CHAPTER 3

Rhodly has a point but his mind keep reminding him about the possuble consequences na maaari niyang matanggap pero papaano na lamang kung mawawala nga sa kanya ang dalaga nang wala man lang siyang ginagawa? Hindi ba parang sinayang na rin niya ang pagkakataong ibinigay sa kanya para magtapat?

Pagkatapos ng kanilang klase ay agad silang nagsiuwian. Nagsihanda na ang mga magulang ni Daphne para sa gaganaping dinner nila kasama ang mga magulang ni Rhodly pati na ang kaibigan niya mismo.

Wala siyang ideya kung para saan ang dinner na 'yon pero may pakiramdam siya na maganda ang maibibigay nito para sa kanya kaya talagang inayos niya ang kanyang sarili. Gusto niyang lagi siyang maganda sa paningin at sa harapan ni Rhodly. Ayaw niyang matu-turn off ito sa kanya. Kailangang mapaibig niya ito hangga't maaga pa dahil ayaw niyang mapapaibig pa ito sa ibang babae. Sa kanya lang dapat!

"Mars, good evening," nakangiting salubong ni Celeste, ang ina ni Daphne sa ina ni Rhodly.

"Hi," masiglang bati naman ni Corazon, ang ina ni Rhodly habang kalalabas lang din mula sa sasakyan ng mga ito sina Rhodly at ang ama nitong si Marcos.

Mabilis namang lumabas si Daphne para salubungin din ang mga ito habang ang kanyang mga .

"Good evening," bati ni Marcos sa mag-asawa nang lumapit siya sa mga ito. Nakangiting agad na lumapit si Rudolph, ang ama ni Daphne sa kaibigan niyang si Marcos. Nagyakapan ang mga ito pagkatapos ay nagtapikan ng bandang likuran. Habang si Daphne naman ay nakangiting agad na lumapit sa kanyang kaibigang nakangiti ring nakamasid sa kanilang mga magulang ng mga sandaling ýon.

Napatingin sa kanya si Rhodly nang walang anu-anoý napahawak siya sa braso nito na para bang isa siyang nobya nito. Hindi naman binigyan ng binatilyo ng masamang kahulugan ang kilos ni Daphne dahil para sa kanya ay normal lamang ang lahat. Alam niyang sadyang malambing lang talaga si Daphne kaya ganu'n ang ipinapakita nitong kilos sa kanya.

"Hi po, Tita, Tito," masiglang bati ni Rhodly sa mga magulang ng kanyang kaibigan matapos magbatian ang mga ito.

"Hi, you're so tall, Rhodly," nakangiting puri ng ginang habang nakatingin ito sa kanya mula ulo hanggang paa at makikita sa mga mata nito na talagang nasisiyahan ito sa kanya at natutuwa nang lubos.

"Sadyang naka-cherifer lang po," pagbibiro naman niya na siyang nagpatawa sa ginang.

"Lahi talaga kasi kayo ng mga matatangkad," saad naman nito habang hindi mawala-wala sa gilid ng mga labi nito ang matatamis na ngiti para sa kanya.

"Kinawaan ng Diyos ýan, Mars kaya matangkad," singit naman ni Corazon.

"Maswerte nga nitong anak mo dahil talagang biniyayaan ng mataas na height, eh itong anak ko naman, ewa ko lang. Hindi na ako magsasalita pa," baling nito sa nanahimik na anak na si Daphne.

"Mommy," nakangusong saway ng dalagita.

"But, she's so beautiful at kapag siya ang naging manugang ko, for sure our neighbors will get jealous to us because we have a beautiful daughter-in-law," masiglang saad ni Corazon na siyang naging dahilan para magkasalubong ang kilay ni Rhodly habang si Daphne naman ay lihim na kinilig sa kanyang narinig. Sa tingin kasi niya, ngayon pa lang ay boto na sa kanya ang mga magulang ng lalaking nais niyang pakasalan.

"Ma, stop saying nonsense things," pasimpleng awat ni Rhodly dahil sa totoo lang ay hindi niya nagustuhan ang naging pahayag ng kanyang ina.

Alam naman niyang maganda nga si Daphne but God knows na wala talaga sa kanyang bokabularyong papatulan ito o iibigin ng higit pa sa isang kaibigan.

Isa pa, hindi siya ang lalaking dapat pakakasalan ni Daphne kung sakali man dahil hindi niya ito gusto at sigurado na siya sa kanyang nararamdaman para rito. Kung may isang lalaki mang tunay na nagmamahal dito, hindi siya ang lalaking ýon kundi ang kaibigan nilang si Gilbert.

Kahit na walang sinasabi sa kanya ang kaibigan ay alam niya, ramdam niyang may lihim itong pagtingi kay Daphne. Ýon nga lang ay hindi nito masabi-sabi dahil sa hindi naman niya alam na dahilan.

"Oh, siya. We need to get inside para naman hindi magtampo ang inihanda naming pagkain and while we're eating we can talk about the matter we need to discuss tonight," sabad ni Rudolph.

Nauna nang pumasok sa loob ng bahay ang kanilang mga magulang habang siya naman ay nakakunot ang noong napatingin siya sa dalagita na kagaya niya ay wala ring ideya sa kung ano nga ba ang pag-uusapan nilang lahat at bakit pakiramdam niya ay may mangyayaring hindi niya magugustuhan.

Kahit sa kabila ng kanyang nararamdaman ay sumunod na lamang sila sa mga ito bilang respito na rin. Ayaw naman niyang mapasama ang imahe niya sa mga ito lalo na at malapit na kaibigan pa naman ito ng kanyang mga magulang.

Pinaghila niya ng upuan si Daphne sa kanyang tabi habang ang kani-kanilang mga magulang naman ay kanya-kanya nang asikaso sa kani-kanilang sarili habang pareho nang nakaupo at walang putol ang naging usapan.

Nasa gitna nila ang isang round glass table na umiikot. Habang patuloy pa rin ang pag-uusap ng mga ito ay napatingin na lamang siya sa kanyang pinggan ng walang anu-anoý nilagyan iyon ni Daphne ng pagkain dahil sa pagnanais na mapaganda ang imahe nito sa kanyang mga magulang.

Napangiti ito nang tinapunan niya ng tingin saka nito inasikaso ang sarili.

"Alam naming napakabata pa ng mga anak natin pero hindi naman siguro masama kung ngayon pa lang ay pag-uusapan na natin ang tungkol sa kanilang kasal after they finish their studies," saad ni Celeste na siyang dahilan para mabunulan na lamang bigla si Daphne.

Dali-dali naman itong sinalinan ng tubig ni Celeste ang anak since magkatabi naman silang dalawa habang si Rhodly naman ay halos hindi makagalaw sa kanyang kinauupuan. Nanatili siyang nakahawak sa kanyang kutsara na may lamang pagkain na ready na sana niyang isubo sa sariling bibig.

"What did you say, Mom?" tanong ni Daphne matapos siyang makainom ng tubig mula sa basong ibinigay sa kanya ng kanyang sariling ina. "Are you going to talk about our wedding?" hindi nito makapaniwalang tanong habang nagpalipat-lipat ang tingin niya sa mga ito.

"You heard me right. We're talking about your wedding with Rhodly. We're planning to hold a wedding of you two," excited na saad ng ginang at kung nakatingin lang sana si Rhodly sa kanyang kaibigan ay nakita sana niya kung papaano kumislap sa saya ang mga mata nito ng mga sandaling ýon.

Kahit wala mang sinasabi si Daphne, ramdam ng lahat ng nandu'n maliban lang kay Rhodly ang tuwang kanyang naramdaman. Kung pwede pa sanang tumalon sa tuwa ay kania pa sana niya ginawa dahil pakiramdam niya, wala nang pagsidlan pa ng sayang kanyang nadarama nang malamang ikakasal pala siya sa lalaking matagal-tagal na rin niyang pinangarap na maging nobyo at hindi niya inakala na magiging future husband pala niya ito.

"Kapag nasa tamang edad na kayo. If you are both done with your studies, you will get married. That is our plan for you na sana ay matuloy," singit ni Corazon saka pasimpleng sinulyapan ang anak na nanatiling tahimik lamang.

Mga magulang sila ng binatilyo at mula sa kanyang sinapupunan ay pinagmamasdan na niya ag naging behavior kaya bilang isang ina, hindi na malabo sa kanya ang maramdaman kung nagugustuhan ba ng kanyang anak ang isang bagay o hindi.

At isa lang din ang nasisiguro niya ng mga sandaling ýon, ang pananahimik ni Rhodly ay nangangahulugan ng pagkadisgusto nito sa kanilang napag-usapan.

"Wala namang masama if we want you to get married. Mas mabuti nga ganitong kilala niyo na ang isa't-isa. Alam niyo na ang ugali ng bawat isa. Your likes and dislikes kaya alam naming hindi na kayo mahihirapang pakisamahan ang bawat isa," pahayag ni Marcos habang nagpalipat-lipat ang tingin niya sa dalawa.

Dahan-dahang ibinaba ni Rhodly ang kutsarang hawak niya saka niya ito inilagay sa ibabaw ng kanyang pingggan na hindi pa talaga nagalaw kahit konti ang pagkain nito.

"I'm already full," matabang niyang saad saka siya dali-daling tumayo at nang aalis na sana siya mula sa silyang kanyang kinauupuan ay agad naman siyang pinigilan ng kanyang ama.

"Sit down and have some respect," matigas nitong saad at wala namang nagawa si Rhodly kundi ang mapaupo na lamamg ulit. Nagpalitan naman ng tingin ang mag-asawang Romero dahil sa inasta ng binatilyo. "We already planned your wedding.  There's nothing else we want to see in the future. Makita lamang naming masaya kayo at nasa tamang tao ay sapat na sa amin..." litanya ni Marcos habang nakikinig ang lahat. Si Daphne naman ay hindi na alam kung ano pa nga ba ang dapat niyang magiging reaksiyon sa mga pinagsasabi ng kanilang mga magulang.

Gusto niyang matuwa pero matapos makita ang naging reaksiyon ni Rhodly ay biglang nag-iba ang mood niya. Kahit na walang ni isang salita ang lumabas mula sa mga labi ng kanyang kaibigan niya, ramdam niya ang pagtutol nito sa binabalak na gawin ng kanilang mga magulang.

"...and as your parents, we foresee that you are good to be together. Alam naming aalagaan niyo ang isa't-isa when we'll gone one day," dagdag pa nito na siyang lalong sumira sa gabi ni Rhodly.

Kung alam lang sana niya na ganito pala ang dahilan ng dinner na ýon ay mas pipiliin na lamang niya ang manatili sa kanilang bahay kaysa naman sa makikinig tungkol sa usapang hindi naman niya pinangarap na  mangyayari sa kanyang buhay.

"Wala kaming ibang hangad kundi ang masiguro lamang ang magiging kinabukasan niyong dalawa at kung sakali mang kayo ang makasal one day, we will be in peace kasi alam naming sasaya kayo sa piling ng bawat isa," madamdaming saad ni Corazon.

"How will you become happy if you don't love each other?"

Napatingin silang lahat kay Rhodly nang bigla na lamang itong sumabat sa kanilang usapan.

"I don't love Daphne as a woman. Yes, I love her but only as my friend, as my younger sister. And I know, Daphne has the same feelings as me. I know, she's looking at me as her elder brother, right?" baling ng binatilyo kay Daphne

Bahagya namang nakaawang ang mga labi ni Daphne nang mapatingin siya kay Rhodly na para bang naghihintay sa kanyang magiging sagot.

"You don't love me more than just a friend, right?" muli niyang tanong sa kaibigan pero nanatiling walang imik si Daphne dahil naguguluhan na ang isipan nito.

Mahal nito si Rhodly pero hindi naman niya kayang tikisin na lamang ang sarili at hahayaang masaktan. Hindi naman niya kayang itago na lamang habang-buhay ang kung ano man  ang tunay na laman ng kanyang puso.

Oras na siguro para naman malaman na ng kanyang kaibigan ay tunay niyang damdamin. This time, hindi na niya itatago pa ang kanyang saloobin para kay Rhodly.

"Daphne, darling?" 

Napaangat ng mukha si Daphne nang tawagin siya ng kanyang ina. Napatingin siya kay Rhodly at nakita niya kung papaano ito tumitig sa kanya na para bang sinasabi nitong sasabihin niyang wala siyang gusto dito.

"Mahal kita not just as a friend but as a man," pagtatapat niya na siyang nagpaawang sa mga labi ng kanyang kaibigan.