BUMALIK sa trabaho sina Rosalia. Pababa na sila ngayon ng hagdan habang nakasimangot ang mga mukha.
"Ano ba 'yan, Rosalia! Sa susunod kasi mag-ingat ka rin." Sigaw ni Gail Kay Rosalia nang maka-baba sila ng hagdan at pa-deretso sa loob. "Tingnan mo tuloy ang nangyari, bawas ang sahod nating tatlo- kahit ako na secretary pa ni Mival. Myghod!" Inis na hinawi ni Gail ang knayng buhok
"Hindi ko naman po talaga nakita si Ms. Lalaine kanina," napakagat sa ibabang labi si Rosalia bago tumingin kina Gail at Elyn. "Sorry nadamay ko pa po kayo."
Dere-deretso silang pumasok ng bar at makitang mas dumami pa ang mga tao. Makikitang may babaeng lasing na lasing pa na nasayaw sa pole na nasa gitna. Makikitang lahat ng mga tao ay naroon at naghihiyawan na rin ang iba.
Nag-paalam kina Rosalia si Gail dahil sa mga visitors ng kanilang boss na darating. Nagtungo na muna sila Rosalia at Elyn kung saan ang pwesto ng bartender na si Marc upang makuha ang mga wine na para sa mga customers.
Sobrang ingay. Hindi na halos maririnig ang mga hiyawan ng mga tao dahil sa lakas ng tutog ng dj na nasa itaas.
"Oh, late kayo? Kanina pa maraming customers. Galit na nga ang iba sa inyo." Sabi ni Marc sa kanila habang sinssalin ang wine sa champagne glass.Umupo si Elyn sa dulo at saka ito nagpalumbaba nakaharap kay Marc. "May nangyari kasi kanina. Ayon, pinatawag kami ni sir sa office niya."
Tumingin si Marc kay Rosalia upang kumpirmahin ang mga sinabi ni Elyn. Hiyang napatango si Rosalia sabay iwas nang tingin sa dalawa.
Tumingin si Rosalia sa paligid hanggang sa mapatingin sa bagong bisita ng kanilang boss. Mga kasing edad lamang ito ng kanyang Boss na halos kasing edad niya rin. Ang ibang mga na sayaw ay napatigil habang paglakad sila patungo sa kaliwa sa harapan, ngunit dulo iyon.
Pormal ang mga kasuotan nila. May iba pang hinawi ang mga buhok at napapangisi.
Kumunot ang noo ni Rosalia habang nakatingin pa rin sa mga kalalakihan nasa malayo. Hindi niya maiwasang mamangha sa mga lalaking iyon. Nakikita niya kasi kung gaano mga kayaman ang mga ito kahit na nasa pang-labas na kaanyuan pa lang.
"Hoy!"
"Oh!" Gulat na napatingin si Rosalia si Rosalia sa kaliwa niya nang gulat in siya ni Elyn. Ano ka ba naman, Elyn." Mahina niyang hinampas si Elyn sa braso.
"Ay, titig na titig girl?" Natawa si Elyn. "Kailangan na kasi nating mag-serve. Anong oras na 'Magayon'."
"Osya, Tara na." Mahinhin na sabi ni Rosalia na natatawa. Kinuha nila pareho ang tray na saktong puno na ng laman ng baso ng wine.
"Oh, doon 'yan, Rosalia, sa mga grupo ng mga kababaihan, ha?" Ani ni Marc na tinuro ang nasa kanan nila na nasa gitna. Tumango si Rosalia. "'Yung sa 'yo naman Elyn, sa kaliwa sa mga visitors. Nariyan na ata sila. Sige dalhin niyo na." Utos ni Marc sa kanila bago kinausap ang isang lalaking mag-o-order ng alak.
Muling tumango si Rosalia bago kinuha ang kanyang tray na may lamang limang baso na puno ng alak. Ganoon rin si Elyn.
"S-sige na, Rosalia," hinarap ni Elyn si Rosalia. "Simula na sa trabaho. H'wag muna natin isipin ang sahod. Fighting!"
"Fighting!" Sigaw rin ni Rosalia na nakangiti upang lakasan ang kanyang loob. Ngunit may side rin na malungkot nang makita niya ang kanyang kaibigan na may kaba. Sa visitors ang punta niya. Hindi kaya, sila ang nagbayad sa kaibigan nito?
Nagkahiwalay sila ng dereksyon sila Rosalia at Elyn. Maingat ang naging paglakad ni Rosalia habang bitbit ang tray. Sinasabihan in nito na daraan siya sa mga sumasayaw na hindi siya nakikita. Ayaw niya ng magka-problema muli."Here's your drink, ma'am." Isa-isa nilapag ni Rosalia ang mga wine. Ngunit habang nilalagay niya iyon sa lamesa ay naramdaman niyang may humawak sa pang-upo niya. Mabilis na tumayo ng tuwid si Rosalia at makita ang lalaking naka-tuxedo na lumingon pa sa kanya habang nakangiti ang lalaki.Mukhang isa iyon sa mga bisista ng kanyang boss.
Hindi na lang pinansin ni Rosalia ang lalaki dahil baka hindi iyon sadya, dahil masyadong marami ang tao na nagsasayawan. Bumalik si Rosalia sa pwesto ng bartender at makita niyang nakangiti ito. Sinundan niya kung saan nakatingin si Marc at makita ang isang babaeng may kasayaw na lalaki na nakatingin ang babae kay Marc.
"Hoy, masama 'yan," Sabi ni Rosalia habang na kasunod ang tingin sa babaeng tinitingnan ni Marc. Napaiwas nang tingin ang babae at makitang mas pinulupot pa nito ang braso sa ka sayaw niya. "Oh, tamo, mahal niya iyung lalaki, Marc." Nilingon ng may ngisi si Rosalia at makitang nakasimangot si Marc sa kanya.
"Rosalia naman. Pagkakataon ko na 'yon, eh." Reklamo ni Marc kay Rosalia bago kinuha ang ilang bote ng wine sa likuran niya. "I like that girl, Rosalia... The way she look at me. I feel like I'm the wine in her drink and she taste me."
"Marc!" Kilabot ang naramdaman ni Rosalia. Natawa namna si Marc bago tinuloy ang ginagawa niyang pag-mix ng mga wine sa baso.
Hindi naman maikakaila na gwapo si Marc. Sa hitsura pa nga nito ay hindi mo mapag-kakamalan na nangangailngan. Maputi. Palaging maayos ang pananamit. At higit sa lahat, rolex pa ang relo nito na hindi manlang alam ni Rosalia.
"Mali kasi ang ginagawa mo, Marc. Makakasira ka pa ng ibang tao kung aagawin mo iyung babae na 'yon sa lalaki." Mahinahong sabi ni Rosalia. Tumingin siya sa kanna at makita sa dulo noon si Elyn na kausap ng lalaki.
Hindi naalis ni Rosalia ang kaba na nararamdamn niya. Hindi pa pala sila nag-uusap ni Elyn tungkol sa sinabi ni Gail na binayaran si Elyn. At ang nakita rin nito na nakasakay si Elyn sa sasakyan ng kung sino.
"Ano naman, Rosalia? She's cute. I think I liked her."
Naagaw ng pansin ni Rosalia si Marc ng magsalita ito. Tinuon ni Rosalia ang kanyang siko. "Hindi mo naman ako naiintindihan, Marc. Marami namang babae diyan. H'wag iyung may boyfriend na." Tumaas ang kilay niya na nakatingin kay Marc.
"Eh, sinong babae ang gugutohin ko? Ikaw, Rosalia?" Napakagat labi si Marc habang nilalagyan ng cherry at lemon ang mga champagne glass. "Pwede naman. Maganda ka naman. Saka sexy."
"Tugilan mo ako, Marc. Hindi nakakatuwa ang mga biro na 'yan." Napa-seryoso na lang ang mukha ni Rosalia. Hindi pa rin siya maunawaan ni Marc. "Hindi pa ako ready sa mga ganiyan-ganyan."
"You mean lovelife?" Tanong ni Marc.
"Oo, eh," nahihiyang sabi ni Rosalia. Pero totoo naman. "Wala sa plano ko ang mga ganyan. Matagal pa bago ko mapag-isipan 'yang mga lovelife. Kailangan ko munang matulungan sila Inay at Itay." Sabi niya.
"Ah, you told me you're from Bicol. Is that why you came here because of work and to help your parents?" Tanong ni Marc kay Rosalia bago ilagay ang tatlong baso muli ng champagne sa tray nito.
"Oo." Tipid na sagot ni Rosalia.
"Goodluck sa trabaho rito, Rosalia. Alam kong marami ka pang hindi nalalaman dito." Ngumiti si Marc kay Rosalia. "Dalhin mo 'to sa VIP seats. May bagong dumating sa kanila." Utos nito.
Agad na tumango si Rosalia kay Marc. Tinungo ni Rosalia ang nasa dulong pwesto kung saan ang mga bisita ng kanyang boss.
"'Eto na po ang- s-sir," natigilan makalapit si Rosalia sa pwesto ng mga bisita ng kanyang boss nang may mahigpit na humawak mula sa kanyang bewang. Tumingin siya sa humawak sa kanya at manlaki ang mata na ang kaninang lalaki iyon na nasagi ang kanyang pwetan.
"S-sir bitaw po." Pilit na nagpumiglas si Rosalia. Hindi nito maialis ang kamay ng lalaki sa bewang niya dahil sa hawak na tray na hindi niya pa nai-bababa. "Sir, parang-awa niyo na." Kinakabahan na gusto ng humingi ng tulong si Rosalia ngunit naalala niya ang gulong pinasok niya kanina.
"Magkano ka miss?" Parang hangin na bumulong ang lalaki sa tainga ni Rosalia.
"H-hindi po. Ayoko po. Bitawan niyo 'ko" Pagpupumiglas ni Rosalia. Wala na sa sarili kung mahulog pa ang kanyang gawak na tray. Unti-unti na lamnag niyang naramdaman ang pagbaba ng kamay ng lalaki hanggang sa makaabot sa pwetan niya.
Sa galit ni Rosalia ay malakas niyang naitulak ang lalaki na napahiwalay na sa kanya. Doon nakahinga ng maluwag si Rosalia na nanghihina na ang tuhod. Nagsisimula na ring bumuhos ang kanyang luha habang matalim ang tingin sa lalaki.
"Ang sungit mo naman! Pinagbibigyan ka na nga! Akala mo kung sinong maganda."
"Ayoko po kasi, sir! Hindi niyo po ba alam ang salitang 'yon?!" Singhal ni Rosalia sa lalaki. Hindi niya makita ng malinaw ang lalaki dahil sa pa-iba-iba na naging ilaw ng disco light.
"Bakit?! Isang beses lang naman ah! Kala mo kung sinong virgin-"
"Sinabi na ng babae na ayaw 'di ba?"
Gulat na napalingon si Rosalia sa kanyang likuran at makita ang isang lalaking naka-face mask na black at naka-sumbrero.
"At sino ka naman ha?!"
Mabilis na nilapitan ng lalaking naka-sumbrero ang bastos na lalaki sabay itong kinuwelyuhan.
"That's none of your business." Pagkakasabi niyang iyon, mabilis na sinikmuraan ng lalaking naka-sumbrero ang bastos."S-sir. Tama na po." Naiiyak ng sambit ni Rosalisa sa lalaking sumuntok. Ayaw niyang makarating ulit ito sa kanyang boss.
"G-gago ka, ah!" Sigaw ng lalaking bastos na nasa sahig pa rin at pilit na tumatayo.
Ngunit agad iyong tinadyakan ng lalaking naka-sumbrero, dahilan para mapaupong muli.
"F*ck you, asshole!""Parang-awa niyo na. Tama na po." Pigil ni Rosalia. Gusto niyang hawakan at pigilan ang lalaking tumulong sa kanya ngunit malakas na ang pag-sigaw nito dahilan para makuha ang atensyon nila kahit na malakas ang music at tago ang kanilang pwesto sa gilid.
Sa hiya, napabagsak na lang sa sahig si Rosalia kasabay ng pagkabasag ng dala niya. Umulit na naman. 'Eto na ba ang katapusan niya? Matatanggal na ba siya sa trabaho dahil sa umulit na pangyayari? Hindi niya kasalanan. Kasalanan ito ng lalaking tumulong sa kanya na mapapa-lala pa ang kanyang sitwasyon.
"ANG LANDI niya kasi kaya ayan ang napapala ng mapapagalitan ni sir.""Sinabi mo pa. Baguhan na nga lang ang yabang pa. Aayaw-ayaw pa, gusto naman.""True girl! Kung ako lang niyaya ng lalaking iyon. Nako nagpapakasaya na kami."Kaniya-kanyang komento ang mga naririnig ni Rosalia sa mga kaabaihang nadaraaan niya paakyat ng hagdan. Nakatingin lang siya sa hagdan at hindi pinapansin ang mga kababaihang pinagchi-chismisan siya. Hanggang sa siya'y makarating sa harap ng pinto ng office.Natigilan si Rosalia na pihitin ang doorknob. Puno ng kaba ang nararamdaman niya at pagkadismaya. "Jusko, sana h'wag po ngayon. Kailangan ko po munang mapagamot ang Itay ko." Huminga ng malalim si Rosalia bago tuluyang buksan ang pinto.Natagpuan niya ang kanyang boss na nakatayo sa likuran ng swivel chair nito, nakatalikod ito at naninigarilyo. Napatakip si Rosalia sa kanyang ilong sa amoy noon. Masyadong matapang at masakit sa ilong."S-sir," tawag ni Rosalia s
NAGHINTAY ng tatlong araw bago ang pag-balik ni Rosalia ng pera sa kaniyang boss. Pina-utang muna ni Gail si Rosalia upang mabayaran ang sobrang sahod sa kanya. Mamayang gabi pa ang pasok ni Rosalia dahil iyon ang nasa schedule niya. Hindi maalis sa isip ni Rosalia kung magagalit ba ang kanyang boss sa kanyang pagba-balik sa pera nito o umabot sa tanggalin siya. H'wag naman sana. Iyon na lang ang tanging trabaho an mayroon ako ngayon. "Gising na, Magayon!" Kunot ang noo at naniningkit na mga matang napadilat si Rosalia kay Tania. Nasa harap niya na ito at pilit pa rin siyang tinatapik. "Goodmorning rin, Tania." Bumangon si Rosalia saka malinaw na tiningnan si Tania. Mabilis niyang kinuha sa gilid kng unan niya ang kanyang cellphone na di-keypad at makitang alas-otso na ng umaga. "Rosalia, aalis lang kami ha? Mag-ma-mall lang. Kaya ikaw lang muna rito sa
"AYOKO. A-ayoko na po rito." Takot na sabi ni Rosalia sabay ang takbo paalis nito papunta sa maliit na kwarto ng mga employee.Hindi mapigilang ang pag-iyak ni Rosalia kasabay ng galit niya. Galit sa sarili kasabay ng pangba-bastos sa kanya ng kanyang boss. Agad na lumabas ng kwarto si Rosalia at bumungad ang kanyang kaibigan."Rosalia, ano bang nangyari? Nag-aalalang na kami sa 'yo.""P-pabayaan niyo na lang ako, Elyn. Ayoko na rito, pasensya na." Tatatanggalin na sana ni Rosalia ang nagusot na apron sa kanyang dibdib ng malakas na hinawi ni Gail ang kamay niya."Ano bang ginagawa mo?! Pwede bang tumigil ka muna sa kaka-iyak mo diyan at sabihin mo kung ano ba talagang nangyari?!" Galit ang boses na sabi ni Gail Kay Rosalia. Mahigpit itong nakahawak sa kanang kamay niya si Gail."Rosalia, ayos ka lang ba?" Nilingon ni Rosalia sa kanan niya ang mga employee na Nag-aalalang sa kanya. Tipid siyang tumango at pinatahan ang sarili sa paghikbi."P
"ROSALIA!"Napalingon si Rosalia sa kanyang likuran ng makita niya si Elyn na patakbong paglapit sa kanya. Naglakad rin ito papalapit at ipinakita ang ngiting pilit. Gulantang na napatigil si Rosalia nang salubungin siya nang yakap ni Elyn na sayang-saya."Ikaw talaga, Rosalia. Sinabi na naman sa iyo na hintayin mo kami sa loob 'di ba?" Inis na sabi ni Gail na nakahalukipkip pa bago umirap.Nasa tabing kalsada sila ngayon kung saan katabi lamang sa Southmall. Tirik ang araw kung kaya' t tagak-tak ang pawis ni Rosalia na natulo sa leeg."Pasensya na. Tiningnan ko kasi ang simbahan doon," tinuro ni Rosalia ang nasa kaliwa nila na sobrang layo ngunit tanaw ang simbahan na tago sa gilid ng sm. Muli siyang tumingin kay Gail nang nakangisi. "Ngayon na lang kasi ulit ako makakapag-simba." Dugtong pa niya.Magmula nang dumating siya sa Maynila ay nakalimutan na nitong mag simba. Kahit kagustuhan niya naman noon ay hindi niya pa rn magawa dahil unang beses
"KUMUSTA na po diyan inay? Maayos lang po ba kayo diyan? Kumakain naman po ba kayo sa tamang oras?" Sunod-sunod na tanong ni Rosalia habang namimili ng kanyang masusuot sa pag-punta sa bar. "Kumain po kayo iyan ng marami ha. Ata hindi pa man ngani ako makakapag-padala kwarta sa inyo diyan ni Itay.""Ay, ano ka ba, anak. Kahit na malayo kay ay ganiyan ka parin kung mag tanong sa amin," napatawa ng ginang mula sa kabilang linya. "Saka h'wag kang mag-alala, ok lang kami rito, andito naman si Annie at mga kapitbahay natin na natulog rin."Nakahinga nng maluwag si Rosalia at mapangisi sa narinig. Hindi nito ini-expect na natulong pa rin ang kanilang mga ka-kilala sa kanila. Iba pa rin talaga ang taglay ng pagtutulungan sa kanilang bayan."Balang araw, inay, tayo naman ang tutulong sa kanila. Kahit na maliit lang ang itulong natin basta't may silbi ang lahat ng iyon at bukal sa kalooban." Nakangiting sabi ni Rosalia. Inipit niya sa kanyang balikat at tainga ang
TAHIMIK lamang si Rosalia na nakatitig sa lalaking nasa harap niya na. Hindi pa rin siya makapaniwala na ang lalaking kanyang ka harap ay ang tumulong sa kanya noong gabing gahasain siya ng kanyang dating boss."I-ikaw y-yung tumulong s-sa akin noong gabi na 'yon." Mahina ng sabi ni Rosalia ngunit nakita niya ang pagkagulat ni Tefiro mula sa gilid niya at makita si Lev na seryoso lang ang mukha."Excuse me? Pardon?" Natatawang tanong ni Lev habang nakatingin kay Rosalia. "Anong gabi na 'yon? What's happening, Tefiro?" Napatingin si Lev kay Tefiro na parang walang alam."Ah, sir, I think nagkakamali po si Rosalia." napatingin si Tefiro kay Rosalia na parang sinenyasan ito na walang alam ang totoong may-ari ng bar sa nangyari noong gabi na iyon.Napakunot ang noo ni Rosalia na binabalik-balik ang tingin sa dalawang lalaki. Alam niya at totoo ang sinasabi niya. Hindi man niya iyon nakilala nang maayos ngunit sa boses pa lang nito ay alam na alam niya na.
TAHIMIK na naglalakad si Rosalia kasama ang driver kanina na kausap niya kanina sa labas at ang kanyang magiging boss. Bumalik sa bar si Tefiro dahil kailangan nito ang binigay na trabaho sa kanya ni Lev.Nasa loob na ng building sila Rosalia at kahit na gusto niya mapa-ngiti at pagmasdan ang mga taong busy sa kanilang mga ginagawa sa loob ng office ay hindi niya pa rin magawa dahil sa ka bang narraamdaman.Habang nangunguna sa paglakad si Lev ay Napatingin siya sa katabi niya na nginingitian ang mga nasa loob ng kani-kanilang office."K-kuya ng driver," kinulbit ni Rosalia ang driver dahilan para ito'y mapatingin sa kanya at tumaas ang kilay. "Ano po bang ginagawa ng isang secretary ni sir?" Mahinang tanong ni Rosalia at mapatingin kay Lev na patuloy sa paglalakad."Tawagin mo na lang akong Lerio, Rosalia." Ani nito bago lumapit sa tainga ni Rosalia, "Ang sagot sa tanong mo ay kailangan mo lang na kasabay kay Sir Grayson, lalo na sa mga meeting niya mins
HAPON na nang makauwi si Rosalia sa apartment na tinutulungan niya. Mabuti na lang at pinahatid siya ng kanyang magiging boss kay Lerio at makasalubong si Trina, ang kapatid ni Tania, na sila na ngayong kasama ni Rosalia sa isang tindahan ng ihaw-ihaw malapit sa kanila. Nakikipag-kwentuhan si Trina sa mga kaibigan nitong nakatambay sa loob at kumakain ng ihaw-ihaw."Nako, Rosalia! Muntik na tayo do'n kanina." Salita ni Lerio na siyang may hawak pang isaw. "Mabuti na lang at napag-bigyan tayo!""Mabuti nga po, Kuya Lerio. Hindi ko na po alam kung anong gagawin ko kanina." Ani ni Rosalia bago saglit na lingunin ang nasa likuran niyang black na bmw na sasakyan. "Saka, 'yung mga tingnin ni sir, parang mangangain na." Sinubo ni Rosalia ang natitirang isaw na nasa stick niya bago kunin ang panibagong isaw na nasa gilid ng ihawan.Napatawa naman si Lerio sa sinabi ni Rosalia. "Nako! Ganoon na talaga si sir, Rosalia. Pero ang pinag-tataka ko nga ay bakit hindi naging ma
"PAGTATRABAHO ang inaasahan ko sa unang araw mo sa company ko, Ms. Selim, hindi ang gumawa ng eksena lalo pa't sa Lolo ko!" galit na sigaw ni Lev kay Rosalia, napahimalos pa ito ng kamay sa kanyang mukha. Nanatiling nakatungo ang ulo ni Rosalia. Kanina pa siya nito sinesermonan ng dalhin siya ng kanyang boss sa meeting room. "Patawad po-""Patawad?! Oh, come on, Ms. Selim... Hindi sa lahat ng oras patawad ang nagiging solusyon!" galit na sabi ni Lev na halos pinupuno ang meeting room ng galit. "Matuto ka namang ilugar 'yang katapangan mo."Hindi magawang iangat ni Rosalia ang kanyang mukha para tingnan ang kanyang boss na patuloy sa kanya mag sermon. Hindi naman siya ang mali. Tama lang ang kanyang ginawa. Pero sa isip ni Rosalia ay may mali rin siya.Hindi ko dapat ginawa iyon. Umuwing nanatiling malungkot ang hitsura ni Rosalia. Dahan-dahan niyang binuksan ang gate ng apartment nila. At sa pagkakataon na iyon ay namataan niya sina Tania at Trina na hindi mapakali sa paglalakad.
"NAKO! Muntik ka na masisanti, Rosalia!" Nagpapadyak sa kaba si Lerio dahil sa takot kanina sa nangyari. "Mabuti na lang na pagbigyan ka.""Kaya nga po, Kuya Lerio," sabi ni Rosalia habang nagtitimpla ng kape ng kanyang boss. "Pero kasalanan ko rin po talaga. Hindi ko na po uulitin 'yon. Ang alam ko ay nasa bag ko ang id ko."Mano-manong tinimpla ni Rosalia ang kape gamit ang kutsarang binigay sa kanya ni Mang Lerio. Hindi niya alam kung paano gamitin ang mga kagamitan na pang timpla sa kape. Ang alam niya lang na gamitin ay kutsara. "Siya nga pala, Rosalia. Malapit na kaming ikasal ng asawa ko. Plano sana kitang imbitahan." Sabi ni Mang Lerio. "Ok lang ba sa'yo?" Napatigil si Rosalia nang matapos ito sa pagtimpla. Nilingon niya si Mang Lerio at saglit na nag isip bago mapangiti. "Sino po ba ako para tanggihan ang alok ng una kong naging kaibigan sa kumpanya na 'to." napangiti si Rosalia. Nilapitan at tinapik niya ang balikat ni Mang Lerio. "Congratulations po, Mang Lerio."Napangi
"OPO, Inay! Bukas po ang simula ng trabaho ko." masayang pagbabalita ni Rosalia sa kanyang Inay na katawagan niya sa cp ni Annie. Nabalitaan niya rin sa kanyang Inay na hindi pa rin nagaan ang kalagayan ng kanyang Itay. Kahit na may kabang nararamdaman, wala siyang planong sumuko hanggat hindi niya nakukuha ang pinunta niya sa Maynila para maipagamot ang kanyang Itay. Inay: [Mabuti naman at ok ka diyan, anak! Masaya kami ng Tatay mo para sa trabaho mo! Maipapagamot na natin ang Itay mo.]Napangiti lalo si Rosalia. Hindi man niya nakikita ang kanyang Inay habang kausap niya, alam niyang nakangiti ito at naiiyak sa tuwa."Alam niyo po, Inay... Miss ko na ang Bicol... Kayo po pati na rin po sina Annie at iba pa pong mga kapitbahay natin diyan." sabi ni Rosalia, napabuntong hininga. Inay: [Nako, Rosalia! Kung naririnig mo lang ang mga kapitbahay natin na halos araw-araw ka na nilang kinakamusta sa amin ni Annie.]Sabay silang nagtawanan ng kanyang Inay. Hindi maitatagong talagang na-mi
"SIR, ganito pong palda, pwede na po ba?" nahihiyang tinaas ni Rosalia ang skirt na sa tansya ay hanggang binti niya. "'Yan, ma'am! Ayos na po 'yan!" nakangiting sabi ng sales lady na nasa tabi ni Rosalia."That's ok. But try to find a longer skirt." seryosong sagot ni Lev. Agad niyang kinuha ang cellphone sa bulsa ng pants niya ng tumunog iyon. Tumingin siya kay Rosalia. "I have to take this call, Ms. Selim." sabi ni Lev, na tinanguan naman agad ni Rosalia, sabay talikod nito at umalis. Pinakatitigan ni Rosalia ang skirt na napili niya. Violet skirt iyon na pag sinuot ay fitted at makikita ang hugis ng kanyang hips. Maya-maya ay napangiti siya at naghanap pa ng ibang kulay."Excuse me, ma'am," tawag ng sales lady na kasama ni Roslaia kaya agad niya itong nilingon."B-bakit po?" utal na tanong ni Rosalia. Pinakita niya rin sa sales lady ang napili niyang skirt. "Pangit po ba? Hindi bagay sa akin?""Ay, nako! Nako, ma'am! Bagay po sa inyo! Sobra nga po." natawa ang sales lady sa sina
"PANIGURADONG magagalit sa akin si Sir Lev nito, Annie." Hindi mapakaling napaupo sa kanyang kama si Rosalia habang kausap sa telepono si Annie. Annie: [Malamang 'yan, Rosalia... Sino ba naman kasing mangangako sa kasamahan niya sa apartment na pakikiusapan niya ang kanyang boss na ipasok ang nagngangalang, Trina... Malamang ikaw.] Napasandal sa dingding si Rosalia. Rinig niya ang mahinang tawa ni Annie pero nangingibabaw sa kanya ang kaba. Hindi naman niya sinasadya na mapa-oo na tulungan si Trina, sadyang naawa lang siya dahil sa rason ni Trina para lang makapasok sa Werloz company. Ramdam niya ang kahirapan ni Trina. Hindi lamang sa pangangailangan nitong mag-trabaho, kundi para na rin sa kagustuhan nitong muling makapag-aral. College student na sana si Trina. Kwento pa ni Trina kay Rosalia ay natigil ang kanyang pag-aaral at mapag-pasyahan nilang magkapatid na alisan ang tita nilang inaabuso lamang sila. Wala na pala silang pamilya. Hindi patay, kundi may kani-kanila ng pamil
HAPON na nang makauwi si Rosalia sa apartment na tinutulungan niya. Mabuti na lang at pinahatid siya ng kanyang magiging boss kay Lerio at makasalubong si Trina, ang kapatid ni Tania, na sila na ngayong kasama ni Rosalia sa isang tindahan ng ihaw-ihaw malapit sa kanila. Nakikipag-kwentuhan si Trina sa mga kaibigan nitong nakatambay sa loob at kumakain ng ihaw-ihaw."Nako, Rosalia! Muntik na tayo do'n kanina." Salita ni Lerio na siyang may hawak pang isaw. "Mabuti na lang at napag-bigyan tayo!""Mabuti nga po, Kuya Lerio. Hindi ko na po alam kung anong gagawin ko kanina." Ani ni Rosalia bago saglit na lingunin ang nasa likuran niyang black na bmw na sasakyan. "Saka, 'yung mga tingnin ni sir, parang mangangain na." Sinubo ni Rosalia ang natitirang isaw na nasa stick niya bago kunin ang panibagong isaw na nasa gilid ng ihawan.Napatawa naman si Lerio sa sinabi ni Rosalia. "Nako! Ganoon na talaga si sir, Rosalia. Pero ang pinag-tataka ko nga ay bakit hindi naging ma
TAHIMIK na naglalakad si Rosalia kasama ang driver kanina na kausap niya kanina sa labas at ang kanyang magiging boss. Bumalik sa bar si Tefiro dahil kailangan nito ang binigay na trabaho sa kanya ni Lev.Nasa loob na ng building sila Rosalia at kahit na gusto niya mapa-ngiti at pagmasdan ang mga taong busy sa kanilang mga ginagawa sa loob ng office ay hindi niya pa rin magawa dahil sa ka bang narraamdaman.Habang nangunguna sa paglakad si Lev ay Napatingin siya sa katabi niya na nginingitian ang mga nasa loob ng kani-kanilang office."K-kuya ng driver," kinulbit ni Rosalia ang driver dahilan para ito'y mapatingin sa kanya at tumaas ang kilay. "Ano po bang ginagawa ng isang secretary ni sir?" Mahinang tanong ni Rosalia at mapatingin kay Lev na patuloy sa paglalakad."Tawagin mo na lang akong Lerio, Rosalia." Ani nito bago lumapit sa tainga ni Rosalia, "Ang sagot sa tanong mo ay kailangan mo lang na kasabay kay Sir Grayson, lalo na sa mga meeting niya mins
TAHIMIK lamang si Rosalia na nakatitig sa lalaking nasa harap niya na. Hindi pa rin siya makapaniwala na ang lalaking kanyang ka harap ay ang tumulong sa kanya noong gabing gahasain siya ng kanyang dating boss."I-ikaw y-yung tumulong s-sa akin noong gabi na 'yon." Mahina ng sabi ni Rosalia ngunit nakita niya ang pagkagulat ni Tefiro mula sa gilid niya at makita si Lev na seryoso lang ang mukha."Excuse me? Pardon?" Natatawang tanong ni Lev habang nakatingin kay Rosalia. "Anong gabi na 'yon? What's happening, Tefiro?" Napatingin si Lev kay Tefiro na parang walang alam."Ah, sir, I think nagkakamali po si Rosalia." napatingin si Tefiro kay Rosalia na parang sinenyasan ito na walang alam ang totoong may-ari ng bar sa nangyari noong gabi na iyon.Napakunot ang noo ni Rosalia na binabalik-balik ang tingin sa dalawang lalaki. Alam niya at totoo ang sinasabi niya. Hindi man niya iyon nakilala nang maayos ngunit sa boses pa lang nito ay alam na alam niya na.
"KUMUSTA na po diyan inay? Maayos lang po ba kayo diyan? Kumakain naman po ba kayo sa tamang oras?" Sunod-sunod na tanong ni Rosalia habang namimili ng kanyang masusuot sa pag-punta sa bar. "Kumain po kayo iyan ng marami ha. Ata hindi pa man ngani ako makakapag-padala kwarta sa inyo diyan ni Itay.""Ay, ano ka ba, anak. Kahit na malayo kay ay ganiyan ka parin kung mag tanong sa amin," napatawa ng ginang mula sa kabilang linya. "Saka h'wag kang mag-alala, ok lang kami rito, andito naman si Annie at mga kapitbahay natin na natulog rin."Nakahinga nng maluwag si Rosalia at mapangisi sa narinig. Hindi nito ini-expect na natulong pa rin ang kanilang mga ka-kilala sa kanila. Iba pa rin talaga ang taglay ng pagtutulungan sa kanilang bayan."Balang araw, inay, tayo naman ang tutulong sa kanila. Kahit na maliit lang ang itulong natin basta't may silbi ang lahat ng iyon at bukal sa kalooban." Nakangiting sabi ni Rosalia. Inipit niya sa kanyang balikat at tainga ang