"Ate! Faster!" narinig kong sigaw ni Kelsy nang dumaan siya sa kwarto ko. Kinatok pa niya ako ng malakas kaya nagmamadali akong nagsuot ng rubber shoes ko. Pagbaba ko ay naabutan ko si mama na nakapameywang sa harapan ng kapatid ko. "Ma, what do you want? I will buy you, just say it," saad ni Kelsy kay mama at mayabang nitong ipnakita ang card ni Kelvin na hawak niya. Kumunot ang noo ni mama nang makita ang card. "Sa kuya mo iyan hindi ba? Bakit nasa iyo?" nagtatakang tanong ni mama. Lumapit ako sa kanya at humalik sa pisngi. "Well, I predicted something and I was right so I won," pagmamayabang niya. "Ate is getting married," tinakpan ko ang bibig niya dahil sa sinabi niya. Kung ano-ano pang kabalbalan ang sinasabi. Masyado pa siyang advance sa lahat ng advance. Nagtatanong ang mga mata ni mama ng tumingin sa akin. Mariin akong umiling sa kanya. "Ma, huwag kayong maniwala sa kanya. Wala pa nga akong ipinapakilala sa inyong boyfriend tapos maniniwala agad kayo sa masangsang na
Mabilis kami ni Kelsy na nakarating sa mall, thanks sa driver namin na biglang sumulpot. Pagpasok pa lang namin ay dumiretso na agad si Kelsy sa mga tindahan ng damit. Kung makapamili ito akala mo ay kung sinong mapera na hindi na tumitingin sa price.Kawawa talaga ang credit card ni Kelvin. Hindi ko rin gets kung bakit parang okay lang sa kanya na gumastos nang husto ang si Kelsy. Nakasunod lang naman ako kay Kelsy habang todo ang pamili niya. Tumitingin-tingin din ako pero hindi ko naman kinukuha.Matapos naming manggaling sa isang botique ay lumipat naman kami sa tindahan ng mga bags. Naiinip ako sa pagta-try ni Kelsy kaya nagpaalam ako sa kanya na lalabas lang para bumili ng makakain. Medyo kumakalam na rin kasi ang tiyan ko dahil eleven na rin. Nagpunta ako sa food court kung saan maraming stall na nagtitinda ng kung ano-ano.Bumili ako ng isang milkshake at isang waffle bago bumalik kung nasaan ang kapatid ko na todo shopping. Dahil alam kong bawal ang pagkain sa loob ng bag st
Matapos naming kumain ay hindi pa kami umuwi. Hindi pa pala tapos mamili si Kelsy at dahil medyo asar ako kay Kelvin dahil sa ginawa niyang pagtatago ng relasyon nila ng bestfriend ko ay nakisali na rin ako sa pagsa-shopping.Hindi lang ako nakauwi ng ilang buwan sila na pala pero hindi manlang nila nabanggit sa akin. Todo effort pa ako dati na paglapitin sila tapos kung kailan ako nawala sa sirkulasyon nila saka naging sila. Okay lang naman sa akin na naging sila, mas mabuti nga iyon pero bakit kailangan pa nila itago. Para silang others.Hapon na ng makauwi kami ni Kelsy nang bahay. Pabagsak akong naupo sa sofa dahil sa pagod ko. Hindi na ako sasama ulit kay Kelsy. Grabe sumakit ang mga binti ko kakaikot niya. Kulang na lang libutin niya at pasukin ang bawat store na makita namin. Hindi na ako uulit na sumama sa kanya. Nakakapagod siyang kasama."Bakit ang dami ninyong pinamili? May balak ka bang magtayo ng tindahan?" tanong ni Mama kay Kelsy na hindi na magkandaugaga sa pagdadal
“Thanks.” I salute to Kelvin while smiling mischievously after I got off his car. He just looked at me seriously before he drives off.Lumapit ako sa gate at mabilis na pinindot ang doorbell, agad namang bumukas ang tarangkahan. Ngumiti ako kay Fernan na siyang nagbukas sa akin.Pagpasok ko sa bahay ay agad sumalubong sa akin ang napakalaking chandelier. That big chandelier always catch my attention.Tinahak ko ang hagdan para umakyat sa taas. Nakangiti akong kumatok sa pinto ng kwarto ni Antalia. Nang walang sumagot ay binuksan ko iyon.Isang nakasimangot na bata na nakaupo sa kama niya na tila hinihintay talaga ako ang sumalubong sa akin. Ngumiti ako sa kanya pero hindi man lang ito gumanti ngiti bagkos ay pinagkrus pa nito ang mga braso at tiningnan ako ng masama.May topak na naman ba ito? Mukhang bad mood.“Hi.”“Why did you not bring me with you?” she asked while sulking.Lumapit ako sa kanya. Naupo ako sa tabi niya at itinaas ang hawak kong paper bag para ipakita sa kanya.“I
Nagtatakang tumingin ako kay Alejandro. He is too early to got home. Paalis pa lang kami ni Fernan para sunduin si Antalia sa eskwela nang dumating siya. Two fourty-five pa lang ng hapon.Dati naman ay almost six na ang pinakamaaga niyang uwi. Bumaba siya sa kotseng kinasasakyan niya at lumapit sa amin."You can stay. I will drive her to fetch, Antalia," ani nito kay Fernan at hinagis sa huli ang hawak na susi. Umikot ito sa kotseng ginagamit palagi namin ni Fernan habang nilluluwagan ang necktie niya at nauna nang sumakay sa driver's seat.Ibinaba niya ang bintana nang mapasin niyang hindi ako sumunod sa kanya. "Get in," utos nito habang nakatingin sa akin. Umikot ako at sumakay sa passenger seat. Mabilis naman niyang pinasibad ang sasakyan ng makitang maayos na ako.Lumingon siya sa akin. "How's your day?" tanong niya."Boring. Pakiramdam ko malapit na ako magbilang ng mga langgam sa sobrang pagkainip," reklamo ko sa kanya.Kapag kasi pumasok an si Antalia ay wala na akong gawa.
Hindi agad kami dumiretso sa bahay pagkasundo namin kay Antalia. Alejandro brought us in the mall. Nanatili ako sa likuran nila habang naglalakad kami sa loob ng mall. Nakasunod lang ako sa kanilang mag-ama nang bigla silang lumingon sa akin. Parehong salubong ang mga kilay nila."What?" tanong ko sa kanila.Ano na naman ang problema ng dalawang ito?"You walk too slow," Antalia complained.Ngumiti ako sa kanya. Hindi naman talaga ako mabagal, sinasadya ko lang na hindi sumabay sa kanila. Alam ko na kilalang tao si Alejandro at ayokong magkaroon ng issue kapag may nakilala sa kanya at nakita kaming magkasama.Sa panahon ngayon, isa na sa polusyon ng Pilipinas ang tsismis. Dati naman wala akong pakialam kahit pag-usapan ako ng tao pero ngayon kasi madadamay ang pangalan niya. He is a respectable man at ayaw kong may masabing hindi maganda sa kanya. I am still his daughter nanny and once people find out about us, for sure many will raise their eyebrows.Lumapit sa akin si Antalia at hi
Nagtatakang tumingin ako kay Alejandro nang huminto ang sinasakyan namin sa tapat ng isang mataas na building.Napatingala ako at nabasa ko ang isang malaking sign board na umiilaw, RIVAS. Hindi ko maiwasang mapatingala dahil sa taas ng gusaling nasa harapan namin. Lumingon ako sa kanya. "This is your company?" tanong ko sa kanya.Tumango ito. "Yeah," sagot niya at pinatay ang makina ng kotse at mabilis na bumaba.Wow. He is really rich. Pakiramdam ko sinampal ako ng kahirapan habang nakatingin sa gusaling napakaraming palapag. I did not just catch a fish, I caught a big blue whale. Pero siyempre hindi naman pera ang habol ko sa kanya. Kahit na tinatawag siyang sugar daddy ko raw sabi ni Kelsy. Hindi kasi nito alam na si Alejandro ang tinutukoy nitokaya kung ano-anoang naiisip na itawag.Pinagbuksan niya si Antalia ng pinto. Naka-dress na ngayon si Antalia hindi gaya kanina sa mall na naka-uniform pa siya. Hindi na kasi niya hinubad ang nagustuhan niyang dress. Ayaw na nitong hubarin
Tumikhim ako para tanggalinang bara sa lalamunan ko. Pinilit kong ngumiti sa kanya kahit na napahiya ako at ramdam ko ang disppointment dahil umasa ako.Umikot ang tingin sa paligid. Then what is the meaning of this? Bakit may pa balloons at flower petals siya dito? Bakit niya kami dinala dito? Prank lang ba ito? Bakit may paganito siya?Biglang lumikot ang mga mata ko nang maalala ko si Antalia. Asan na nga pala ang batang iyon? Nawili ako sa panonood ng fireworks na akala ko hinanda para sa akin kaya nakalitaan ko ang tungkol sa kanya. Sa kaka-assume ko nakalimutan ko ang alaga ko.Mabilis akong kumilos at inilbot muli ang paningin ko kahit na ang maliwanag naparte lamang ay ang gitnang bahagi kung nasaan kami ngayon.Lalakad na sana ako para umalis sa hugis pusong kinaroroonan namin ngayon ni Alejandro nang biglang muling umilaw ang paligid. Napatigil ako nang makita ko ang mga ilaw na tila naglalaro sa kalangitan. Hindi ko na sana iyon papansinin dahil baka mabokya na naman ako.