Pagsilip ni Glory ay nakita niyang nag aaway si Renzo at Ralph, nagsusuntukan at nagsisipaan ang dalawa sa boardroom kung kaya’t dali dali siyang tumakbo papalapit doon at inawat ang mga iyon. “You’re a fucking disgrace to the family!” singhal ni Renzo habang binubugbog si Ralph, pumutok na ang labi nito ngunit walang kahit sinong makaawat sa kanya. “Renzo! Renzo tama na! Ano ba!” singhal niya na inawat si Renzo at niyakap si Ralph. “Matagal ng nag usap si Dad at ang mga Xiu, at sinabi niya na, na ayaw niya ng kahit anong deal o partnership sa mga Xiu, tapos nag invest ka pa sa kanila?! Ano, nananadya ka ba, huh?! Hindi mo na ginalang ang desisyon ni Daddy! Anong gusto mong palabasin?! Na kaya mo na huh?! Kaya mo na?! I told you to make your own path pero hindi ko sinabing mag invest ka sa kalaban at mahigpit na kakumpetensya sa negosyo!” galit na galit na saad ni Renzo. “Nag invest ka sa Xiu Group?” tanong ni Glory kay Ralph ngunit hindi siya pinansin ni Ralph.“Dad is dead, Renz
KINABUKASAN gaya ng sinabi ni Ralph ay nag impake si Glory ng mga gamit niya at ng mga bata. Nagising siyang wala sa Penthouse si Ralph ngunit nag iwan ito sa kanya ng sulat na magjo jogging lang siya at pwede na silang umalis mag iina ngayong umaga habang wala siya. Ayaw na silang makita pa na umalis ni Ralph kung kaya’t nagmadali na siya sa pag eempake. “Mommy, where are we going? Aalis ba tayo dito?” tanong ni Cole. “Yes Baby, but for a while lang, okay?” paliwanag ni Glory sa anak. “Okay, but where’s Daddy?” tanong pa ni Cole. “Daddy is busy at work, Anak, kaya hindi niya na tayo maihahatid, okay lang naman iyon, isipin niyo na lang na magbabakasyon lang tayo,” saad ni Glory na ngumiti sa anak. “Mabilis lang po ba Mommy, tapos babalik na po agad tayo dito? Baka kasi hanapin tayo ni Daddy,” saad ni Cale. “It’s okay Baby, nagpaalam na ako kay Daddy,” (hindi niya na tayo hahanapin kasi… ayaw niya na tayong makasama)Nang makapag empake sila ay mabilis silang kumuha ng taxi at
Two weeks na ang nakalilipas simula ng umalis si Glory at ang kambal sa poder ni Ralph. Bumili si Ralph ng ilang necessities niya at ginamit ang card niya. “Uhm Sir, invalid po eh,” saad ng cashier. “What? Anong invalid? Sinwipe mo ba ng maayos?” “Opo eh, invalid po,” “That’s impossible, try again,” Sinunod ng cashier ang inutos ni Ralph at nakita pa ng dalawang mata niya na sinwipe ulit nito ang card niya ngunit invalid pa rin. Bumuntong hininga nalang siya dahil nonsense pang makipag away sa cashier kung talagang invalid ang card niya. “Sige, magkano ‘to lahat? I’ll just pay in cash,” saad ni Ralph na kinuha ang wallet niya. Nang mabayaran niya iyon ay kaagad na siyang bumalik ng Penthouse at tinawagan si Renzo. “Did you just freeze all my cards?! It’s not funny, Renzo! Ano ka? Si Daddy?!”“Didn’t I tell you that you’re not part of the family anymore? So what did you expect? That you will still use all the privileges? Aba, masyado ka namang yatang sinuswerte, Ralph, and nga
Tinugon naman ni Ralph ang mga halik na iyon at saka humawak sa bewang nito at kinabig siya papasok sa Penthouse. Sinara ni Ralph ang pinto at maingat na hinalikan si Glory. Nang magkalas ang mga labi nila ay hinaplos ni Ralph ng marahan ang pisngi nito at pinahid ang mga luha na namumutawi sa magaganda nitong mga mata. “I told you not to come back, why do you have to be so stubborn?!” singhal ni Ralph na halos maluha luha, hindi niya akalaing nasa harapan niya si Glory ngayon at naroon na ulit ang mga bata. “It doesn’t matter, I’m here,” saad ni Glory na umiiyak pa rin.“Mas lalo mo lang pinapahirapan ang sarili mo, you shouldn't stay with me in the first place," saad ni Ralph ngunit hindi niya mapigilan ang saya at lungkot na nararamdaman. Magkahalo iyon ngayon at mas nangingibabaw ang pagmamahal niya kay Glory dahil sa kabila ng lahat ng pagmamalupit niya rito ay bumalik pa rin ito sa kanya. "Just look at you," saad ni Glory na sinapo ang noo niya, "nilalagnat ka oh," "I'm fin
Pag gising ni Glory kinabukasan ay wala na si Ralph sa tabi niya, hindi niya alam kung saan nagpunta ito, ginising niya na ang mga bata dahil papasok pa ang mga iyon sa eskwelahan, nagluto siya ng almusal habang ang kambal naman ay nag aasikaso na ng sarili nila. Maya maya ay narinig niya ng may nagbukas ng pinto ng Penthouse at pagsilip niya ay bumalik na si Ralph, nakita siya nito kung kaya’t kaagad itong dumiretso sa kusina at niyakap siya mula sa likod at dinampian siya ng halik sa leeg. “Good morning, Beautiful, flowers for you,” saad ni Ralph sabay abot kay Glory ng bouquet ng yellow tulips. “Ang ganda naman ng mga bulaklak na ito, you got it this time,” saad ni Glory na masayang tinanggap ang bouquet. “Kaya ba nagalit ka noong binibigyan kita ng bulaklak sa office? Kasi hindi mo gusto yung mga bulaklak na binibigay ko?” tanong ni Ralph dito.“Eh kasi naman, Love, magbibigay ka na nga lang ng bulaklak, lilies at roses pa,” saad ni Glory. “Oh bakit? Maganda naman ang mga iyo
Pag hatid niya sa mga bata at kay Glory ay naglinis si Ralph sa buong Penthouse dahil sobrang kalat at naghugas rin siya ng pingan. Kaya naman nilang mag hire ng maids ngunit mas gusto kasi ni Glory na matuto ang mga bata ng mag isa upang lumaking independent ang mga ito gaya niya ngunit kabaligtaran naman kay Ralph, hindi naman kasi sanay si Ralph sa mga gawaing bahay at mayroon silang mga taong gumagawa non para sa kanila kung kaya’t pagod na pagod si Ralph sa paglilinis ngunit gusto niyang gawin ang lahat para kay Glory kung kaya’t nagsisikap siya, ayaw niya kasing dumating ito na ito pa ang maglilinis ng Penthouse dahil pagod na nga ito sa trabaho at pagkatapos ay makalat pa ang dadatnan nitong bahay pag uwi. Nahihiya na rin siya dito dahil halos si Glory na ang gumagastos ng lahat para sa Penthouse. Electric bills, water bills, tuition fee’s ng mga bata dahil sa private school pa nag aaral ang mga ito at pang grocery at panggastos nila sa araw araw. Naisip niyang iyon na lamang
KINABUKASAN ay ganon ulit ang ginawa ni Ralph. Hatid-sundo niya ang mga bata sa eskwelahan at maging si Glory sa opisina hanggang sa dumaan pa ang anim na buwan at ganon lang palagi ang set up nila. Tumigil na rin sa pangungulit sa kanya si Harold Xiu at hindi na tumatawag o nagte text man lang. Ngayon ay weekends at nasa Penthouse lang sila, maagang nagising si Glory upang magluto ng almusal. Naalimpungatan naman si Ralph at bumaba ng kwarto nang mapansing wala sa tabi niya si Glory. Nakita niya ito sa kusina na nagluluto kung kaya’t lumapit siya dito at niyakap ito mula sa likod at ginawaran ng matamis na halik sa pisngi. “Good morning, Beautiful,” saad ni Ralph na nakayakap pa rin. “Good morning,” “Bakit ikaw ang gumagawa nyan? Sana ginising mo ako,” saad ni Ralph dahil day off nito ngayon, ito na lang ang araw na makakapagpahinga ito sa trabaho ngunit nag aasikaso pa rin sa bahay. “Ano ka ba, okay lang, at saka luto naman na ‘to eh,” “Uhm nga pala, aalis ako mamaya, may pup
Samantala, naiwan naman si Glory at ang mga bata sa Penthouse. Naglalaro sa sala ang dalawa habang nakabukas ang pinto. Si Glory naman ay kinuha ang laundry basket at inilagay ang mga maruming damit sa automatic na washing machine. Maya maya ay may narinig si Glory na kumakausap sa kambal niya, hindi niya masyadong maaninag kung sino iyon dahil abala siya sa paglalaba ngunit malinaw na pambabae ang boses nito. “I’m looking for Ralph Romualdez, nandyan ba siya?” “You’re looking for daddy?” tanong ni Cole sa babae. “Daddy? Si Ralph Romualdez ba, siya ba ang daddy mo?” “Yes, wait here, I’ll go ask mommy where he is!” saad ni Cole ngunit nauna nang puntahan ni Cale si Glory. “Naku! Hindi na!” saad ng babae na nahiya. “Mommy! Mommy! someone‘s looking for daddy, she’s a girl and she’s beautiful!” “What?” tanong ni Glory at saka pumunta papalapit sa pinto at nagulat siya nang makita niya si Danice, halos maluha luha ang mga mata nito na nagbabadya ang pag iyak na nakahawak sa k
3 months later… Naka recover na si Glory ngunit wala pa rin siyang maalala at kahit na ikinuwento na ni Ralph sa kanya ang mga nangyari ay nananatiling misteryo para sa kanya ang pagkabuhay na muli dahil sa ulo siya napuruhan ng baril. Napag isipan niya namang mabuti ang tungkol sa pag uusap nila ni Joaquin at ang sabi ng kaibigan ay magsabi lang kung handa na siyang bumalik sa trabaho upang maipaayos ang kanyang opisina ngunit kailangan niyang puntahan ito ng hindi nakaayos. Umaasa pa rin siya na may maalala kahit kaunti. Pagkahatid niya sa eskwelahan ng mga anak ay kaagad siyang pumunta sa Dela Vega Corp. Sa unang sulyap pa lamang ay tandang tanda niya na ang lugar. Nakita niya ang mga nalalantang bulaklak na naroon, binasa niya ang card at galing lahat iyon kay Ralph. Ganon siya kamahal nito. Lumapit siya sa desk niya at binuksan ang mga drawers, nakita niya doon ang isang maliit na picture frame at pagtingin niya ay wedding photo nila iyon ni Enrico na ex husband niya
Maghapon silang nag usap dahil miss na miss nila ang isa’t isa. Gayon din ang mga anak na halos ayaw umalis sa private room ni Glory kung kaya’t ginawan sila ni Ralph ng higaan upang makatulog ng komportable ang mga bata. “Hon, are they sleeping now?” tanong ni Glory dahil hindi na siya mapakali. Masyadong nakakaakit si Ralph ng mga oras na iyon. "Oo, tulog na," saad ni Ralph na lumapit kay Glory at umupo sa gilid ng kama nito.May mga bagay pa ring hindi nagbago kay Ralph katulad na lamang kanyang pananamit. Gwapong gwapo pa rin ito sa simpleng white long sleeve polo na tinupi niya ng ¾ ang manggas habang nakabukas ng bahagya ang butones nito sa may bandang dibdib. Napakagat ng labi si Glory. She wants him so bad. Hindi na napigilan ni Glory ang kanyang sarili at para bang may sariling isip ang kanyang mga kamay na gumapang sa pagkalalaki ni Ralph. “Glory… hindi ka pa tuluyang magaling, baka makasama sayo,” saad ni Ralph na tila nahihirapan ang mukha. Pinipigilan niya ang saril
“Tell me now, I’m ready,” saad ni Glory kay Ralph. “Well, after I got treated at the hospital, Enrico voluntarily helped me to save you,” saad ni Ralph, may lungkot sa kanyang mga mata habang iniisip ang nakaraang pangyayari. Muling bumalik sa ala ala ni Ralph ang lahat ng nangyari ng mga panahong iyon. “Okay, that’s it, that’s good, aalis na ako Ralph, kailangan kong iligtas si Glory but you’re coming with me Luz,” mariing saad ni Enrico kay Luz. “As if I have a choice, jerk!” sarkastikong saad ni Luz. “No!” mariing saad ni Ralph kay Enrico. “What the fuck do you want?! there’s no time! kapag hindi ko naabutang buhay si Glory, tapos tayong lahat Ralph!” singhal ni Enrico. “I’m coming with you!” “Hindi ka pa magaling, Ralph,” “Listen, you asshole! ikaw ang nagdala sating lahat sa sitwasyon na ‘to kaya tutulungan mo akong makaalis dito at pupunta tayong dalawa kay Glory!” mariing paninindigan ni Ralph. “Sigurado ka bang kaya mo na?!” galit na saad ni Enrico. “I’m losing her
Nagising na nga si Glory ng sandaling iyon. Noong una ay puro puti at maliwanag lamang ang nakikita niya ngunit unti-unti na ring luminaw at nakita niya sa tabi niya si Ralph. “Honey, you're finally awake…” saad ni Ralph na ngayon ay nakaupo sa tabi ng kama nito. Walang maisagot si Glory kundi ang pagtulo ng kanyang mga luha sa maganda niyang mukha. Hindi siya makapaniwalang buhay siya. Isa iyong himala dahil hanggang ngayon ay siguradong sigurado siyang napuruhan siya ng bala ng baril ni Sonia sa kanyang sintido na dahilan kung bakit siya nakatulog ng napakahabang panahon. Nag e echo sa isip niya ang tunog ng gatilyo at ang pagsabog non sa kanyang ulo. Malamig na parang wala na siyang buhay ng mga oras na iyon. Masakit. Sobrang sakit na pakiramdam mo ay paulit ulit kang pinaparusahan at nakakatrauma na parang gusto mo na lamang magtago. “Glory… are you alright? gusto mo bang magpahinga muna?” tanong ni Ralph na nagpabalik sa kanyang ulirat. “The kids… where's Cale and Cole?..
Bumisita si Rosenda sa ospital kung nasaan si Glory dala dala ang isang malaking box na pinaglalagyan ng wedding dress nito. Gaya ng dati ay natutulog pa rin ito ng mahimbing. “Tita Glory, nagawa ko na itong wedding dress mo, ikaw na lang ang kulang, please wake up,” saad ni Rosenda. “Ma’am Rosenda, saan ho ito ilalagay?” tanong ng lalaking staff nito na may hawak na mannequin. “Uhm, dito na lang po sa gilid, kuya,” saad ni Rosenda na tinuro ang sulok sa hospital room nito. “I want to flaunt this here at your room so I hope you don't mind, Tita,” saad ni Rosenda habang binibihisan ng wedding dress ang mannequin. “Hindi naman siguro magagalit si tito Ralph nito diba?” saad pa ni Rosenda habang inaayos ang wedding dress. “Alright, tapos na! alam mo, I always imagined na malapit ng dumating yung time na masusuot mo na itong wedding dress na pinagawa mo sa akin,” saad pa ni Rosenda habang nakangiti sa natutulog na si Glory. “Please, wake up Tita, your family needs you. Ang kambal mo
Mabigat ang mga paghinga ni Glory, hindi niya alam kung saan siya dinala ni Lana. “Please, parang awa mo na,” nagmamakaawang saad niya dito ngunit hindi siya pinapakinggan nito. “I’ll pay you… double… please, just don't hurt me and my unborn child.. please,” patuloy na pagmamakaawa ni Glory. “You billionaire’s, sawang sawa na ako sa mga laro ninyo! ginagawa niyo kaming puppet na kailangang gawin kung ano ang gusto niyo sa pamamagitan ng pera. Do you think you can bribe me?!” singhal ni Lana na mas lalo pang hinigpitan ang hawak kay Glory, nanggigigil siya sa galit at tensyon dahil kailangan niya ng matapos ang trabaho niya. “Magkano ang binayad sayo ni Sonia?! please, kahit magkano pa yan! wag mo lang kaming patayin ng anak ko!” Hindi na makapag isip ng matino si Lana, hindi niya alam kung kanino maniniwala ngunit nakukuha na ni Glory ang loob niya. “If I told you how much money I get from Sonia, would you triple it?” “Yes! kahit magkano pa yan please, iligtas mo kami ng anak k
Kasabay ng mabilis na pagpapatakbo ni Ralph ng kotse niya ang pagtibok ng kanyang puso. Wala siyang dapat sayanging oras dahil nasa peligro ang buhay nila. Kasalukuyan silang nakikipaghabulan sa mga taong hindi nila alam ang pakay sa kanila. Mabagsik ang mga ito na pilit binabaril ang sasakyan nila. “Can you move a little so that I can finish those lowlives?” saad ni Enrico kay Luz.“Why me?!” singhal ni Luz. “Baka nakakalimutan mo, nakaposas tayo diba?” “Damn it!” saad ni Luz at saka gumalaw ng konti upang alalayan si Enrico. “Damn it! Hindi pwede ang ganito, Ralph, bubuksan ko yung pinto mo sa likod ah,”“What?! Are you fucking crazy?!” singhal ni Ralph.“Yes! I’m crazy, we need to attack them, kundi mamamatay tayong lahat dito! Just think about Glory and your unborn child!” singhal ni Enrico at saka pumunta sa likod ng kotse, napasunod naman si Luz dahil wala siyang magagawa dahil nakaposas ang mga kamay nila. “Damn it! You need to cooperate bitch!” singhal ni Enrico kay Luz.
Maya maya ay isang bala ng baril ang tumama sa binti ni Ralph dahilan upang matumba siya kay Glory. "Ralph!" singhal ni Glory na kinuha ang braso nito at ipinatong sa balikat niya. "Come on! Umalis na tayo dito!" saad ni Ralph habang akay akay siya ni Glory. Sa di kalayuan ay natanaw na nila ang kotse ni Ralph. Kinuha ni Ralph ang susi sa bulsa niya ngunit mabilis na ang kanyang mga paghinga dahil sa iniindang tama ng baril ngunit tinitiis niya iyon. "You're bleeding, Ralph," saad ni Glory. "It's fine," saad ni Ralph na luminga-linga sa paligid dahil baka may mga bandidong naghihintay na makita sila habang nagkukubli sila sa malalaking dahon na nakapalibot sa kagubatan."I just need to get to my car, so we can escape," saad ni Ralph. "Okay! Okay," saad ni Glory ngunit napakubli silang dalawa ng makita nilang may lumapit sa kotse na isang armadong lalaki. May tattoo ito sa gilid braso at nakasuot ng bandana. "Fuck! Who are these people, Glory?!" bulong ni Ralph sa kanya. "I d
Nagulat silang apat sa pagkikita nila. Hindi nila inaasahan iyon."Luz?" tanong ni Enrico. "Yes Enrico, the one and only," saad ni Luz na tumaas ang kilay at mataray na nagkibit balikat. "Glory? Kuya Enrico? Buhay ka? What the fuck is this?! Ano?! Gumagawa ba kayo ng bahay bahayan dito?!" inis na tanong ni Ralph. Napatayo si Glory sa kinauupuan at lumapit kay Ralph. "Ralph, I can explain, wala kaming ginagawang masama, yung nakita mo wal–" "Ginagago mo na naman ba ako, huh?!" singhal ni Ralph. "Ralph, no! Just let me explain," "I'm the one who kissed her, that's the last time Ralph, I swear," paliwanag ni Enrico. "At ikaw naman kuya, tutal alam na ng lahat na patay ka na, sana tinototoo mo na lang! Alam mo bang nagkanda letse letse buhay namin nang dahil sayo?!" singhal ni Ralph. "Ralph, wag ka namang magsalita ng ganyan," saad ni Glory na tila naghihirap na ang kalooban. "Alam ko at hindi ko ipagtatanggol ang sarili ko, nagkasala ako sa inyo at handa akong itama ang lahat n