Chapter 6

"ROSALIA, saan ka ibababa?" Tanong ng driver kay Rosalia. 

Napahikab pa si Rosalia bago saglit na tumingin sa labas at makitang nasa Maynila na talaga siya.

"Deretso na lang kuya. Pag may nakita kayong malaking bahay na makaluma ay doon na ang baba ko." Tumingin si Rosalia sa salamin na nasa harap ng driver. Nang makita niya itong nakatingin roon ay ngunit siya bago tumingin muli sa labas. 

"Rosalia ang pangalan mo 'di ba?"

Napatingin siya sa kanyang kaliwa sa naging tanong ng katabi niya sa byahe. Sa hitsura nito ay nasa edad cuarenta na ang babae. May nakabalabal pa sa leeg nito at nakahalukipkip. "Tama ba ako?" Dagdag pa nitong tanong kay Rosalia. 

Dahan-dahan namang tumango ang dalaga. "Ako nga po... Bakit po?" Nag-iwas nang tingin si Rosalia sa may katandaang babae nang makitang sinusuri siya nito. 

"Wala naman. Pinapa-alalahanan lang kita sa magiging buhay mo rito sa Maynila. Mahirap sa una, pero kayanin mo... Nakikita mo ang mga tao na iyan sa labas?" Tinuro ng babae kay Rosalia ang mga tao sa labas na halos nagkakagulo. 

May ilang mga kabataang natakbo na akala mo'y may ginawang masama habang sila pa ay mga nakangiti. Pinagmasdan na lamang ni Rosalia ang mga nadaraanan nila hanggang sa tumigil ang van sa isang makalumang bahay. 

Saglit na nginitian ni Rosalia ang babaeng kausap niya kanina, bago niya kunin sa Ibaba ang kanyang bag. Saktong bumukas ang pintuan ng van ay bumaba na rin siya. 

"Hintayin mo na lang tabi ang bagahe mo. Kinukuha pa sa itaas." Sabi ng kasamahan ng driver sa kanya na agad rin naman niyang tinanguan.

Unti-unting nararamdaman ni Rosalia ang kaba nang maramdaman malaki ang pagbaba go na haharapin niya. Napaupo na lamang muna ulit si Rosalia sa loob katabi ng babae. Nakabukas lamang ang pinto ng van kung kaya't natatanaw niya ang bahay na tutuluyan niya. 

Ang sabi ni Annie sa kanya ay isang apartment muna ang tatanggap sa kanya. Pagmamay-ari raw ito ng tita ni Annie at alam na rin ng tita nito na ngayon si Rosalia darating. 

"Ano nga pala ang trabaho mo, Ineng?" 

Napalingon muli si Rosalia sa ginang. "Ah, ang totoo po niyan ay hindi ko pa po alam. Sinabihan lamang po ako ng kaibigan ko na ang tita niya ang tutulong sa akin." Ngumiti si Rosalia sa babae. 

Tumango-tango naman ang ginang, "Ayos na rin. Ay, ako nga pala si Tes, tawag in mo na lang akong Nena." Pagpapakilala ni Tes kay Rosalia. 

Umupo ng maayos si Rosalia at doon nilahad ang kamay niya kay Tes na may ngiti. "Ako po si Rosalia Selim." 

"Selim?" Takha ni Tes na tanong. "Anak ka nila Simeon at Cecilia?" Tumaas ang tono nitong pagtatanong sabay ang halukipkip at iwas nang tingin. "Hindi ko alam na nagkaroon pala sila ng anak."

"Ah, ampon lang po ako." Pinigilan ni Rosalia ang Gina ng sa pagtatakha. "Matagal na po ako sa kanila, simula pagkabata pa lang po ay naroon na ako." Mahina Hong sabi ni Rosalia. 

"Kung ganoon, hindi mo nakilala ang mga magulang mo? Ang sabi mo ay bata ka pa noon." 

"Ganoon na nga po," saglit na Natigilan si Rosalia nang maalala ang kanyang kwintas na hanggang ngayon ay wala sa kanya. "May iniwan po sa akin ang mga tunay kong magulang, inamin iyon sa akin nila Inay at Itay.... Iyon po ang kwintas na hugs ang Mayon, pero nawala ko po." Bumahid sa mukha ni Rosalia ang lungkot. 

Nakalimutan iyon ni Rosalia na muling hanapin lalo pa't sumabay pa ang problema nilang magpa-pamilya.

 "Ineng, ok na."

Mabilis na napalingon si Rosalia sa lalaking tumawag. Nasa gilid na ng lalaki ang kanyang maleta, kaya agad siyang bumaba ng van. 

"Salamat po, kuya." Sabi ni Rosalia sa ilang tumulong na Ibaba ang kanyang maleta na may kabigatan. Kinuha niya iyon sa alaki at tinabi sa gilid.

Nang maka-alis ang van ay muli niyang tiningala ang apartment na tutluyan niya. Dalawang palapag iyon ngunit may kahabaan ang bahay. 

Pumasok siya sa loob ng bahay kung saan natigilan ang ilang mga kababaihan sa pagdating niya. Nahihiya siya sa mga nakatingin sa kanya pero pilit pa rin ang naging pag-ngiti niya. 

Saktong may nakasalubong siyang isang babae na papunta sa gawin niya na halos ang ulo nito ay nakasayad an sa librong binabasa. 

"Ah, excuse me," Sinubukan kawayan ni Rosalia ang nakasalubong niya ngunit dere-deretso lamang iyong lumabas. Nahiya si Rosalia na I binaba na lamang ang kamay. 

"Pasensya ka na roon, ah," lumapit sa kanya ang babaeng kaninang nakaupo sa sofa na una siyang nakita. Halos kasing edad lamang ito ni Rosalia. "Anong kailangan mo? Magre-rent ka rin ba?" Matinis na boses na pagkakatanong nito kay Rosalia dahil sa braces nito. 

"Ah, dito po ba si Aling Anita nakatira?" Tanong ni Rosalia. 

"No, ate. Sa kabilang bahay siya nakatira, doon sa kabilang baryo." Sabi ng babae kay Rosalia saka sumandal sa pintuan at humalukipkip. Tiningnan niya pa simula ulo hanggang paa ang dalawa bago niya patuluyin si Rosalia at maupo sila pareho sa sofa.

"Salamat." Ani ni Rosalia habang pinagmamassadan ang iba. 

Ang ibang mga babae sa kanya na halos kakatapos lang maligo ay nakatingin sa kanya. Iyung iba ay nasa sulok at mga nagku-kwetuhan ay nakatigil at nakatingin sa kanya. 

 "Ay, saglit, kunin ko lang ang cellphone ko." Mabilis na tumayo ang babae na katabi ni Rosalia bago magtungo sa kwarto na ansa harap lang nila at 'di kalayuan. Mabilis itong nakabalik. "Taga-saan ka? Parang ngayon lang kita nakita rito." 

"Ah, taga-Bicol ako. Saka ngayon lang ako nakapunta sa Maynila." Mahinang napatawa si Rosalia. Gusto niya kasing maging komportable ang trato ng mga magiging kasamahan niya sa kan'yang tutuluyan na bahay. "Ano nga pala ang pangalan mo?" Tanong ni Rosalia sa babae.

"Ako si Tania. Ang nagbabantay rito minsan pag wala si Madam." Tumingin siya kay Rosalia at ngumiti bago humarap sa cellphone at may kung anong tinext roon. "Na-text ko na si Aling Anita." Napa-buntong hininga si Tania. "Siya nga pala, Madam ang itawag mo kay Aling Anita kung sakali man na ngayon siya pumunta rito. Usually kasi ngayon marami siyang kailangang asikasuhin sa trabaho niya, kay hindi siya nakapunta rito,"

"Halika, tumayo ka diyan. Ipapakilala kita sa mga magiging kasamahan mo rin sa bahay na 'to." Hinatak ni Tania patayo si Rosalia at dinala sa gitna. 

Nailanga na napapayuko na lang si Rosalia dahil sa hidni aksanayan na ganitong pagpapakilala sa kanya. Nagsi-lapitan ang mga makakasama ni Rosalia sa kanya. Halos lahat ay nakapalibot sa kanya. Mayroon pang mga binuksan ang cr at sumilip habang nagto-toothbrush. 

"Guys, she's Rosalia, ang bago nating makakasama sa bahay na 'to!" Seryosong pagpapakilala ni Tania kay Rosalia. "Galing siya sa probinsya ng Bicol at ngayon lang siya napadpad dito sa Maynila." Tumigil si Tania sa pagsasalita saka hinarao si Rosalia. "Magpakilala ka sa kanila." Nguniti ito saka tumango. 

Iniisa-isang tiningnan ni Rosalia ang mga nakatingin sa kanya. Kung kanina ay mga naka-seryoso ang mga ng mga ito at nakaawang ang mga labi, ngayon ay nakangiti na ang iba at ang natitira ay hindi makapaniwala. 

"H-hello, ako si Rosalia Selim," huminga ng malalim si Rosalia. "Galing ako sa Bicol. Napadpad ako dito dahil kailangan ko ng trabaho para sa pamilya ko." Ngumisi na lamang si Rosalia at hinintay na may mag salita. 

Tahimik ang bumalot sa paligid. Tanging electricfan lamang ang nag-iingay at ang tv na nakabukas. Nang maya-maya pa ay gulantang na lang na napatalon si Rosalia sa kanyang kinatatayuan dahil sa malakas na sumigaw. 

Sabay silang nakatinginan ni Tania bago lumingon sa likuran at makita ang isang kikay na babae na may lollipop pang nakasubo. 

"Ay! Kabog ang ganda ng face mo teh!" Matinis na boses na sabi ng babae na kung iuungkat ang edad ni Rosalia rito ay mas bata ng tatlong taon. Patakbo niyang nilapitan si Rosalia. Kumikislap-kislap pa ang mata nito habang nakatingin kay Rosalia. "Ano nga ulit pangalan mo? Sobrang ganda mo! Saka ang ganda ng kulay mo! At ang mukha mo, ang ganda!"

"Trina, stop! Iniirita mo si Rosalia!" Singhal ni Tania sa babaeng nasa harao ni Rosalia.

 "Ano ka ba ate?! Nagagandahan lang ako sa kanya!" Balik ni Trina na reklamo kay Tania. 

Taka namang pinamasdan ni Rosalia ang mukha ni Trina nang makitang may kahaigan ito ng kaunti kay Tania. "T-teka, magkapatid ba kayo?" Mahinahong tanong ni Rosalia bago nilingon sa likod niya si Tania na agad ring tumango ngunit napa-irap.

"Oo, ate girl. Mag kapatid ang dalawang 'yan. Si Tania ang mas matanda ng tatlong taon habang si Trina naman ay nasa bente singko pa lang-- Ay! Ako nga pala si Jill."  

Nilingon ni Rosalia ang isa pang abbae na nasa gilid ng pinto ng cr nakatayo. May kasama itong babae na may pagtataka pa sa mukhang mabilis na kinulbit si Jill. 

"Ano ka ba?! Kulang naman ang sinabi mo. Si Tania, masungit, si Tania naman Kikay pero maraming boys 'yan!" Hinampas ng malakas ng babae ang braso ni Jill. 

Natawa na lang si Rosalia nang magtawanan na rin ang iba. Isa-isang nagpakilala ang lahat sa kanya at nai-kwento na rin sa kanya kung ano ang rules sa bahay na ito. Nai-kwento pa ni Rosalia kung saan siya binansag ng mga tao sa lugar nila sa bicol... 

Sa bulkan na tinawag na Daragang Magayon. 

Nabilib ang karamihan doon at hindi makapaniwala sa mga sinasabi niya kahit totoo naman ito. 

Pumasok ng kwarto si Rosalia kung saan kasama niya si Tania sa kwarto. Double deck ang higaan kung kaya't siya ang nasa baba dahil mas gusto ni Tania sa itaas lalo na raw pag gabi dahil sa lamig. 

"Oh, Rosalia. Kung may kailangan ka pala sa bahay na 'to, pwede kang magtanong sa akin o sa mga kasamahan natin dito sa bahay. Mababait sila." Tumaas-taas ang kilay ni Tania habang nakangiti bago ito tumingin sa cellphone na hawak niya. 

Tumingala si Rosalia upang makita sa taas si Tania saka muling tumawa, "Halata naman sa inyo." Napa-upo na lang sa upuan na nasa gilid lang ng cabinet na pinag lalagyan niya ng gamit. Hiwalay ang cabinet niya sa cabinet ni Tania. Ok na rin iyon para komportable rin siya. 

"Siya nga pala, Tania. Anong trabaho mo?" Tanong ni Rosalia. At nang matapos sa pag-aayos ng gamit ay umupo siya sa kanayng magiging kama. 

Napayitil si Tania sa cellphone saka sumandal sa dingding. "Sa bar ako noong nakaraang araw nagta-trabaho, Rosalia. Pero I don't think I can handle my job as a waitress. Kaya napag-pasyahan ko na lang na maghanap ulit bukas ng trabaho." Sabi ni Tania na may lungkot sa boses nito. 

Magsasalita oa sana si Rosalia at haharapin sa itaas ng kama niya si Tania namg biglang bumikas ang pinto at doon napatigil siya dahil sa isang matandang babae na puno ng kolorete ang mukha na tumingin sa kanya. 

"Ikaw si Rosalia?" Seryosong tanong nito na agad nagpatango kay Rosalia. 

"A-ako nga po si Rosalia... Rosalia Selim po." Muling naramdaman ni Rosalia ang kaba. Nakatayo na siya ngayon ng tuwid na malayo sa pwesto ng pinsukan ng Ginang. 

Akala niya ay kagagalitan siya ng biglang sumigaw ang Ginang. "Sobrang ganda mo! Tama sila! Ang ganda ng kulay mo!" Galak na sigaw ng Ginang sabay ang lapit kay Rosalia. Inabot nito ang kamay ng dalaga. "Ang sabi ni Annie sa akin, kailangan mo ng trabaho. Kaya bibigyan kita! Halika, aalis tayo!" 

"T-teka po-"

Agad na hinatak siya ng Ginang. Mabilis na kinuha ni Rosalia ang kanyang cellphone na mabuti ay nasa kama, ngunit wala siyang kahit anong pera.

"Saan po ba tayo pupunta?" Takang tanong ni Rosalia nang isarado niya ang pinto ng kanilang kwarto ni Tania. 

Natigilan ang Giannag at hinarap siya. Hinawakan si Rosalia sa magkabilang balikat at abot tainga ang ngiti ng Ginang. 

"Ngayon ka magsisimulang mag trabaho, Rosalia!" 

"T-talaga po?!" Napangiti si Rosalia na halos hindi pa makapaniwala. "T-teka saan naman po?"

"Ano ka ba, sa bar. Doon madali kang maka-kita ng pera." Ngumiti ng makahulugan ang Giannag kay Rosalia na mas nagpakabasa sa dalaga sa mangyayari dahil wala siyang alam na kahit ano sa bar.