Brielle.Hindi ba siya magpaparamdam sa akin ngayong araw na 'to?Humalukipkip ako habang nakatingin ang mga mata sa malayo.Ano ba ang meron sa araw na ito at mukhang wala akong gana sa lahat. Ang tamad ko, at magtatanghali na lang ay wala pa akong natatapos na trabaho."Hoy, Brielle! Kumilos ka na! Anong oras ka ba pupunta sa baba? May usapan kayo ni Sammy 'di ba?"Tinalikuran ko si tiya at isa-isa kong kinuha ang mga supot at ipinasok ang mga ito sa loob ng tindahan. Bukas ko na lang tatapusin ito dahil magkikita pa kami ni Sammy. Baka naghintay na iyon sa akin."Huwag mong kalimutan ang kalahating sako ng kamote, Breille! Ibigay mo 'yan kay Kapitana.""Opo." Bahagya ko itong binuhat at napangiwi ako. Ang bigat."Ilalagay ko na lang kaya ito sa trolley, tiya? Ang bigat eh." Ismid ko at humakbang na ako papasok ulit sa tindahan para makuha ang trolley sa gilid, pero nahinto ako nang bumungad ang hindi inaasahang customer."Hello, Brielle baby. Hello, tiya!" Kaway ni Ismael kay tiya
Morris."That's all, boss. All good.""Keep in touch, Bleu. Be discreet." My jaw tightened as I ended the call. I wiped my sweat and took off my top.Maaga akong nagigising at ginagawa ang bawat gawain dito. At sa ngayon na hindi na ako lumalapit masyado kay Brielle ay inutusan ko si Bleu na lihim siyang bantayan.I can't help myself. I care a lot about her, but I don't want to get used to it. She needs to move on without me all the time. My life here on the Island is temporary, and sooner or later, I will settle back in Italy.Ininom ko ang maligamgam na tubig at saka tahimik na pinagmasdan ang pag-litaw ng araw.Everything around here is beautiful. I find my solace in this place, and I'm completely different from the other person here.I'm ruthless as hell without a heart. But living here, on this Island, I learned a lot. I opened my heart and discovered one thing. Infatuation and love.Dammit. This fucking insane. I tried to deny these feelings, but the hell. I can overcome this.
Diego’s POV .What a beautiful day, baby, and bingo! My mind speaks. My mouth never stops chewing. It tastes minty and sweet. And yes, it feels like I'm floating on cloud nine while looking at my target. Using my Barret M82, sure dead my target will no longer have a heartbeat. "Huh, let's bring home the bacon, baby," I said silently and counted the numbers in the back of my mind. Fucking damn it! Malutong na mura ko. Uno, dos, tre. . . Fuck! What the hell!? Bloody lucifer! Nagkagulo agad ang lahat sa yate. The party was over, the target was lying and everyone was screaming. Then all the heavy security came, and the place was in chaos. Fucking dimwit! I swore in silence while dismantling my equipment. Mabilis ang kilos ko at sinigurado na walang matitira ibidensya rito. I hurriedly covered my face with black covering with my full black combat. Damn it! This is my mission. Twenty million effing dollars, and someone blew it up! Who the hell? That congested ugly face! I wil
Cariena’s POV.I walked like I'd won the Miss Universe title. I smiled wickedly and dropped the lavish black port bag I had taken with me.Nawala rin agad ang ngiti sa labi ko, at tumaas ang kilay ko nang makita ang mga tauhan ni Papa. Nakalinya silang lahat at nakayuko.They're in line like idiots in my way. Huh, mga walang silbi! "Good afternoon, Miss Cariena," bigay galang ni Edu, ang kanang kamay ni Papa. Agad niyang kinuha ang maitim na bagahe ko at napatingin siya sa helicopter na gamit ko.I lifted my brows and rolled my eyes while giving him a smirk. "T-that's not ours - " Awang ng labi niya at pilya akong ngumiti "Yes, it's not one of ours, Edu. Sa bobong mukhang aso ang helicopter na iyan!" Taas kilay ko, at nagpatuloy na ako nang hakbang. Pero nahinto lang din ako sa sarili at hinarap siyang muli.Lumawak ang ngiti sa labi niya at kinindatan pa ako.Oh heck! Ang pangit ah! Hindi ko type ang mga mukhang zombie sa harap ko! Ugh! "Drive that helicopter, Edu, and crush it,
Diego's POV . "That fucking lunatic! The bloody insane witch from hell! I swear, I will choke her to death and sell her body to the devil!" I repeatedly swore in the back of my mind while taking my gear out of my body. "The hell, Diego! That brain of yours is not working, man! What do you think you're doing? Why the hell you turn off that effing signal? Alam mo na iyon ang konesyon mo sa akin, at nagmamagaling ka? Huh, ang talino, pre!" kantyaw ni Morris. Umikot na siya at kinuha ang barret m82 na gamit ko kanina. He checked everything, and it was all intact. This means I did not fire a single bullet at my target. And that's a significant damn offense. Damn it! "Mainit ka kay Cariena at matunog ang pangalan mo sa lahat." My jaw tightened and I move my head in both sides. Uminit ang ulo ko at ang sarap magwala sa mga sandaling ito. That was my pure mission with a million dollars in the line. And just like that, that damn witch screwed it up! No one dared and messed up my mis
Cariena’s POV . I can feel the warm water around my skin, which feels refreshing. It feels like I'm floating out of space. Walang iniisip, blanko ang utak. I had a few bruises that I got from the escape. I could still hear the people's screams when I fired the shotgun at my target. Huh, that was not even half of the money that Diego would get, but I stole that from him. I don't care if it's going to cost less. I want him dead. Naimulat ko ang mga mata at sa malinaw na tubig ng bathtub na ito nakasubsob ang buong katawan ko. Hubad, walang saplot at walang pakialam sa mundo. Tahimik ang buong paligid, hanggang sa marinig ko ang mahihinang hakbang na papasok dito sa banyo ko. I cursed in the back of my mind and slowly held my gun with me. It's behind me, in this bathtub, just behind my naked body. Dahan-dahan ang paghawak ko nito at mariing nakabukas ang mga mata ko. Hanggang sa naaninag ko na ang anino niya sa harapan ko. I'm like a sleeping beauty to him, but it's just that I'm
Diego's POV . "How much did you lose?" si Ranger sa akin. "Half a mil." I jerk up and then face down. I covered my face using my hand. "Half a mil my ass," sagot ni Morris sa gilid. "You effing lost ten million? Idiot!" ngisi niya at napailing pa. "Woah, beauty!" kantyaw ni Ranger. Bahagya na siyang natawa. "May magsasayaw mamaya sa stage, bro! A freaking dimwit hot mafia!" kantyaw ni Diezel. Nag-apir pa ang tatlo. Mga walanghiya talaga ang mga baboy na ito. "Cha, cha, cha, yo!" si Morris. I looked at the three of them, and they were dancing like crazy pigs. I almost chuckled when Ranger shook his booty. Tama nga siguro na binansagan sila noon ni Saraid na tatlong baboy na nanirahan sa kabilang tuktok ng mundo. Una, si Ranger, ang happy go lucky na walang pakialam sa buhay. Pangalawa si Diezel, ang matigas at astig na walang kinatatakutan, pero pagdating sa babae ay napaka-unggoy naman. Pangatlo si Morris, ang pinakamakapangyarihan at pinakamayan sa kanila, pero baliw at wa
Cariena's POV."Ano!? No way, Papa. Ayaw ko!"Nagtagpo ang kilay ni Papa at galit itong nakatitig sa akin. Habang si Mama? Heto, sa gilid, pilit na kinakalma ang sarili.They're getting worried after hearing from the De Lourdes Clan that the crazy El Cappuccino ordered his gangs and circle of friends to collaborate with them. . . And the mission? Is to extinguish me from this planet.Huh, ang galing nga naman ng pesting Diego De Luna de letsi ano? At talagang sagad na sa pagkadesperado sa buto, dahil pati ang kaalyado ni Papa ay ngayon ay kakampi na nila.That pest! Mura ng isip ko."This is for your safety, Siobeh. Just be away for two months while I will sort everything with the others. I will ensure to get them back at our side, which will be our payback.""Payback?" pamaywang ko, "why not do it now, Papa? Hindi ba pwede na ngayon na?"Tumalikod si Papa at napabuntonghininga. "Not now, my dear. . . El Cuppuccino put an end to my business down the north-side. That bloody idiot with