TAHIMIK ng ilang sandali ang loob ng sasakyan kaya akala ni Raziel ay kumalma na ang dati niyang asawa. Kaya nga lang ay hindi na siya komportable sa pagkakaupo. Ano bang nangyayari rito? Hindi niya inaasahan na aakitin kaagad siya ng asawa niya sa muli nilang pagkikita. Ang akala niya maghahabulan at magbabangayan pa sila bago nila maayos ang isyu nila sa buhay.
Narinig niyang umungol ang asawa niya kaya nilingon niya ito at gaya noong una, nalaglag na naman ang panga niya dahil sa nakita. She was touching herself!
"Lyxelle!"
Muntik na siyang mawalan ng kontrol sa manibela. He uttered a low curse when he felt his manhood twitch. Talagang sinusubukan nito ang pasensiya niya. Kailangan niyang bilisan ang takbo para marating na nila ang siyudad. At nang makalayo naman siya ng kaunti rito. The woman was driving him nuts!
Itinuon na lang niya sa kalsada ang atensiyon kahit ramdam niya ang init ng atmospera sa loob ng sasakyan. Pinagpapawisan na siya. Nararamdaman niyang tinititigan siya ng asawa pero hindi niya ito nilingon. Hindi puwede.
Napadiin ang pagtapak niya sa brake nang maramdaman ang mainit at magaang paghaplos ng isang kamay sa kaniyang pagkalalaki. Kamay ng asawa niya! Kaya nasubsob siya sa manobela ng wala sa oras.
Sisinghalan na sana niya ang asawa nang makita ang kalagayan nito. Magulo ang buhok, hubo't-hubad at nang-aakit na nakatingin sa kaniya. Can he resist such temptation?
Napalunok siya.
Muli itong kumilos at hinimas ang kaniyang pagkalalaki.
Napaungol na lang siya.
Raziel was holding his breath as he observes Lyxelle. Hindi siya sigurado sa gagawin kapag gumalaw siya. Kinalas nito ang sinturon niya at ibinaba ang zipper ng pantalon niya saka pinakawalan ang galit niyang alaga.
Kailangang pigilan ni Raziel ang asawa niya. Kailangan muna nilang mag-usap na dalawa. Isa pa, hindi maganda ang pakiramdam niya sa inaasal nito. Ni hindi siya kinakausap nito. He even doubted if she's in her right mind now. Hindi ganoon kumilos ang Lyxelle na kilala niya. Kung tutuusin nga mas inaasahan pa niya ang galit nito kapag nagkita silang muli dahil sa ginawa niya noong huli nilang pagkikita.
He also expected himself to get angry when he saw her again. Pero ang galit na naramdaman niya kanina ay galit mula sa selos at pangamba na baka kung ano ang kasangkutan nito sa kasalukuyang ayos.
He was more worried for her wellfare than his own feelings.
Marami rin siyang tanong. Halimbawa na lang kung paano itong napunta sa lugar na iyon? Ano ang ginagawa nito roon? O saan ito nagtago nitong huling tatlong taon? Pero hindi rin niya maikakaila ang sexual tension sa pagitan nilang dalawa.
It’s been there since day one. He never knew he could feel such strong desires with this woman beside him. It was like sparks were flying every time they meet.
Napalunok siya nang himasin ng kaniyang asawa gamit ang daliri nito ang pre-cum niya. Ikinalat nito iyon sa ulo ng pagkalalaki niya.
His patience snapped. Hinila niya ito pakandong sa kaniya ng paharap at nang ibaba niya ito ay dere-deretso ang pasok niya sa lagusan nito dahil nga n*******d na ito. Kailangan niyang magdahan-dahan pero hindi niya mapigilan ang kaniyang sarili ngayon. He wanted to wreck havoc in her body.
Pareho silang napaungol.Niyakap siya nito sa leeg. Marahas na iginiya niya ang pagtaas-baba nito sa kaniya. He missed this. He missed being in his wife's arms.
Marahas na binaklas ng kaniyang asawa ang suot niyang itim na long sleeve. Wala siyang pakialam kung masira man iyon, ang mahalaga ay maramdaman niya ang init na nagmumula sa kaniyang asawa.
Naramdaman niya ang maiinit na mga palad nitong naglalakbay sa kaniyang katawan hanggang sa tumigil iyon sa kaniyang u***g.
Raziel tightly closed his eyes as he uttered a curse.
Noon pa man ay may-obssession na ang kaniyang asawa sa nipple niya. Iyon kasi ang palagi nitong punterya kapag nagtatalik sila. Good `ol days eh.
Mas lalo pa siyang ginanahan nang sabunutan siya ng kaniyang asawa kasabay ng mahaba nitong pag-ungol. Pinisil niya ang pang-upo nito at binilisan ang paglalabas-masok sa loob nito.
Ibinaon niya ang kaniyang mukha sa balikat nito kung saan hinalik-halikan niya ito kasabay ng pag-iiwan ng kiss mark. Iyon ang marka niya na wala ng kawala ang asawa niya sa pagkakataong iyon. Ang mali nito ay muli itong nagpakita sa kaniya ngayon.
Hindi na niya ito pakakawalan pa.
Naramdaman niyang nanigas ang asawa niya tanda na malapit na itong labasan. Marahas na binayo niya ito at hindi nga siya nagkamali. Nilabasan ito. Naramdaman niya ang mainit na likido na pumalibot sa kaniyang pagkalalaki.
Napaungol siya sa sarap na naramdaman.
"I miss this. I miss you, Lyx."
Naglabas-masok pa siya ng ilang beses bago niya narating ang kaluwalhatian kung saan nakakita na siya ng mga bituin sa paligid. Pero sinigurado niyang lalabasan siya sa "loob" ng kaniyang asawa.
He was crazy about not letting her get pregnant before. Dahil gusto niyang sila muna ang magkasamang dalawa. Hindi pa niya gustong ibahagi ito sa magiging anak nila. Iyon ang malaki niyang pagkakamali. Dahil walang nag-uugnay sa kanila kaya mabilis lang naputol ang kung ano mang meron sila noon.
Minsan nga napapatanong siya kung meron silang anak, mangyayari pa rin ba ang mga nangyari noon? Pakakawalan ba nila ang isa't-isa ng ganoon lang? At least kahit naghiwalay na sila may rason pa rin siya para makita ito.
Regrets are useless now. Isa pa, nandito na ulit si Lyxelle. Mababantayan na niya ito at maalagaan hanggang sa magsawa sila sa isa't-isa. Pero sana hindi.
Hindi na niya uulitin ang pagkakamaling iyon. He would do anything to make her stay with him. Magalit na ito sa kaniya, pero hinding-hindi na niya ito pakakawalan. Araw-araw na lang niya itong susuyuin para mawala ang galit nito sa kanya. At lulunurin niya ito ng pag-aaruga at pagmamahal niya rito.
His mind was driving him crazy again.
Hindi siya nag-abalang ilabas ang kaniyang pagkalalaki sa loob ng kaniyang asawa habang ito ay lupaypay na nakahilig lang sa kaniyang katawan.
Ramdam niya ang init na nagmumula sa katawan nito. He hugged her gently. Wala siyang ibang naririnig kundi ang paghingal nilang dalawa. It was such an intimate moment. Their reunion.
Raziel's eyes sharpened, and he held her body to him tightly. Ngayong ito na mismo ang nagpakita sa kaniya, hinding-hindi na niya ito pakakawalan pa.
Lyxelle is free to hate him, but Raziel will not let her go again. Obssesion? Love? Hindi niya alam kung alin nga sa dalawa ang nananaig. Isa lang ang nasa isip niya ngayon, ang itali ito sa kaniya habambuhay. Be it literal or otherwise.
Muli niyang pinausad ang sasakyan sa determinadong desisyon. Kung ano man ang nakaraan nilang dalawa, kakalimutan niya ang mga iyon. Sa ayaw at sa gusto ng kaniyang asawa, hindi na ito makakawala sa kaniya.
Kung gusto nitong maglabas ng init ng katawan, siya lang ang maaari nitong galawin. Hindi na niya hahayaang may ibang lalaki pa na humawak dito. Makakapatay siya ng wala sa oras.
Hindi na niya palalabasin ng bahay nila ang kaniyang asawa. Kung kinakailangan, itatali niya ito sa kama nila para wala na itong ibang makitang kalahi niya kundi siya lang. Siya lang dapat ang nakikita nito at wala ng iba pa. Ibibigay niya ang lahat ng gusto nito huwag lang itong malayo sa kaniya at iwan siyang muli.
Wala siyang pakialam sa sasabihin ng ibang tao. Ang mahalaga na lang sa kaniya ngayon ay ang asawa niya. Hindi niya makakayang mawala ito sa kaniya sa pangalawang pagkakataon. Baka tuluyan na siyang mabaliw.
Makasarili na kung makasarili. Isa lang ang alam niya. Mahal niya ang kaniyang asawa. At inaamin niyang namuhi man siya rito noon, hindi nawala ang pagmamahal niya para rito. He was just in denial all those years ago. Now that he had her within his grasp, he realized that the love for her was just hidden deep inside him, hiding behind the pain and anger.
Naramdaman niya itong gumalaw at awtomatikong pinanigasan ulit siya sa loob nito. Mukhang nagising na naman ito.
May sinabi ito pero hindi niya klaro kung ano iyon. Lyxelle rubbed the side of her face on his shoulder blades like a cat. She was getting herself comfortable around him, but she didn't know just how dangerous he is, how determined he is.
Hindi tumagal, habang nagmamaneho ay panay naman ang halik ng asawa niya sa kaniyang leeg. Kung hindi lang siya nagkaroon ng matinding kontrol sa kaniyang sarili baka bumangga na sila.
"Wifey, maghintay ka muna. Malapit na tayo sa bahay." bulong niya rito.
Pero parang walang narinig ang kaniyang asawa. Ipinagpatuloy lang nito ang paghalik sa kaniyang leeg papunta sa kaniyang balikat habang ang mga daliri nito ay pinaglalaruan ang dalawa niyang u***g.
Malakas na napamura siya. Kailangan niyang itigil ulit ang kaniyang sasakyan dahil nag-uumpisa ng gumalaw sa ibabaw niya ang kaniyang asawa!
Would they arrive in their home at this rate? Well, it might be Lyxelle's chance to escape him dahil oras na tumapak ito sa bahay nilang mag-asawa, wala na itong kawala pa.
So Lyxelle must choose now to escape him. But she seemed drunk on him, and Raziel isn't about to let go of that advantage.
An evil laugh escaped in his head.
HINDI alam ni Raziel kung paanong nakarating sila sa kaniyang bahay—no, bahay pala nila ng asawa niya. Isa lang ang alam niya, nasa bisig na niyang muli ang kaniyang pinakamamahal na asawa at hinding-hindi na niya ito pakakawalan pa. Magkakamatayan muna bago niya gawin ang bagay na iyon. Naging impyerno na rin ang buhay niya nang mawala ang kaniyang asawa kaya hindi siya mag-aalinlangang maging demonyo kapag may nagtangkang paghiwalayin sila. Oo, asawa. Hindi dati. Dahil kapag may nahanap siyang pagkakataon ay pakakasalan niya itong muli. Baliw na kung baliw. Wala siyang pakialam. “Damn! That was hot, love.” Impit na sambit niya nang kagat-kagatin nito ang kaniyang u***g. Para siyang inililipad ng sensasyong nadarama. Labis na init ang kaniyang nararamdaman ng mga sandaling iyon na para bang sinisilaban siya at ang tanging lunas ay ang mapalapit siya sa kaniyang asawa. His Lyxelle. Mabuti na lang talaga at may remote control ang gate ng bahay nila kaya nakapasok ang kotse niya sa
“SIGURADO ka bang maingat ka? Kulang na nga lang ay kaladkarin mo siya kagabi.” nanunuyang sabi ng isang parte ng utak niya. Marahas na napailing siya. “No! Hindi ko kayang gawin iyon sa asawa ko.” “You were like a wild animal last night.” Nababaghang napatingin siya kay Lyxelle. Hindi niya masiguro kung siya ba ang may gawa ng mga pasa at sugat nito sa katawan dahil hindi na niya binuksan pa ang ilaw kagabi. “Oh, no.” nahihintakutang sabi niya. Paano kung siya nga ang nakasakit dito? Isa pa, kung talagang may masakit na rito bago pa man sila nagkita ay dapat na nagreklamo ito na nasasaktan pero wala. Wala siyang narinig kundi ang pag-ungol nito nang ipadama niya rito ang labis na pangungulila niya. “Hey, Lyxelle, my wife.” mahinang bulong niya. Maingat na hinaplos niya ang pisngi nito pero hindi man lang ito gumalaw. Marahang niyakap niya ang asawa at hinalikan ito sa tuktok ng ulo nito. Napakunot ang noo niya nang makaramdam ng medyo malagkit doon. Pinaglandas niya ang daliri
“RAZIEL…” Mabilis na tiningnan ni Raziel ang asawa niya nang sambitin nito ang pangalan niya pero nakita niya itong nakapikit at pantay na rin ang paghinga. It was heartbreaking seeing her in distress, but he couldn't do anything about it. Feeling helpless was sitting well with Raziel. Hindi siya sanay na walang magawa. Hinalikan niya ang tuktok ng ulo nito at marahang pinahiga ito sa kama. Kinumutan niya ito at muling hinalikan sa ulo bago hinarap ang kaniyang ina at kapatid na tahimik lamang pinanuod ang nangyari. “Ano’ng nangyari?” tanong niya sa kaniyang ina. Kanina nang marinig niya ang sumisigaw na boses nito ay nawalang parang bula ang antok niya at kaagad na ikinulong ang asawa sa braso niya para pakalmahin. Inaamin niyang kinabahan siya sa pagsigaw nito. Hindi niya alam kung paano itong tutulungan kaya pinakalma na lamang niya ito. Umiling ang kapatid niya. “Wala siyang naaalala, bro. Iyon ang dahilan kung bakit siya nag-panic.” Tumingin siya sa ina na tumango naman. “Ma
NAGISING si Lyxelle dahil sa liwanag na tumatama sa mga mata niya. Gusto niyang bumalik sa pagtulog pero gising na gising na ang diwa niya. Dahan-dahan niyang imulat ang mga mata. Kinabahan siya sa nakita. Hindi siya pamilyar sa kwartong iyon. Hindi rin siya sigurado kung ano ang mararamdaman sa kulay itim nitong motif. Halos lahat ng bagay sa silid na iyon ay kulay itim. Bedsheets and all. Kinalma niya ang sarili. Walang mangyayari kung hindi siya kakalma. Ipinikit niya ang mga mata at marahang nagbilang habang humuhugot ng hininga. Hindi niya maalala kung sino ang nagturo sa kaniya ng breathing technique na iyon. Nakalanghap siya ng panlalaking pabango. Imbes na mag-panic ay kumalma siya. Hindi niya maipaliwanag kung ano ang mayroon sa amoy na iyon. Basta gustong-gusto lang niya. Hindi siya pamilyar sa amoy na iyon pero hindi rin siya nakararamdam ng pagkatakot. Bagamat hindi pa rin siya sigurado sa kung nasaan man siya. Nang muli niyang imulat ang mga mata, inilibot niya ang tin
“LYXELLE?” her heart jumped when she murmured the name. She felt familiar with the name. Iyon kaya talaga ang totoo niyang pangalan? Hindi siya nakaramdam ng pagtutol sa pangalang iyon. Tinitigan siya nito ng matagal. Gusto niyang iwasan ang titig nitong hindi niya mabasa. Nako-conscious kasi siya sa klase ng pagtitig nito. She felt lost just staring at his dark eyes. “Yes. That’s your name.” saad nito na may penalidad ang boses. Nagtagpo ang kaniyang mga kilay. Hindi ba’t sabi nito ay hindi sila magkakilala bago siya nito iligtas? Bakit siguradong-sigurado ito sa kaniyang pangalan? “Magkakilala ba tayo dati?” Muli siya nitong tinitigan bago nag-iwas ng tingin. May emosiyong nagdaan sa mga mata nito pero hindi kaagad niya iyon nabasa dahil mabilis itong nag-iwas ng tingin. “N-No.” “Bakit alam mo ang pangalan ko?” nagtatakang tanong niya rito. “Nabangit mo `yon habang natutulog ka. I assume that it was you name.” “Oh.” Pero parang nakadama siya ng munting pagkadismaya sa sinabi
“THE pretty woman is my mother and the man with long hair is my younger brother. My mother is a doctor kaya hindi ka na namin dinala sa ospital dahil sabi ni Mommy hindi naman daw malubha ang nangyari sa `yo. Kailangan lang daw ng katawan mo ang mahabang pahinga kaya hindi ka nagigising kahit anong gawin kong paggising sa `yo.” Nanlaki ang mga mata niya dahil sa sinabi nito. “Hindi ako nagigising kahit anong gawin mo?” Tumango ito. Napahawak na lang siya sa dibdib dahil sa balitang iyon. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman. Pero naaalala niyang nakakulong siya sa isang matatag na bisig. Hindi iyon noong nagising siya kundi mas nauna pa kaya baka niyakap nga siya nito sa sobrang pag-aalala. Medyo blurry ang alaala niya ng mga sandaling iyon. Hindi rin siya sigurado kung totoong nangyari iyon o halusinasiyon lamang niya. Ang naaalala lang niya ay ang matipunong bisig na nakapalibot sa kaniya at ang dalawang taong nakatayo sa tabi ng kama. Napatingin siya rito. Napakaguwapo nit
“INJECT her.” utos ng lalaki. Hindi niya masyadong maaninag ang mukha nito. “A-Ano `yan?” Hindi siya sinagot ng babaeng may dala ng injection na may kung anong nakakahinalang likido. “Please, maawa ka. Pakawalan na ninyo ako.” Nanigas siya nang tuluyang i-inject sa kaniya ng babae ang kung ano mang gamot iyon. “Sigurado akong malaki ang kikitain natin sa babaeng `yan.” sabi ng isang may katandaang lalaki. “Oo nga, makinis.” “Pwede bang tikman muna natin, Joseph? Bago mo ibinta.” “Lyxelle! Lyxelle!” Mabilis na naimulat ni Lyxelle ang mga mata at napabalikwas ng bangon habang habol ang hininga. Pinagpapawisan siya at nanginginig ang katawan. Napaiyak na lang siya. Naramdaman niya ang pagbalot ng mainit na braso sa katawan niya. “Shh…it’s just a dream. Wala na iyon at ligtas ka. Nasa tabi mo lang ako.” Kumalma ang sistema niya dahil sa boses na narinig. Nanlalambot ang kaniyang katawan. Malamig ang kaniyang mga pawis pero wala siyang lakas para magpunas. She was still shak
“WHEN I found you, you were high on a drug.” Iyon ang mga katagang nagpaulit-ulit sa isipan ni Lyxelle magdamag. Hindi na siya nakatulog pang muli kahit na sinabihan siya ni Raziel na matulog. It bothered her. Bakit siya naka-drugs? Anong klaseng drugs? Base sa mga sinabi ni Raziel, may ideya siya kung anong klase ng drugs ang nasa sistema niya nang gabing iyon. Ang tanong niya ay kung bakit? Siya ba mismo ang uminom ng drugs na iyon? Wala bang kabuluhan ang buhay niya bago siya nawalan ng alaala? O may mga tanong nagsamantala sa kaniya? Nadagdagan lang ang maraming tanong sa isip niya. Hindi talaga niya alam kung saan mag-uumpisa ngayon. Mabuti na lang at may mabait na taong nakahanap sa kaniya noong panahong kailangang-kailangan niya ng tulong. Lubus-lubos ang pasasalamat niya na si Raziel ang nakakita sa kaniya. Umungol siya nang matamaan ng liwanag ang mukha niya. Mas lalong sumakit ang kaniyang ulo. Sinubukan niyang matulog ulit pero nakapikit lang ang mga mata niya habang a
NAPAKISLOT si Lyxelle nang bumukas ang pinto sa kanyang tabi. Bumaba siya ng kotse pero hindi niya sinalubong ang mga mata ng taong nagbukas ng pinto para sa kanya. Buong biyahe ay pinipilit niyang huwag umiyak kaya hindi siya iiyak ngayon.Pagod na siyang umiyak. Magang-maga na ang mga mata niya. Masakit na ang mga iyon. Pero sa tuwing gusto niyang magsalita, pakiramdam niya ay maiiyak na naman siya.Hindi nga niya namalayang umuulan pala kung hindi pa dumikit sa kanya ang binata para pareho silang makinabang sa payong.Pagtapak na pagtapak nila sa pinto ng mansion ay sinalubong sila ng isang eleganteng babae.“Lyx?” tanong nito.Nagtagpo ang mga mata nila ng babae. Kitang-kita niya ang pagkagulat nito at ang sumunod na mga tanong na pinili nitong huwag isatinig. Binuksan nito ng malaki ang braso para yayain siyang pumailoob doon.Hindi na siya nakatanggi. The feeling of wanting to be comforted was strong, her knees almost buckled.Walang pag-aalinlangang niyakap siya nito. Muli na n
NANLULUMONG napaupo si Raziel nakasarang pinto ng resort. Nangyari na ang kinakatakutan niya. Iniwan na siya ni Lyxelle.Iniuntog niya ang ulo sa nakasarang pinto ng bahay. Damn! Bakit naman kasi siya nagsinungaling dito? Kung sana sinabi na lang niyang ito ang dati niyang asawa noong wala itong naaalala.Kung sana nagawa niyang umamin kaagad bago bumalik ang mga alaala nito sana hindi humantong sa ganoon. Sana mas naging bukal itong makinig sa kanya. Pero hindi niya magawa dahil natatakot siya na baka iwan siya nito oras na malaman nitong hiwalay na sila.“Duwag ka kasi,” bulong niya sa sarili.Pinahid niya ang mga luhang kumawala. Hindi iyon ang oras para sisihin niya ang sarili. Kailangan niyang maabutan si Lyxelle. Wala itong mapupuntahan ngayon kundi ang bahay nila kaya baka maabutan pa niya ito roon.Raziel felt like it was the longest ride he ever had. All scenarios are rushing in his brain, making him feel even more burdened. Natanaw niya sa malayo na bukas ang gate kaya nab
NAPABALIKWAS ng bangon si Lyxelle. Hinihingal siya at pinagpapawisan. Madilim ang silid na kinaroroonan niya. Muntik na siyang mag-panic attack pero na-relax din kaagad siya.Ipinikit niya ang mga mata. Isang panag-inip. Muli siyang humiga at sinubukang matulog ulit. At dahil pagod siya ay mabilis siyang nakatulog ulit.“Ano’ng nangyari?”“Lyxelle, we’re so sorry.”“Ano ba naman `yang mga mukha niyo. Para kayong namatayan ah?” nakangiti niyang saad. “Buhay pa naman ako.”Alam niyang nagi-guilty ang mga ito dahil sa nangyari sa kanya kaya panay ang paghingi ng mga ito ng paumanhin. Hindi naman ginusto ng mga ito na maaksidente siya. Gusto lang niyang tumingin sa positive side dahil sa dami ng mga negative na nangyari sa buhay niya nitong mga nakaraan buwan.Sa apat niyang kaibigan, wala ni isa ang makatingin ng diretso sa kanyang mga mata.Doon na napakunot ang noo niya. “Hey, everything’s alright. Wala namang masamang nangyari sa akin ah. Ano ba kayo?”“Lyxelle…”Nanginginig na muling
RAZIEL took Lyxelle’s virginity the night she agreed to be his. Hindi na niya naisip na sobrang bilis ng mga pangyayari. Hindi niya akalaing nakakablanko pala ng isip ang pakikipag-isa sa taong gusto mo.Ang akala niya ay pagsisisihan niya ang gabing iyon. Akala niya, sex lang ang habol ng binata sa kanya. Maraming mga “akala” ang nagsulputan sa kanyang isip kinabukasan. Lalo na nang magising siya na mag-isa sa kama.Nagsimula ang kaba sa kanyang dibdib dahil baka totoo ang mga iniisip niya at pinaglalaruan lang siya ni Raziel. Isa nga lang naman siyang dukha.Nakahinga siya ng maluwang nang makita ito sa kusina at nagluluto ng agahan nila. Muntik na siyang maiyak sa ginhawang naramdaman niya ng mga sandaling iyon kaya patakbo siyang pumasok sa banyo bago pa siya makita nito.Noong humarap siya rito ay nagulat ito sa pamamaga ng kanyang mga mata pero tinukso pa siya nito na dahil daw magaling ito sa kama kaya naiiyak na lang siya sa sarap. Namula ang kanyang mga pisngi dahil doon.At
TUMAWA si Lyxelle nang mag-dive sa sahig ang kasamahan niya sa trabaho. May bago kasing pakulo ang may-ari ng resort na pinagtatrabahuan niya, gusto nitong gumamit sila ng sapatos na may gulong habang nagse-serve ng mga pagkain sa restaurant.Isa siyang waitress at sarili na lang niya ang binubuhay dahil nasa Cebu ang ina at kapatid niya. Hindi naman siya itinuturing na kapamilya ng mga ito kaya kung tutuusin, mag-isa na lang talaga siya sa buhay.Nangungulila pa rin naman siya sa kanyang natitirang pamilya kaya lang hindi talaga siya tinuturing na parte ng pamilya kaya kusa na lang siyang lumayo. Minsan ay naiinggit siya sa kapatid dahil ito ang palaging paborito ng kanilang ina.Ipinilig niya ang ulo. Hindi iyon ang oras at lugar para mag-isip ng mga negatibong bagay.“Ang hirap naman nito Sir CL.” reklamo ng kasama niyang nag-dive.Tatawa-tawa lang si Sir CL at ibinigay sa kanya ang sapatos na may gulong. “Ikaw naman ang mag-try, Lyxelle.”Inilapag niya ang bitbit na tray sa bar co
NAPALUNOK si Lyxelle sa klase ng titig ni Raziel. Hindi niya sinasadyang gawin iyon. She was unconsciously running her finger in his chest.Namula ng husto ang kanyang mga pisngi. Hindi niya sinalubong ang tingin nito dahil nahihiya siya.“Err—didn’t mean to touch your—” she closed her eyes. “your chest.”“Lyx,”Bumilis ang tibok ng kanyang puso dahil sa paraan ng pagtawag nito sa kaniyang palayaw. Nagsitayuan ang mga balahibo niya pero sa pagkakataong iyon, hindi na dahil sa takot.He cupped the left side of her cheek, his thumb caressing her lips softly. Nakatutok ang mga mata nito sa ginagawa ng hinlalaki.Pakiramdam ni Lyxe
IPINIKIT ni Raziel ang mga mata habang naghihintay ng sagot ni Lyxelle. Mabilis ang pintig ng puso niya. Halos mabingi na siya dahil doon. Nang lumipas ang isang minuto na wala siyang narinig kay Lyxelle ay iminulat niya ang mga mata. Siguro hindi lang niya narinig ang reaksiyon nito dahil halos mabingi na siya sa lakas ng tibok ng puso. Nang tingnan niya ang dalaga ay nahulog ang kaniyang panga nang makitang natutulog ito. “Lyxelle…?” he softly called her name, afraid and was holding his breath. When she didn’t budge, he sighed. Nakahinga siya ng maluwang pero at the same time ay nakaramdam siya ng pagsisisi. Kailan ba niya masasabi rito ang totoo? Kailangan na niyang magsalita habang puwede pang masalba ang kanilang relasiyon.
“NASAAN ang bagong dating?”“No.”“No…”“No!”“Inject her.”“Please, maawa ka. Pakawalan na ninyo ako.”Marahas na binawi niya ang kamay at malakas na pinadapo ang palad niya sa pisngi nito. May malakas na puwersang nagsasabi sa kanya na lumayo siya sa taong iyon bago siya tuluyang hindi makalaya.Halos hindi na siya makahinga dahil sa lakas ng tibok ng puso niya na para bang anumang sandali ngayon ay l
KUMABOG ng husto ang puso ni Lyxelle dahil sa sinabi ni Raziel. Hindi siya sigurado kung tama ba ang kaniyang narinig. “M-Mahal mo ako?”Tumango ito, he was looking at her softly it almost melted her heart. “Yes, I love you. I’ve always been in love with you. Even when we first met.”Talaga bang mahal siya nito? How though? She was nothing but a woman with a lot of baggage on. She doesn’t even remember her past.“Lyxelle,” he cupped her checks. “I know what you’re thinking. Stop it. I love you. And that’s it. I want to stay with you for as long as I can.”“Pero…hindi ka ba nandidiri sa akin noong una tayong magkita?”Umiling ito. “No.”“Pero Raziel…”“Hindi mo ba ako mahal?”“Ano kasi…” She wanted to avoid his gaze, but he wasn’t letting her. “P-Paano kung may asawa na ako?”Tinitigan siya nito. “I do hope you don’t have any men in your life. Or else I’d have to fight them to get you.”Her heart swelled. Can she let herself be swayed by his words? Gusto rin niyang makasama ito. Dahil