Mag-log inShare
Daisy His Remedy 16 "Brief Moment"
Huling Na-update:
2024-11-04 10:07:29
sweetjellyMaraming salamat, Mrs. Kim, at Ma'am Fe sa 5-star rating.
Kaugnay na kabanata
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 17 "Imaginary"
Para akong natuod sa biglaang tanong ni Althea. Parang tumigas ang dila ko, at nag-lock ang panga ko. Hindi ko na mabuka ang bibig ko. Gusto kong sumagot; gustong magpaliwanag. Pero paano? Ano ang sasabihin ko? Maniniwala rin ba kaya siya sa kung ano ang isasagot ko, o magagalit lang siya at aawayin ako? Mapaklang tawa ni Althea ang bumasag ng katahimikan—tawang alam kong may bahid na inis at selos. Hinawakan ko ang kamay niya, at sasagot na sana ako, but she pulled away na awtomatikong nagpatikom sa labi ko. “You know what? Don’t bother answering. Kitang-kita naman sa mukha mo—you’re happy to see her. Laglag panga ka nga kanina.” Her voice carries an edge of sarcasm. Napabuga ako ng hangin. Sabi na nga ba. Alam ko na kung saan patungo ang usapang ‘to. Kaya nga nag-aalangan akong sumagot dahil alam ko na kahit anong isasagot ko, magagalit pa rin siya. Mamasamain pa rin niya. “Althea,” I reached for her hand. Sinubukan ko pa rin na lambingin siya. Hinaplos-haplos ko rin ang kam
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 18 "Alone"
Sa kabila ng nakakapagod na trabaho, napapangiti pa rin ako, at dahil ‘yon kay Vincent. Ang saya niya kasing kasama. Hindi ko alam kung paano niya nagagawa, sa tuwing kasama ko siya natatanggal ang pagod ko. Ngayon nga ay parehong hindi mawala ang ngiti namin habang paminsan-minsan na sumusulyap sa isa’t-isa. Magkahawak kamay na para bang, we were in our own little world, sinusulit ang oras na magkasama kami. But ang masayang moment namin ay nahinto dahil sa nakikita namin ngayon. Saglit pa kaming nagkatinginan ni Vincent. May lalaki kasi, hindi kalayuan sa amin, nakaluhod at parang naninigas ang katawan. His hands braced against the pavement as if the weight of the world rested on his shoulders. Hindi namin kita ang mukha niya dahil nakayuko siya, at parang nahihirapan siyang huminga. Nagkatinginan kami ni Vincent at sa tingin lang, nagkasundo kami na tulungan ang lalaki. Kahit out na kami sa trabaho, bilang mga nurse, dala-dala pa rin namin ang ugali na tumulong sa mga nangangai
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 19 "Sorry"
Sandaling napako ang paningin ko kay Sir Onse. Hindi ko nagawang itago ang gulat sa sinabi niya. He wanted to talk... alone? I glanced over at Vincent, who was clearly displeased by the request, a faint frown creasing his brow. I gave him a look—a quiet plea for understanding, asking for permission na pagbigyan ko si Onse sa hiling niya. Vincent, though reluctant, nodded. “I’ll wait in the car,” mahinahon nitong sabi, pero hindi maipagkakaila na may bahid ng tampo ang boses niya.Sinundan ko pa ng tingin ang bawat paghakbang niya. Nagi-guilty kasi ako. Dapat kasi, lalayo na ako kay Onse. Pero heto, isang request niya lang, pumayag na ako. He’d been so patient with me, so understanding, and yet here I was, caught between the past and the present.Mahinang tawa ni Onse ang nagbalik ng attention ko sa kanya. It was a bitter laugh, almost mocking sound. Kung kanina ay lungkot at parang nasasaktan ang tingin niya, ngayon ay parang galit na. “Ang close n’yo na,” sabi niya, his tone sharpe
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 20 "Closure
Ako ang gumamot. Masakit. Tahimik kong inulit ang salitang sinabi niya na hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Hindi ko nakakalimutan ang mga sinabi niya noon; si Althea ang buhay niya; hindi maghihilom ang sugat sa puso niya. Hangga’t hindi bumalik si Althea. Tapos ngayon, sinasabi niya na ako ang gumamot? Si Althea ang gamot niya, at kung nasasaktan man siya ngayon, hindi ako ang dahilan. Pinili niyang tanggapin ang babae na pinagtaksilan siya noon, kaya siya nasasaktan ngayon. “Daisy, kailangan kita…”Mapakla akong tumawa. Nag-flashback sa akin lahat. Ang unang beses na nakita ko siya sa bahay ni Charmaine, hanggang sa muli naming pagkikita sa kasal naman ni Charmaine. Ang friendship at closeness na nabuo namin no’ng nawasak ang puso niya. Tama rin naman siya, may ambag ako sa paggamot ng sugat sa puso niya. But standing here now, the reality was undeniable: ang dami ng nagbago. And the gap between us felt too wide to bridge.I looked at him intently, searching his e
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 21 "Vincent"
Abot tainga ang ngiti ni Vincent, at nagniningning rin ang mga mata niya habang walang kurap na tumitig sa akin. Ngayon ang kamay niya ay marahang humaplos-haplos ang pisngi ko na sumabay sa dahan-dahang paglapit ng mukha niya sa akin, at masuyo akong ginawaran ng halik. It was brief but warm, filled with the kind of tenderness I knew he’d been holding back. In the few months we’d been together, I hadn’t allowed him this close, dahil kay Onse. At ngayong tuluyan ko nang tinapos ang kahibangan ko sa kanya, itutuon ko naman ang buong atensyon ko kay Vincent. Gusto kong iparamdam sa kanya na siya na ang gusto kong makasama, at hindi na si Onse.“Daisy, salamat, binigyan mo ako ng pagkakataon na mahalin ka,” sabi niya, matapos niya akong gawaran ng halik, pero hintuturo niya ay banayad namang humaplos sa labi ko. Nginitian ko siya ng matamis. “Salamat sa paghihintay, sa pagbibigay oras na iparamdam sa akin na mahalaga ako—na mahal mo ako." Matamis na ngiti at halik sa labi naman ang sa
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 22 "Trust"
ONSE"Bakit ngayon ka lang bumalik?" Matinis na boses ni Althea ang sumalubong sa akin pagpasok ko ng kwarto. Dahil sa gulat, hindi agad ako nakasagot. “Kanina pa ako naghihintay, Onse!" she shouted. Though her fury startled me, nanatili naman akong kalmado. Without a word, I set the takeout box on the table beside her, at saka umupo sa gilid ng kama niya. Siya naman, matalim ang tingin sa akin.“Bumili ako ng pagkain para sa’yo,” I said softly, hoping na humupa na ang galit niya.“Bumili ng pagkain? Three hours kang nawala, Onse. Tapos bumili ka lang ng pagkain?” Hinampas niya ang balikat ko na hinayaan ko lang “Ang sabihin mo, nakipagkita ka sa malanding si Daisy!” Naipikit ko ang mga mata ko. Ayon na naman ang walang katapusang accusation niya. I could see the insecurity in her eyes that often fueled these outbursts.Maya maya ay naikuyom ko na lang ang kamao ko. Gusto kong kontrahin ang mga sinasabi niya. Gusto kong sabihin, how exhausting her constant suspicions were. Kaya lang
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 23 "Disappointment"
Dagsa pa rin ang pasyente sa emergency room. Ngayon nga ay puro mahinang usapan mula sa mga pasyente, mga bantay, at mga medical staff ang maririnig. Ito ang pang-araw-araw na buhay na nakasanayan ko na. I tried to steady my hands as I prepared the IV. Paminsan-minsan ko ring sinusulyapan ang batang pasyente na hawak ko ang kamay ngayon. Wala ring kurap na tumitig sa akin ang mga mata nitong bakas ang takot sa mukha. I leaned in closer, my voice soft as I reassured her. “It’s okay, sweetie. ‘Wag kang matakot. Mabilis lang ‘to,” sabi ko, habang nginingitian siya ng matamis. Tumango-tango siya, kahit nanginginig ang maliit nitong kamay na hawak ko, ready to insert the IV. Nang biglang may bumangga sa likuran ko. The needle slipped, at bumaon ang karayom sa ibang parte ng kamay ng bata. The little girl cried in pain. She yanked her hand away, tears filling her eyes as she looked at me, fear mixed with betrayal in her gaze. “Oh no, sweetie, I’m so sorry,” bulong ko, at akmang e-
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 24 "Ended Things"
Ang laki ng mga hakbang ko agad lang mapalayo sa kanila. Gusto kong bumalik sa emergency room kahit kalooban ko nagngingitngit pa. Inis na inis ako sa pagka-ipokrita ni Althea. At si Onse, ewan na lang kung maniniwala pa rin siya sa mga sinasabi ng girlfriend niyang maganda lang ang mukha at katawan, pero ang ugali, basura! Paulit-ulit muna akong bumuga ng hangin. Sinubukang ikalma ang sarili, bago tuluyang pumasok sa emergency room. Kailangan ko pa kasing balikan ang bata. I had to win back her trust. Pati na ang dignidad ko bilang magaling na nurse. Ayaw kong mapatalsik sa hospital na ‘to na sirang-sira ang reputasyon. Hindi makatarungan ang ginawa ni Althea kanina, she provoked me. Nilagay niya sa alanganin ang kapakanan ng bata, masira lang ako. But alam ko rin na hindi tama ang ginawang pagpatol at pananakit sa kanya. At saka, kahit masama ang ugali niya, pasyente pa rin siya; hindi ko siya dapat sinaktan. Nandito ako sa hospital at oras ng trabaho ko, but nawala ang professiona
Pinakabagong kabanata
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 34 "Despair"
Before I could react, he closed the distance between us and wrapped me in a tight embrace, then he said, “surprise.” His voice was laced with excitement and tenderness. Muli na namang nanigas ang katawan ko. Lahat na klase ng emotion ay ramdam ko. Akala ko naubos na ang luha ko kanina, hindi pa pala. Bumabaha na naman ang mga luha na kahit anong pigil ko, pumapatak pa rin. Sumabay din ang pagyugyug ng balikat na para bang lumilindol. Hinahanap ko sa loob-loob ang saya dahil yakap na niya ako; nandito na siya kasama ko, pero wala akong maramdaman na saya—pain and something na hindi ko ma-explain ang bumabalot sa puso ko ngayon. “Surprise…” I tried to steady my voice, but it cracked. I was indeed surprised. Kanina pa lang sa restaurant, na surpresa na ako, at ngayon naman...hindi ko kasi in-expect na darating siya.“Daisy, I missed you.” His arms tightened around me as though he were trying to shield me from everything that had hurt me. And for a fleeting moment, hinayaan kong manat
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 33 "Shattered Heart"
Hindi ko na kayang tingnan sila. Malapit na ring pumatak ang luha ko na sinusubukan kong pigilin. Ang saya kasi ni Vincent habang kausap ang babae. Ni minsan hindi siya lumingon. Nasa babae lang ang atensyon niya. Sumikip ang dibdib ko; hindi na rin normal ang paghinga ko. Pakiramdam ko malapit na akong mawalan ng malay. Walang salita na tumalikod ako. Ang laki at bilis ng mga hakbang ko. Nabangga ko pa ang mga upuan na nadaanan ko, pero hindi ko pinansin; hindi ko ininda ang sakit. Ang gusto ko ay lumabas bago pa ako mag-collapse. “Besty?” Charmaine’s voice was laced with concern as I pushed my way out of the restaurant. Alam ko namang agad siyang sumunod. Hindi nga niya alam kung ano ang nangyayari; hindi niya alam kung ano—sino ang nakita ko sa loob ng restaurant. Hindi niya alam na nando’n si Vincent dahil nakatalikod kasi sila sa isa’t-isa ni Vincent. I didn’t stop until, makalabas ako ng restaurant. Nang makalabas ay sumuksok ako sa isang sulok malapit sa restaurant where
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 32 "Infectious Smile"
It had been two weeks since Vincent left for Australia on a business trip with his mother. Sa labing apat na araw na ‘yon ay wala akong ibang ginawa kung hindi ang maghintay, mag-worry, at mag-isip. Ganito ang nararamdaman ko dahil sa loob ng mga araw na ‘yon, he’d only called me four times. At sa apat na beses na iyon, our conversations had been brief, rushed, and ended with him falling asleep halfway through. Naiintindihan ko naman. Tinatanggap ko agad ang mga paliwanag at paghingi niya ng tawad na walang pag-alinlangan. Alam ko naman kasi na pagod siya, at he was busy. His schedule was packed with endless meetings. ‘Yon ang sabi niya, no’ng huling nag-usap kami. At saka, ‘yong time difference kasi, ang clocked out ko ay nine in the evening, past midnight na ‘yon sa Australia. Natural na makatulog talaga siya.Pero ngayon, ewan na. Hindi ko na alam kung dapat ko pa ba siyang intindihin. Dapat ko pa bang tanggapin ng walang reklamo ang mga paliwanag niya na sa tingin ko ay mga excu
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 31 "Business Trip"
I was about to speak, sasagutin ang salitang sandaling nagpagulo ng utak ko, but the sound of a car pulling up interrupted me. Nilingon ko ang pinanggalingan ng tunog na ‘yon, and there it was—Vincent’s car coming to a smooth stop just outside the hospital. Nginitian ko siya. I’m grateful for his impeccable timing, even though my emotions were a tangled mess. Maya maya ay nilingon ko naman si Onse. Sinalubong ang matiim nitong titig sa akin, as if he were bracing himself for what I was about to say. Humugot muna ako ng malalim na buntong-hininga. “Masaya po ako, Sir Onse,” sabi ko sa mahinahon na boses. At saka muling nagpakawala ng buntong-hininga. Na-surprise kasi sa reaction ko ngayon. Dapat kasi ay nag-uumapaw ang saya. Dapat ay excitement ang pinapakita ko, pero hindi ‘e, kalmadong-kalmado ako habang sinasalubong pa rin ang mga mata niya na walang kurap na tumitig sa akin. Ang titig niya, parang ako lang ang nakikita niya. Parang ako lang ang sentro ng mundo niya, at salita
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 30 "The Words"
DAISYHindi ako maperme sa kinatatayuan ko. Maya’t maya rin ang pag-check ko sa oras. Kanina ko pa kasi hinihintay si Vincent dito sa lobby ng hospital. Nababagot pero nag-aalala rin ako. He had never been this late before. Mahigit isang oras na, since the time he promised to pick me up. I tried calling him, but hindi niya sinasagot ang tawag ko. I’d sent countless messages, too, but there was still no reply. Two days ago, he had dinner with his family. Ang saya-saya niya habang kinukwento sa akin, his mother and stepfather were finally treating him better. Ang saya ko for him. Nagpasalamat pa nga siya akin dahil nagdilang anghel daw ako. Kaya nga kami lalabas ngayon para e-celebrate ang magandang nangyayari sa buhay niya.Kaya lang medyo naiinis na ako. Nakakapagod maghintay sa taong hindi mo alam kung darating pa ba o hindi na. Ang excitement ko, napapalitan ng impatience. Napabuga na lang ako ng hangin habang mabagal na naglalakad papunta sa waiting area at pabagsak na umupo. My f
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 29 "Crossed The Line"
Matapos makatanggap ng magkasunod na sampal, saka lang na-realize ni Althea kung sino ang inataki niya. Ngayon ay umawang na ang labi at nanlalaki ang mga mata habang dinuduro ng kapatid ko na nanggagalaiti sa galit. Ngayon ko lang nakita ang kapatid ko na magalit ng ganito. Ang lakas ng sampal na tumama sa pisngi ni Althea. Iba pala talaga magalit ang mga taong mabait. Ang lambing din nitong kapatid ko at pino pa kumilos. Siya ‘yong tipong nagpaparaya lang at tatanggapin lang kung ano ang ibabato sa kanya, pero ngayon, ibang-iba siya.Si Althea naman, matapos ma-realize na si Charmaine pala ang inataki niya, biglang kumalma. Ang gulat na ekspresyon niya kanina, ngayon ay napalitan ng hiya. Ni ang hawakan ang pisngi niya na may bakas ng palad ni Charmaine ay hindi niya nagawa. Gumalaw lang ang labi nito na parang may gustong sabihin, but words never came out. She knew well enough that Charmaine had disliked her from the start and had repeatedly warned me not to trust Althea. Charmai
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 28 "Attacked"
Banayad na haplos sa pisngi ko ang gumising sa pagtulog ko. It was my sister, Charmaine. Her touch was filled with warmth and concern. Hinawakan ko rin at pisngi niya at nginitian ng matamis."Kuya Onse. Mabuti naman at gising ka na. Pinag-alala mo ako. Alam mo ba ‘yon?" sabi niya. Boses niya, magkahalong inis at pag-aalala. “Ano ba ang pumasok sa utak mo at nagpabaya ka sa sarili?” Sunod-sunod na ang tanong niya na hindi ko alam kung alin ang unang sasagutin. Ibubuka ko pa lang kasi ang bibig ko, may tanong na naman siya. Ano raw ba ang nangyari? Kumusta na raw ang pakiramdam ko. Ang sabi raw kasi ng doctor ay dehydrated ako at hypertensive pa. Hindi ko naman kasi sinabi sa pamilya ko ang kondisyon ko. Ayaw kong mag-alala pa sila. At saka kaya ko naman ang sarili; hindi ko naman naisip na aabot sa ganito.“Kuya Onse, magpahinga ka naman. Isipin mo naman ang sarili mo. Hindi ka na po bumabata. ‘Wag puro trabaho. At saka ‘wag mong e-invest ang sarili sa taong walang kwenta…”Mapait ako
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 27 "Coldness"
Sa wakas tuluyan na rin akong nakalabas, hindi lang sa kwarto, kundi pati na rin sa buhay ni Althea. Heto nga, mga curious na tingin naman ang binabato sa akin ng mga taong nakarinig ng away namin ni Althea. Mga tingin nila, may bahid ng panghuhusga, pero mas nangibabaw ang pagkairita. Nakakaistorbo nga kasi ang mga sigaw ni Althea na hanggang ngayon ay um-echo pa rin sa hallway. Anong klase nga bang babae si Althea? Hindi niya ba naisip na nandito siya sa hospital, pero kung magwala siya ay parang nasa sariling pamamahay. Nahihiya man akong masalubong ang mga tingin ng lahat, I kept moving, determined to find Daisy. I needed to apologize to her for the mess Althea had dragged her into.Ang bilis kong narating ang emergency room, pero hindi ko makita si Daisy, kaya nagtanong na ako sa kasamahan niya, at ang sabi nga nito ay lumabas si Daisy. Sigurado raw na magpapahupa ng sama ng loob. I ran a hand through my hair, my frustration growing as I headed to the nurse’s lounge. But she w
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 26 "Foolish"
ONSETinapunan ko ng matalim na tingin si Althea. "Akala ko ba magbabago ka na. Akala ko, hindi mo na naguguluhin si Daisy." Hindi ko na na-kontrol ang sarili at nasinghalan ko na siya na ikinapikit ng mga mata niya. “You promised you wouldn’t mess with Daisy again, Althea. Ano na naman itong ginawa mo?" dagdag ko, sabay lingon kay Daisy na malapit nang mawala sa paningin ko.Imbes na sumagot, sinubukan niyang kalasin ang kamay ko na maghigpit na humawak sa braso niya. “Onse, nasasaktan ako. Bitiwan mo na ako, please," pagmamakaawa niya. Tears welled in her eyes. Pero hindi maitago ng mga luha niya ang galit sa mga mata niya. Nandon’n din ang tingin na parang nagsasabi na siya ang biktima at si Daisy ang nanakit. Ganitong-ganito rin niya ako tingnan no’ng sumugod siya sa bahay ni Daisy. Napamura na lang ako ng tahimik. Nagtataka kasi ako kung bakit hindi ko nakita ang ugaling pinapakita niya ngayon. Back then, ang tingin ko sa kanya perpekto, maganda, marunong rumespeto ano man ang e
