya lang batuhin ng unan ang ama para palayasin ito sa loob ng ward ay nagawa na niya. Tahim
Kaagad nilang dinala sa pinakamalapit na ospital si Manson dahil sa biglang pagkawala nito ng malay. Bago ito pumunta sa villa nina Lucas ay pinagbawalan na pala ito ng doctor na lumabas ng ospital pero nagpumilit ito dahil gustong makita si Claire. Ang sabi ng assistant, ang findings ng doktor, ay may ugat daw sa utak nito na napunit dahil sa pagkabagok ng ulo nito noong mabangga ang taxi na sinasakyan nito. Maari siyang humantong sa koma ngunit nagising ito agad kaya dali-dali siya nitong pinuntahan. Napapailing si Claire sa narinig saka hinaplos ang nakabendang mukha ni Manson. “Why did you do that?” mahina niyang saway rito kahit alam niyang ‘di siya nito naririnig. “Miss Claire, ang mabuti pa ay maligo na kayo at magbihis. Eto,” iniabot sa kanya ng assistant ni Manson ang isang paper bag na naglalaman ng damit. Kinuha ito ni Claire at tumayo. “Salamat. Ikaw na muna ang bahala sa kanya.”Madungis na ang bestida na suot niya kaya inutusan niya ang assistant ni Manson na ikuha s
Habang hawak ni Claire ang relo na binigay ni Lucas ay hindi matigil sa pagtulo ang kanyang luha. Hindi niya kayang tanggapin ang pagkamatay ni Manson. “Lucas, please… sabihin mo sa akin na hindi siya patay. Manson can’t be dead.”Kahit si Lucas ay hindi mapigilan ang mamasa ang mata dahil sa pinipigilang luha. “Claire…” gusto siya nitong yakapin pero pinigilan nito ang sarili lalo pa at nasa lugar na ng aksidente ang assistant ni Manson at ilang bodyguards nito na tulad nila ay nanlulumo din sa nangyaring pagkawala ni Manson. “I found this watch beside that burnt body inside the car,” dagdag pa ni Lucas. Patuloy sa pag-iling si Claire at sa pagluha. She felt that something was squeezing her heart until she couldn't bear the pain. Pinagsisihan niya na pinagtabuyan niya ito. Ni hindi man lang niya ito nakausap bago ito mawala. Kahit ano’ng pagsisisi ang gagawin niya ay alam niyang hindi na maibabalik ang buhay nito kaya naman lalo siyang napahagulhol. Mas nanaisin niyang mabuhay ito n
Nang mga oras na iyon ay mag-isang nakaupo si Claire sa mesa, malayo sa bagong kasal, at matamang nagmamasid. May ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang kababata na minsan ay naging karamay niya rin. Hindi man totohanan ang kasal ng mga ito ay masaya pa rin siya para rito dahil kahit papaano ay napasaya nila si Lola Rosa. At kaya siya mag-isang nakaupo sa sulok ay para iwasang makita ni Lola Rosa na siyang ikakasira ng lahat kung sakali. Kaya nang biglang dumating si Zhia at muntik nang manggulo ay ganoon na lang ang kaba niya dahil baka makita siya nito at masabi na hindi naman siya ang ikinasal kay Lucas. Kapag malaman iyon ni Lola Rosa ay baka mapahamak ito at imbes na mabuhay pa ito ng ilang araw ay matitigok agad ito na ayaw nilang mangyari. Hindi alam ni Claire kung saan kinuha ni Lucas ang babaeng pinakasalan nito pero kahawig niya ito pati pangangatawan ay magkapareho sila. Kaya naman kaunting make-up na lang ang ginawa nila para maging kamukha siya nito nang sa gay
Habang nagbabantay sa kanyang ina ay pabalik-balik sa isip ni Claire ang sinabi ng kanyang ina tungkol kay Manson. Paano kung huli na nga ang lahat at hindi na sila tuluyang magkabalikan nito? Kakayanin ba niya? Upang kahit papaano ay maibsan ang pananabik niya sa lalaki ay pinanood niya lahat ng recent interviews nito nang paulit-ulit hanggang sa nakatulugan niya iyon. Hindi niya namalayan na pumasok sa loob si Lucas at nang makita siyang natutulog ay kinumutan siya nito saka itinabi ang cellphone niyang nahulog sa sahig na patuloy pa rin sa pagpi-play ng video. Bahagyang dumilim ang mukha ni Lucas nang makita iyon pero agad ring nawala nang tingnan niya si Claire. Nilapitan niya ang nakaratay na si Leonora saka marahang hinaplos ang buhok nito at mahinang nagsalita. “Aunt Leonora, kailangan niyo na hong magising. Nangangayayat na si Claire dahil hindi makakain nang ayos sa sobrang pag-aalala sa inyo. Kahit ang pagmamahalan nila ni Manson ay isinakripisyo niya kahit alam kong nasas
“Sigurado ka ba sa ginawa mo, Lucas? Paano kung malaman nila na ikaw ang maysala at panagutin ka ng batas? Paano kung makulong ka?”Mahinang napatawa si Lucas dahil sa pag-aalala sa boses ni Claire. “Huwag kang mag-alala. Hindi malala ang kalagayan niya dahil kilay niya lang ang pumutok. Maraming dugo lang ang nawala sa kanya kaya kailangan niyang manatili sa ospital ng ilang araw. But besides that, there were no serious injuries. Don’t worry too much, Claire. Hindi ko ito ginagawa para sa ‘yo kundi para sa aking ina. Alam mo kung gaano kalalim ang galit ko sa lalaking iyon.”Napayuko si Claire. Alam niyang may inosenteng tao na naman ang nadamay sa hidwaan ng dalawang pamilyang ito. Dahil doon ay binalot siya ng konsensya. Kahit ibahin pa ni Lucas ang rason sa nangyari kay Perie ay alam naman niyang ginawa nito iyon upang paghigantihan siya. Dahil hindi siya agad nakasagot ay tila nababasa ni Lucas kung ano ang nasa isip niya. “Don’t overthink about it, Claire. Walang nadamay na ino
Halos sumikip ang dibdib ni Claire nang makita ang kalagayan ng kanyang ina. Nasa ICU ito at may tubong nakakabit sa bunganga upang tulungan itong huminga. Ligtas na ito sa kapahamakan pero dahil malubha ang lagay ay nasa coma pa rin ito. “‘Wag kang mag-aalala, Claire. Malalampasan ito ni Auntie Leonora. Magiging ayos siya.” Nilingon ni Claire si Lucas at mapait na ngumiti. Hindi niya kasama si Manson dahil bago siya pumunta ng ospital ay hindi niya ito hinayaang sumama sa kanya at nagtalo sila. She also blamed him for bringing danger to her life. Alam niyang masasaktan na naman niya si Manson dahil sa pagtataboy niya rito pero nang maisip niya na ang ama nito ang gustong manakit sa kanyang ina ay hindi niya maiwasang sumama ang loob. Kaya’t tulad ng dati, itinaboy niya ito para wala nang magpapahamak sa relasyon nila. Pero kahit sinabihan niya itong bumalik sa Pilipinas ay hindi siya nito sinunod. “Sana nga, Luke. Sana nga. Dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyar
Ang mga sumunod na araw ay parang normal na kay Claire. Kahit nalaman niyang hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay hindi pa rin siya nalungkot nang labis dahil hindi nagbago ang relasyon nila. Tinuturing pa rin siya nitong tunay na anak. Noong kinompronta niya si Manson tungkol dito ay inamin nito na alam na ang totoo pero dahil ayaw nitong pangunahan ang desisyon ni Mr. Khaleed kaya hindi ito nagsalita. Ang tanging gumugulo na lang sa kanya ngayon ay walang iba kundi si Mr. Perie.Magmula nang malaman nitong hindi niya tunay na ama si Mr. Khaleed ay muling bumalik sa dati ang trato nito sa kanya. Tulad na lang ngayong araw. Binisita siya nito sa kanyang bahay na may dala-dalang iisang rason. Ang hiwalayan niya si Manson. “Ilang beses ko ho bang sasabihin sa inyo na hindi ko hihiwalayan si Manson? I already gave him up once. Hindi ko a ulit gagawin iyon.”Tumalim ang tingin sa kanya ni Perie at inilapag ang cellphone sa harapan niya kung saan nagpe-play ang isang recording. Sa b