Morris.Signal. Check.Loading.Connected.Fucking shit and biscuits. I'm back in the line."Yo, boss, welcome back to the underground. What's up?" Renzo's crappy face greeted me on the screen. He looks like shit. He is probably stressed because of me."You look like shit, Renz. Did you even shower?"He chuckled. "Five days ago, boss. Avevamo terminato la missione ieri sera. We had finished the mission last night. It's all good.""Grande, Renz. Good job. Be on standby now. I will be back soon. The dragon is calming down.""Okay, boss.""How's the business? You can open the two south branches next week if you want. Get the boys to work. It's not good for them to stay dormant for so long.""I will, boss. The boys will have fun again. They all miss you. . . And I miss you, of course.""Fuck. Don't be a gay, Renz. You're a Beta. Find your Luna, dickhead." Napailing ako. Nakakadiri minsan mag salita si Renz sa mga pa-miss miss niya sa akin.He laughed hard. "What about finding your luna,
Brielle.Anong drama meron kay Morris? Ba't wala pa siya?Panay ang tingin ko sa relo na suot. Alas sais na ng umaga at sikat na sikat na ang araw. Madalas naman ay maaga kami ni Morris. Pero bakit ngayon wala pa siya?Bumukas ang bintana sa gilid at napatingin ako kay Nanay."Oi, Brielle, anak? Nandiyaan ka pa? Wala pa ba si Ismael?"Napakurap ako. Naalala ko na si Ismael pala ang makakasama ko ngayon at hindi si Morris."P-Po?" Lutang na naman ang utak ko. Talaga bang hindi si Morris ang makakasama ko ngayon? Kainis!"Hindi ba sinabi ni Morris kagabi na si Ismael na ang makakasama mo. Nanliligaw siya sa 'yo 'di ba? At mukhang okay naman kayo kagabi." Ngumiti si Nanay at saka inayos ang kurtina ng bintana."Oh, hayaan. Mukhang andiyaan na ang prince charming mo."I looked at the person ahead, and my heart deflated with disappointment. It was Ismael. What the hell?"Good morning, Brielle!" Malawak ang ngiti ni Ismael at sinuklay niya agad ang malagkit na buhok. Hindi ako makangiti. H
Brielle.Hindi ba siya magpaparamdam sa akin ngayong araw na 'to?Humalukipkip ako habang nakatingin ang mga mata sa malayo.Ano ba ang meron sa araw na ito at mukhang wala akong gana sa lahat. Ang tamad ko, at magtatanghali na lang ay wala pa akong natatapos na trabaho."Hoy, Brielle! Kumilos ka na! Anong oras ka ba pupunta sa baba? May usapan kayo ni Sammy 'di ba?"Tinalikuran ko si tiya at isa-isa kong kinuha ang mga supot at ipinasok ang mga ito sa loob ng tindahan. Bukas ko na lang tatapusin ito dahil magkikita pa kami ni Sammy. Baka naghintay na iyon sa akin."Huwag mong kalimutan ang kalahating sako ng kamote, Breille! Ibigay mo 'yan kay Kapitana.""Opo." Bahagya ko itong binuhat at napangiwi ako. Ang bigat."Ilalagay ko na lang kaya ito sa trolley, tiya? Ang bigat eh." Ismid ko at humakbang na ako papasok ulit sa tindahan para makuha ang trolley sa gilid, pero nahinto ako nang bumungad ang hindi inaasahang customer."Hello, Brielle baby. Hello, tiya!" Kaway ni Ismael kay tiya
Morris."That's all, boss. All good.""Keep in touch, Bleu. Be discreet." My jaw tightened as I ended the call. I wiped my sweat and took off my top.Maaga akong nagigising at ginagawa ang bawat gawain dito. At sa ngayon na hindi na ako lumalapit masyado kay Brielle ay inutusan ko si Bleu na lihim siyang bantayan.I can't help myself. I care a lot about her, but I don't want to get used to it. She needs to move on without me all the time. My life here on the Island is temporary, and sooner or later, I will settle back in Italy.Ininom ko ang maligamgam na tubig at saka tahimik na pinagmasdan ang pag-litaw ng araw.Everything around here is beautiful. I find my solace in this place, and I'm completely different from the other person here.I'm ruthless as hell without a heart. But living here, on this Island, I learned a lot. I opened my heart and discovered one thing. Infatuation and love.Dammit. This fucking insane. I tried to deny these feelings, but the hell. I can overcome this.
Diego’s POV .What a beautiful day, baby, and bingo! My mind speaks. My mouth never stops chewing. It tastes minty and sweet. And yes, it feels like I'm floating on cloud nine while looking at my target. Using my Barret M82, sure dead my target will no longer have a heartbeat. "Huh, let's bring home the bacon, baby," I said silently and counted the numbers in the back of my mind. Fucking damn it! Malutong na mura ko. Uno, dos, tre. . . Fuck! What the hell!? Bloody lucifer! Nagkagulo agad ang lahat sa yate. The party was over, the target was lying and everyone was screaming. Then all the heavy security came, and the place was in chaos. Fucking dimwit! I swore in silence while dismantling my equipment. Mabilis ang kilos ko at sinigurado na walang matitira ibidensya rito. I hurriedly covered my face with black covering with my full black combat. Damn it! This is my mission. Twenty million effing dollars, and someone blew it up! Who the hell? That congested ugly face! I wil
Cariena’s POV.I walked like I'd won the Miss Universe title. I smiled wickedly and dropped the lavish black port bag I had taken with me.Nawala rin agad ang ngiti sa labi ko, at tumaas ang kilay ko nang makita ang mga tauhan ni Papa. Nakalinya silang lahat at nakayuko.They're in line like idiots in my way. Huh, mga walang silbi! "Good afternoon, Miss Cariena," bigay galang ni Edu, ang kanang kamay ni Papa. Agad niyang kinuha ang maitim na bagahe ko at napatingin siya sa helicopter na gamit ko.I lifted my brows and rolled my eyes while giving him a smirk. "T-that's not ours - " Awang ng labi niya at pilya akong ngumiti "Yes, it's not one of ours, Edu. Sa bobong mukhang aso ang helicopter na iyan!" Taas kilay ko, at nagpatuloy na ako nang hakbang. Pero nahinto lang din ako sa sarili at hinarap siyang muli.Lumawak ang ngiti sa labi niya at kinindatan pa ako.Oh heck! Ang pangit ah! Hindi ko type ang mga mukhang zombie sa harap ko! Ugh! "Drive that helicopter, Edu, and crush it,
Diego's POV . "That fucking lunatic! The bloody insane witch from hell! I swear, I will choke her to death and sell her body to the devil!" I repeatedly swore in the back of my mind while taking my gear out of my body. "The hell, Diego! That brain of yours is not working, man! What do you think you're doing? Why the hell you turn off that effing signal? Alam mo na iyon ang konesyon mo sa akin, at nagmamagaling ka? Huh, ang talino, pre!" kantyaw ni Morris. Umikot na siya at kinuha ang barret m82 na gamit ko kanina. He checked everything, and it was all intact. This means I did not fire a single bullet at my target. And that's a significant damn offense. Damn it! "Mainit ka kay Cariena at matunog ang pangalan mo sa lahat." My jaw tightened and I move my head in both sides. Uminit ang ulo ko at ang sarap magwala sa mga sandaling ito. That was my pure mission with a million dollars in the line. And just like that, that damn witch screwed it up! No one dared and messed up my mis
Cariena’s POV . I can feel the warm water around my skin, which feels refreshing. It feels like I'm floating out of space. Walang iniisip, blanko ang utak. I had a few bruises that I got from the escape. I could still hear the people's screams when I fired the shotgun at my target. Huh, that was not even half of the money that Diego would get, but I stole that from him. I don't care if it's going to cost less. I want him dead. Naimulat ko ang mga mata at sa malinaw na tubig ng bathtub na ito nakasubsob ang buong katawan ko. Hubad, walang saplot at walang pakialam sa mundo. Tahimik ang buong paligid, hanggang sa marinig ko ang mahihinang hakbang na papasok dito sa banyo ko. I cursed in the back of my mind and slowly held my gun with me. It's behind me, in this bathtub, just behind my naked body. Dahan-dahan ang paghawak ko nito at mariing nakabukas ang mga mata ko. Hanggang sa naaninag ko na ang anino niya sa harapan ko. I'm like a sleeping beauty to him, but it's just that I'm