Brielle.Mainit, pero hindi masakit ang sikat ng araw. Naka two-piece swim suit ako at tinutulungan ako ni Morris sa paglagay ng sunscreen.Nasa gitna na kami ng dagat at may dalawang fishing rod na nakatambay na para sa isda. Hinihintay na lang ni Morris na may kumain sa pain niya."All done, babe. You are well covered and protected from sunburnt." He puts back the lotion on the side bench."Thank you, babe," agap ko at kinuha ko na ang sombrero. "Hmm, gaano ba katagal ang isda?" Titig ko sa dalawang fishing rod sa harapan."In a second… here we go." Pumwesto agad si Morris at hinawakan ang fishing rod. May isda na. Pero gumalaw rin agad ang isang fishing rod. May isda na rin ito."Take that one, babe.""Okay… paano nga ba?" Pinuwesto ko ang dulo ng fishing rod sa tagiliran at saka hinatak ko ang reeling pabalik sa akin. "Ang bigat!""Just hold still. I won't be long with this, and I will help you with that," he says and quickly maneuvered his move.Steady lang ang hawak ko at reeli
Morris."Did you stuff it up?" Bryce asked in the line."No. I did not, asshole. I'm not as sick as you," I laughed while connecting the line to Linus."Fuck. You know you're an asshole, too, at times, Mors. You almost give me a heart attack, bro." He chuckled. His line came back clear now, and I can see him better than before."Yo, looks great! What did you do to yourself, Mors? You're finger-licking good, man," Linus spat. He can see me better, too.My face flushed, and I shook my head."Psst, keep quiet, gentleman. Let me remind you that our big black bear is in love." Diezel uttered."What? Damn. Are you serious?" Bryce's mouth parted. "I can't believe it." He shook his head."Oh well, who's the lucky girl?" Linus smiled."Let me guess? Is it Brielle? Siya lang naman ang magtitiyaga sa isang katulad mo, Mors," kantyaw ng walanghiyang Diezel."Stuff you." I cursed and growled at him, and the rest of them laughed."Ibang klase… So, this Brielle what she's like?" Linus asked."Oh, u
Brielle."All of the sudden? Akala ko ba hindi ka seryoso sa relasyon na ito? Hindi ba sinabi mo sa akin na wala kang maipapangako?" I looked at him, confused, thinking of the other way around. Excited ako, at kabog ang pintig ng puso ko habang dikit ang tingin ko sa mga mata niya. Napaigting siya, at nakuha ko agad ang ibig niyang sabihin.I sighed, feeling disappointed. "Okay lang, Morris. You don't have to force yourself to introduce me to your parents. I'm not ready for this." Inunahan ko na. I shook my head and turned away from him. I know I should be celebrating because most woman looks forward to this... To introduce them to the parents of the person they love. But Morris is different. We already had a deal. He doesn't want any lingering promises, and I don't like this. I don't want a commitment. Kahit pa sabihin na natin na sabik ako at gusto ko naman, ay puno naman ng pag-aalala ang puso ko. Kaya mas mabuting wala na."Hey, Bree. Listen to me." He followed me.I paused an
Morris."Just meet them. That's the only way. Glenn is doing everything he could. He is in a tight sport, Mors. Hindi ko ito sasabihin sa 'yo ngayon. Pero ginagawa ni Glenn ang lahat para sa 'yo. He might be heartless, but he loves you as his brother."I shut my eyes while listening to Reeve in the line. Wala siya rito at nasa Amerika. Pansamantala, ay si Glenn ang humahawak sa negosyo niya na nasa parehong Isla."I already gave Glenn the details, and your mother will be there. Meet them for once," he added.I gritted my teeth. "I hate the old man," I uttered under my breath."He is not around the country at the moment. It's a good opportunity, Mors. And with the deal Glenn made with your father, it saves you."I inhaled deeply and shook my head.That lunatic Glenn, really? How many times I told him not to worry about me. He needs to worry about himself first! Ang tigas ng ulo niya."I know what you're thinking, Morris. Glenn is your brother. You and him are the same, bro. Hard heade
Brielle.Nakaraos din ang gabi at heto, tulala ako sa sarili.His mother and brother, Glenn, left about an hour ago. Morris and I stayed because this restaurant also provides overnight accommodations for those who wish to stay longer than a day.Hinintay ko lang na matapos si Morris sa banyo at ako na ang kasunod. Wala ako sa sarili kanina at pilit akong nakikisama sa ina niya.She asked many questions as if she were one of my teachers in school. She seemed classy, as she came from a good family, the Monteverde.Ngayon ko lang napagtanto na hindi basta-basta ang pamilya ni Morris. May pangalan siya. May pinangangalagaan. May sari-saring negosyo sa buong Asya at Amerika and mga magulang at kapatid niya. Si Morris lang ang naiiba at hindi ko alam kung bakit. Ang alam ko lang ay may negosyo rin naman siya sa Italya, pero hindi raw kalakihan ito. Hindi raw tulad ng kapatid niyang si Glenn at ng mga magulang niya."Are you alright?"I spun, and there he was, standing a few feet from me, a
Morris."How are you feeling, Nay?" I gazed at her with concern. Brielle hadn't shared the truth about yesterday's events, and I learned about it only from Nay Belen."Okay lang, dong. I'm good, oi. Why worried? I was having fun there, you know." Humalakhak si Nanay at napangiti ako."Nag-alala ako, Nay. . . You are no longer young to wander around on your own. So, please be very careful." I gave her a quick hug."Oo naman. . . Hindi ko pa pwedeng iwan si Brielle ano." She smirked at Brielle, and my darling Brielle looked worried at her.I moved to her side. "Why didn't you tell me yesterday? I could have helped," I whispered."Okay lang. Wala namang nangyari. Naka-uwi naman kami ng maayos dalawa ni Tiya." She placed the food she made on the table."Next time, please let me know first, Bree," I gritted my teeth. "I'm here. I should be the first person to know. And the first person you seek for help."We stared, and she nodded gently."Next time. I will seek you first before anything
Brielle."You don't want us to go somewhere, Brielle. Why not? The weather is good, baby. Let's go out fishing.""No. I don't feel like fishing." Tumalikod ako kay Morris at saka nag-kunwaring abala sa lababo."Alright. So, when do you feel like fishing or swimming?""I don't know. . ." Kibit-balikat ko. Nilingon ko siya. Nakaupo siya at hawak ang mainit na kape sa kamay. Dapat sana ay pupunta siya sa kabilang Isla para mamalengke, pero pinigilan ko. Si Bleu ang gumawa nito. Inilipat ko ang gawain na ginagawa niya madalas sa amin ni tiya."Why don't we finish the project you started at your place?" I sweetly smiled and walked towards him.Nasa bandang likod na niya ako nakatayo at niyayakap siya."The tree house?""Oo... Hindi ba matagal mo na na gusto matapos iyon. Mas mabuting tapusin na natin bago ka bumalik ng Italy."Humawak siya sa kamay ko, at saka umikot ang tingin sa akin. Tumayo siya at nakatingala na ako ngayon sa kanya.Matangkad si Morris, at polido ang katawan. His broad
Brielle.I couldn't sleep, ending up staring at him while he was asleep.Noon, hindi ako naniniwala sa pag-ibig. Wala akong alam kung ano ang nagagawa nito sa buhay ng isang tao. Marami akong tanong tungkol sa pagmamahal, at nang hindi ko makuha ang tamang sagot ay kinalimutan ko na ang mga ito.Si tiya lang ang mahalaga sa akin noon. Siya lang ang pamilya ko. Siya lang ang kinikilala kong ina. Pero nang dumating si Morris sa buhay ko, ay nagbago ang pananaw ko sa pangalang 'pag-ibig'.I suddenly feel a weird desire, longing, and love for him. I want to be with him. I can't be at peace without seeing him. I want to sleep and wake up beside him. I want him to be a part of me. I want him with me forever… I know I'm selfish at times, but… that's me.Pero hindi naman ako bulag. Alam ko ang pangako namin ni Morris sa isa't-isa. Pumayag ako sa gusto niya, dahil wala namang kasiguruhan ang buhay.I'm not a good person. I've done a lot of bad things, and I have a dark past that I've been try
Morris.We found ourselves at Bryce's hideout, the nearest place to our location. It's well-positioned. The securities remain secure, and Cappytano has likely not tracked us yet. Bleu and Reeve, along with their team, are at Cappytano's site. If they find him, it will be a nightmare for Cappytano... this will be his end. "Sa labas muna kami ni Glenn, Mors. I will update you soon. Reeve and Bleu are on it now.""Okay. . ." Napaigting ang panga ko nang maisaradoni Bryce ang pinto ng kwartong ito.I inhaled deeply and turned halfway to look at Brielle. My brows knitted together as she averted her eyes, evading my piercing stare."What the hell are you doing there, Bree?" I already know the answers to that, but I still want to listen to her.I step closer towards her and she looks at me shyly. We stared."Come on, talk…" I placed my hands on my hips, preparing to listen.She blinked and swallowed hard. "C-Cappytano gave me the mission… Hindi ko naman alam na ikaw iyon!"I chuckled, sha
Morris.We have our plan. Bryce is here for that and Glenn is making himself the sidekick.My brother does not belong into this type of business. Malinis siya at iba ang linya ng mundo sa mundo ko, pero sadyang matigas ang ulo niya. Ito yata ang ugali namin na magkapareho.Renzo and the other boys remained extremely vigilant. Cappytano was making a move, trying to get a lot of bad people onto his side to put me down. But it was too bad, and he still couldn't bring me down that way. An ominous black sheep like me is hard to tame. I will kill him first before he can make his moves."We have a spy on our side, Mors. We need to find out who it is." Bryce furrowed his brow while working on the gadgets.Magaling siya, at katulad ni Xavion ay mabilis nilang nakukuha ang signal ng kalaban at napasok ang sistema nila.It must be because Bryce, Xavion, and Hendrix used to work in the same gang before. Of course, they all have the line that was given by their parents. Bryce may not have the sam
Brielle.Ba't hindi ko ito alam. Bakit wala akong alam sa pagkatao niya? Napaupo akong wala sa sarili at tulalang nakatitig sa kawalan.Si Morris ba talaga ang gusto ni Cappytano? Bakit? Pero nasa Italya na siya. Sigurado ako rito. Tinawagan niya ako noong nakaraang araw. Nasa Italya na si Morris!Pero. . . Ano 'to? Ba't may isang katulad niya? O, baka may kakambal siya?Kalokohan talaga!Ginulo ko ang buhok. Sumakit ang ulo ko, at ayaw ko ng basahin pa ang lahat ng tungkol sa kanya.Ibang Morris yata 'to eh? Kakambal niya? Ganoon lang siguro. Pero impossible talaga! Hindi maari ito.Binuklat ko ulit at tuluyan nang binasa ang lahat. Huminga ako nang malalim, at saka bahagyang natawa na sa sarili. Napatingin na tuloy ang iilang matanda na malapit lang sa kinauupuan ko. Siguro naisip nila na baliw na ako.Oo! Magiging baliw na yata ako sa mga sandaling ito!Dalawang basong tubig na malamig ang naubos ko. Malayo ang nilakad ko. Hindi ako sumakay ng taxi, at sinadya ko talaga na maglaka
Brielle.Nanginig ang tuhod ko nang tuluyan na akong nakalabas. Nagmaneho ang isa sa mga tauhan ni Cappytano para makabalik na ako sa lugar nila Clara.Ibibigay raw sa akin bukas ang kaisa-isang misyon ko at pera. Isa lang ang pinapagawa sa akin ni Cappytano. At kung matagumpay ko itong magampanan, ay pinangako niya na hindi na niya kailanman kami gugulohin ni tiya."Don't trust Cappytano, Brielle. Halang ang bituka niya. Wala akong tiwala sa kanya."At nakuha pa talaga ni Alfred na mag komento tungkol sa bagay na ito. Eh, siya nga itong nagpahamak sa akin!Nakabalik na kami at wala na ang mga tauhan ni Cappytano sa paligid ko. Pero alam kong meron nagmamanman sa akin ng sekreto. Maraming mga mata na sa paligid, kaya dapat ay mag iingat na ako sa bawat galaw ko."Get the hell out of here, Alfred! I don't need you. You better save yourself and run away from here." My eyes cut sharp on him."Kung ayaw mo na matuluyan ka, ay umalis ka na! Bumalik ka sa lungga mo!" Galit ko siyang tinali
Brielle.Tatlong katao agad ang sumalubong sa amin. Tinitigan ako mula ulo hanggang dibdib. Nagtagal ang tingin nila rito sa dibdib ko at napangiwi ako."Hindi ko alam kung anong pinasok mo, Alfred. Nananahimik ako ng iilang taon.""It’s not my fault, Brielle. I was lucky that I was alive… Akala ko nga pinatay ka nila noon. Kaya noong nalaman ko na buhay ka, ay inisip ko na sa mga tagong Isla ng Pilipinas ka nagtatago. Wala ka namang record na lumabas ng bansa." Pabulong niya.Napabuntonghininga ako at nahintong saglit. "At talagang hinanap mo ako ano? Kasalanan mo rin pala 'to!"Nawala agad ang ngiti niya. "Nagbabakasakali lang naman…"Nagtagpo ang kilay ko sa kanya. Umiwas siya ng tingin at nilampasan ako. I slightly scoffed at his back, annoyed at him.Noon paman ay talagang balakid na si Alfred sa buhay ko. Para siyang linta na ang hirap alisin sa balat ko. Sumisipsip sa dugo ko. Paunti-unti hanggang wala nang matira sa akin. Saka lang din bibitaw kapag wala na siyang nakukuha."
Brielle."We need to leave, tiya."Hindi umimik si tiya. Alam ko na pagod na siya sa kakatakbo. Medyo matagal na rin kami sa isla. Mag tatatlong taon na. Ito yata ang pinakamahaba na nanatili kami sa isang lugar. Madalas naman kasi noon ay palipat-lipat kami ng tirahan dahil sa mga taong humahabol sa amin."Pagod na ako sa kakatakbo, Breille… Matanda na ako."I press my lips together and look at her.Naipasok ko na ang iilang gamit na kailangan ko. Sa syudad na muna kami. Mas mabuti roon, dahil maraming tao at madali kaming gumalaw.Iniwan ko na ang susi sa bahay ni Morris kay Manong Paeng. Siya na muna pansamantala ang magmamatyag sa paligid. Sa kanya ko na rin iniwan ang susi ng bahay at ng tindahan."Tiya, we have to go, or else…" my lips trembled."Kilala ko ang mexicanong mafia na 'yon, tiya. Mas halang ang kaluluwa nu'n kaysa kay Alfred. Si Cappytano ang nagpapatay sa halos lahat ng mga tauhan ni Alfred, tiya. Kailangan natin na umalis!""Pero bakit ikaw ang hinahanap, Brielle?
Morris."Don't tell her that you're still here, Mors," Linus advises."And why is that?" My brows met halfway."Because that's not you. You don't give your location to anyone, lunatic."I laughed a little bit and shook my head. Linus was right. I don't easily give my location unless it's them, my cousins, asking for it. But Brielle is not just anyone. . . I like her."It seems like you like her. How serious?"I stared at Linus on the big screen. He's not even looking at me. He was busy sorting something. I did not answer and just rested my back on my chair.I'm not sure about it, but one thing is sure… I miss her."Hey, Mors. Don't you know that Cappytano is after you?" He changes the subject.Napatingin na siya sa akin ngayon na seryoso. Nawalang bigla ang tanong niya kanina tungkol kay Brielle.It wasn't important anyway. Linus knows that, and he doesn't care much about it. He is more concerned about the enemies around us."And what does he want? Cappytano was off the hook a long t
Brielle.Pagkatapos malinis ang paligid ay ang mga halaman naman ni tiya ang inasikaso ko. Nakakabagot nga, dahil wala man lang akong lilinisan sa territoryo ni Morris.Lahat ng mga alaga niyang hayop ay wala na roon. Inilipat niya ito sa pangangala ng isang kaibigan. Hindi ko alam kung sino, at tiyak sa kabilang isla iyon.Wala rin siyang halaman sa paligid at purong malalaking bush shrub at mga puno lang. Hindi na kailangan ng tubig dahil nabubuhay naman.Inside Morris house is clean. Nothing else to do there. Nalulungkot lang ako sa tuwing bumibisita ako roon. Dahil naaalala ko siya sa bawat sulok nito.It's not even a week, but it seems like months for me."Tapos na, tiya. Ihahatid ko na lang ito mamaya," tugon ko. Naramdaman ko kasi siya sa likod. Hindi siya sumagot."Siyanga pala, tiya. Ang aga mo naman nakabalik. Hindi ba dapat mamaya ka ba? Wala na bang ganap sa baba?" Pinunasan ko muna ang kamay gamit ang basahan na meron ako. Tumayo ako at saka nagpawis ng pawis sa mukha ba
Eva.I feel lonely already while seeing him walking away from me. Nangilid ang luha ko sa mata at mabilis akong tumingala sa lahat.Sana nga pala ay hind ko na siya hinatid dito sa pier. Heto tuloy. Nakakaiyak na.Kumaway siya at nasa top deck na ng barko. Kumaway rin ako, at nag-flying kiss pa. I want him to remember me as lively and lovely, and will try to wait for him. Alam kong alam ni Morris kung saan kami hahanapin ni tiya kung wala na kami sa isla.Bleu, his only friend was also with him. Wala ng natira sa bahay niya sa tuktok, dahil iniwan ni naman talaga ang lahat sa akin. Nasa akin ang mga susi nito.Nakauwi na ako, at ang tahimik na paligid agad ang namasdan ko. It feel strange. The quite environment around me seems like a haunting dream from my past.Nakakatakot at nakakalungkot. Ibang-iba na. . .Ibang iba na, dahil wala na si Morris sa Islang ito. Naiwan na lang kami ni tiya."Tatawag naman siya 'di ba? Brielle?" si tiya sa likod ko.Gabi na. Madilim ang langit at wala m