Matapos naming kumain ay hindi pa kami umuwi. Hindi pa pala tapos mamili si Kelsy at dahil medyo asar ako kay Kelvin dahil sa ginawa niyang pagtatago ng relasyon nila ng bestfriend ko ay nakisali na rin ako sa pagsa-shopping.Hindi lang ako nakauwi ng ilang buwan sila na pala pero hindi manlang nila nabanggit sa akin. Todo effort pa ako dati na paglapitin sila tapos kung kailan ako nawala sa sirkulasyon nila saka naging sila. Okay lang naman sa akin na naging sila, mas mabuti nga iyon pero bakit kailangan pa nila itago. Para silang others.Hapon na ng makauwi kami ni Kelsy nang bahay. Pabagsak akong naupo sa sofa dahil sa pagod ko. Hindi na ako sasama ulit kay Kelsy. Grabe sumakit ang mga binti ko kakaikot niya. Kulang na lang libutin niya at pasukin ang bawat store na makita namin. Hindi na ako uulit na sumama sa kanya. Nakakapagod siyang kasama."Bakit ang dami ninyong pinamili? May balak ka bang magtayo ng tindahan?" tanong ni Mama kay Kelsy na hindi na magkandaugaga sa pagdadal
“Thanks.” I salute to Kelvin while smiling mischievously after I got off his car. He just looked at me seriously before he drives off.Lumapit ako sa gate at mabilis na pinindot ang doorbell, agad namang bumukas ang tarangkahan. Ngumiti ako kay Fernan na siyang nagbukas sa akin.Pagpasok ko sa bahay ay agad sumalubong sa akin ang napakalaking chandelier. That big chandelier always catch my attention.Tinahak ko ang hagdan para umakyat sa taas. Nakangiti akong kumatok sa pinto ng kwarto ni Antalia. Nang walang sumagot ay binuksan ko iyon.Isang nakasimangot na bata na nakaupo sa kama niya na tila hinihintay talaga ako ang sumalubong sa akin. Ngumiti ako sa kanya pero hindi man lang ito gumanti ngiti bagkos ay pinagkrus pa nito ang mga braso at tiningnan ako ng masama.May topak na naman ba ito? Mukhang bad mood.“Hi.”“Why did you not bring me with you?” she asked while sulking.Lumapit ako sa kanya. Naupo ako sa tabi niya at itinaas ang hawak kong paper bag para ipakita sa kanya.“I
Nagtatakang tumingin ako kay Alejandro. He is too early to got home. Paalis pa lang kami ni Fernan para sunduin si Antalia sa eskwela nang dumating siya. Two fourty-five pa lang ng hapon.Dati naman ay almost six na ang pinakamaaga niyang uwi. Bumaba siya sa kotseng kinasasakyan niya at lumapit sa amin."You can stay. I will drive her to fetch, Antalia," ani nito kay Fernan at hinagis sa huli ang hawak na susi. Umikot ito sa kotseng ginagamit palagi namin ni Fernan habang nilluluwagan ang necktie niya at nauna nang sumakay sa driver's seat.Ibinaba niya ang bintana nang mapasin niyang hindi ako sumunod sa kanya. "Get in," utos nito habang nakatingin sa akin. Umikot ako at sumakay sa passenger seat. Mabilis naman niyang pinasibad ang sasakyan ng makitang maayos na ako.Lumingon siya sa akin. "How's your day?" tanong niya."Boring. Pakiramdam ko malapit na ako magbilang ng mga langgam sa sobrang pagkainip," reklamo ko sa kanya.Kapag kasi pumasok an si Antalia ay wala na akong gawa.
Hindi agad kami dumiretso sa bahay pagkasundo namin kay Antalia. Alejandro brought us in the mall. Nanatili ako sa likuran nila habang naglalakad kami sa loob ng mall. Nakasunod lang ako sa kanilang mag-ama nang bigla silang lumingon sa akin. Parehong salubong ang mga kilay nila."What?" tanong ko sa kanila.Ano na naman ang problema ng dalawang ito?"You walk too slow," Antalia complained.Ngumiti ako sa kanya. Hindi naman talaga ako mabagal, sinasadya ko lang na hindi sumabay sa kanila. Alam ko na kilalang tao si Alejandro at ayokong magkaroon ng issue kapag may nakilala sa kanya at nakita kaming magkasama.Sa panahon ngayon, isa na sa polusyon ng Pilipinas ang tsismis. Dati naman wala akong pakialam kahit pag-usapan ako ng tao pero ngayon kasi madadamay ang pangalan niya. He is a respectable man at ayaw kong may masabing hindi maganda sa kanya. I am still his daughter nanny and once people find out about us, for sure many will raise their eyebrows.Lumapit sa akin si Antalia at hi
Nagtatakang tumingin ako kay Alejandro nang huminto ang sinasakyan namin sa tapat ng isang mataas na building.Napatingala ako at nabasa ko ang isang malaking sign board na umiilaw, RIVAS. Hindi ko maiwasang mapatingala dahil sa taas ng gusaling nasa harapan namin. Lumingon ako sa kanya. "This is your company?" tanong ko sa kanya.Tumango ito. "Yeah," sagot niya at pinatay ang makina ng kotse at mabilis na bumaba.Wow. He is really rich. Pakiramdam ko sinampal ako ng kahirapan habang nakatingin sa gusaling napakaraming palapag. I did not just catch a fish, I caught a big blue whale. Pero siyempre hindi naman pera ang habol ko sa kanya. Kahit na tinatawag siyang sugar daddy ko raw sabi ni Kelsy. Hindi kasi nito alam na si Alejandro ang tinutukoy nitokaya kung ano-anoang naiisip na itawag.Pinagbuksan niya si Antalia ng pinto. Naka-dress na ngayon si Antalia hindi gaya kanina sa mall na naka-uniform pa siya. Hindi na kasi niya hinubad ang nagustuhan niyang dress. Ayaw na nitong hubarin
Tumikhim ako para tanggalinang bara sa lalamunan ko. Pinilit kong ngumiti sa kanya kahit na napahiya ako at ramdam ko ang disppointment dahil umasa ako.Umikot ang tingin sa paligid. Then what is the meaning of this? Bakit may pa balloons at flower petals siya dito? Bakit niya kami dinala dito? Prank lang ba ito? Bakit may paganito siya?Biglang lumikot ang mga mata ko nang maalala ko si Antalia. Asan na nga pala ang batang iyon? Nawili ako sa panonood ng fireworks na akala ko hinanda para sa akin kaya nakalitaan ko ang tungkol sa kanya. Sa kaka-assume ko nakalimutan ko ang alaga ko.Mabilis akong kumilos at inilbot muli ang paningin ko kahit na ang maliwanag naparte lamang ay ang gitnang bahagi kung nasaan kami ngayon.Lalakad na sana ako para umalis sa hugis pusong kinaroroonan namin ngayon ni Alejandro nang biglang muling umilaw ang paligid. Napatigil ako nang makita ko ang mga ilaw na tila naglalaro sa kalangitan. Hindi ko na sana iyon papansinin dahil baka mabokya na naman ako.
"Good night... oh no... it's already morning, so good morning," saad ko kay Alejandro nang matanggal ko na ang lock ng seatbealt ko at mabilis na humalik sa pisngi niya.Mabilis niya akong nahawakan sa braso para pigilang lumabas nang akmang bubuksan ko na ang pinto."Where is my good morning kiss?" tanong nito.Sarkastikong nginitian ko siya. Talagang naghahanap pa siya ng good morning kiss eh kaya nga inumaga na kami ng uwi dahil hindi lang kiss ang ginawa namin. Kung hindi ko pa siya pinilit ay hindi pa niya ako tatantanan at hindi pa kami makakauwi."Aren't you afraid to be overdosed?""Nope," umiling pa ito. "Your lips is one my favorite addiction," he answered and give me a lustful smile. His eyes traveled to my body. Pinanlakihan ko ito ng mga mata."Enough, Rivas. Let me rest," pakiusap ko sa kanya."I still have an energy... I will do the work, you will just enjoy what I am doing," malanding saad nito sa akin habang mapupungay ang mga matang nakatingin sa aking mga mata. Til
Matapos ang good morning with breakfast in bed ni Alejandro ay mabilis ko itong pinalabas ng kwarto ko kahit tila ayaw pa nito. Pero kung hindi ko siya papalabasin ng kwarto ko baka humirit na naman siya. Alam ko na kami na pero wala pa namang nakakaalam ng relasyon namin dito sa bahay.Claribel may have an idea at ngayon pakiramdam ko maging si Manang Rita may alam na rin pero kahit namay alam na sila ayoko pa rin na makikita nila si Alejandro palagi sa kwarto ko. Baka kung ano isipin nila kahit naman tama ang iniisip nila. May kahihiyan pa rin naman ako sa katawan, si Alejandro hindi ko alam. Mukhang hindi naman siya natatakot na may makakita sa kanya kaya ako ang nahihirapan.Noong hindi ko pa nga siya boyfriend bigla na lang siya pumapasok sa kwarto ko, paano pa kaya ngayong may label na kami? Sigurado akong mas magiging pasaway na ito.Dumiretso na ako sa shower nang makaalis si Alejandro. Hindi ako pwedeng lumabas tapos nakakapit sa akin ang amoy niya. "Good morning!" nakangit