“Do we have a deal?” tanong ni Ralph.“Yes, deal…” mahinang saad ni Glory at tila walang nagawa. Nang pumayag si Glory ay mabilis na naglakad na si Ralph kasama ang nurse na mag a assists sa kanya sa pagdodonate ng dugo. Hinang hina na naiwan doon si Glory at tila hirap na hirap na tumayo. Hindi niya akalaing gagawin iyon sa kanya ni Ralph, naisip niyang napakasama nito pero sa kabilang banda ay na kay Ralph ang lahat ng karapatan para mag desisyon ngayon dahil nag aagaw buhay na ang kanyang mga anak. Nang matapos ang pagdodonate ng dugo ni Ralph ay hinang hina siyang lumabas ng Blood donation facility doon ay nakasalubong niya si Glory. “Ralph, kain ka oh, para bumalik yung lakas mo, halika, dito tayo,” saad ni Glory na nag aya sa may bakanteng bench sa gilid at doon ay inilapag niya sa harap nila ang mga pagkain na dala nito. Hanggang ngayon ay mugto pa rin ang mga mata ni Glory na siyang napansin ni Ralph. Hindi niya gustong harasin ito sa sitwasyon ngunit ito lang ang nakikit
Nang magising ang kambal ay halos hindi magkanda ugaga si Glory sa kaka asikaso sa kanila. “We’re sorry Mommy, hindi na po kami magkukulit para hindi po kami ma accident ulit,” sabi ni Cale. “It’s alright Baby, Mommy is not mad ang mahalaga gising ka na, kayong dalawa ni Cole, sige na, finish your food na,” saad ni Glory dito na pinapakain ang kambal niya. “Glory! Kamusta? Gising na ang mga bata?” tanong ni Ralph na hingal na hingal pa at halatang tumakbo papunta ng ospital galing sa office. “Mr. Romualdez?!” saad ni Cole na biglang sumigla ng makita si Ralph. Napangiti naman si Ralph habang lumalapit sa kambal dahil naaalala pa siya nito. “Yes Cole, ako nga, magaling na ba kayo?” tanong niya sa mga ito. “Opo Mr. Romualdez pero ano pong ginagawa nyo dito? Binibisita nyo po ba kami?” tanong ni Cale. “Ah, Oo nandito ako para bisitahin kayo at kamustahin ang lagay ninyo,” “Uhm, mga anak may gusto sana akong sabihin sa inyo,” saad ni Glory, napukaw naman ni Glory ang aten
Nang gabing iyon ay nasa kwarto lang si Glory at nagmumukmok, nakatakip pa siya ng kumot para lang wag mapansin ng mga anak na umiiyak siya. Ang sinasabi niya lang sa mga ito ay masama ang pakiramdam niya at gusto niyang matulog. Hindi niya kasi alam kung saan nagpunta si Ralph dahil umalis ito matapos nilang magkasagutan. Tanging paghikbi niya lang ang naririnig niya ngunit biglang may nagbukas ng pinto ng kwarto, nagulat siya kung kaya’t tinanggal niya ang talakbong na kumot at pagtingin niya ay si Ralph pala iyon, nagtalakbong na lang siya ulit at hindi na ito pinansin pa ngunit tinanggal nito ang kumot. “Ano ba?!” singhal ni Glory ngunit bakas na sa kanyang mukha ang pag kanina pa ay pag iyak at ang namumugto nitong mga mata. “Hindi ka pa rin tapos sa pag iyak mo?! Damn it Glory, you’re being too emotional right now, ayaw mo bang makasama ang mga anak mo?! Pasalamat ka nga at binibigyan kita ng chance eh!” singhal ni Ralph na dismayadong napailing. “Oo pero hindi ibig sabihin
Halos hindi mapakali si Ralph sa kagandahang nasisilayan niya sa kanyang harapan, mas lalo pa siyang nag init kay Glory dahil sa epekto ng alak na nainom. He is fucking tipsy and horny right now. Hinubad niya ang suot na kulay white na tee at saka umupo si Glory sa kanyang kandungan ngunit bumukaka siya at saka doon pinaupo si Glory. Nasa harapan niya ngayon ito at amoy na amoy niya ang mabangong buhok nito, sinimulan niyang himas himasin ng dahan dahan ang dalawang malulusog na dibdib nito. "Let's warm you up, Baby," saad ni Ralph na sa mabagal at paos na boses. Lumabi si Glory at napapikit na tila dinadama at bawat paghimas ni Ralph sa kanyang katawan. She wanted that warmth. The warmth from the hands of the man she loves ngunit hindi nakikisama ang damdamin at isipan niya. She was scared, awang awa siya sa sarili. She used to be the strong woman that everyone knows ngunit hindi niya maintindihan ngayon kung bakit pumapayag siyang api-apihin ni Ralph ng ganito. "Listen Love, in
KINABUKASAN ay maaliwalas na nagising si Glory. Rinig na rinig niya ang maingay na TV. sa sala. Spongebob ang palabas dahil umalingawngaw ang opening song non sa buong Penthouse. Masakit ang ulo niya ngunit bumangon siya at nag shower at saka nagpalit ng maayos na damit. Pagbaba niya sa sala ay nakita niya ang kambal niya na nakadapa sa sahig at nanunuod. Napatingin ang dalawa sa kanya. “Mommy!” masiglang bati sa kanya ng kambal at saka siya sinalubong ng yakap at halik. “Good morning, Mommy, you’re so beautiful,” saad ni Cale. “Thank you Baby,” saad ni Glory sa anak at ngumiti. “Mommy, weekends ngayon, can we go to the mall and play?” tanong naman ni Cole. “Uhm, maybe we should ask daddy, where is he?” tanong ni Glory sa kambal. “He’s in the kitchen, he was cooking some delicious breakfast,” saad ni Cale. “Ganon ba, sige pupuntahan ko lang ang Daddy ninyo,” saad ni Glory at saka dumiretso sa kusina habang ang kambal naman ay bumalik sa sala at nanuod na ulit ng cartoon
Nang makarating sila ng office ay kinaladkad ni Ralph papasok si Glory sa loob at mabilis na binaba ang mga blinds. Hinawi niya ang mga laman ng table niya dahilan upang bumagsak ang mga gamit niya sa sahig ngunit wala siyang pakialam. He was so mad at what happened. “Ralph, what are you doing?” nagtanong siya dito dahil kakaiba ang mga ikinikilos nito ngunit tila bingi ito na walang naririnig. Mabilis siyang pinatuwad nito sa office desk niya at saka itinaas ang kanyang dress at ibinaba ang kanyang lace panty, nagmadali itong hubarin at ibaba ang suot na slacks at saka ipinasok ang pagkalalaki niya kay Glory at umulos ng umulos. “Ralph,” iyon na lang ang nasambit ni Glory dahil mukhang hindi niya kayang pigilan ngayon si Ralph, masama ang loob nito at siya na naman ang napagbuntungan ng galit nito kung kaya’t hinaharas na naman siya nito. Malalim at madiin ang bawat paglabas masok ni Ralph sa kanyang pagkababae at bagama’t nasasarapan siya sa ginagawa nito ay mas lamang ang saki
Pagsilip ni Glory ay nakita niyang nag aaway si Renzo at Ralph, nagsusuntukan at nagsisipaan ang dalawa sa boardroom kung kaya’t dali dali siyang tumakbo papalapit doon at inawat ang mga iyon. “You’re a fucking disgrace to the family!” singhal ni Renzo habang binubugbog si Ralph, pumutok na ang labi nito ngunit walang kahit sinong makaawat sa kanya. “Renzo! Renzo tama na! Ano ba!” singhal niya na inawat si Renzo at niyakap si Ralph. “Matagal ng nag usap si Dad at ang mga Xiu, at sinabi niya na, na ayaw niya ng kahit anong deal o partnership sa mga Xiu, tapos nag invest ka pa sa kanila?! Ano, nananadya ka ba, huh?! Hindi mo na ginalang ang desisyon ni Daddy! Anong gusto mong palabasin?! Na kaya mo na huh?! Kaya mo na?! I told you to make your own path pero hindi ko sinabing mag invest ka sa kalaban at mahigpit na kakumpetensya sa negosyo!” galit na galit na saad ni Renzo. “Nag invest ka sa Xiu Group?” tanong ni Glory kay Ralph ngunit hindi siya pinansin ni Ralph.“Dad is dead, Renz
KINABUKASAN gaya ng sinabi ni Ralph ay nag impake si Glory ng mga gamit niya at ng mga bata. Nagising siyang wala sa Penthouse si Ralph ngunit nag iwan ito sa kanya ng sulat na magjo jogging lang siya at pwede na silang umalis mag iina ngayong umaga habang wala siya. Ayaw na silang makita pa na umalis ni Ralph kung kaya’t nagmadali na siya sa pag eempake. “Mommy, where are we going? Aalis ba tayo dito?” tanong ni Cole. “Yes Baby, but for a while lang, okay?” paliwanag ni Glory sa anak. “Okay, but where’s Daddy?” tanong pa ni Cole. “Daddy is busy at work, Anak, kaya hindi niya na tayo maihahatid, okay lang naman iyon, isipin niyo na lang na magbabakasyon lang tayo,” saad ni Glory na ngumiti sa anak. “Mabilis lang po ba Mommy, tapos babalik na po agad tayo dito? Baka kasi hanapin tayo ni Daddy,” saad ni Cale. “It’s okay Baby, nagpaalam na ako kay Daddy,” (hindi niya na tayo hahanapin kasi… ayaw niya na tayong makasama)Nang makapag empake sila ay mabilis silang kumuha ng taxi at
3 months later… Naka recover na si Glory ngunit wala pa rin siyang maalala at kahit na ikinuwento na ni Ralph sa kanya ang mga nangyari ay nananatiling misteryo para sa kanya ang pagkabuhay na muli dahil sa ulo siya napuruhan ng baril. Napag isipan niya namang mabuti ang tungkol sa pag uusap nila ni Joaquin at ang sabi ng kaibigan ay magsabi lang kung handa na siyang bumalik sa trabaho upang maipaayos ang kanyang opisina ngunit kailangan niyang puntahan ito ng hindi nakaayos. Umaasa pa rin siya na may maalala kahit kaunti. Pagkahatid niya sa eskwelahan ng mga anak ay kaagad siyang pumunta sa Dela Vega Corp. Sa unang sulyap pa lamang ay tandang tanda niya na ang lugar. Nakita niya ang mga nalalantang bulaklak na naroon, binasa niya ang card at galing lahat iyon kay Ralph. Ganon siya kamahal nito. Lumapit siya sa desk niya at binuksan ang mga drawers, nakita niya doon ang isang maliit na picture frame at pagtingin niya ay wedding photo nila iyon ni Enrico na ex husband niya
Maghapon silang nag usap dahil miss na miss nila ang isa’t isa. Gayon din ang mga anak na halos ayaw umalis sa private room ni Glory kung kaya’t ginawan sila ni Ralph ng higaan upang makatulog ng komportable ang mga bata. “Hon, are they sleeping now?” tanong ni Glory dahil hindi na siya mapakali. Masyadong nakakaakit si Ralph ng mga oras na iyon. "Oo, tulog na," saad ni Ralph na lumapit kay Glory at umupo sa gilid ng kama nito.May mga bagay pa ring hindi nagbago kay Ralph katulad na lamang kanyang pananamit. Gwapong gwapo pa rin ito sa simpleng white long sleeve polo na tinupi niya ng ¾ ang manggas habang nakabukas ng bahagya ang butones nito sa may bandang dibdib. Napakagat ng labi si Glory. She wants him so bad. Hindi na napigilan ni Glory ang kanyang sarili at para bang may sariling isip ang kanyang mga kamay na gumapang sa pagkalalaki ni Ralph. “Glory… hindi ka pa tuluyang magaling, baka makasama sayo,” saad ni Ralph na tila nahihirapan ang mukha. Pinipigilan niya ang saril
“Tell me now, I’m ready,” saad ni Glory kay Ralph. “Well, after I got treated at the hospital, Enrico voluntarily helped me to save you,” saad ni Ralph, may lungkot sa kanyang mga mata habang iniisip ang nakaraang pangyayari. Muling bumalik sa ala ala ni Ralph ang lahat ng nangyari ng mga panahong iyon. “Okay, that’s it, that’s good, aalis na ako Ralph, kailangan kong iligtas si Glory but you’re coming with me Luz,” mariing saad ni Enrico kay Luz. “As if I have a choice, jerk!” sarkastikong saad ni Luz. “No!” mariing saad ni Ralph kay Enrico. “What the fuck do you want?! there’s no time! kapag hindi ko naabutang buhay si Glory, tapos tayong lahat Ralph!” singhal ni Enrico. “I’m coming with you!” “Hindi ka pa magaling, Ralph,” “Listen, you asshole! ikaw ang nagdala sating lahat sa sitwasyon na ‘to kaya tutulungan mo akong makaalis dito at pupunta tayong dalawa kay Glory!” mariing paninindigan ni Ralph. “Sigurado ka bang kaya mo na?!” galit na saad ni Enrico. “I’m losing her
Nagising na nga si Glory ng sandaling iyon. Noong una ay puro puti at maliwanag lamang ang nakikita niya ngunit unti-unti na ring luminaw at nakita niya sa tabi niya si Ralph. “Honey, you're finally awake…” saad ni Ralph na ngayon ay nakaupo sa tabi ng kama nito. Walang maisagot si Glory kundi ang pagtulo ng kanyang mga luha sa maganda niyang mukha. Hindi siya makapaniwalang buhay siya. Isa iyong himala dahil hanggang ngayon ay siguradong sigurado siyang napuruhan siya ng bala ng baril ni Sonia sa kanyang sintido na dahilan kung bakit siya nakatulog ng napakahabang panahon. Nag e echo sa isip niya ang tunog ng gatilyo at ang pagsabog non sa kanyang ulo. Malamig na parang wala na siyang buhay ng mga oras na iyon. Masakit. Sobrang sakit na pakiramdam mo ay paulit ulit kang pinaparusahan at nakakatrauma na parang gusto mo na lamang magtago. “Glory… are you alright? gusto mo bang magpahinga muna?” tanong ni Ralph na nagpabalik sa kanyang ulirat. “The kids… where's Cale and Cole?..
Bumisita si Rosenda sa ospital kung nasaan si Glory dala dala ang isang malaking box na pinaglalagyan ng wedding dress nito. Gaya ng dati ay natutulog pa rin ito ng mahimbing. “Tita Glory, nagawa ko na itong wedding dress mo, ikaw na lang ang kulang, please wake up,” saad ni Rosenda. “Ma’am Rosenda, saan ho ito ilalagay?” tanong ng lalaking staff nito na may hawak na mannequin. “Uhm, dito na lang po sa gilid, kuya,” saad ni Rosenda na tinuro ang sulok sa hospital room nito. “I want to flaunt this here at your room so I hope you don't mind, Tita,” saad ni Rosenda habang binibihisan ng wedding dress ang mannequin. “Hindi naman siguro magagalit si tito Ralph nito diba?” saad pa ni Rosenda habang inaayos ang wedding dress. “Alright, tapos na! alam mo, I always imagined na malapit ng dumating yung time na masusuot mo na itong wedding dress na pinagawa mo sa akin,” saad pa ni Rosenda habang nakangiti sa natutulog na si Glory. “Please, wake up Tita, your family needs you. Ang kambal mo
Mabigat ang mga paghinga ni Glory, hindi niya alam kung saan siya dinala ni Lana. “Please, parang awa mo na,” nagmamakaawang saad niya dito ngunit hindi siya pinapakinggan nito. “I’ll pay you… double… please, just don't hurt me and my unborn child.. please,” patuloy na pagmamakaawa ni Glory. “You billionaire’s, sawang sawa na ako sa mga laro ninyo! ginagawa niyo kaming puppet na kailangang gawin kung ano ang gusto niyo sa pamamagitan ng pera. Do you think you can bribe me?!” singhal ni Lana na mas lalo pang hinigpitan ang hawak kay Glory, nanggigigil siya sa galit at tensyon dahil kailangan niya ng matapos ang trabaho niya. “Magkano ang binayad sayo ni Sonia?! please, kahit magkano pa yan! wag mo lang kaming patayin ng anak ko!” Hindi na makapag isip ng matino si Lana, hindi niya alam kung kanino maniniwala ngunit nakukuha na ni Glory ang loob niya. “If I told you how much money I get from Sonia, would you triple it?” “Yes! kahit magkano pa yan please, iligtas mo kami ng anak k
Kasabay ng mabilis na pagpapatakbo ni Ralph ng kotse niya ang pagtibok ng kanyang puso. Wala siyang dapat sayanging oras dahil nasa peligro ang buhay nila. Kasalukuyan silang nakikipaghabulan sa mga taong hindi nila alam ang pakay sa kanila. Mabagsik ang mga ito na pilit binabaril ang sasakyan nila. “Can you move a little so that I can finish those lowlives?” saad ni Enrico kay Luz.“Why me?!” singhal ni Luz. “Baka nakakalimutan mo, nakaposas tayo diba?” “Damn it!” saad ni Luz at saka gumalaw ng konti upang alalayan si Enrico. “Damn it! Hindi pwede ang ganito, Ralph, bubuksan ko yung pinto mo sa likod ah,”“What?! Are you fucking crazy?!” singhal ni Ralph.“Yes! I’m crazy, we need to attack them, kundi mamamatay tayong lahat dito! Just think about Glory and your unborn child!” singhal ni Enrico at saka pumunta sa likod ng kotse, napasunod naman si Luz dahil wala siyang magagawa dahil nakaposas ang mga kamay nila. “Damn it! You need to cooperate bitch!” singhal ni Enrico kay Luz.
Maya maya ay isang bala ng baril ang tumama sa binti ni Ralph dahilan upang matumba siya kay Glory. "Ralph!" singhal ni Glory na kinuha ang braso nito at ipinatong sa balikat niya. "Come on! Umalis na tayo dito!" saad ni Ralph habang akay akay siya ni Glory. Sa di kalayuan ay natanaw na nila ang kotse ni Ralph. Kinuha ni Ralph ang susi sa bulsa niya ngunit mabilis na ang kanyang mga paghinga dahil sa iniindang tama ng baril ngunit tinitiis niya iyon. "You're bleeding, Ralph," saad ni Glory. "It's fine," saad ni Ralph na luminga-linga sa paligid dahil baka may mga bandidong naghihintay na makita sila habang nagkukubli sila sa malalaking dahon na nakapalibot sa kagubatan."I just need to get to my car, so we can escape," saad ni Ralph. "Okay! Okay," saad ni Glory ngunit napakubli silang dalawa ng makita nilang may lumapit sa kotse na isang armadong lalaki. May tattoo ito sa gilid braso at nakasuot ng bandana. "Fuck! Who are these people, Glory?!" bulong ni Ralph sa kanya. "I d
Nagulat silang apat sa pagkikita nila. Hindi nila inaasahan iyon."Luz?" tanong ni Enrico. "Yes Enrico, the one and only," saad ni Luz na tumaas ang kilay at mataray na nagkibit balikat. "Glory? Kuya Enrico? Buhay ka? What the fuck is this?! Ano?! Gumagawa ba kayo ng bahay bahayan dito?!" inis na tanong ni Ralph. Napatayo si Glory sa kinauupuan at lumapit kay Ralph. "Ralph, I can explain, wala kaming ginagawang masama, yung nakita mo wal–" "Ginagago mo na naman ba ako, huh?!" singhal ni Ralph. "Ralph, no! Just let me explain," "I'm the one who kissed her, that's the last time Ralph, I swear," paliwanag ni Enrico. "At ikaw naman kuya, tutal alam na ng lahat na patay ka na, sana tinototoo mo na lang! Alam mo bang nagkanda letse letse buhay namin nang dahil sayo?!" singhal ni Ralph. "Ralph, wag ka namang magsalita ng ganyan," saad ni Glory na tila naghihirap na ang kalooban. "Alam ko at hindi ko ipagtatanggol ang sarili ko, nagkasala ako sa inyo at handa akong itama ang lahat n