CHAPTER 3

          CHARITY is no longer comfortable with her blindfold, she is now standing with six other women. Bago sila bumaba sa sinakyan nila kanina ay piniringan sila at hindi na niya alam kung nasaan na ba sila ngayon. Biglang sinaklot ng kaba ang kaniyang dibdib, dahil sa mga halo-halong emosyong nararamdaman niya nang mga sandaling iyon. Ganoon ba talaga kahigpit at kailangang piringan pa sila, para hindi nila makita o matandaan ang daan?

 

            Gusto ko na yatang pagsisihan ang naging desisyon ko, ah...

            Kausap niya sa kaniyang isipan.

        Bahagya niyang hinila pababa ang black dress niya na tumaas sa kaniyang mga bilugang hita. Hakab na hakab iyon sa kaniya, kaya halata ang kurba ng kaniyang katawan. Naiinis siya kay Georgia at iyon ang ipinasuot sa kaniya. Ipinagupit rin nito ang buhok niya na ngayon ay nasa itaas na lamang ng balikat niya.

          "Now, you may remove your blindfold, girls."

          Boses iyon ng tauhan ng mga Silvestre na nag-asikaso sa kanila. Marahang tinanggal nila ang mga piring at bumungad sa paningin nila ang kombinasyon ng pula at puting interior design ng silid na kinaroroonan nila. Floor to ceiling ang nakita niyang bookshelves doon na ikinamangha ni Charity.

          "Maiiwan ko muna kayo, ten minutes more and Mr. Cameron Silvestre will going to arrive," anang lalaki bago umalis.

         Naiwan si Charity sa loob kasama ang anim pang babae na nagkaniya-kaniya nang usapan. Siya naman ay umupo sa sofa at doon nirelax ang sarili.

         Ano ba itong napasukan ko?

         Muli ay kausap ni Charity sa sarili. Parang gusto na lamang niyang umurong, pero sa tuwing naglalaro sa isipan niya ang pera na maibibigay sa kaniya ay nagkakaroon ng lakas ang loob niya. Kapag siya ang napili, pinapangako niyang mag-aaral siyang muli at tutuparin ang pangarap niyang maging isang nurse.

         This is your last hope, Charity. Makakatakas ka na sa buhay na mayroon ka ngayon.

         Muli ay bulong ni Charity sa sarili.

*****

         LINGID sa kaalaman nilang pito, palihim silang pinapanood ni Cameron Silvestre sa monitor. Nasa kabilang silid lamang ito at pinag-aaralan ang hitsura at galaw ng pitong babae. Higit na nakakuha sa atensyon niya ay ang babaeng petite na nakasuot ng itim na dress.

          Cameron grinned and stroked his chin as if thinking of something mischievous. Who would have thought that the woman who bumped into him in a nightclub would be in his choices now. Is this the chance he's been waiting for to get revenge for what this woman did to him at the club?

         Siya si Cameron Silvestre, 26, CEO of a successful construction company and the boss of their mafia organization.  Walang sino man ang nangahas na magtaas ng boses sa kaniya, kausapin siya ng walang respeto at halos lahat ng nakakaharap niya ay puno ng takot sa mga mata na tila sa paningin ng mga ito ay isa siyang halimaw. Maliban lang sa babaeng malaya niyang pinapanood ngayon sa monitor. Unang beses siyang nakaramdam ng insulto noong gabing nakaharap niya ang babae, tila hindi siya nito kilala, and that's what makes him mad.

          "Servant Kim."

          Agad namang lumapit sa kaniya ang lalaki.

          "Yes, Sir Cameron?"

          "Send the other girls home, at itinira niyo ang babaeng nakaitim na suot," utos niya rito.

           "Masusunod po." Tsaka na umalis ang lalaki.

           Muling ibinaling ni Cameron ang paningin sa monitor at pinagmasdan muli ang babaeng prenteng nakaupo sa sofa. Muli na namang tumaas ang isang sulok ng labi niya.

****

  

           NAPATAYO bigla si Charity nang biglang bumukas ang pintuan sa silid na kinaroroonan nila. Nagsibalik silang lahat sa kinatatayuan nila kanina at natahimik ang paligid. Tanging ang tunog ng sapatos lamang ng lalaking dumating ang madidinig.

          "May napili na si Mr. Cameron."

          Nagkatinginan silang lahat. May napili na? Paano? Ni hindi pa nga sila hinaharap ng lalaki.

         "Ikaw."

         Natigilan si Charity nang itinuro s'ya ng lalaki. Medyo kalbo ito at hindi pa naman katandaan, mga nasa 40's pa lang at mukhang mabait ito at malumanay.

  

          "A-ako?" She stammered while pointing herself. Bigla siyang nanlamig at hindi makauma.

          "Yes. Ikaw ang napili ni Mr. Cameron."

          "Napili para sa?" Usisa niya. Hindi naman kasi nilinaw kung bakit at para saan sila pinipili.

           "Ikaw na ang magtanong sa kaniya niyan, hija," sagot ng lalaki.

            Tumahimik na lamang si Charity at hindi makapaniwala na siya ang pinili ni Cameron.

           Nakilala niya kaya ako? Lagot, sinigawan ko pa naman siya noon...

            Napapangiwi na lamang ang dalaga at nagdasal na sana ay hindi siya nakilala ng lalaki.

            "Teka, bakit siya ang napili?"

            Biglang lumipad ang tingin ni Charity sa babaeng nagsalita na hindi niya alam ang pangalan. Kita niya ang galit na mukha nito na nakatingin sa kaniya, nanlilisik pa nga ang mga mata.

            "Oo nga po. Baka nagkamali lang po kayo? Segunda naman ng isa pa.

            Tahimik lamang si Charity at biglang nahiya. Sa ginagawi ng iba ay tila hindi niya deserve ang mapili. Sabagay kung tutuusin ay mas magaganda at matatangkad ang mga ito kumpara sa ganda niyang pang average lang, pandak pa. Bumawi lamang siya sa katawan at kutis.

           "Put your blindfold again," utos ng lalaki, completely ignoring the two.

            Walang nagawa ang mga ito at muling nagpiring ng mga mata. Pagkaraan ay may pumasok na isang lalaki upang i-guide palabas ang anim.

            "Sumunod ka sa akin," pagkaraan ay baling sa kaniya ng lalaki. Agad naman siyang tumalima at sinundan ito palabas ng silid.

            Manghang-mangha si Charity sa dinadaanan nilang pasilyo. Napakagara nun at tila nasa isa siyang palasyo. Maraming silid.

            "Ako si Kim, kilala ako sa tawag na Servant Kim. Maari mo rin akong tawagin sa ganoon," sabi ng lalaki habang diretso ang tingin sa kanilang nilalakaran.

            "S-sige ho," nahihiya niyang tugon.

             Ilang sandali pa ay tumigil sila sa isang pintuan at hinarap siya ni Servant Kim.

             "Pumasok ka, naghihintay siya sa'yo sa loob," seryosong turan nito.

             At hayun na naman ang kaba sa dibdib niya. Makailang ulit siyang huminga ng malalim bago lumapit sa pintuan at akmang pipihitin na ang seradura nang biglang magsalita si Servant Kim.

             "Basta umayon ka lamang sa kaniya, hija. Huwag mo siyang gagalitin," bilin nito at binigyan siya ng isang ngiti.

              Marahan siyang napatango at tuluyan nang pumasok sa loob. Mas malaki ang silid na kinaroroonan niya, pero ayaw niya ang pakiramdam. Parang ang lungkot ng kulay ng silid na iyon, kombinasyon ng abo at itim na pintura at mga kagamitan. Tahimik at malamig doon, napaghahalataang walang puso ang gumagamit nun.

            "M-Mr. Cameron?" Mahinang tawag niya.

            Wala siyang nakuhang sagot. Naglakad-lakad siya at pinag-aaralan ang buong silid. Wala talagang kabuhay-buhay iyon na tila bampira ang nakatira. Sabagay, ano ba ang aasahan niya sa isang 'halimaw' na kagaya raw ni Cameron.

             "Tapos ka na bang pagmasdan ang lungga ko? How was it?"

             Bigla siyang napalingon sa nagsalita na hindi niya alam kung saan nanggaling. Nahigit niya ang paghinga nang masilayan ng malapitan at buong-buo ang kaharap.

            Gosh...

             He is a sinfully gorgeous man! matangkad talaga ito, around six fit and two inches tall at alam niya sa likod ng business suit na suot nito was a body to drool for. Oo alam niyang nagkita na sila sa club, pero hindi niya masyadong naaninag ang mukha nito noon dahil sa lasing siya at madilim. Pero may isa pang biglang bumangabag sa puso ni Charity, ngayong nakita na niya ng malinaw ang mukha nito, tila ba naging pamilyar  bigla iyon sa kaniya at may naalala siya mula sa nakaraan.

     

            "Charity Mercaez, 23, an orphan, unemployed, single and poor," tuloy-tuloy na turan ni Cameron, binigyang diin pa talaga nito ang salitang 'poor'.

             "Y-yes. Paano mo nalaman?" Utal niyang tanong sa lalaki. Sabagay, wala naman imposible sa isang tulad nito.

            Kita niya ang pagtawa nito ng nakakainsulto at itinaas ang isang kamay, doon niya napansin na may hawak pala itong papel na tila doon nakalagay ang mga impormasyon tungkol sa kaniya.

          "Do you know what you got yourself into?" His lips pressed together and he was looking straight into her eyes.

            Hindi ipinahalata ni Charity ang takot, marahan siyang umiling. Naglakad si Cameron patungo sa kaniya at tumigil nang isang dipa na lamang ang layo nila sa isa't isa.

            "Bawal ka ng umatras pa, kapag ginawa mo iyon, you're dead,"  mariin at malamig na bulong nito sa kaniya. Alam ni Charity na hindi ito nagbibiro. "Here's the deal, Miss Mercaez..."

            Pigil hiningang hinintay ni Charity ang mga susunod na sasabihin ng lalaki.

            "Bear my child."

            Nanlaki ang mga mata ng dalaga at napaatras. Tila unti-unting pinoproseso ng isipan niya ang sinabi ng kaharap.

              "A-anak?" Utal niyang tanong. Hindi siya handa sa bagay na iyon.

             "Yes. Bear my child and I will give you two million, at pagkatapos mong maipanganak ang bata, leave."

             Hindi pa nga napoproseso ni Charity ang unang sinabi nito ay mas matindi pa nga ang kasunod. Hindi siya nakakibo at pilit kinalma ang sarili, nag-isip ng mabuti. Two million? Hindi maliit na halaga iyon at talagang magiging milyornarya siya, pero hindi rin madali ang hinihiling na kapalit nito.

              "Makukuha ko na ba agad-agad ang dalawang milyon?" Paninigurado niya.

             "Kapag nasa sinapupunan mo na ang bata."

  

              "Kailan natin gagawin?" Matapang niyang tanong na medyo namula pa ang mga pisngi dahil  sa hiya.

             Gosh, gagawa kami ng bata!

             Ngumisi ang lalaki at muli siyang nilapitan. Yumuko ito at inilapit ang mukha nito sa mukha niya. "Sa lalong madaling panahon..."  Cameron mumbled, "...but first, let us seal the deal."

             Bago pa makasagot si Charity ay naangkin na ni Cameron ang mga mapupula niyang labi to seal their deal.

             Tanggap na ni Charity, she will bear the child of this monster soon.