Zoe Colette's POV
Sa ngayon di ko alam kung kakayanin ko bang makita si Atlas. Baka kasi mas lalo lang madadagdagan ang sakit ng aking nararamdaman. Kahit gusto kong ibuka ang aking bibig di ko magawa.
"Tita, pumunta na po si Kuya Mike sa amerika, wala na po siya Tita. Si Daddy naman po may sakit. Habang si Miles ayun hinahanap pa din kayo at hindi na nakakakain ng maayos."
"Tumuloy pa din pala sa amerika si Mike kahit hindi ako sumangayon."
Ngayong nilalagnat ito sino ang nagbabantay sa kanya? Pinuntahan ba siya ng taong mahal niya? Sino ngayon nagdurusa diba siya?
At dahil sa pinaggagagawa niya nadadamay tuloy sila Mia.
"Desisyon po iyon ni Kuya Mike, Tita. Galit na galit po kasi si Kuya kay Daddy dahil sa ginawa nito sainyo at itong huli nagkaroon sila ng matinding pagaaway."
Napakunot ang noo ko sa sinab
Zoe Colette's POV Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakaupo o oras na ba talaga ang lumipas. Nakaupo lang ako dito sa harap ng puntod nila mama. Tanging paghikbi na lang ang maririnig mo sakin ngayon. Unti-unti kong pinapatahan ang sarili ko at pilit na kinakaya ang sakit na iniwan nila sakin at dahil na din sa ginawa ni Atlas sakin. Ngunit kahit na ganun may nararamdaman pa din akong pagaalala dito sa aking puso na sana ay hindi ko na lang naramdaman una palang. Ang demonyong Atlas na iyon hindi ko alam kung anong ginawa niya sakin, sa kabila kasi ng lahat nang narinig at ginawa niya sakin, siya pa din itong inaalala ko. Lalo na ngayong alam kung hindi pa din ito gumagaling sa kanyang sakit. Bakit pakiramdam ko ngayon baliw na baliw ako sa kanya sa hindi ko malamang dahilan. Anong bang problema mo Zoe, tigilan mo na angkabaliwanmo. Di ka naman niya talaga mahal diba?!
Mia's POV Ilang linggo na ang nakakalipas simula ng pumunta ako kila Tita Zoe at umalis dito sa bahay si Kuya Mike. Ilang araw na din pabalik-balik ang lagnat ni Daddy at hindi ito gumaling-galing sa kanyang sakit. Habang si Miles naman ayun hindi na gaanong umiiyak ngunit bakas pa din ang lungkot at pangungulilang nadarama dahil sa pagkawala ni Tita Zoe dito sa bahay. Habang si Kuya Mike naman di nakakalimutan tumawag samin para kamustahin kaming dalawa ni Miles araw-araw. Gaya ng inaasahan ko di nito hinahanap si Daddy na mukhang hanggang ngayon, di pa din nawawala ang galit sa loob niya dahil sa ginawa niya kay Tita Zoe. Minu-minuto ko ding tinitingnan ang aking telepono upang i-check kung may message ba na mula kay Tito Zoe, ngunit tanging kabiguan lang ang aking nakuha. Tuluyan na nga kaming nakalimutan ni Tita Zoe. Walang ibang nagaalaga ngayon kay Daddy kundi ako lang. Inaasikaso kasi ni Tito Chase ang k
WARNING: 18+ EXPLICIT CONTENTZoe's POVIsang malakas na halakhak ang siyang nagpagising sakin sa araw na ito. Kinusot-kusot ko ang aking mata at bahagyang iminulat ang kaliwang mata. Ganun na lang ang gulat ko ng makita si Atlas at si Miles na nagkukulitan sa aking tabi. Hindi ko alam kung isang buwan na ba o lagpas na sa isang buwan simula ng magkulong sa kwartong iyon si Atlas, pero ito ang kauna-unahan kong masulyapan siya ng malapitan. Matapos ang lahat ng nangyari sa nakalipas na araw.Ang mga mukhang iyon na hindi ko nasulyapan ng sobrang tagal ay talagang namiss ko ng husto. Gusto kong tumayo ngayon sa aking kinahihigaan at yakapin siya ng mahigpit, ngunit sa mga sandaling ding ito pinipigilan ako ng aking
WARNING:EXPLICIT CONTENT Zoe Colette's POV "HEL-" "God dammit girl! Naririndi na ako sayo!"nag-pout ako. Hindi pa nga ako natatapos sa sasabihin ko e. "Girl, pwede ba tigilan mo yan?! Hindi kana bata!" "Bakit ka ba nagagalit? Ngayon na nga lang ulit tayo nagkita, tapos na gagalit ka pa,"nakangusongwika ko. "Girl, sino ba ang hindi magagalit, paulit-ulit ka na lang sa HELLO SEOUL! Hanggang sa makababatayo ng airport at makarating rito sa hotel, yan lagi ang bukang bibig mo!" Tsss... Ano naman?
Zoe Colette's POVThe night is lively, pero ito ako ngayon wala sa sarili. Tahimik na nakaupo rito sa loob ng eroplano habang ang tingin ay nasa labas ng bintana. Malayo ang tingin at pilit na tinatanggap ang nangyari sakin.Tatlong araw akong nanatili doon sa hotel kasama ang traidor kong kaibigan. Isa siya sa mga nagbabantay sakin. Apat lang kaming tao ngayon dito sa eroplano. Naka-private airplane kami. Hindi inalis ng demonyong si Atlas ang pagkakatali sa kamay at paa ko. Tatlong araw lang akong nakahiga doon sa kama. At kapag kakain ako si Atlas lang din ang nagpapakain sakin. Sa loob ng isang araw isang beses lang ako kumain at tuwing gabi lang. Si Atlas din ang nagpapaligo sa akin. Hindi na tigil ang kababuyan ng demonyong 'to sa tatlong araw na lumipas.Muli ko na naman naramdaman ang pagtulo ng luha sa akin
Zoe Colette's POV Tuluyan na ngang umandar itong kotse. Alam ko ito lang ang pagkakataon para masulyapan si kuya. Lumingon ako sa likod ko para makita si- what? Bago ko pa tuluyang makita si kuya natakpan niya na ang mata ko gamit ang kanyang kamay. "You dare to stare other people without my permission!"Bumaba ang kamay nito sa aking baba. Lumapit ang mukha nito sa akin. "Woman, I helped you and your brother to survive the company of your parents. How do you plan to thank me?"Mas lalo niya pang inilapit ang mukha niya sakin. Naramdaman ko tuloy ang hininga niya sa aking bibig."Do you think having sex with me is enough? No, I'm not satisfied with that. Just saying thank you is not also enough."
Sinundan ko lang nang tingin ang pag-akyat nila pero bago ito mawala sa paningin ko na kita ko pa ang pagkaway ng batang ‘yon sa’kin. Napakaway rin akonang wala sa oras. "Mike, Mia meet your mother." Natuon na ang atensiyon ko sa mag-aama. "You mean, new mother?" Lumapit sa’kin ‘yong Mike at niyakap ako. Kusang nag-react ang katawan ko at napayakap din sa kaniya. Hindi ko alam peromukhang kahit itong katawan ko nagugulat sa biglaang nangyayari. "I don't need a new mother." Malditang wika no'ng Mia. "Kung si Miles na utoniyo daddy, kami ni Mike hindi." Muli nitong wika. "Then, Thank you." Nagulat naman sila sa sinabi ko. "For informing me aboutyour feelings. If both of you hate me, don't worry the feeling is mutual. Solvedthe problem. Hindi na natin kailangan pang magplastikan." Seryosong wika ko. "Atleast parehas nating alam na hindi natin gusto ang isa't isa. Hindi
Zoe Colette's POV Mukhang ang gagong demonyong ito ang nagbigay ng damit sa kanila. Ang loko kong 'to hindi na nahiya sa mga anak niya. O nagpipiling binata lang talaga siya? Tsk! Hanggang rito pala sa bahay nila dalang-dala niya ang pagiging manyakis niya. Kumukulo talaga ang dugo ko sa lalaking 'to. Dapat binigyan niya na lang ngmaayos na kasuotan lahat ng katulong dito, hindi ganiyan. Ano na lang ang sasabihin ng mga bisita niya kapag nakita lahat ng katulong niya sa bahay? Hindiba siya nahiya do’n? Jusko! "Mommy?!!!" Mabilis akong napatingin kay Miles nang bigla itong sumigaw. "Ba-bakit baby?" Nauutal kong tanong. Ano bang nangyari? Nawala ba ako sa sarili habang nagiisip? "Mommy, kanina ko pa po kayo tinatawag, pero mukhang hindi niyo ko naririnig." Malungkot na wika nito. Iniwas niya ang tingin sa’kin at bahagya niyangniyuko ang kanyang ulo. "May problama po ba, mommy?" Dagdag na wika nito. Takte!
WARNING: 18+ EXPLICIT CONTENTZoe's POVIsang malakas na halakhak ang siyang nagpagising sakin sa araw na ito. Kinusot-kusot ko ang aking mata at bahagyang iminulat ang kaliwang mata. Ganun na lang ang gulat ko ng makita si Atlas at si Miles na nagkukulitan sa aking tabi. Hindi ko alam kung isang buwan na ba o lagpas na sa isang buwan simula ng magkulong sa kwartong iyon si Atlas, pero ito ang kauna-unahan kong masulyapan siya ng malapitan. Matapos ang lahat ng nangyari sa nakalipas na araw.Ang mga mukhang iyon na hindi ko nasulyapan ng sobrang tagal ay talagang namiss ko ng husto. Gusto kong tumayo ngayon sa aking kinahihigaan at yakapin siya ng mahigpit, ngunit sa mga sandaling ding ito pinipigilan ako ng aking
Mia's POV Ilang linggo na ang nakakalipas simula ng pumunta ako kila Tita Zoe at umalis dito sa bahay si Kuya Mike. Ilang araw na din pabalik-balik ang lagnat ni Daddy at hindi ito gumaling-galing sa kanyang sakit. Habang si Miles naman ayun hindi na gaanong umiiyak ngunit bakas pa din ang lungkot at pangungulilang nadarama dahil sa pagkawala ni Tita Zoe dito sa bahay. Habang si Kuya Mike naman di nakakalimutan tumawag samin para kamustahin kaming dalawa ni Miles araw-araw. Gaya ng inaasahan ko di nito hinahanap si Daddy na mukhang hanggang ngayon, di pa din nawawala ang galit sa loob niya dahil sa ginawa niya kay Tita Zoe. Minu-minuto ko ding tinitingnan ang aking telepono upang i-check kung may message ba na mula kay Tito Zoe, ngunit tanging kabiguan lang ang aking nakuha. Tuluyan na nga kaming nakalimutan ni Tita Zoe. Walang ibang nagaalaga ngayon kay Daddy kundi ako lang. Inaasikaso kasi ni Tito Chase ang k
Zoe Colette's POV Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakaupo o oras na ba talaga ang lumipas. Nakaupo lang ako dito sa harap ng puntod nila mama. Tanging paghikbi na lang ang maririnig mo sakin ngayon. Unti-unti kong pinapatahan ang sarili ko at pilit na kinakaya ang sakit na iniwan nila sakin at dahil na din sa ginawa ni Atlas sakin. Ngunit kahit na ganun may nararamdaman pa din akong pagaalala dito sa aking puso na sana ay hindi ko na lang naramdaman una palang. Ang demonyong Atlas na iyon hindi ko alam kung anong ginawa niya sakin, sa kabila kasi ng lahat nang narinig at ginawa niya sakin, siya pa din itong inaalala ko. Lalo na ngayong alam kung hindi pa din ito gumagaling sa kanyang sakit. Bakit pakiramdam ko ngayon baliw na baliw ako sa kanya sa hindi ko malamang dahilan. Anong bang problema mo Zoe, tigilan mo na angkabaliwanmo. Di ka naman niya talaga mahal diba?!
Zoe Colette's POV Sa ngayon di ko alam kung kakayanin ko bang makita si Atlas. Baka kasi mas lalo lang madadagdagan ang sakit ng aking nararamdaman. Kahit gusto kong ibuka ang aking bibig di ko magawa. "Tita, pumunta na po si Kuya Mike sa amerika, wala na po siya Tita. Si Daddy naman po may sakit. Habang si Miles ayun hinahanap pa din kayo at hindi na nakakakain ng maayos." "Tumuloypa din pala sa amerika si Mike kahit hindi ako sumangayon." Ngayong nilalagnat ito sino ang nagbabantay sa kanya? Pinuntahan ba siya ng taong mahal niya? Sino ngayon nagdurusa diba siya? At dahil sa pinaggagagawa niya nadadamay tuloy sila Mia. "Desisyon po iyon ni Kuya Mike, Tita. Galit na galit po kasi si Kuya kay Daddy dahil sa ginawa nito sainyo at itong huli nagkaroon sila ng matinding pagaaway." Napakunot ang noo ko sa sinab
Zoe Colette's POVSandali akong natahimik at muli na namang naiyak. Ang sakit lang kasi ang akala kong pagmamahal puro kasinungalingan lang pala. Matapos ang lahat isang pagbabalat kayo lang pala ang aking natanggap sa huli.Binigay ko ang lahat kahit ang aking sarili, kahit gaano kasakit nanatili ako dahil ang akala ako minahal niya talaga ako pero hindi. Isang malaking AKALA lang pala iyon.Hindi niya na sana pinaramdaman sakin kung sasaktan niya rin pala ako. Di na sana siya nageffort pa kung sa huli hahayaan niya din naman niya pala itong masira lahat."When I see that man, I really hate him because he is really a pervert. He forced me to have sex with him that night."Sa hindi malamang dahilan bigla akong natawa.Biglang nagsink-in sa utak ko ang unang pagkikita naming dalawa."Akala ko nga katangian niya na ang pagiging malibog niya."Muli akong natawa pero kasabay nun ang pa
Maisha's POV Bangag at wala ako sa sarili ngayong araw. Pangatlo araw na ngayon simula ng pumunta dito si Zoe sa bahay at dito na nanatili matapos ang nangyari doon sa bahay nila Atlas. Hindi naman kami umiinom pero tatlong araw na itong walang tulog at walang tigil sa pagiyak, kaya ending pati ako ay wala ding tulog. Hindi niya din sinasagot ang lahat ng mga tumatawag sa kanya. Alam ni Chase na nandito ito ngayon sa bahay. Alam ko na din kung anong nangyari at kung bakit ito nagiiiyak ngayon. All of her pain it was may fault, kung sinabi ko lang sana sa kanya ang totoo lahat sa simula palang edi sana hindi ganito kasakit ang matatanggap niya. Di ito magdurusa ngayon at magmumukmok dahil sa sinabi ni Atlas. Ako ang kaibigan niya pero ito ako walang magawa kundi itago ang lahat ng mga nalalaman ko sakanya. Gusto ko man sabihin sa kanya lahat, ngunit pinangungunahan ako ng natakot ngayon. Nagtatalo ang isip at puso kung sasabihin ko ba
Soe's POVHindi ako makapaniwala na susundin ko sa unang pagkakataon ang payo sakin ng bunso kong kapatid na babae. Nasa harap ako ngayon ng ZC Group, kinakabahan sa mangyayari once na makapasok na ako sa loob at makita si Haley.Being alone in so many years, so hurt that what I expected. Akala ko kakayanin ko na wala siya sa buhay ko ng ilang taon pero nagkamali ako, noong gabing pumayag ako na lumayo sa kanya dahil iyon ang gusto niya ay talagang pinagsisihan ko ng husto. Dahil noong araw na iyon, yun na din pala ang huling sulyap ko sa kanya. Kahit kasi alam nito kung saan ako nagtatago hindi lang naman niya ako magawang dalawin o puntahan man lang, walang araw na hindi ko ito hinihintay. Ngunit kahit anino lang naman niya ay hindi ko nakita sa pinto ng aking bahay.Madaming tao ang napatigil sa kanilang ginagawa ng makita ako dito sa ZC Group, gulat na gulat ang mga ito at animoy nakakita ng multo."Ms. Soe, you're alive? We t
Zoe Colette's POV Tumayo ako at lumapit sa kanya bago ito binigyan ng isang malakas na sampal. Mukhang hindi pa kasi siya nagigising sa ginawa kong pagsampal sa kanya kanina. Muli ko ulit itong hinawakan sa kanyang damit. "Gumising kana sa katotohanan na hindi na babalik si Ate Soe. Hindi na babalik yung babaeng yun sayo dahil di naman ikaw ang tunay niyang mahal. Kaya lang siya nanatili sayo para hindi masaktan si Kuya Haley. Si Kuya Haley ang prinoprotektahan niya at hindi ikaw!"Muli ko ulit itong niyugyog."Tumigil kana Atlas dahil walang mangyayari kung patuloy mongitataliang sarili mo sa isang taong hindi ka naman kayang mahalin."Sa hindi malamang dahilan bigla kong naramdaman ang pagtulo ng luha mula sa aking mga mata."Gumising kana sa katotohanan na hindi nababalik pa ang taong gusto mong bumalik sayo. May mga anak kang
Soe's POV Andito kami ngayon sa Blackbird fine dining restaurant sa Makati. Inupahan ni Haley ang buong lugar na ito para kami lang dalawa ang magiging tao dito. Kakilala niya din kasi ang may ari ng lugar na ito. Hinayaan ko na din siyang magorder ng kakainin namin. Halos lahat ng inorder nito ay kilalang dishes dito sa Blackbird like, Lobster Spaghetti, Flatiron Steak, Apple Tart, Potato Gratin, Wagyu Steak, Soft Shell Crab. Habang busy ito na tinitingnan ang kanyang telepono, di ko naman mahiwalay ang tingin dito. Di ko maiwasang hindi mapatitig dito dahil siguro ito ang unang pagkakataon na muli ko ulit nasilayan ang mukha nito makalipas ang limang taon. "I know I'm handsome, but please don't stare me like that, babe..."Nakangiting wika nito bago inangat ang tingin at ibinaling sakin. Nginitian ko lang ito pero hindi ko pa din inaalis ang tingin dito. Gusto ko pa itong titigan