Arazella"Kumusta naman ang relasyon ninyo ni Lander?"Umangat ang tingin ko kay Reiz sa tanong niya. Narito kami sa mall sa Redwich at kumakain. Nagpasama siya sa akin na mamili ng regalo para kay Kuya Ariston, at nakapili naman agad siya dahil may nasa isip na siyang bilhin—relo, at hindi basta-basta! Mamahalin pa. Nagulat nga ako dahil sabi ni Reiz, deserve naman daw ng kuya. Nang tanungin ko siya kung para saan, dahil December pa ang birthday ng kuya, sinabi niya na wala lang. Parang reward gift daw kasi naging mabuti ang kuya ko sa loob ng isang linggo. Ang sweet niya naman talaga!"It's been two weeks simula nang sagutin mo siya."Pero yes, ang bilis nga ng araw. Two weeks na pala simula nang sagutin ko si Lander."Okay naman kami. Gano'n pa rin siya tulad ng dati, gusto pa rin niya ako ihatid pauwi kahit busy siya, tapos susundo pa rin kahit may sarili naman akong sasakyan. He's also become... extra sweet? Gano'n ang nafe-feel ko."And he's making me feel that I made the right
Hindi na rin kami nagtagal sa store dahil kailangan ko nang umuwi para i-double check ang mga gamit ko at kung may maiisip pa akong dalhin para sa tatlong araw na seminar. Pero bago kami umalis sa music store, nag-thank you sa akin ang saleslady dahil ang ibang tao na nakinig sa labas ay pumasok at tumingin ng mga instruments at ang iba ay bumili.Pati ang owner ay lumabas, at ito pala ang nasa gilid kanina at nakinig rin! She's so simple! She also thanked me and praised my voice and for how I played the piano. Kung maisipan ko raw na bilhin ang Chickering, ay mag-message ako sa kaniya agad at bibigyan niya ako ng 20% discount.My eyes really widened. I mean, That's huge! But the price of that cherry Chickering concert piano was 3 million. I still can't afford it.Ngayon, 2:00 pm na nang makarating ako sa bahay. Hindi pa rin maalis ang tuwa sa akin. I am still having goosebumps! So, this is what it feels like to play your dream piano? Ghad. I don't know how to explain this happiness.
Leonariz"Ara, hindi mo ba dinala ang kotse mo? Naglalakad ka kasi!""Nasa pagawaan. Sabi ni kuya, baka bukas pa daw maaayos."I licked my lips when I heard Arazella's conversation with her schoolmate. Sira na naman ang sasakyan niya? Her car is a gray Vios, an old model. This isn't the first time it's been in the shop for repair. She should consider replacing it."Sumabay ka na sa amin! Uulan na kaya!""Okay lang, nakapag-book na ako ng Grab. Thank you sa offer, Ann! Ingat kayo pauwi!"I closed my car window as Arazella Fhatima getting close to my spot. I didn't want her to see me. It wasn't my intention to show myself. Sa akin nanggaling na huwag na niyang ipapakita ang sarili niya tapos ako pa ang lalapit? Siguradong iisipin lang rin niya na guguluhin ko sila ni Lander o paglalaruan ko siya.It's better to keep things this way. Following her, watching her secretly.Until when?Napapikit ako ng mariin sandali at napabuntong hininga."Why can't you just let her go, you fcker?"I shoo
I went home straight. Hindi ako pumunta sa imbitasyon ni Nnyx na uminom dahil baka magsapakan na naman kami. My wounds are already healed, and I can't attend a seminar with bruises on my face, kaya tumanggi na ako."Ang gago. Alam kong babawian ako non dahil nung nakaraan ay halos gumapang na siya palabas ng bar."It's 7:00 pm. At pagkarating ko sa bahay ko ay nakita ko na nasunod kaagad ang utos ko kay Andres na magpadala ng mga materyales ng sasakyan sa bahay. Naglakad ako palapit habang isa-isa nang dinadala sa likod ang mga box. Nang makita ko naman na palapit sa akin si Roldan at Andres, ang mga tauhan ko sa factory ay tinanguan ko ang mga ito."Mr. Jimenez, akala po namin nakauwi na kayo. Pinagbuksan na po kasi kami ng guard.""I just arrived," sagot ko dito. I loosened my necktie and crossed my arms. Sinabi ko rin sa guard na kung darating ang mga ito ay pagbuksan pero hindi ko inaasahan na mauuna pa sila sa akin."Kumpleto bang lahat ng sinabi ko?"Tumango si Andres. "Opo, Mr.
“So, why don’t I have a schedule today? Ang alam ko ay may meeting ako kay Mr. Ricolov at Mr. Denobre.”I'm still looking at Joey. Ang mga taong binanggit ko ay ang mga kliyente ko overseas. If I'm not mistaken, my schedule is full today.“A-Ah, hindi po ba at pinaclear po ninyo today ang mga nasa sched? Moved na po lahat next week. Nagulat nga po ako at pumasok kayo, eh. M-May ibang personal plan po ata kayo.”Oh sht.Nang marinig ko 'yon ay napatingin ako sa laptop calendar ko. Friday. Arazella Fhatima has no class and I overheard from her that she and her brother's girlfriend would go to a mall. Nang maalala ko 'yon ay napatayo akong bigla. Kaya nga rin pala hindi ako pumunta sa university niya para tingnan siya."Come with me," malalaki ang hakbang na sabi ko kay Joey."P-Po? saan po?" tanong niya pero sumunod rin siya sa akin."Sa mall.""M-Mr Jimenez, 8:30 am pa lang po. S-Sarado pa po ang mall."Fck?Napatigil ako sa paglalakad at nilingon siya."S-Sarado pa po. M-Mamaya pa pon
I continued to follow Arazella and the woman with her, and when I saw that they were heading to the exit, that’s when I knew they were about to go home. Pero nang makita ko na hinila niya ang babaeng kasama niya sa isang musical store ay nagsalubong ang mga kilay ko. Lalo pa nang mapansin ko ang ngiting-ngiti na mukha niya.The excitement was also visible and I even heard her voice because it was a bit loud.What is it? What did she see to be that excited?Nakaramdam ako ng iritasyon nang maisip na baka lalaki 'yon.Naglakad ako palapit sa musical store, dahan-dahan lang dahil baka bigla rin silang lumabas, lalo't hindi ko tanaw ang loob dahil hindi naman 'yon glass wall. And while I was getting near, I stopped, and the other people walking by did too."It's 2:00 AM... and the rain is falling..."I closed my eyes firmly when I heard the sound of a piano. It wasn't that loud, but enough for the people outside the store to hear. And that voice... I bit my lower lip and swallowed hard. I
ArazellaThat piano...Napasandal ako sa sofa at bumaling ang tingin ko doon. And while looking at it, there's this tightening in my chest, knowing this dream piano was from Leonariz. It was a familiar and strong feeling that stirred something deep inside me. Alam ko na talagang sa kaniya nanggaling ito, malakas ang kutob ko. Wala rin ibang magbibigay sa akin ng regalo. And Lander... he knows that my favorite flower is tulip, not rose.Kanina, gusto kong magpadala ng mensahe at sabihin na babayaran ko ang Chickering piano concert na 'to. Ayoko magkaroon ng bagay na nanggaling sa kaniya. Actually, naisip ko na isauli na lang 'to, pero dahil nga may pangalan ko, siguradong baka pagtinanggap niya ito ay itambak lang at hindi mapahalagahan. Knowing his personality, para sa akin ay treasure ang piano na 'to.That's why I ended up deciding to pay for this. May pera naman ako sa bank ko; ang kailangan ko na lang ay magmensahe sa kaniya at kuhanin ang details niya para maipasa ang pera.Mukh
Tapos na kaming mag-usap at nakaakyat na ako sa kwarto ko. I still felt bad, at matinding guilt ang mas naramdaman ko nang replyan ko si Lander at magsinungaling na may ginawa lang ako kaya hindi ako kaagad nakasagot. Sinabi ko rin na kinausap ko si Reiz kaya hindi siya makatawag sa akin."Don't take it too long... fix the mess you made, Ara."It was a good decision to talk to Reiz. Gumaan ang pakiramdam ko nang mailabas ko lahat sa kaniya. She listened to everything I had to say before sharing her thoughts. Hindi niya ako kinampihan at sinabi niya talaga na ako ang may mali. Isang buwan mahigit rin daw pala at nakuha niya na talagang lalalim ang nararamdaman ko lalo pa at hindi normal ang mga nangyari sa pagitan namin ni Leonariz."I felt like a btch."Pagkatapos kong sabihin kay Reiz ang lahat, 'yon na lang ang huling mga salita na binitawan ko tungkol sa sarili ko. I cried silently. Hindi ko siya makita ng maayos dahil sa mga luha, pero nasa mukha niya ang disappointment.S-Sino ba