Tumikhim ako para tanggalinang bara sa lalamunan ko. Pinilit kong ngumiti sa kanya kahit na napahiya ako at ramdam ko ang disppointment dahil umasa ako.Umikot ang tingin sa paligid. Then what is the meaning of this? Bakit may pa balloons at flower petals siya dito? Bakit niya kami dinala dito? Prank lang ba ito? Bakit may paganito siya?Biglang lumikot ang mga mata ko nang maalala ko si Antalia. Asan na nga pala ang batang iyon? Nawili ako sa panonood ng fireworks na akala ko hinanda para sa akin kaya nakalitaan ko ang tungkol sa kanya. Sa kaka-assume ko nakalimutan ko ang alaga ko.Mabilis akong kumilos at inilbot muli ang paningin ko kahit na ang maliwanag naparte lamang ay ang gitnang bahagi kung nasaan kami ngayon.Lalakad na sana ako para umalis sa hugis pusong kinaroroonan namin ngayon ni Alejandro nang biglang muling umilaw ang paligid. Napatigil ako nang makita ko ang mga ilaw na tila naglalaro sa kalangitan. Hindi ko na sana iyon papansinin dahil baka mabokya na naman ako.
"Good night... oh no... it's already morning, so good morning," saad ko kay Alejandro nang matanggal ko na ang lock ng seatbealt ko at mabilis na humalik sa pisngi niya.Mabilis niya akong nahawakan sa braso para pigilang lumabas nang akmang bubuksan ko na ang pinto."Where is my good morning kiss?" tanong nito.Sarkastikong nginitian ko siya. Talagang naghahanap pa siya ng good morning kiss eh kaya nga inumaga na kami ng uwi dahil hindi lang kiss ang ginawa namin. Kung hindi ko pa siya pinilit ay hindi pa niya ako tatantanan at hindi pa kami makakauwi."Aren't you afraid to be overdosed?""Nope," umiling pa ito. "Your lips is one my favorite addiction," he answered and give me a lustful smile. His eyes traveled to my body. Pinanlakihan ko ito ng mga mata."Enough, Rivas. Let me rest," pakiusap ko sa kanya."I still have an energy... I will do the work, you will just enjoy what I am doing," malanding saad nito sa akin habang mapupungay ang mga matang nakatingin sa aking mga mata. Til
Matapos ang good morning with breakfast in bed ni Alejandro ay mabilis ko itong pinalabas ng kwarto ko kahit tila ayaw pa nito. Pero kung hindi ko siya papalabasin ng kwarto ko baka humirit na naman siya. Alam ko na kami na pero wala pa namang nakakaalam ng relasyon namin dito sa bahay.Claribel may have an idea at ngayon pakiramdam ko maging si Manang Rita may alam na rin pero kahit namay alam na sila ayoko pa rin na makikita nila si Alejandro palagi sa kwarto ko. Baka kung ano isipin nila kahit naman tama ang iniisip nila. May kahihiyan pa rin naman ako sa katawan, si Alejandro hindi ko alam. Mukhang hindi naman siya natatakot na may makakita sa kanya kaya ako ang nahihirapan.Noong hindi ko pa nga siya boyfriend bigla na lang siya pumapasok sa kwarto ko, paano pa kaya ngayong may label na kami? Sigurado akong mas magiging pasaway na ito.Dumiretso na ako sa shower nang makaalis si Alejandro. Hindi ako pwedeng lumabas tapos nakakapit sa akin ang amoy niya. "Good morning!" nakangit
Napakunot ang noo ko nang pagbaba ko ng sasakyan ay nakita ko ang kotse ni Kelvin.Kagagaling ko pa lang sa school ni Antalia dahil hinatid namin ito ni Fernan papasok.Alas otso pa lang ng umaga pero bakit nandito na ang kapatid ko? Kilala ko ang kotse niya dahil tandang-tanda ko ang plate number noon. Isa pa madalas akong sumakay sa kanya. May nakita rin akong isa pang kotse sa dami ng sasakyan ni Kelvin.Mabilis akong pumasok sa kabahayan. Nakita ko si Claribel na may dalang tray na may tatlong orange juice."May bisita ba?" tanong ko sa kanya kahit may ideya na ako kung sino ang dumating."Oo, nandiyan ang mga kaibigan ni sir," malapad ang ngiting saad ni Claribel. "Sandali lang, ihahatid ko lang sa kanila ito." Dumiretso na ito patungo sa may pool area.Mukhang excited pa ito.Ano naman kaya ang ginagawa ng magaling kong kapatid dito ng ganito kaaga?Sa ilang buwan kong pananatili dito ay ngayon lang siya pumunta rito.Sumunod ako kay Claribel pero balak ko lang sana silang silip
Sumama ako kay Ate Emma sa paggo-grocery. Wala naman akong gagawin sa bahay kaya pinapayagan nila akong sumama kahit na ayaw pa rin nila akong pagawain ng mga gawaing bahay lalo na ngayon alam na nila ang tungkol sa amin ni Alejandro.Maging si Joana ay hindi na rin ako inaaway mula ng huli kaming magbangayan. Hindi ko na rin nakikita ang mga mata niya na namumuti kapag nakikita ako. Wala naman na siyang magagawa. Girlfriend na ako ni Alejandro kaya kahit magngitngit siya walang mangyayari.Mabuti na lang talaga at kahit alam na nila ang tungkol sa amin ni Alejandro ay hindi nagbago ang pakikitungo nila sa akin. Realationship status lang namin ni Alejandro ang nagbago pero maliban doon gaya pa rin ng dati ang routine ko dito sa bahay. Hinatid at sinusundo ko pa rin si Antalia. I am still her nanny kahit lantaran na niya akong tinatawag na mommy sa harap ng lahat.Pumunta ako sa fruit section habang nasa meat section naman si Ate Emma kasama si Fernan.Kumuha ako ng mga grapes at inilg
Hindi ko tinanong si Alejandro tungkol sa larawang nakita ko. Ni hindi ko nabanggit sa kanya na may nakita akong larawan. Hindi ko alam kung bakit nakasingit iyon sa libro. Tinatago ba niya? Hindi ko alam. Gusto ko mang malaman pero natatakot akong magtanong. Baka kasi masaktan lang ako sa isasagot niya.Hindi ko mapigilang matawa sa aking sarili. Na-inlove lang ako pakiramdam ko naging duwag na ako. At dahil naduduwag akong magtanong sa kanya nanatili nalang akong tahimik.Siguro naman sa tamang panahon sasabihin din niya sa akin ang lahat. Hindi pa lang siguro siya handang pag-usapan ang mga bagay na iyon. Kaya bibigyan ko siya ng benefit of the doubt hangga't wala naman akong nakikitang masama sa ikinikilos niya.Maaring magkita silang muli, malaki ang posibilidad at sana kapag nangyari iyon wala pa ring magbabago sa nararamdaman niya para sa akin. I trust him, kahit na minsan hindi ko maiwasang mag-overthink. He said he loves me at iyon ang panghahawakan ko.Our days continue the
Nakita kong malaki ang ngiti ni Freda habang kumakaway ng pumasok ako sa coffee shop."Wow, you look good. Parang mas gumanda ka yata nang huli tayong magkita. Blooming ka, halatang may dilig," walang pasakalyeng bungad nito nang makaupo ako sa tapat niya."I am just applying in real life what I was writing," nakangising sagot ko sa kanya.Umirap ito dahil sa naging sagot ko. "Ikaw na ang La Niña."Tinawanan ko lang ang sinabi niya. "Bakit ka ba napatawag bigla? Kung book signing na naman ang dahilan sinasabi ko na sayo. Wala akong balak na umattend," agad ay tanggi ko kahit na hindi ko pa naman talaga alam ang pakay niya."Well, it's not a book signing, but an annual ball, we are all writers are invited this year," anunsyo nito at inabot sa akin ang isang maliit na sobre. "It is also the welcome party to The New President of Emerald. I know you are not interested with the bosses but you can try to attend. It's a party."Totoo naman ang sinasabi nito. I once met Ms. Lorenza when I s
"Sa kanto na lang manong," saad ko sa driver.Bumaba ako sa tapat nang isang restaurant. Gutom na ako kaya uunahin ko muna ang tiyan ko bago umuwi. Napangiti ako nang makaamoy ako ng mga pagkain.Biglang tumunog ang tiyan ko kaya mabilis akong naghanap ng table at umupo. Kaagad kung kinuha ang menu at binuksan iyon para maghanap ng makakain.I order Katsu Don at assorted sushi. Green tea naman ang drinks ko. Hindi naman nagtagal at dumating na ang order ko."Thank you!" masayang saad ko sa waiter na nagdala ng pagkain ko.Narinig kung nagring ang selpon ko pero hindi ko na iyon pinansin. Gutom na ako kaya mamaya na ako abalahin ng kung sino mang tumatawag.Asar na kinuha ko ang selpon ko at pinatay ito na hindi tinitingnan ang caller bago muling bumalik sa pagkain.Magana akong kumain. Ngayon lang ulit ako nakakain sa labas na mag-isa. Mula kasi nang magtrabaho ako bilang nanny ni Antalia ay hindi na ako nakakalabas. Hindi naman sa pinagbabawalan ako pero hindi naman na ako pwedeng l
I was busy in my office. My wife and my daughter are probably in the library right now. It has been more than seven months since we got married, and I can say that being with her is like being on cloud nine. Waking up everyday seeing her beside me is giving me more energy to start my day. My wife is like the air that I breath, I can't no longer live without her. Noong mga unang buwan namin bilang mag-asawa ay kasabay ng pagkakaroon ng craving ni Katarina kaya madalas kahit wala akong ginagawa nagugulat na lang ako na galit na siya sa akin. Kapag may hiniling siyang pagkain kahit hating gabi kailangan kong bumangon para hanapin iyon sa kusina o bumili sa labas. Mabuti na lang at may mga nauso nang 24/7 na mga grocery kaya minsan madali kong mahanap ang gusto niyang kainin. Masaya naman ako na pinagsisilbihan siya. I am happy that I can give anything she wants. She is my queen and my role is to serve and love her. Nagtaas ako nang tingin nang maramadaman kong may pumasok sa opisina k
Nang biglang mawala si Antalia dahil bigla nitong naisipang pumunta kay Jake ay hindi ko maiwasang mag-alala pero nang malaman ko kung sino ang tumulong sa kanya hindi ko maiwasang magdiwang. Pakiramdam ko unti-unti na akong nagkakameron ng dahilan para mapalapit sa kanya. At nang malaman ko ang usapan nila tungkol sa alok ng anak ko, sinakyan ko ka agad iyon. Antalia does not really need a nanny dahil lahat naman ng nanny nito ay sumusuko dahil sa katigasan ng ulo nito. Pero nang sabihin nito na gusto nito si Katarina bilang yaya nito ay pumyag agad ako kahit hindi ko alam kung papayag ang babae.I tried to talk to her pero tinakasan lang niya si Fernan ngunit kinabukasan ay hindi ko maiwasang mairita nang makita kong sumakay siya sa kotse ni Connor kaya sapilitan ko siyang isinama sa akin at inalok ng trabaho. Inaasahan ko ng tatanggi siya pero nang hamunin ko siya na baka natatakot lang siya sa akin ay nakita ko ang palabang hitsura niya na lihim na iknatuwa ko.Nang tanggapin niy
ALEJANDRO I cursed when my phone rang. Kinuha ko iyon habang at sinagot nang hindi tinitingan ang tumawag. I can't help not to groan when Laura gave me a deep throat. I really love her expert mouth. I was setting in the bed while she is kneeling in front of me. “It's broad daylight, kuya,” narining kong reklamo sa kabilang linya ni Jake. “What do you need?” Hinawakan ko ang buhok ni Laura at mas sinubsob siya sa harapan. Ramdam Kong nabibilaukan na siya sa pagkalalaki ko pero wala akong pakialam. Alam kong sanay na sanay na siya. “Fetch, Natalia. I have a shoot today,” sagot nito at agad na ibinaba ang tawag. Napatingala ako bang maramdaman kong nilabasan na ako. Agad Akong tumayo at itinaas ang panatalon ko na nasa binti ko lang kanina. “Where are you going? We"re not yet done,” nagatatakang tanong ni Laura na nakaluhod pa rin sa harapan ko. “I need to do something, just do it by yourself,” malamig na tugon ko sa kanya bago siya iniwan. I know that I am not the guy she is f
Hindi ko mapigilang mamasa ang aking mga mata habang nakatingin sa salamin. I am wearing a sparkling ball gown wedding dress with long regal cathedral veil. Hindi pa naman malaki ang bay bumps ko kaya hindi ahlata ang tiyan ko. I don't know how Alejandro planned everything but this is exactly my dream wedding. He got every details and I can't help to fall in love with him more. That man surely knows me more than I think. Malakas ang tambol ng dibdib ko, alam kong hindi iyon dahil kinakabahan ako kundi dahil sa excitement na nararamdaman ko. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa ganito ni Alejandr dati parang sira lang ako na lihim na nagseselos palagi tapos ngayon ikakasal na kami. Well, kasal naman na daw talaga kami pero hindi ko naman iyon alam kaya iba pa rin ang pakiramdam na sabay kaming haharap sa dambana para sumumpa. "You look so beautiful," naluluhang saad ni Mama nang pumasok siya sa kwarto kung nasaan ako. "Ikakasal na ang first baby ko." "Ma, huwag kang umiyak, sayang a
Nakatingin sa akin si Papa habang tikom ang bibig, hindi ko alam kung galit ba siya o ano dahil walang expression ang mukha niya. Nandito kami ngayon sa mini office niya sa bahay. Magkakaharap kami, ako, si Alejandro ang mommy at daddy nito at ang mga magulang ko. Ngayon ko lang ulit nakita ang ama ni Alejandro at pakiramdam ko ay parang silang pinagbiyak na bunga ni Alejandro kapag seryoso ang lalaking nasa tabi ko. "Kailan mo balak pakasalan ang anak ko?" naayos ako ng upo dahil sa biglang tanong nito habang tila relax na relax lang naman ang katabi ko. "As soon as possible sir, before her baby bumps become obvious," sagot ni Alejandro. Sana lang hindi si Papa mabigla na ang as soon as possible ni Alejandro ay ilang isang linggo na lang. Matapos kasi naming magpunta sa fitting ng gown ko kahapon ay nag-decide na kaming ipaalam sa mga magulang ko ang plano namin at para malaman na rin nila ang tungkol sa ipinagbubuntis ko. Kabado pa ako habang papunta dito dahil kahit alam ko
Dumating na ang gabi pero hindi ko pa rin kinakausap si Alejandro matapos ang nalaman ko. Gusto kong malaman niya na nagtatampo ako dahil sa ginawa niya. Pakiramdam ko naisahan niya ako. Alam ko naman na sigurista siya pero hindi ko naman inaasahan na aabot sa puntong gagawa siya ng paraan para maikasal kami ng hindi ko alam. "Wife," tawag nito sa pansin ko pero hindi ko siya nilingon. Inabala ko ang sarili ko sa pagsusuklay sa harap ng salamin. Nakita ko itong tumayo at lumabas ng kwarto ko. Hindi ko paiwasang mapasimangot. Ang bilis naman niyang sumuko sa panunuyo sa akin. Umalis agad. Nagdadabog na nagtungo ako sa kama ko. Kinuha ko ang cellphone ko at gigil na naglaro ng candy crush. Lahat ng inis na nararamdaman ko kay Alejandro ay doon ko binuhos pero agad na napaangat ang ulo ko nang makita ko siyang muling pumasok sa kwarto ko. Napakunot ang noo ko nang mapansin kong nakasuot ito ngsuit and tie. Saan ito pupunta? Bakit gabi na yatang masyado ang lakad nito? Binigay nito a
Tatlong araw ang nakalipas mula nang magkausap kami ni Laura at tatlong araw na rin mula ng mabalitaan namin ang nangyari kay Connor. Napatay ito sa selda nang makursunadahan ito ng mga preso pero bago mangyari iyon ay napatay pa muna nito si Claribel. Hindi ko mapigilang manghinayang sa kanila. Sinayang nila ang mga buhay nila dahil lang sa mga kabaliwan nila. Nagtungo ako sa library kong nasaan si Antalia at abala sa pagpipinta. Nakangiting lumapit ako sa kanya. Hindi pa niya ako napansin dahil nakatutok ang atensyon nito sa ginagawa. "Hi, what are you painting?" agaw ko sa atensyon niya. Ngumiti siya sa akin. May mga pangkulay na rin na nagkalat sa mukha niya. "Our family. This dad." Itinuro niya ang isang lalaking tikwasang kilay habang nakasimangot. Hindi ko maiwasang matawa sa hitsura ni Alejandro." This is you." Itinuro naman nito ang isang babaeng may malaking tiyan. "You have a big tummy because you are pregnant and I will gonna have a sibling soon. This is me." Turo nito s
WARNING: VIOLENCE, CRIMETuluyang nang nakulong si Connor kasama ng mga tauhan nito. Gaya nga ng inaasahan ko dahil masamang damo ito ay matagal itong mamatay. Hindi naman grabe ang pagkakabaril dito ni Laura. Si Laura naman ay nakalaya rin ng mismong gabing hinuli siya ng mga pulis sa tulong na rin ng kapatid kong si Kelvin.Maayos na ang lahat. Tapos na ang gulo at nasa kinalalagyan na nila ang mga taong may masamang balak sa amin. Bumalik na rin sa eskwela si Antalia pero mas naging mahigpit ang bantay nito dahil na rin sa nangyari sa kanya. Malaki rin ang pasasalamat ko na hindi ito na-trauma sa nangyari pero pinasuri pa rin ito ni Alejandro sa espesyalista upang masigurong walang magiging problema sa anak.Si Alejandro naman ay gaya ng dati dito na rin siya sa bahay nag-oopisina. Mag-iisang linggo na ang nakakaraan. Nakiusap na rin ako kay Kelvin na huwag nang banggitin sa mga magulang namin ang nangyari. Alam kong mag-aalala lang ng husto sina mama at papa. Okay naman na ako, w
Biglang binitawan ni Laura ang hawak niyang baril at napaupo na lang habang sapo ang mukhang luhaan. Nang lingunin ko si Connor ay nakatiya na ito sa lupa at duguan. May tama ito sa bandang tiyan.Tumayo naman si Alejandro at inalalayan niya akong tumayo na rin. Hiwakan niya ang kamay ko at niyakap ako ng mahigpit."It's over, you are safe now,"bulong nito sa akin habang hinahalikan ang noo ko at hinahagod ang ulo ko.Mahigpit na napayakap ako sa kanya. Saka lang parang nag-sink in sa akin ang lahat, parang bigla akong nakaramdam ng panghihina. Nagmala-action star ako kanina, nakalimutan kong buntis nga pala ako. Mabuti na lang at walang nangyari sa dinadala ko.Saka pa lang tumulo ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilang tumulo dahil pinipilit kong maging matapang sa harap ni Connor.Mabilis na kumilos ang mga pulis na naroroon at nang masigurado nang mga ito na humihinga pa si Connor ay mabilis nila itong isinakay sa stretcher. Napatingin na lang ako sa papalayong mobile car.Hab