Chapter 4: I Can't Sign It

HALOS manginig ang kalamnan ni Ilana. Nagbuhol ang kaniyang hininga at hindi siya makapagsalita. Planning her ex-husband’s wedding? That would be more than torturous. That would be a nightmare.

“So, Ilana? Are you still a wedding planner or have you changed your line of work?”

Ilana suddenly felt so uneasy. Pakiramdam niya ay bibigay ang tuhod niya sa nararamdamang sakit, panghihinayang, at sama ng loob.

“H-Hindi ko alam, Michelle. Medyo…marami kasing client. Kailan niyo ba…balak magpakasal?” Sinulyapan ni Ilana si Gray. Nakita niya ang bahagyang pag-iiba ng ekspresyon nito pero agad ring naging blanko.

“As soon as possible sana. I want it secret because you know about our family's situation. I wanna invite some close friends and of course you. And I can only trust you since you're a friend.”

A friend. Kaibigan nga ba? Ayaw niya. Ayaw ni Ilana na maging kaibigan ng dalawa.

“Sige,” napipilitan siyang tumango at ngumiti. “Sabihin mo lang kung kailan.”

Sa bigat na nararamdaman ni Ilana ay hindi na niya nagawang magpaalam sa dalawa. Tumalikod siya at umalis na walang imik. Dire-diretso siya at nang makasakay sa taxi ay namilibis ang luha sa kaniyang pisngi. Naninikip ang kaniyang dibdib. Hindi naman dapat siya masaktan ng ganito. Una palang ay alam na niya ang lugar niya pero sinindihan ni Lovella ang pag-asa sa kaniyang puso kanina. Ngayon tuloy ay nagdudusa siya. Bakit nga ba siya umasa? Dahil hindi kaagad pinirmahan ni Gray ang divorce papers? Dahil mabait ito sa kaniya? Dahil maalaga ito? Dahil ni isang beses ay hindi siya pinagtaasan ng boses? Dahil hindi ito pumalya sa pag-uwi sa kaniya tuwing gabi at pag-alala sa kaarawan niya sa nakalipas na tatlong taon?

How ridiculous! How stupid! Those are just normal responsibilities of a husband.

Nang makauwi ay niligpit ni Ilana ang niluto. Itinapon niya ang lahat dahil sa sakit at sama ng loob saka pumasok sa silid at matutulog na sana nang narinig niya ang pag beep ng pinto tanda na may nagpapasok ng passcode.

Tumambad sa kaniya si Gray nang bumukas ang pinto. Hindi makapaniwala si Ilana na sumunod ito sa kaniya pauwi gayong malinaw na sinabi ni Michelle na magdidinner pa ang dalawa.

“Si Michelle?” Tanong niya na hindi na napigilan.

Niluwagan ni Gray ang suot na tie at umiling. “Home.”

“Akala ko may dinner kayo?” Tinitigan niya ang asawa. Pumasok na naman sa kaniyang isipan ang mga sinabi ni Lovella.

Shit! Bakit ba nagpapakatanga pa siya? Malinaw na ang nasaksihan niya. Kinukuha pa nga siyang wedding planner e.

“I’m tired. I sent her home and now I’m here.”

Napalunok si Ilana. Itinapon niya ang niluto niya. Bigla tuloy siyang nanghinayang.

“Kumain ka na?” Tanong niya.

Halos napaatras siya nang nag-angat ito ng tingin at nagtama ang kanilang paningin. Gumalaw ang panga nito. “I’m not hungry. Are you?”

Umiling si Ilana. “Busog ako. Kumain ako sa labas kanina.”

Tumango si Gray at nilagpasan siya. Pumasok ito sa kusina at nakatulala lamang si Ilana sa sahig. Ganito palagi sila. Hindi nag-aaway. Normal na nag-uusap. Pero ang pakiramdam ay hindi normal.

Naalala niya ang divorce agreement. Agad niyang sinundan ang asawa sa kusina. Umiinom ito ng malamig na tubig.

“Pumirma ka na ba?” Halos hindi iyon lumabas sa kaniyang mga labi.

Tumingin ito sa kaniya habang umiinom bago ibinaba ng bahagya ang baso na may kaonti pang laman. “Not yet.”

Tumango si Ilan. “Kukunin ko. Pirmahan mo na ngayon—”

Natigilan si Ilana at nanlaki ang mga mata nang makarinig ng nabasag. Natuon ang kaniyang paningin sa matutulis na piraso ng bubog sa kamay ni Gray habang walang tigil sa pagtulo ang dugo mula sa kamay nito.

Binalot ng pag-aalala si Ilana at mabilis na tumakbo palapit sa asawa. Ibinuka niya ang palad nito at ramdam niya ang pamumutla niya nang makita ang malaking piraso na nakatusok sa palad nito.

“Gray!” Hindi niya napigilang bulyaw habang malakas ang pintig ng puso sa nerbyos.

Nagtagis ang bagang ng lalaki. “I can't sign now. I'm injured.”

Hindi pinansin ni Ilana ang sinabi nito. Nanginginig ang kamay na hinawakan niya ang bubog at akmang huhugutin sa palad nito nang ilayo nito ang kamay saka ito na mismo ang bumunot ng bubog.

Mabilis na umiwas ng tingin si Ilana at kita niya sa gilid ng kaniyang mata ang paglapit nito sa sink para hugasan ang kamay.

Matapos nitong patayin ang gripo ay kumuha ito ng panyo at akmang ibabalot sa nasugatang palad nang pigilan niya ito. Hinawakan niya ang pulso nito sa kabilang kamay at hinila papasok sa common bathroom. Binuksan niya ang cabinet at kinuha ang first aid kit.

“Ano bang iniisip mo at nabasag mo ang baso?” Hindi niya napigilang tanong habang ginagamot ang sugat nito.

Tahimik lamang si Gray. Nang nag-angat siya ng tingin ay nahuli niya ang titig nito. May kakaibang kislap sa mga mata nito at unti-unting lumilinaw ang emosyon na iyon. Galit. At hindi niya maintindihan kung para saan.

Muling nag-igting panga ng lalaki. “Grant is back in the country.”

Saglit na natigilan si Ilana. Grant Montemayor is Gray's cousin and her ex-boyfriend. Hindi niya alam na magpinsan ang dalawa. Nalaman nalang niya nang ikasal siya kay Gray. Anim na buwan niyang boyfriend si Grant at hiniwalayan niya ito nang maaksidente ang kaniyang ama. Ayaw niyang madamay ito sa paghihirap niya at gusto niya ring magfocus sa kaniyang ama.

“You knew?” May bagsik ang boses ni Gray at ito ang unang pagkakataon na narinig ni Ilana ang tono na iyon kaya naman gulat siyang napatitig sa lalaki.

Madilim ang tingin sa kaniya ng asawa habang paulit-ulit na nagtatagis ang bagang. “You knew. Was that why you signed the divorce papers without a second thought? Did he promise you a relationship after our divorce?”

Suminghap si Ilana. “Gray, wala kaming komunikasyon—”

“Bullshit!” Tinabig ni Gray ang first aid kit at napatalon nalang si Ilana sa gulat. Hindi niya maintindihan ang ikinagagalit nito. 

Tinitigan siya ng asawa at halos nag-aapoy sa galit ang mga mata nito. Napaatras si Ilana nang humakbang ito dahilan para mapasandal siya sa malamig na pader habang sinasalubong ang nagliliyab na mga mata ng asawa.

“Gray…” Halos hangin nalang ang lumabas sa kaniyang bibig dahil sa gulat habang nakatingin sa asawa. This was the first time.

“Not my cousin, Ilana. I will not allow you to date my cousin,” mabagal na umiiling pa si Gray habang sinasabi iyon at ramdam ni Ilana ang galit nito.

Nang umalis si Gray ay naiwan si Ilana na tulala sa banyo. Hindi niya alam ang mararamdaman. Mabilis ang pintig ng kaniyang puso dahil sa sigaw at galit ni Gray at hindi niya alam kung ano ang kasalanan niya. Kung bakit tila nandidiri si Gray sa ideya na magiging sila muli ng pinsan nito na minsan nang dumaan sa buhay niya at minahal niya.