Brielle."Ito lang, at tama na." I smiled as I looked at Morris. He was gentle, and it seemed like he was holding a fragile thing in his hand."Does it look okay?" Nagtagpo ang kilay niya habang seryosong nakatitig sa kamay ko."Oo. Maganda." Tipid na ngiti ko, at hinayaan na siya.Morris's hand is rough, wild, and huge but warm. His hand was covered in tattoos on all his fingers. It's an art, and I like its look. Even though I couldn't understand its message, I still liked it.Tahimik kaming pareho at seryoso niyang kinulayan ang koko sa kanang kamay ko. Hindi ko ito nagagawa mag-isa. Magaling lang ako sa kaliwang kamay ko, pero pagdating sa kanan ay hindi ko na kaya, at madalas ay si Morris na ang inuutusan ko.I find it cute that Morris hand is very light, sturdy and precise when it comes to this. Mukhang magaling siya sa balanse, at wala ni kaba man lang kahit na magkalapit na magkalapit ang katawan at mukha namin dalawa.Our position is nothing for us. His legs are wide open, an
Morris.Signal. Check.Loading.Connected.Fucking shit and biscuits. I'm back in the line."Yo, boss, welcome back to the underground. What's up?" Renzo's crappy face greeted me on the screen. He looks like shit. He is probably stressed because of me."You look like shit, Renz. Did you even shower?"He chuckled. "Five days ago, boss. Avevamo terminato la missione ieri sera. We had finished the mission last night. It's all good.""Grande, Renz. Good job. Be on standby now. I will be back soon. The dragon is calming down.""Okay, boss.""How's the business? You can open the two south branches next week if you want. Get the boys to work. It's not good for them to stay dormant for so long.""I will, boss. The boys will have fun again. They all miss you. . . And I miss you, of course.""Fuck. Don't be a gay, Renz. You're a Beta. Find your Luna, dickhead." Napailing ako. Nakakadiri minsan mag salita si Renz sa mga pa-miss miss niya sa akin.He laughed hard. "What about finding your luna,
Brielle.Anong drama meron kay Morris? Ba't wala pa siya?Panay ang tingin ko sa relo na suot. Alas sais na ng umaga at sikat na sikat na ang araw. Madalas naman ay maaga kami ni Morris. Pero bakit ngayon wala pa siya?Bumukas ang bintana sa gilid at napatingin ako kay Nanay."Oi, Brielle, anak? Nandiyaan ka pa? Wala pa ba si Ismael?"Napakurap ako. Naalala ko na si Ismael pala ang makakasama ko ngayon at hindi si Morris."P-Po?" Lutang na naman ang utak ko. Talaga bang hindi si Morris ang makakasama ko ngayon? Kainis!"Hindi ba sinabi ni Morris kagabi na si Ismael na ang makakasama mo. Nanliligaw siya sa 'yo 'di ba? At mukhang okay naman kayo kagabi." Ngumiti si Nanay at saka inayos ang kurtina ng bintana."Oh, hayaan. Mukhang andiyaan na ang prince charming mo."I looked at the person ahead, and my heart deflated with disappointment. It was Ismael. What the hell?"Good morning, Brielle!" Malawak ang ngiti ni Ismael at sinuklay niya agad ang malagkit na buhok. Hindi ako makangiti. H
Brielle.Hindi ba siya magpaparamdam sa akin ngayong araw na 'to?Humalukipkip ako habang nakatingin ang mga mata sa malayo.Ano ba ang meron sa araw na ito at mukhang wala akong gana sa lahat. Ang tamad ko, at magtatanghali na lang ay wala pa akong natatapos na trabaho."Hoy, Brielle! Kumilos ka na! Anong oras ka ba pupunta sa baba? May usapan kayo ni Sammy 'di ba?"Tinalikuran ko si tiya at isa-isa kong kinuha ang mga supot at ipinasok ang mga ito sa loob ng tindahan. Bukas ko na lang tatapusin ito dahil magkikita pa kami ni Sammy. Baka naghintay na iyon sa akin."Huwag mong kalimutan ang kalahating sako ng kamote, Breille! Ibigay mo 'yan kay Kapitana.""Opo." Bahagya ko itong binuhat at napangiwi ako. Ang bigat."Ilalagay ko na lang kaya ito sa trolley, tiya? Ang bigat eh." Ismid ko at humakbang na ako papasok ulit sa tindahan para makuha ang trolley sa gilid, pero nahinto ako nang bumungad ang hindi inaasahang customer."Hello, Brielle baby. Hello, tiya!" Kaway ni Ismael kay tiya
Morris."That's all, boss. All good.""Keep in touch, Bleu. Be discreet." My jaw tightened as I ended the call. I wiped my sweat and took off my top.Maaga akong nagigising at ginagawa ang bawat gawain dito. At sa ngayon na hindi na ako lumalapit masyado kay Brielle ay inutusan ko si Bleu na lihim siyang bantayan.I can't help myself. I care a lot about her, but I don't want to get used to it. She needs to move on without me all the time. My life here on the Island is temporary, and sooner or later, I will settle back in Italy.Ininom ko ang maligamgam na tubig at saka tahimik na pinagmasdan ang pag-litaw ng araw.Everything around here is beautiful. I find my solace in this place, and I'm completely different from the other person here.I'm ruthless as hell without a heart. But living here, on this Island, I learned a lot. I opened my heart and discovered one thing. Infatuation and love.Dammit. This fucking insane. I tried to deny these feelings, but the hell. I can overcome this.
Brielle.Tumaas na naman ang leeg ko habang nakatingin sa daan. Nagbabasakali na si Morris ang makikita ko ngayon, pero hindi, dahil ang nakangising mukha ni Diezel ito.I pouted in dismay as I looked at Diezel seriously. I raised my brow as I surveyed his body. He did not notice me. He was serious, too, talking with someone using his mobile. He paused a few meters from our sari-sari store with grumpiness. I pouted as I observed him, and instantly, my eyes widened a fraction after realizing that even Diezel himself was not a typical person to begin with.Ngayon ko lang ba napansin ito? Ba't hindi ko nakita ito noon sa kanya?Diezel has the same height as Morris. Body build? Morris is hot and wholesome, of course, but there's something different from Diezel... it's the way he stands in a precise manner that is inevitable.Kung tattoo lang ang pag-uusapan ay marami si Morris kumpara sa kanya. Malinis pa nga ang mukha at leeg ni Diezel at konti lang ang tattoo sa braso at kamay niya. Ma
Morris.Tapos na ang rehersal, at lumayo ako agad sa karamihan. Dumaan ako sa likod ng stage at mabilis na naglaho. Alam kong maraming mata ang nakatingin sa akin. Kasama na ang baliw na Diezel sa unahan. Sumenyas siya, at nang marating ko ang lagusan ay ang kotse ko agad ang tumambad sa akin. Pumasok ako, at hinintay lang si Brielle. Alam kong alam niya na nandito na ang sasakyan.And I was right, straight away, the passenger door open and Brielle got inside."Did you miss me?" I licked my lower lip, staring at hers. I miss her. I can't deny that."Huh, e-miss mo mukha mo!" Pinaikot niya ang mga mata at saka nag-seatbelt na."I'm hungry. What about you?" I asked and started the ignition."Me too. Dating gawi?""Okay, baby. Hold on tight, and we will get there in no time," I winked as I stepped into the accelerator.I could have stayed. The organizer wants me to stay, but I choose not to. I told them that I could only be there for a few hours. I can't stay long because I have other w
Brielle.Mahihiya pa ba ako? Hindi na. Sanay na ako sa tuksuan at galawan dahil sa trabaho ko noon. Pero hindi ko kailanman naramdaman ang ganito.This is the first time I've felt so weird inside. I know myself. I like Morris, but I don't know how much I like him now.Alam kong magagalit lang si tiya, pero ayaw kong pagsisihan ito. Matanda na ako. Bente syete na. Malala pa yata ang ginagawa ko noon sa mga lalaking nasa loob ng misyon ko. Kailangan ko silang akitin, para makapasok sila sa kampo.I never kill them, but I use myself as bait. That was me. That was my way of living.I thought I could divert my likes to Ismael, but I was wrong. I just realized that I was really into Morris without protecting my heart."Don't fucking joke, Bree. You don't know what you are asking, baby." He chuckled. He shook his head and moved back to our table.Parang sampal sa mukha ko ang sagot niya at napalunok na ako.Noon, sa tuwing hinihindian ako nga mga lalaki na nasa misyon ko ay hindi naman ako
Morris.What the. . . Bree!Before I could do something, Brielle's lifeless body landed on me helplessly. Then chaos followed.Iilang putok ng baril ang narinig ko at nagkagulo ang lahat ng tao. I did not care anymore about my surroundings because all I want to see is Brielle.I'm holding her helplessly, scared that I might lose her."Blue!?" I lift Brielle’s body, and her eyes immediately shut. I gritted my teeth as I searched for Bleu.I saw him chasing the woman, winding her up, and the rest of the guards followed the clash."Damn it!" I glanced around, and the people near me were looking at me with expressions of helplessness."Ambulance? I need an ambulance!""Tumawag na kami, Sir!""Damn it. Why the hell does it take so long!""Pasensya na, Sir. Pero ma-traffic talaga sa bahaging ito. Paakyat na rin po ang mga medics, Sir. May medics dito, Sir."My breath caught as I looked at my wife helplessly. My heart is now beating in fear, and my hand behind Brielle's body is covered in b
Brielle.Umiiyak si Tiya na nakangiti sa akin. Ramdam ko ito, at alam ko na masaya siya sa desesyon ko."As a power vested in me, I now pronounce you husband and wife. You may now kiss your bride…"I looked at Morris with so much love. His lips landed on me and we kissed. Pumalakpak ang iilang katao sa paligid, kasama na si Judge. Niyakap ulit ako ni Morris, at saka bahagya akong binuhat."Mrs Brielle Mondragon?"Tumaas bahagya ang kilay ko. "Yes?""That sounds better, right? Te amo…" Bulong niya at saka hinalikan ulit ako.There's no event afterwards but a small feast was held on the top deck. Mabilis kasi ang lahat. Binibilisan ni Morris ito para maisama na niya ako sa Italya.Wala na akong pakialam sa lahat, dahil alam ko na masaya ako kay Morris, at alam ko na magiging okay si Tiya rito sa Pilipinas.I trust the people around us here, and the Mondragon Boys will protect Tiya. That's what Morris has promised me."Tiya, tumawag ka, okay? At alam mo naman kung paano ang messenger 'd
Morris."What are you planning, Morris?" Reeve looked at me seriously."You know you can't keep her with you, Mors. She doesn't have any documents to start with. Lahat ng mga papelis niya ay gawang ilegal. She uses different names to get out of the country." He chuckled and gave a slight shake of his head."It must be easy for her to get the job done, and she was lucky to go to Columbia for that. She got out safely and returned safely as well."Napabuntonghininga ako at nag iwas ng tingin kay Reeve."She can't go out now. The boarders are strict considering Italy hold it's immigration now at peak… Mahihirapan ka na ipasok siya sa bansang Italya."I gritted my teeth, and fucking damn it… I know that, but still, I want to try a different route to get her into Italy safely."I will find a way…" My brows met as I looked at the documents I had with me.Lahat ng impormasyon na hawak ko ngayon ay galing kay Linus at Xavion. Lahat ng ito ay tungkol sa organisasyon na kung saan ay nagsilbe si
Brielle.I'm glad that Morris understands me. I’m not sure if I should feel happy about this, but I won’t hide anything anymore. I will embrace it... I love him, and that's the honest truth."Morris. . ." Namaos ang boses ko at namungay ang mga mata niya nang dumapo ito sa labi ko.Kanina pa kami ganito, sabik sa isa't isa. Ang alam ko ay dapat sana aalis na kami papunta sa kung saan sina Glenn at Bryce, pero parang walang gusto na lumabas sa amin ni Morris sa kwartong ito. Kaya heto na naman kami… magkayap na huba't hubad. Nasa ibabaw ko siya, at masuyo niyang hinahalikan ang lahat ng parte sa katawan ko."Morris. . ." I swallowed the lump in my throat when I feel him sucking me below. I gasped, massaged his hair and clung to his arms as his hands were busy kneading my breasts.Nakakabaliw nga naman ang ganito sa akin. Lahat ng ginagawa ni Morris ay gustong-gusto ko. Lahat ng haplos, yakap, halik ay talagang gusto ko. Walang gabi na hindi ko siya inisip. Na mi miss ko siya ng sobra
Brielle.I twisted my lips as I looked at myself in front of the mirror.Nakakatawa ang t-shirt na suot ko at shorts. I'm sure kay Glenn ito. Mahilig nga naman siya sa mga ternong kulay. Magkaibang magkaiba sila ni Morris.Glenn is tidy at his stuff. Lahat nakaayos, at naka-plansa pa. Pero si Morris? Huh, kahit na habulin pa siya nito ay wala siyang pakialam.Ginulo ko ang buhok. Wala akong suklay. Tinapon yata lahat ni Morris ang gamit ko. Sana nga lang hindi niya tinapon ang ID ko at passaporte. Nandoon iyon sa bagpack. Binigay niya iyon kay Glenn.I feel so airy underneath. Wala akong panty. Basa iyon! Alanggan naman suotin ko eh basa pa nga!Huminga ako nang malalim at saka lumabas na. Wala si Morris sa kwarto. Siguro lumabas na. I grabbed some candy mint on the silver round bowl. May tsokolate naman, pero hindi ko gusto. Naiinis pa ako, at gusto kong kumalma muna.Aalis kaya ako? Pero saan naman ako pupunta? Wala rin akong pera! Kinuha lahat ni Morris 'yon. Walang cell phone. Ku
Morris.We found ourselves at Bryce's hideout, the nearest place to our location. It's well-positioned. The securities remain secure, and Cappytano has likely not tracked us yet. Bleu and Reeve, along with their team, are at Cappytano's site. If they find him, it will be a nightmare for Cappytano... this will be his end. "Sa labas muna kami ni Glenn, Mors. I will update you soon. Reeve and Bleu are on it now.""Okay. . ." Napaigting ang panga ko nang maisaradoni Bryce ang pinto ng kwartong ito.I inhaled deeply and turned halfway to look at Brielle. My brows knitted together as she averted her eyes, evading my piercing stare."What the hell are you doing there, Bree?" I already know the answers to that, but I still want to listen to her.I step closer towards her and she looks at me shyly. We stared."Come on, talk…" I placed my hands on my hips, preparing to listen.She blinked and swallowed hard. "C-Cappytano gave me the mission… Hindi ko naman alam na ikaw iyon!"I chuckled, sha
Morris.We have our plan. Bryce is here for that and Glenn is making himself the sidekick.My brother does not belong into this type of business. Malinis siya at iba ang linya ng mundo sa mundo ko, pero sadyang matigas ang ulo niya. Ito yata ang ugali namin na magkapareho.Renzo and the other boys remained extremely vigilant. Cappytano was making a move, trying to get a lot of bad people onto his side to put me down. But it was too bad, and he still couldn't bring me down that way. An ominous black sheep like me is hard to tame. I will kill him first before he can make his moves."We have a spy on our side, Mors. We need to find out who it is." Bryce furrowed his brow while working on the gadgets.Magaling siya, at katulad ni Xavion ay mabilis nilang nakukuha ang signal ng kalaban at napasok ang sistema nila.It must be because Bryce, Xavion, and Hendrix used to work in the same gang before. Of course, they all have the line that was given by their parents. Bryce may not have the sam
Brielle.Ba't hindi ko ito alam. Bakit wala akong alam sa pagkatao niya? Napaupo akong wala sa sarili at tulalang nakatitig sa kawalan.Si Morris ba talaga ang gusto ni Cappytano? Bakit? Pero nasa Italya na siya. Sigurado ako rito. Tinawagan niya ako noong nakaraang araw. Nasa Italya na si Morris!Pero. . . Ano 'to? Ba't may isang katulad niya? O, baka may kakambal siya?Kalokohan talaga!Ginulo ko ang buhok. Sumakit ang ulo ko, at ayaw ko ng basahin pa ang lahat ng tungkol sa kanya.Ibang Morris yata 'to eh? Kakambal niya? Ganoon lang siguro. Pero impossible talaga! Hindi maari ito.Binuklat ko ulit at tuluyan nang binasa ang lahat. Huminga ako nang malalim, at saka bahagyang natawa na sa sarili. Napatingin na tuloy ang iilang matanda na malapit lang sa kinauupuan ko. Siguro naisip nila na baliw na ako.Oo! Magiging baliw na yata ako sa mga sandaling ito!Dalawang basong tubig na malamig ang naubos ko. Malayo ang nilakad ko. Hindi ako sumakay ng taxi, at sinadya ko talaga na maglaka
Brielle.Nanginig ang tuhod ko nang tuluyan na akong nakalabas. Nagmaneho ang isa sa mga tauhan ni Cappytano para makabalik na ako sa lugar nila Clara.Ibibigay raw sa akin bukas ang kaisa-isang misyon ko at pera. Isa lang ang pinapagawa sa akin ni Cappytano. At kung matagumpay ko itong magampanan, ay pinangako niya na hindi na niya kailanman kami gugulohin ni tiya."Don't trust Cappytano, Brielle. Halang ang bituka niya. Wala akong tiwala sa kanya."At nakuha pa talaga ni Alfred na mag komento tungkol sa bagay na ito. Eh, siya nga itong nagpahamak sa akin!Nakabalik na kami at wala na ang mga tauhan ni Cappytano sa paligid ko. Pero alam kong meron nagmamanman sa akin ng sekreto. Maraming mga mata na sa paligid, kaya dapat ay mag iingat na ako sa bawat galaw ko."Get the hell out of here, Alfred! I don't need you. You better save yourself and run away from here." My eyes cut sharp on him."Kung ayaw mo na matuluyan ka, ay umalis ka na! Bumalik ka sa lungga mo!" Galit ko siyang tinali