CHAPTER 03

CHAPTER 03: CUT TIES

"Dahlia, where are you? And why are there rumors that you broke up with your husband?!"

Tanging buntong hininga lang ang naisagot ko sa naghi-histerical na si mommy. I feel like my soul left my body the moment I cought my husband having sex with one of my friend.

"Answer me, Dahlia!"

Napapikit ako nang sumigaw siya at muling umagos ang luhang ang hirap kong pinatigil kanina. "Mommy, he cheated on me..." pagsumbong ko rito at humagulgol dahil sa sobrang pait na nararamdaman.

"What?! Why? What did you do?" magkakasanod na tanong niya dahilan para tumibok ang ugat sa sentido ko.

"Mom, he cheated on me!" sigaw ko. "Why are you asking me what did I do? It's not my fault!"

"How come it's not your fault?! Hindi siya mangangaliwa kung wala kang pagkukulang, Dahlia!" sumbat nito dahilan para malaglag ang panga ko. Tama ba ang naririnig ko?

"I did everything! I loved him with all my heart!" sigaw ko at napasabunot ng buhok dahil sa sakit ng ulo. Wala pa akong tulog dahil sa kakaiyak tapos ganito pa ang sinasabi ni mommy.

"Then why did he cheated on you?! Ayusin mo 'to, Dahlia! Walang problema sa asawa mo! He's on top! He has everything! Ikaw ang may kulang!" paninisi niya lalo sa akin dahilan para mas lalong kumirot ang dibdib ko.

"Mom!" tili ko dahil sa sobrang pagka-irita.

Hindi niya ba ako naiintindihan?! Binigay ko ang lahat kay Blaze! Wala nang natira sa akin! Kulang pa ba 'yon?!

"Shut up and reconcille with your husband! Huwag mong idamay ang pamilya at negosyo natin sa away niyong mag-asawa, Dahlia. Be matured enough!"

I ended the call in frustration. She's swallowed by greed! Pera na lang ang mahalaga sa kanya. Dahil ba mas marangya na at mas lumago ang negosyo ng pamilya namin dahil sa mga Smith? Well, I regret marrying him because of my grandma and Blaze's grandpa's agreement!

"Dahlia..." si Janna.

Nang maglayas ako sa bahay namin ni Blaze ay siya ang una kong pinuntahan. She welcomed and let me stay on her condo unit. May sarili akong unit pero natatakot akong mag-isa. Dahil baka anong magawa ko sa sarili ko at madamay pa ang wala pang muwang na batang nasa sinapupunan ko.

Niyakap ko siya at umiyak sa balikat niya. "I want to rest..." bulong ko sa gitna ng hagulgol. "I'm so tired," nanghihinang dagdag ko at ipinikit na ang mga mata.

My heart feels so heavy and my head hurts so bad! Pagod na pagod na rin ang mga mata ko sa kakaiyak.

"Rest now. I'm here, Dahlia. You'll gonna be fine," marahang sambit niya kasabay ng paghaplos sa likuran ko para pakalmahin ako.

Despite the betrayal I got from my own husband, friend and mother, I can still see a little light peeking in my future because I have my bestfriend who never lets me down. All I need is to be strong for me and my baby. Magiging okay rin naman ang lahat 'di ba?

I woke up late the next day. Pero kahit gaano kahaba ang tulog ko ay pakiramdam ko pagod na pagod pa rin ako. I feel sick! Nahihilo rin ako at pakiramdam ko ay nasusuka ako nang gumalaw ako ng kaunti.

"Please..." pakiusap ko sa nasa itaas at kinontrol ang paghinga.

Tamad na tamad akong gumalaw at halos hindi na naman kumain dahil wala akong gana. Idagdag pa ang pakiramdam ko na maduduwal ako kaya hindi ko na pinilit ang sarili ko.

"What are the vitamins that your OB gave you again, Dahlia? You need them! Especially now. Ang putla mo, oh!" Inayos niya pa ang magulong buhok ko.

"I'm not sure," mahinang sagot ko at muling humilig sa balikat niya. "Pupunta na lang ako ulit sa OB kapag okay na ako."

Ramdam kong hinarap niya ako pefo hindi ako gumalaw. "Seriously?" gulat na tanong niya. "Fine, ako na! Dito ka lang, I'll take care of you!" paninigurado niya at hinaplos ang gilid ng ulo ko kaya napangiti ako.

"Thank you, ninang!" sagot ko na may kasamang biro.

"Err! Ninang?!" Humalakhak siya kaya natawa rin ako dahil sa pag-uulit niya.

She was really true to her words. Inalagaan niya ako hanggang sa unti-unti na akong bumalik sa sarili ko. Kaya ko na ulit kumain at matulog sa tamang oras.

"You ready, Ms. Silvestre?" mapanlarong tanong niya at ginamit pa ang apilyedo ko noong hindi pa kami ikinasal ni Blaze.

Oh to be called Ms. Silvestre again! It feels so nice to hear.

"I like it better now than that 'Mrs. Smith' thing!" komento ko at sa huling pagkakataon ay pinagmasdan ang sarili ko sa salamin.

I put my hair in a clean and high ponytail, wore a casual beige trouser and blazer along with white inner top, and an inch white heels.

Makikipagkita ako sa pamilya ko ngayon sa Kompanya ng mga Smith. I will cut my ties with them and planning to move abroad to start a new life. Masyado akong naging dependent dati sa mga magulang ko at nagpabulag sa pagmamahal ko kay Blaze. And now, I want to be independent. I want to prove them wrong. Na hindi lang ako isang hamak na 'asawa lang' ng isang mayamang bilyonaryo na tagapagmana ng pinakamayamang pamilya sa bansa.

I will build my own name.

"This way, Mrs. Smith," sambit ng bodyguard na sumalubong sa akin sa labas ng Kompanya.

Hindi ko napigilan ang pag-igting ng panga ko. Pero mabilis kong kinalma ang sarili. "It's 'Ms. Silvestre' now," pagtatama ko sa kanya.

Ramdam kong natigilan siya pero nagdire-diretso ako papasok. Alam ko naman ang pasikot-sikot dito at alam ko kung saan pupunta kaya hindi ko na siya kailangan.

"You got this, Dahlia," bulong ko sa sarili para palakasin ang loob habang nasa loob ng elevator.

Habang palapit nang palapit sa Meeting Hall ay pabilis nang pabilis ang tibok ng puso ko. I'm so nervous! Baka mawala ulit ako sa sarili kapag nakita ko si Blaze!

"Oh god!" Kinuyom ko ang kamao nang kaagad na umakyat ang init sa ulo ko nang maalala siya. "Fuck you!" mura ko at nagpakawala ng malalim na hininga bago lumabas sa elevator.

I walked with confidence. Maging nang pagbuksan ako ng sekretaryang naghihintay ay hindi ko ibinaba ang ulo lo.

I scanned my eyes inside. They are complete and all looks like they've spend a lot of time waiting for me. Naroon ang mga magulang ko at ni Blaze. Bigla kong na-miss ang late grandma ko. I wish she is still here to defend me and help me stop that shit marriage contract that they made for Blake and I.

"Please be sested, Dahlia," marahang utos ni Mr. Tom, ang daddy ni Blaze.

"No thanks, I won't take too long," maagap na pigil ko at inangat lalo ng kaunti ang mukha.

"Dahlia!" sita ni mommy sa akin pero hindi ko siya pinansin.

Nanatiling na kay Mr. Tom ang tingin ko. "I am also breaking up with your son, sir. I signed the divorce paper that Blaze gave me after I caught him...." tumigil ako sa pagpapaliwanag at huminga ako ng malalim nang may tila batong bumara sa lalamunan ko. "...fucking one of my friend, Valentine. In our own room. In our own house. While I am just in the next room. Crying because I keep asking myself why all of the sudden he ask me to sign that divorce paper!"

Marahas kong pinunasan ang luhang lumandas sa mga mata ko.

"Is that true, Blaze?!" hindi makaoaniwalang tanong ni Mrs. Beatrice. "And who's Valentine?"

"He's my first love. You already forgot about her mom?" narinig ko ang pait sa boses ni Blaze kaya kumirot ang dibdib ko.

How heartbreaking it is to listen how he defend Valentine's name in front of our family. Gano'n ba talaga niya siya kamahal? Paano naman ako? Isang taon! Isang taon na kaming kasal. Ni minsan ba hindi niya ako minahal?

"Dahlia, please sit. We will settle this down," kalmado pa ring anyaya sa akin ni Mr. Tom. "And Blaze, please, stop talking about other woman. Your wife is here. Have some respect," paalala niya sa anak niya.

"She's not my wife anymore, dad!" sigaw nito. Bumigat lalo ang dibdib ko.

"Blaze!" mabilis na sita ng mommy niya.

"Dahlia, sit!" pasigaw na tawag rin ni mommy sa akin.

"Dahlia!" Pinanlakihan rin ako ng mga mata ni daddy. Mukhang nahihiya na siya para sa akin.

"Enough!" sigaw ko dahil sa iritasyon. "I have enough! Yes, I loved Blaze since I was 10 but thanks to him, I am awakened! I don't want to be part of his life anymore! I don't want to be a Smith anymore! I don't want a fucking cold hearted and cheater husband!"

"Dahlia! What are you saying?! How could you do this?! Jesus!" Napahilamos si mommy ng mukha niya habang hindi makapaniwala. "Blaze, hijo, I'm so sorry for my daughter's attitude—"

"Mom!" pigil ko rito. "Sa kanya ka pa talaga nagso-sorry? He cheated on your daughter!" sigaw ko para tigilan na niya ang kahibangan niya.

Humikbi ako nang tumayo si Mr. Tom para lapitan ako at niyakap pa ako. "You may go now, Dahlia. Thanks for clarifying things. I'm so sorry for what my son have done."

Doon ako nakahinga ng maluwag. I smiled and politely nooded my head before pulling myself away from his gentle hug. "Thank you, tito," sinserong sambit ko bago ako tuluyang lumabas doon at hindi na pinansin ang pagtawag sa akin ni mommy at ni Mrs. Beatrice.

"Dahlia!"

Ayaw ko nang lingunin si mommy pero sinundan niya ako at hinatak ang braso ko. "Why are you being like this?! Go and apologize to the Smiths! Nakakahiya!"

"Bakit ako mahihiya, mommy? I just said what I'm feeling right now! Alam niyo ba kung gaano kahirap sa akin na tanggapin na hindi ako kailanman minahal ni Blaze? Na hindi ko pa napirmahan 'yong divorce paper na pinapapirma niya pero may nangyari na sa kanila ng kaibigan ko?" umiiyak na paliwanag ko.

Pinanlakihan niya ako ng mga mata. "You should apologize and satisfy him para makuntento siya sa 'yo!"

Umiling ako at mapait na ngumiti. "Enough, mommy. You changed," dismayadong sagot ko at tinuyo ang luha. "Itakwil niyo na lang ako kaysa piliting makipagbalikan kay Blaze para lang sa pera."

Nalaglag ang panga ko nang dumapo ang palad niya sa pisngi. "I don't know what gotten you, Dahlia. But sure! Go on! Akala mo, kaya mo ng wala kami ng daddy mo?" hamon niya sa akin.

"Kaya ko, mommy," pagmamayabang ko at ngumisi dahil sa pait. "I promise you, I'll build my own name and be sucessful in this business world."