Mabilis kami ni Kelsy na nakarating sa mall, thanks sa driver namin na biglang sumulpot. Pagpasok pa lang namin ay dumiretso na agad si Kelsy sa mga tindahan ng damit. Kung makapamili ito akala mo ay kung sinong mapera na hindi na tumitingin sa price.Kawawa talaga ang credit card ni Kelvin. Hindi ko rin gets kung bakit parang okay lang sa kanya na gumastos nang husto ang si Kelsy. Nakasunod lang naman ako kay Kelsy habang todo ang pamili niya. Tumitingin-tingin din ako pero hindi ko naman kinukuha.Matapos naming manggaling sa isang botique ay lumipat naman kami sa tindahan ng mga bags. Naiinip ako sa pagta-try ni Kelsy kaya nagpaalam ako sa kanya na lalabas lang para bumili ng makakain. Medyo kumakalam na rin kasi ang tiyan ko dahil eleven na rin. Nagpunta ako sa food court kung saan maraming stall na nagtitinda ng kung ano-ano.Bumili ako ng isang milkshake at isang waffle bago bumalik kung nasaan ang kapatid ko na todo shopping. Dahil alam kong bawal ang pagkain sa loob ng bag st
Matapos naming kumain ay hindi pa kami umuwi. Hindi pa pala tapos mamili si Kelsy at dahil medyo asar ako kay Kelvin dahil sa ginawa niyang pagtatago ng relasyon nila ng bestfriend ko ay nakisali na rin ako sa pagsa-shopping.Hindi lang ako nakauwi ng ilang buwan sila na pala pero hindi manlang nila nabanggit sa akin. Todo effort pa ako dati na paglapitin sila tapos kung kailan ako nawala sa sirkulasyon nila saka naging sila. Okay lang naman sa akin na naging sila, mas mabuti nga iyon pero bakit kailangan pa nila itago. Para silang others.Hapon na ng makauwi kami ni Kelsy nang bahay. Pabagsak akong naupo sa sofa dahil sa pagod ko. Hindi na ako sasama ulit kay Kelsy. Grabe sumakit ang mga binti ko kakaikot niya. Kulang na lang libutin niya at pasukin ang bawat store na makita namin. Hindi na ako uulit na sumama sa kanya. Nakakapagod siyang kasama."Bakit ang dami ninyong pinamili? May balak ka bang magtayo ng tindahan?" tanong ni Mama kay Kelsy na hindi na magkandaugaga sa pagdadal
“Thanks.” I salute to Kelvin while smiling mischievously after I got off his car. He just looked at me seriously before he drives off.Lumapit ako sa gate at mabilis na pinindot ang doorbell, agad namang bumukas ang tarangkahan. Ngumiti ako kay Fernan na siyang nagbukas sa akin.Pagpasok ko sa bahay ay agad sumalubong sa akin ang napakalaking chandelier. That big chandelier always catch my attention.Tinahak ko ang hagdan para umakyat sa taas. Nakangiti akong kumatok sa pinto ng kwarto ni Antalia. Nang walang sumagot ay binuksan ko iyon.Isang nakasimangot na bata na nakaupo sa kama niya na tila hinihintay talaga ako ang sumalubong sa akin. Ngumiti ako sa kanya pero hindi man lang ito gumanti ngiti bagkos ay pinagkrus pa nito ang mga braso at tiningnan ako ng masama.May topak na naman ba ito? Mukhang bad mood.“Hi.”“Why did you not bring me with you?” she asked while sulking.Lumapit ako sa kanya. Naupo ako sa tabi niya at itinaas ang hawak kong paper bag para ipakita sa kanya.“I
Nagtatakang tumingin ako kay Alejandro. He is too early to got home. Paalis pa lang kami ni Fernan para sunduin si Antalia sa eskwela nang dumating siya. Two fourty-five pa lang ng hapon.Dati naman ay almost six na ang pinakamaaga niyang uwi. Bumaba siya sa kotseng kinasasakyan niya at lumapit sa amin."You can stay. I will drive her to fetch, Antalia," ani nito kay Fernan at hinagis sa huli ang hawak na susi. Umikot ito sa kotseng ginagamit palagi namin ni Fernan habang nilluluwagan ang necktie niya at nauna nang sumakay sa driver's seat.Ibinaba niya ang bintana nang mapasin niyang hindi ako sumunod sa kanya. "Get in," utos nito habang nakatingin sa akin. Umikot ako at sumakay sa passenger seat. Mabilis naman niyang pinasibad ang sasakyan ng makitang maayos na ako.Lumingon siya sa akin. "How's your day?" tanong niya."Boring. Pakiramdam ko malapit na ako magbilang ng mga langgam sa sobrang pagkainip," reklamo ko sa kanya.Kapag kasi pumasok an si Antalia ay wala na akong gawa.
Hindi agad kami dumiretso sa bahay pagkasundo namin kay Antalia. Alejandro brought us in the mall. Nanatili ako sa likuran nila habang naglalakad kami sa loob ng mall. Nakasunod lang ako sa kanilang mag-ama nang bigla silang lumingon sa akin. Parehong salubong ang mga kilay nila."What?" tanong ko sa kanila.Ano na naman ang problema ng dalawang ito?"You walk too slow," Antalia complained.Ngumiti ako sa kanya. Hindi naman talaga ako mabagal, sinasadya ko lang na hindi sumabay sa kanila. Alam ko na kilalang tao si Alejandro at ayokong magkaroon ng issue kapag may nakilala sa kanya at nakita kaming magkasama.Sa panahon ngayon, isa na sa polusyon ng Pilipinas ang tsismis. Dati naman wala akong pakialam kahit pag-usapan ako ng tao pero ngayon kasi madadamay ang pangalan niya. He is a respectable man at ayaw kong may masabing hindi maganda sa kanya. I am still his daughter nanny and once people find out about us, for sure many will raise their eyebrows.Lumapit sa akin si Antalia at hi
Nagtatakang tumingin ako kay Alejandro nang huminto ang sinasakyan namin sa tapat ng isang mataas na building.Napatingala ako at nabasa ko ang isang malaking sign board na umiilaw, RIVAS. Hindi ko maiwasang mapatingala dahil sa taas ng gusaling nasa harapan namin. Lumingon ako sa kanya. "This is your company?" tanong ko sa kanya.Tumango ito. "Yeah," sagot niya at pinatay ang makina ng kotse at mabilis na bumaba.Wow. He is really rich. Pakiramdam ko sinampal ako ng kahirapan habang nakatingin sa gusaling napakaraming palapag. I did not just catch a fish, I caught a big blue whale. Pero siyempre hindi naman pera ang habol ko sa kanya. Kahit na tinatawag siyang sugar daddy ko raw sabi ni Kelsy. Hindi kasi nito alam na si Alejandro ang tinutukoy nitokaya kung ano-anoang naiisip na itawag.Pinagbuksan niya si Antalia ng pinto. Naka-dress na ngayon si Antalia hindi gaya kanina sa mall na naka-uniform pa siya. Hindi na kasi niya hinubad ang nagustuhan niyang dress. Ayaw na nitong hubarin
Tumikhim ako para tanggalinang bara sa lalamunan ko. Pinilit kong ngumiti sa kanya kahit na napahiya ako at ramdam ko ang disppointment dahil umasa ako.Umikot ang tingin sa paligid. Then what is the meaning of this? Bakit may pa balloons at flower petals siya dito? Bakit niya kami dinala dito? Prank lang ba ito? Bakit may paganito siya?Biglang lumikot ang mga mata ko nang maalala ko si Antalia. Asan na nga pala ang batang iyon? Nawili ako sa panonood ng fireworks na akala ko hinanda para sa akin kaya nakalitaan ko ang tungkol sa kanya. Sa kaka-assume ko nakalimutan ko ang alaga ko.Mabilis akong kumilos at inilbot muli ang paningin ko kahit na ang maliwanag naparte lamang ay ang gitnang bahagi kung nasaan kami ngayon.Lalakad na sana ako para umalis sa hugis pusong kinaroroonan namin ngayon ni Alejandro nang biglang muling umilaw ang paligid. Napatigil ako nang makita ko ang mga ilaw na tila naglalaro sa kalangitan. Hindi ko na sana iyon papansinin dahil baka mabokya na naman ako.
"Good night... oh no... it's already morning, so good morning," saad ko kay Alejandro nang matanggal ko na ang lock ng seatbealt ko at mabilis na humalik sa pisngi niya.Mabilis niya akong nahawakan sa braso para pigilang lumabas nang akmang bubuksan ko na ang pinto."Where is my good morning kiss?" tanong nito.Sarkastikong nginitian ko siya. Talagang naghahanap pa siya ng good morning kiss eh kaya nga inumaga na kami ng uwi dahil hindi lang kiss ang ginawa namin. Kung hindi ko pa siya pinilit ay hindi pa niya ako tatantanan at hindi pa kami makakauwi."Aren't you afraid to be overdosed?""Nope," umiling pa ito. "Your lips is one my favorite addiction," he answered and give me a lustful smile. His eyes traveled to my body. Pinanlakihan ko ito ng mga mata."Enough, Rivas. Let me rest," pakiusap ko sa kanya."I still have an energy... I will do the work, you will just enjoy what I am doing," malanding saad nito sa akin habang mapupungay ang mga matang nakatingin sa aking mga mata. Til
I was busy in my office. My wife and my daughter are probably in the library right now. It has been more than seven months since we got married, and I can say that being with her is like being on cloud nine. Waking up everyday seeing her beside me is giving me more energy to start my day. My wife is like the air that I breath, I can't no longer live without her. Noong mga unang buwan namin bilang mag-asawa ay kasabay ng pagkakaroon ng craving ni Katarina kaya madalas kahit wala akong ginagawa nagugulat na lang ako na galit na siya sa akin. Kapag may hiniling siyang pagkain kahit hating gabi kailangan kong bumangon para hanapin iyon sa kusina o bumili sa labas. Mabuti na lang at may mga nauso nang 24/7 na mga grocery kaya minsan madali kong mahanap ang gusto niyang kainin. Masaya naman ako na pinagsisilbihan siya. I am happy that I can give anything she wants. She is my queen and my role is to serve and love her. Nagtaas ako nang tingin nang maramadaman kong may pumasok sa opisina k
Nang biglang mawala si Antalia dahil bigla nitong naisipang pumunta kay Jake ay hindi ko maiwasang mag-alala pero nang malaman ko kung sino ang tumulong sa kanya hindi ko maiwasang magdiwang. Pakiramdam ko unti-unti na akong nagkakameron ng dahilan para mapalapit sa kanya. At nang malaman ko ang usapan nila tungkol sa alok ng anak ko, sinakyan ko ka agad iyon. Antalia does not really need a nanny dahil lahat naman ng nanny nito ay sumusuko dahil sa katigasan ng ulo nito. Pero nang sabihin nito na gusto nito si Katarina bilang yaya nito ay pumyag agad ako kahit hindi ko alam kung papayag ang babae.I tried to talk to her pero tinakasan lang niya si Fernan ngunit kinabukasan ay hindi ko maiwasang mairita nang makita kong sumakay siya sa kotse ni Connor kaya sapilitan ko siyang isinama sa akin at inalok ng trabaho. Inaasahan ko ng tatanggi siya pero nang hamunin ko siya na baka natatakot lang siya sa akin ay nakita ko ang palabang hitsura niya na lihim na iknatuwa ko.Nang tanggapin niy
ALEJANDRO I cursed when my phone rang. Kinuha ko iyon habang at sinagot nang hindi tinitingan ang tumawag. I can't help not to groan when Laura gave me a deep throat. I really love her expert mouth. I was setting in the bed while she is kneeling in front of me. “It's broad daylight, kuya,” narining kong reklamo sa kabilang linya ni Jake. “What do you need?” Hinawakan ko ang buhok ni Laura at mas sinubsob siya sa harapan. Ramdam Kong nabibilaukan na siya sa pagkalalaki ko pero wala akong pakialam. Alam kong sanay na sanay na siya. “Fetch, Natalia. I have a shoot today,” sagot nito at agad na ibinaba ang tawag. Napatingala ako bang maramdaman kong nilabasan na ako. Agad Akong tumayo at itinaas ang panatalon ko na nasa binti ko lang kanina. “Where are you going? We"re not yet done,” nagatatakang tanong ni Laura na nakaluhod pa rin sa harapan ko. “I need to do something, just do it by yourself,” malamig na tugon ko sa kanya bago siya iniwan. I know that I am not the guy she is f
Hindi ko mapigilang mamasa ang aking mga mata habang nakatingin sa salamin. I am wearing a sparkling ball gown wedding dress with long regal cathedral veil. Hindi pa naman malaki ang bay bumps ko kaya hindi ahlata ang tiyan ko. I don't know how Alejandro planned everything but this is exactly my dream wedding. He got every details and I can't help to fall in love with him more. That man surely knows me more than I think. Malakas ang tambol ng dibdib ko, alam kong hindi iyon dahil kinakabahan ako kundi dahil sa excitement na nararamdaman ko. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa ganito ni Alejandr dati parang sira lang ako na lihim na nagseselos palagi tapos ngayon ikakasal na kami. Well, kasal naman na daw talaga kami pero hindi ko naman iyon alam kaya iba pa rin ang pakiramdam na sabay kaming haharap sa dambana para sumumpa. "You look so beautiful," naluluhang saad ni Mama nang pumasok siya sa kwarto kung nasaan ako. "Ikakasal na ang first baby ko." "Ma, huwag kang umiyak, sayang a
Nakatingin sa akin si Papa habang tikom ang bibig, hindi ko alam kung galit ba siya o ano dahil walang expression ang mukha niya. Nandito kami ngayon sa mini office niya sa bahay. Magkakaharap kami, ako, si Alejandro ang mommy at daddy nito at ang mga magulang ko. Ngayon ko lang ulit nakita ang ama ni Alejandro at pakiramdam ko ay parang silang pinagbiyak na bunga ni Alejandro kapag seryoso ang lalaking nasa tabi ko. "Kailan mo balak pakasalan ang anak ko?" naayos ako ng upo dahil sa biglang tanong nito habang tila relax na relax lang naman ang katabi ko. "As soon as possible sir, before her baby bumps become obvious," sagot ni Alejandro. Sana lang hindi si Papa mabigla na ang as soon as possible ni Alejandro ay ilang isang linggo na lang. Matapos kasi naming magpunta sa fitting ng gown ko kahapon ay nag-decide na kaming ipaalam sa mga magulang ko ang plano namin at para malaman na rin nila ang tungkol sa ipinagbubuntis ko. Kabado pa ako habang papunta dito dahil kahit alam ko
Dumating na ang gabi pero hindi ko pa rin kinakausap si Alejandro matapos ang nalaman ko. Gusto kong malaman niya na nagtatampo ako dahil sa ginawa niya. Pakiramdam ko naisahan niya ako. Alam ko naman na sigurista siya pero hindi ko naman inaasahan na aabot sa puntong gagawa siya ng paraan para maikasal kami ng hindi ko alam. "Wife," tawag nito sa pansin ko pero hindi ko siya nilingon. Inabala ko ang sarili ko sa pagsusuklay sa harap ng salamin. Nakita ko itong tumayo at lumabas ng kwarto ko. Hindi ko paiwasang mapasimangot. Ang bilis naman niyang sumuko sa panunuyo sa akin. Umalis agad. Nagdadabog na nagtungo ako sa kama ko. Kinuha ko ang cellphone ko at gigil na naglaro ng candy crush. Lahat ng inis na nararamdaman ko kay Alejandro ay doon ko binuhos pero agad na napaangat ang ulo ko nang makita ko siyang muling pumasok sa kwarto ko. Napakunot ang noo ko nang mapansin kong nakasuot ito ngsuit and tie. Saan ito pupunta? Bakit gabi na yatang masyado ang lakad nito? Binigay nito a
Tatlong araw ang nakalipas mula nang magkausap kami ni Laura at tatlong araw na rin mula ng mabalitaan namin ang nangyari kay Connor. Napatay ito sa selda nang makursunadahan ito ng mga preso pero bago mangyari iyon ay napatay pa muna nito si Claribel. Hindi ko mapigilang manghinayang sa kanila. Sinayang nila ang mga buhay nila dahil lang sa mga kabaliwan nila. Nagtungo ako sa library kong nasaan si Antalia at abala sa pagpipinta. Nakangiting lumapit ako sa kanya. Hindi pa niya ako napansin dahil nakatutok ang atensyon nito sa ginagawa. "Hi, what are you painting?" agaw ko sa atensyon niya. Ngumiti siya sa akin. May mga pangkulay na rin na nagkalat sa mukha niya. "Our family. This dad." Itinuro niya ang isang lalaking tikwasang kilay habang nakasimangot. Hindi ko maiwasang matawa sa hitsura ni Alejandro." This is you." Itinuro naman nito ang isang babaeng may malaking tiyan. "You have a big tummy because you are pregnant and I will gonna have a sibling soon. This is me." Turo nito s
WARNING: VIOLENCE, CRIMETuluyang nang nakulong si Connor kasama ng mga tauhan nito. Gaya nga ng inaasahan ko dahil masamang damo ito ay matagal itong mamatay. Hindi naman grabe ang pagkakabaril dito ni Laura. Si Laura naman ay nakalaya rin ng mismong gabing hinuli siya ng mga pulis sa tulong na rin ng kapatid kong si Kelvin.Maayos na ang lahat. Tapos na ang gulo at nasa kinalalagyan na nila ang mga taong may masamang balak sa amin. Bumalik na rin sa eskwela si Antalia pero mas naging mahigpit ang bantay nito dahil na rin sa nangyari sa kanya. Malaki rin ang pasasalamat ko na hindi ito na-trauma sa nangyari pero pinasuri pa rin ito ni Alejandro sa espesyalista upang masigurong walang magiging problema sa anak.Si Alejandro naman ay gaya ng dati dito na rin siya sa bahay nag-oopisina. Mag-iisang linggo na ang nakakaraan. Nakiusap na rin ako kay Kelvin na huwag nang banggitin sa mga magulang namin ang nangyari. Alam kong mag-aalala lang ng husto sina mama at papa. Okay naman na ako, w
Biglang binitawan ni Laura ang hawak niyang baril at napaupo na lang habang sapo ang mukhang luhaan. Nang lingunin ko si Connor ay nakatiya na ito sa lupa at duguan. May tama ito sa bandang tiyan.Tumayo naman si Alejandro at inalalayan niya akong tumayo na rin. Hiwakan niya ang kamay ko at niyakap ako ng mahigpit."It's over, you are safe now,"bulong nito sa akin habang hinahalikan ang noo ko at hinahagod ang ulo ko.Mahigpit na napayakap ako sa kanya. Saka lang parang nag-sink in sa akin ang lahat, parang bigla akong nakaramdam ng panghihina. Nagmala-action star ako kanina, nakalimutan kong buntis nga pala ako. Mabuti na lang at walang nangyari sa dinadala ko.Saka pa lang tumulo ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilang tumulo dahil pinipilit kong maging matapang sa harap ni Connor.Mabilis na kumilos ang mga pulis na naroroon at nang masigurado nang mga ito na humihinga pa si Connor ay mabilis nila itong isinakay sa stretcher. Napatingin na lang ako sa papalayong mobile car.Hab