Brielle.Nakakapagod. Balot sa pawis ang boung katawan ko at hindi ko alam kung nasaan ako ngayon. Ramdam ko ang sakit sa paa at balot ito ng dugo at putik. Mabilis kong pinunasan ang luha at saka matapang na inayos ang damit ko.Tapos na akong umiyak, at ubos na yata ang luha ko. At kahit pa iiyak ako ng dugo ay hindi maawa sa akin ang mga iyon. Mga hayop sila! Wala silang awa!Hindi ko naramdaman na pumutak ang katiting na luha sa pisngi at mabilis kong pinunasan ito. Kinagata ko ang labi at namuo ang galit sa loob ko.Babalikan ko si tiya. Babalikan ko siya.***"Bree, baby. . ." Ang mainit na dampi na halik ni Morris sa tainga ko ang nagpamulat ng mga mata ko ngayon. Nanaginip na naman ako, pero iba ito at hindi kagaya nang mga nakaraang panaginip ko.Humikab ako at ramdam ko ang konting kirot sa hita. Napa-ungol ako nang maramdaman ko ang kamay ni Morris sa bahaging ito."I'm sorry, I made you tired, baby, and I know you want to sleep more. But we have to go." He rested his face
Morris."And what are you planning, Morris? Are you sure you are going to be okay on your own?"I scoffed and shook my head in disgust. Does he really think I can't do it alone?"Do you want me to cut off your head, Dez?" I scowl."Yeah, yeah, I know, bro. I'm just worried." He chuckled."Don't be worried. You don't know what you're dealing with, Dez. Worry about yourself. You are about to enter your world now, and you will be forbidden from seeing us for a while. Can you handle that?" I smirked."Oh well, I have no choice. I can handle it, Mors. I'm a big boy you know. Limang taon lang naman ang kailangan nila sa akin, at bibilisan ko ito. Sisiguraduhin ko na sa loob ng tatlong taon o dalawa ay makukuha ko na ang market target, at isa na ako sa pinakamayaman tao sa buong mundo. Fuck." Malutong na mura niya at natawa akong bahagya."I know you can do it, Dez. I will wait for you after five years, okay? Suit yourself to everything, and you know where I am. I am a phone call away. And
Brielle.The air crackles between us. It's intense, hot, and demanding.Sa totoo lang, simula nang maibigay ko ang sarili ko kay Morris ay nakalimutan ko na ang lahat ng pait at masasamang ala-ala na pinagdaanan ko.I'm not a virgin to this, and I'm not a prostitute either. However, I am close to that because of my job, as I used to tame dangerous people, and when they got drunk and naked in front of me, a killer who was on standby would take over the job and kill them.That wasn't a bad job, and I earn a lot of money from it. Hindi man kalakihan ang pera na kinikita ko noon, ay iyon lang din naman ang nakikita kong paraan para makapag-ipon at nang sa ganun ay makatakas kami ni tiya sa imperyno.There was no escape, honestly, in that hell as they held me by the neck. I thought I could easily escape that hell, but I was wrong. But luck was on my side, and here I am with tiya, living on this remote Island.Walang nakakakilala sa amin at walang maghahanap sa amin dito.I bite my lower l
Morris."Done and dusted. All sorted, boss.""Motlo bene, Blue. Very good. And please don't call me boss, especially in front of Brielle." I whispered because I could see Brielle ahead, smiling, approaching me."Va bene, capo."I smirked a little. Still, he called me boss in the Italian language. Asshole."Morris, baby!" Brielle hugged me, and I hugged her tighter. Blue sharply looked at her, and by the time his eyes glanced at me, I growled. He then dipped his head."Y-you have someone with you?" Nakatingin na si Brielle kay Bleu, at nakayuko pa rin ang gago."Yes. This is Blue, baby. He is my dear friend," I introduced. "Say hello to my girl, Bleu."Tumitig muna si Bleu sa akin at maamo na ang mukha niya. At saka kay Brielle na siya ngumiti."È un piacere conoscerla, signora." Nilahad niya ang kamay kay Brielle."Huh? Ano raw?" Brielle looked at me in confusion. I gritted my teeth, giving Bleu an ultimatum."Fanculo. Parla in inglese, Blu." I fucking swore, asking him to talk in En
Brielle.Mainit, pero hindi masakit ang sikat ng araw. Naka two-piece swim suit ako at tinutulungan ako ni Morris sa paglagay ng sunscreen.Nasa gitna na kami ng dagat at may dalawang fishing rod na nakatambay na para sa isda. Hinihintay na lang ni Morris na may kumain sa pain niya."All done, babe. You are well covered and protected from sunburnt." He puts back the lotion on the side bench."Thank you, babe," agap ko at kinuha ko na ang sombrero. "Hmm, gaano ba katagal ang isda?" Titig ko sa dalawang fishing rod sa harapan."In a second… here we go." Pumwesto agad si Morris at hinawakan ang fishing rod. May isda na. Pero gumalaw rin agad ang isang fishing rod. May isda na rin ito."Take that one, babe.""Okay… paano nga ba?" Pinuwesto ko ang dulo ng fishing rod sa tagiliran at saka hinatak ko ang reeling pabalik sa akin. "Ang bigat!""Just hold still. I won't be long with this, and I will help you with that," he says and quickly maneuvered his move.Steady lang ang hawak ko at reeli
Morris."Did you stuff it up?" Bryce asked in the line."No. I did not, asshole. I'm not as sick as you," I laughed while connecting the line to Linus."Fuck. You know you're an asshole, too, at times, Mors. You almost give me a heart attack, bro." He chuckled. His line came back clear now, and I can see him better than before."Yo, looks great! What did you do to yourself, Mors? You're finger-licking good, man," Linus spat. He can see me better, too.My face flushed, and I shook my head."Psst, keep quiet, gentleman. Let me remind you that our big black bear is in love." Diezel uttered."What? Damn. Are you serious?" Bryce's mouth parted. "I can't believe it." He shook his head."Oh well, who's the lucky girl?" Linus smiled."Let me guess? Is it Brielle? Siya lang naman ang magtitiyaga sa isang katulad mo, Mors," kantyaw ng walanghiyang Diezel."Stuff you." I cursed and growled at him, and the rest of them laughed."Ibang klase… So, this Brielle what she's like?" Linus asked."Oh, u
Brielle."All of the sudden? Akala ko ba hindi ka seryoso sa relasyon na ito? Hindi ba sinabi mo sa akin na wala kang maipapangako?" I looked at him, confused, thinking of the other way around. Excited ako, at kabog ang pintig ng puso ko habang dikit ang tingin ko sa mga mata niya. Napaigting siya, at nakuha ko agad ang ibig niyang sabihin.I sighed, feeling disappointed. "Okay lang, Morris. You don't have to force yourself to introduce me to your parents. I'm not ready for this." Inunahan ko na. I shook my head and turned away from him. I know I should be celebrating because most woman looks forward to this... To introduce them to the parents of the person they love. But Morris is different. We already had a deal. He doesn't want any lingering promises, and I don't like this. I don't want a commitment. Kahit pa sabihin na natin na sabik ako at gusto ko naman, ay puno naman ng pag-aalala ang puso ko. Kaya mas mabuting wala na."Hey, Bree. Listen to me." He followed me.I paused an
Morris."Just meet them. That's the only way. Glenn is doing everything he could. He is in a tight sport, Mors. Hindi ko ito sasabihin sa 'yo ngayon. Pero ginagawa ni Glenn ang lahat para sa 'yo. He might be heartless, but he loves you as his brother."I shut my eyes while listening to Reeve in the line. Wala siya rito at nasa Amerika. Pansamantala, ay si Glenn ang humahawak sa negosyo niya na nasa parehong Isla."I already gave Glenn the details, and your mother will be there. Meet them for once," he added.I gritted my teeth. "I hate the old man," I uttered under my breath."He is not around the country at the moment. It's a good opportunity, Mors. And with the deal Glenn made with your father, it saves you."I inhaled deeply and shook my head.That lunatic Glenn, really? How many times I told him not to worry about me. He needs to worry about himself first! Ang tigas ng ulo niya."I know what you're thinking, Morris. Glenn is your brother. You and him are the same, bro. Hard heade
Morris.We found ourselves at Bryce's hideout, the nearest place to our location. It's well-positioned. The securities remain secure, and Cappytano has likely not tracked us yet. Bleu and Reeve, along with their team, are at Cappytano's site. If they find him, it will be a nightmare for Cappytano... this will be his end. "Sa labas muna kami ni Glenn, Mors. I will update you soon. Reeve and Bleu are on it now.""Okay. . ." Napaigting ang panga ko nang maisaradoni Bryce ang pinto ng kwartong ito.I inhaled deeply and turned halfway to look at Brielle. My brows knitted together as she averted her eyes, evading my piercing stare."What the hell are you doing there, Bree?" I already know the answers to that, but I still want to listen to her.I step closer towards her and she looks at me shyly. We stared."Come on, talk…" I placed my hands on my hips, preparing to listen.She blinked and swallowed hard. "C-Cappytano gave me the mission… Hindi ko naman alam na ikaw iyon!"I chuckled, sha
Morris.We have our plan. Bryce is here for that and Glenn is making himself the sidekick.My brother does not belong into this type of business. Malinis siya at iba ang linya ng mundo sa mundo ko, pero sadyang matigas ang ulo niya. Ito yata ang ugali namin na magkapareho.Renzo and the other boys remained extremely vigilant. Cappytano was making a move, trying to get a lot of bad people onto his side to put me down. But it was too bad, and he still couldn't bring me down that way. An ominous black sheep like me is hard to tame. I will kill him first before he can make his moves."We have a spy on our side, Mors. We need to find out who it is." Bryce furrowed his brow while working on the gadgets.Magaling siya, at katulad ni Xavion ay mabilis nilang nakukuha ang signal ng kalaban at napasok ang sistema nila.It must be because Bryce, Xavion, and Hendrix used to work in the same gang before. Of course, they all have the line that was given by their parents. Bryce may not have the sam
Brielle.Ba't hindi ko ito alam. Bakit wala akong alam sa pagkatao niya? Napaupo akong wala sa sarili at tulalang nakatitig sa kawalan.Si Morris ba talaga ang gusto ni Cappytano? Bakit? Pero nasa Italya na siya. Sigurado ako rito. Tinawagan niya ako noong nakaraang araw. Nasa Italya na si Morris!Pero. . . Ano 'to? Ba't may isang katulad niya? O, baka may kakambal siya?Kalokohan talaga!Ginulo ko ang buhok. Sumakit ang ulo ko, at ayaw ko ng basahin pa ang lahat ng tungkol sa kanya.Ibang Morris yata 'to eh? Kakambal niya? Ganoon lang siguro. Pero impossible talaga! Hindi maari ito.Binuklat ko ulit at tuluyan nang binasa ang lahat. Huminga ako nang malalim, at saka bahagyang natawa na sa sarili. Napatingin na tuloy ang iilang matanda na malapit lang sa kinauupuan ko. Siguro naisip nila na baliw na ako.Oo! Magiging baliw na yata ako sa mga sandaling ito!Dalawang basong tubig na malamig ang naubos ko. Malayo ang nilakad ko. Hindi ako sumakay ng taxi, at sinadya ko talaga na maglaka
Brielle.Nanginig ang tuhod ko nang tuluyan na akong nakalabas. Nagmaneho ang isa sa mga tauhan ni Cappytano para makabalik na ako sa lugar nila Clara.Ibibigay raw sa akin bukas ang kaisa-isang misyon ko at pera. Isa lang ang pinapagawa sa akin ni Cappytano. At kung matagumpay ko itong magampanan, ay pinangako niya na hindi na niya kailanman kami gugulohin ni tiya."Don't trust Cappytano, Brielle. Halang ang bituka niya. Wala akong tiwala sa kanya."At nakuha pa talaga ni Alfred na mag komento tungkol sa bagay na ito. Eh, siya nga itong nagpahamak sa akin!Nakabalik na kami at wala na ang mga tauhan ni Cappytano sa paligid ko. Pero alam kong meron nagmamanman sa akin ng sekreto. Maraming mga mata na sa paligid, kaya dapat ay mag iingat na ako sa bawat galaw ko."Get the hell out of here, Alfred! I don't need you. You better save yourself and run away from here." My eyes cut sharp on him."Kung ayaw mo na matuluyan ka, ay umalis ka na! Bumalik ka sa lungga mo!" Galit ko siyang tinali
Brielle.Tatlong katao agad ang sumalubong sa amin. Tinitigan ako mula ulo hanggang dibdib. Nagtagal ang tingin nila rito sa dibdib ko at napangiwi ako."Hindi ko alam kung anong pinasok mo, Alfred. Nananahimik ako ng iilang taon.""It’s not my fault, Brielle. I was lucky that I was alive… Akala ko nga pinatay ka nila noon. Kaya noong nalaman ko na buhay ka, ay inisip ko na sa mga tagong Isla ng Pilipinas ka nagtatago. Wala ka namang record na lumabas ng bansa." Pabulong niya.Napabuntonghininga ako at nahintong saglit. "At talagang hinanap mo ako ano? Kasalanan mo rin pala 'to!"Nawala agad ang ngiti niya. "Nagbabakasakali lang naman…"Nagtagpo ang kilay ko sa kanya. Umiwas siya ng tingin at nilampasan ako. I slightly scoffed at his back, annoyed at him.Noon paman ay talagang balakid na si Alfred sa buhay ko. Para siyang linta na ang hirap alisin sa balat ko. Sumisipsip sa dugo ko. Paunti-unti hanggang wala nang matira sa akin. Saka lang din bibitaw kapag wala na siyang nakukuha."
Brielle."We need to leave, tiya."Hindi umimik si tiya. Alam ko na pagod na siya sa kakatakbo. Medyo matagal na rin kami sa isla. Mag tatatlong taon na. Ito yata ang pinakamahaba na nanatili kami sa isang lugar. Madalas naman kasi noon ay palipat-lipat kami ng tirahan dahil sa mga taong humahabol sa amin."Pagod na ako sa kakatakbo, Breille… Matanda na ako."I press my lips together and look at her.Naipasok ko na ang iilang gamit na kailangan ko. Sa syudad na muna kami. Mas mabuti roon, dahil maraming tao at madali kaming gumalaw.Iniwan ko na ang susi sa bahay ni Morris kay Manong Paeng. Siya na muna pansamantala ang magmamatyag sa paligid. Sa kanya ko na rin iniwan ang susi ng bahay at ng tindahan."Tiya, we have to go, or else…" my lips trembled."Kilala ko ang mexicanong mafia na 'yon, tiya. Mas halang ang kaluluwa nu'n kaysa kay Alfred. Si Cappytano ang nagpapatay sa halos lahat ng mga tauhan ni Alfred, tiya. Kailangan natin na umalis!""Pero bakit ikaw ang hinahanap, Brielle?
Morris."Don't tell her that you're still here, Mors," Linus advises."And why is that?" My brows met halfway."Because that's not you. You don't give your location to anyone, lunatic."I laughed a little bit and shook my head. Linus was right. I don't easily give my location unless it's them, my cousins, asking for it. But Brielle is not just anyone. . . I like her."It seems like you like her. How serious?"I stared at Linus on the big screen. He's not even looking at me. He was busy sorting something. I did not answer and just rested my back on my chair.I'm not sure about it, but one thing is sure… I miss her."Hey, Mors. Don't you know that Cappytano is after you?" He changes the subject.Napatingin na siya sa akin ngayon na seryoso. Nawalang bigla ang tanong niya kanina tungkol kay Brielle.It wasn't important anyway. Linus knows that, and he doesn't care much about it. He is more concerned about the enemies around us."And what does he want? Cappytano was off the hook a long t
Brielle.Pagkatapos malinis ang paligid ay ang mga halaman naman ni tiya ang inasikaso ko. Nakakabagot nga, dahil wala man lang akong lilinisan sa territoryo ni Morris.Lahat ng mga alaga niyang hayop ay wala na roon. Inilipat niya ito sa pangangala ng isang kaibigan. Hindi ko alam kung sino, at tiyak sa kabilang isla iyon.Wala rin siyang halaman sa paligid at purong malalaking bush shrub at mga puno lang. Hindi na kailangan ng tubig dahil nabubuhay naman.Inside Morris house is clean. Nothing else to do there. Nalulungkot lang ako sa tuwing bumibisita ako roon. Dahil naaalala ko siya sa bawat sulok nito.It's not even a week, but it seems like months for me."Tapos na, tiya. Ihahatid ko na lang ito mamaya," tugon ko. Naramdaman ko kasi siya sa likod. Hindi siya sumagot."Siyanga pala, tiya. Ang aga mo naman nakabalik. Hindi ba dapat mamaya ka ba? Wala na bang ganap sa baba?" Pinunasan ko muna ang kamay gamit ang basahan na meron ako. Tumayo ako at saka nagpawis ng pawis sa mukha ba
Eva.I feel lonely already while seeing him walking away from me. Nangilid ang luha ko sa mata at mabilis akong tumingala sa lahat.Sana nga pala ay hind ko na siya hinatid dito sa pier. Heto tuloy. Nakakaiyak na.Kumaway siya at nasa top deck na ng barko. Kumaway rin ako, at nag-flying kiss pa. I want him to remember me as lively and lovely, and will try to wait for him. Alam kong alam ni Morris kung saan kami hahanapin ni tiya kung wala na kami sa isla.Bleu, his only friend was also with him. Wala ng natira sa bahay niya sa tuktok, dahil iniwan ni naman talaga ang lahat sa akin. Nasa akin ang mga susi nito.Nakauwi na ako, at ang tahimik na paligid agad ang namasdan ko. It feel strange. The quite environment around me seems like a haunting dream from my past.Nakakatakot at nakakalungkot. Ibang-iba na. . .Ibang iba na, dahil wala na si Morris sa Islang ito. Naiwan na lang kami ni tiya."Tatawag naman siya 'di ba? Brielle?" si tiya sa likod ko.Gabi na. Madilim ang langit at wala m