Nakatigin lang siya sa lalaki habang hawak nito ang ibinigay niyang ice pack dito. He was also holding a glass and drinking. Sumulyap ito sa kanya kaya naman nag-iwas siya ng tingin. Mukhang totoo nga ang sinabi nito na pinsan ito ni Daniel. He has the same aura like Daniel, iyon nga lang ay mas nakakakaba ang aura ni Daniel para sa kanya kaysa sa lalaking nakaupo ngayon.Kaninang pinagmamasdan niya ito, nakikita niya rin na may pagkakatulad ito at ang lalaki pero mas malaki ang katawan ni Daniel kumpara rito. Mukhang magkasing-tangkad lang naman ang dalawa. “You haven’t told me why you’re here, Adelaide,” sabi ni Hunter sa kanya. “I’m sure you’re not here to guard the house and hit someone with an umbrella whenever you want to. You can’t possibly make someone invalid with that,” may amusement sa boses ni Hunter habang nakangiti sa kanya. Inirapan niya ito. “I thought you’re an intruder.” Totoo naman din na iyon ang naisip niya kaya pinaghahahampas niya ito. Hindi niya malaman sa la
Hindi napigilan ni Adelaide ang mapakunot ang noo nang bumaba siya at may makitang mga babaeng naroon na naglilinis sa may sala. Nabanggit sa kanya ni Daniel noon na may nagpupunta sa bahay nito tuwing Sabado at Linggo para maglinis at kung ano-ano pa.Bahagya siyang tinanghali ng gising kaya naman noon lamang siya nakababa. Nakakaramdam na rin siya ng gutom at naisip niyang magluto ng almusal, medyo umasa rin siya na nakapagluto na si Daniel. Simula kagabi ay hindi pa sila muling nagkakausap ng lalaki. Hindi niya malaman kung bakit parang nawala na naman iyon sa mood. Sabay silang kumain ng hapunan dahil pinuntahan niya ang lalaki matapos siyang magluto pero hindi naman ito masyadong kumikibo. Sapantaha ni Adelaide ay may kinalaman marahil iyon sa pagpunta ni Hunter sa bahay nito, pero naisip niya rin naman na sobrang close siguro ng dalawa para makapasok si Hunter sa bahay nito nang gano'n na lamang. Akmang aakyat na lamang siya pabalik sa kwarto nang tawagin ng matandang babae
She had dinner alone that night. Naghanda sila Tinang ng makakain nila ni Daniel at gustuhin man niyang hintayin ang lalaki para sabay sana silang kumain na dalawa ay malamang na malipasan na lamang siya ng gutom, hindi pa ito dumarating. Hindi naman din niya alam kung nasaan ba ito at sa palagay niya ay wala naman din siya sa posisyon para usisain ang personal na buhay ng lalaki.Sabi nila Manang Ester sa kanya ay babalik ang mga ito bukas para ipagpatuloy ang paglilinis. Dalawang araw naman talaga ang schedule ng mga ito sa paglilinis doon dahil may kalakihan ang bahay ni Daniel. Gusto ni Adelaide na muling tumulong sa mga ito sapagkat wala naman din siyang ginagawa. She’s trying to entertain herself there but she’s getting bored.Kaya tumulong na lang siya sa mga ito. Isa pa ay hindi niya mapigilan ang sariling isipin kung sino ba talaga si Bea. Ano bang klase ng babae ito, kung ano ba ang nangyaring aksidente… Her father died in an accident, too. Siguro nga ay mas maswerte pa si
Nang magising si Adelaide ay nasa loob na siya ng kwarto na inookupa niya. Napalingon siya sa orasan sa gilid ng kama at nakita niya na halos alas otso na ng umaga. Madilim pa sa loob ng kwarto ng dalaga dahil na rin nakasara pa ang mga bintana roon. Nang maglinis sina Nanay Ester sa bahay ni Daniel, pinalitan ng mga ito ang kurtina kaya naman ang dating puti na kurtina sa kwartong iyon ay naging asul. Nag-inat siya matapos bumangon habang inaalala ang sinabi niya kay Daniel kagabi. Napailing si Adelaide nang maalala ang pagyakap na ginawa niya sa lalaki. For her defense, she thinks Daniel needed that hug.Alam naman niya na hindi siya dapat makialam o makisali sa kung ano man ang pinagdaraanan ni Daniel dahil alam ni Adelaide na hindi magtatagal, aalis naman din siya sa bahay ng lalaki. Tila naman siya nakaramdam ng lungkot nang maisip niya ang bagay na iyon. Napalingon siya sa paligid ng inookupang kwarto niya. Alam niya naman na hindi rin magtatagal at kakailanganin niyang umali
She wasn’t able to close her eyes when she felt his lips on her. Mabilis ang tibok ng puso ni Adelaide patuloy si Daniel sa paghalik sa kanya. She had her first kiss before but it was just a peck. Itong paghalik na ginagawa ni Daniel sa kanya ngayon ay malayong-malayo sa halik na naranasan niya noon. Daniel moved his head a little and looked at Adelaide. Alam ng dalaga na namumula ang kanyang pisngi dahil nararamdaman niya ang pag-iinit ng mga iyon. Napakagat siya ng ibabang labi niya at napaiwas ng tingin. Hindi niya alam kung bakit ba bigla na lang siyang hinila ni Daniel para halikan. Wala naman itong kahit na anong sinabi, basta na lang siyang hinila ng lalaki papunta sa library. She cleared her throat. Tila kahit na malaki ang kwarto ay kulang ang hangin na nalalanghap niya. Daniel chuckled while looking at her. He cornered her on the side of the table. Inilagay nito ang magkabilang kamay sa may lamesang nasa likuran at sinasandalan ni Adelaide. “What… Why are you laughing
She was left all alone in the car while she waited for Daniel. Nakatingin lang siya sa labas habang namimili ang lalaki sa convenience store na nadaanan nila habang pauwi na sila sa bahay ng lalaki.It was already 2 in the morning and they’re still out. Hindi pa rin sila nakakauwi dahil nahinto sila sa daan dahil na rin sa nangyari. Pigil ang ngiti na sinapo ni Adelaide ang magkabilang pisngi nang maramdaman ang pag-iinit ng mga ito. Huminga siya ng malalim upang pakalmahin ang sarili dahil hindi niya naman gustong maabutan siya ni Daniel na tila teenager na kinikilig. She touched her lips and smiled a little.He kissed her again. She’s not an expert when it comes to kissing but she knows that Daniel is good at it. Wala naman siyang experience sa paghalik pero sa paraan ng paghalik ni Daniel, sa palagay ni Adelaide ay hindi lang iilang babae ang nahumaling dito. Pero… bakit ba niya ako hinalikan? Does that mean that… he likes me?She bit her lower lip while looking at Daniel who’s
Daniel began kissing Adelaide’s neck. He could smell the sweet scent of her while his lips were on her neck. He moved his hand that was on her boob and gently squeezed it. Her boobs were so soft that he couldn’t stop himself from squeezing it again and again.“Hmm…” Adelaide let out a soft moan. Iminulat niya ang mata ngunit hindi niya makita ang mukha ng lalaki dahil kasalukuyan nitong hinahalikan ang leeg niya. Nararamdaman niya ang mga labi nito na masuyong dumadampi sa balat niya. Hindi niya kailanman naramdaman ang gano’ng klase ng pakiramdam… ngayon pa lang. “Daniel…” she called his name as she moved her hand to hold his head. Pinamulahan siya ng pisngi nang mag-angat ng tingin ang lalaki sa kanya at magtama ang mga mata nilang dalawa.He looked at her and down to her lips again. Wala sa loob na nakagat niya ang labi habang nakatingin sa lalaki. He smiled a little before giving her lips a peck. Muli nitong marahan na pinisil ang dibdib niya kaya naman hindi niya napigilang m
Adelaide moaned loudly as Daniel began moving on top of her. She could feel him filling her in. Daniel’s manhood is undeniably big and she was a virgin. Ramdam na ramdam niya ang laki nito sa loob niya kaya naman patuloy naman ang malalakas na pag-ungol niya sa bawat paggalaw ng lalaki.She never experienced this thing before, it was all new to her and she’s glad that she’s experiencing it with Daniel. She’s experiencing things like this with someone like the man she’s with right now.Wala siyang ibang nakikita na gugustuhin niyang maranasan ang mga bagay na ito maliban sa lalaki. Sandaling panahon pa lang silang magkasama pero hindi niya maitanggi sa sarili niya na nagkakaroon ng espesyal na puwang sa puso niya ang lalaki. Only Daniel caught her attention like this… only Daniel made her crave for something she never experienced before… “Fuck…” he groaned as he kissed her neck, he moved his hips and thrusts deeper inside her. He’s moving deep yet he’s still so gentle. It was as if h
“Everything’s ready!”Parang mas kinabahan si Adelaide nang marinig ang boses ni Zyline nang sabihin iyon. Natapos na ang photoshoot nila para sa kasal at aayusan naman na sila ngayon dahil alas diyes ng umaga ang seremonya ng kasal nila ni Daniel. Halos hindi nakatulog si Adelaide kagabi sa pag-iisip ng mga mangyayari. Alam niya naman na wala na si Fernando sa buhay nila, si Julianna ay kasalukuyang nakakulong pero hindi niya maiwasan na kabahan. May takot sa dibdib niya na namumuhay na paano kung may hindi magandang mangyari sa araw na iyon? Ano ang gagawin nilang dalawa ni Daniel?“Are you okay?” hinawakan ni Rain ang balikat niya at nginitian siya nito. Ang buong pamilya ng Dela Cruz ang nagpunta sa Davao para roon sila ikasal ni Daniel. Noong una ay hindi siya makapaniwala nang sabihin ni Daniel sa kanya na walang problema sa mga ito na roon na lamang sila ikasal, akala niya ay maiinis sa kanya ang mga ito dahil sa perwisyo na dala niya dahil lahat ng ito ay sa Maynila naninira
Nagising si Adelaide nang nakarinig ng ingay sa labas ng mansion at nang silipin niya ang orasan sa lamesa sa tabi ng kama ay nalaman niyang pasado alas nueve na rin ng umaga. She frowned a little and hugged the pillow tight. Simula nang malaman na buntis siya at tila mas naging antukin siya kaysa noong hindi niya pa alam ang bagay na iyon. Mas gusto niyang matulog sa kwarto kaysa lumabas at makipag-usap sa mga tao. It has been a week already since they were discharged from the hospital. Sa mansion sila bumalik at habang nasa ospital silang dalawa ng Mommy niya ay si Daniel ang nag-asikaso ng lahat sa bahay nila. Ipinaayos nito ang lahat ng kailangan na ipaayos. Ipinalinis nito ang lahat at siniguradong walang naiwan na bakas ni Fernando roon. Kung paanong nagawa lahat ni Daniel ang lahat ng iyon ay hindi niya rin mawari. Ang sapantaha niya ay kumuha ito ng maraming tao upang mapagtulungan ang lahat ng iyon. Lahat naman din ng tauhan nila ay masaya sa pagdating ni Daniel at ang mga
“Why… why are you doing this to me…?” nangingilid ang luha sa mga mata ni Adelaide habang nakatingin kay Fernando. Nakatutok pa rin ang baril sa ulo niya at hindi nawawala ang takot na nararamdaman niya na anumang segundo, maaari nitong iputok ang baril sa kanya.Maaaring iyon na ang katapusan ng buhay niya. Akala niya ay magiging ayos na ang lahat… akala niya ay kahit papaano, makakahinga na sila ng mommy niya ng maluwag dahil wala na si Fernando sa buhay nila…Hindi pa rin pala…He’s still here, and he’s here to kill her.“Why?” Fernando chuckled. Nakakakilabot ang tawang pinakawalan nito habang nakatingin sa kanya. Mahigpit na hinawakan nito ang baba niya at pinisil iyon. Sinubukan niyang iiwas ang mukha ngunit pilit siyang pinahaharap ng lalaki rito. “Your money should be mine! I took care of your fucking mother when your dad died and–”“You killed my dad!” malakas na sabi niya na dahilan bakit muling dumapo ang palad nito sa mukha niya.Nakaramdam siya ng kirot mula sa pagkakasa
She could feel Daniel’s tight hug on her while the gunshot continued. He was covering her and protecting her. Ang dalawang lalaking humila sa kanya kanina ay nakahandusay na ngayon at hindi niya malaman kung wala na bang buhay ang mga iyon o mayroon pa. “Daniel…” tawag niya sa lalaki na pilit niyang nililingon. “I’m here, baby. I’m here…” sabi nito sa kanya bago siya inalalayan na tumayo at hinila upang tumakbo para muling magtago. Sa tuwina ng makakarinig siya putok ng baril ay napapapitlag siya sa takot. She didn’t grow up in that environment, ngunit simula nang dumating si Fernando sa buhay nilang mag-ina, sa buhay nila noong naroon pa ang daddy niya, nagkaroon na siya ng ideya sa karahasan. “Hurry up, baby. You need to hide,” sabi ni Daniel sa kanya at pilit na binuksan ang isang pinto na nasa dulo ng mansion. Nabuksan nito ang pinto ng walang kahirap-hirap at hinila siyang papasok doon. “Just stay here, okay? I need to help them,” hinawakan ni Daniel ang magkabilang pisngi n
“Adelaide, there’s no time, baby. You have to come with me…” hinawakan ni Daniel ang magkabilang pisngi niya habang pilit siyang hinihila nito mula sa pagkakaupo. He’s stronger than her, that's why it was so easy for him to carry her. “Daniel, no…” humihikbi pa rin na sabi niya sa lalaki. Bakas ang pagtataka sa mukha nito kung bakit siya tumatanggi sa pagsama rito. Kung siya lang ang masusunod, sasama siya… sasama siya sa lalaki kahit saan pa sila magpunta. Aalis siya roon, hindi siya magdadalawang-isip… pero hindi maaari. “Baby… what’s going on?” Daniel asked her before looking at the door. Hindi niya rin alam kung ilang minuto pa ang mayroon siya para maitakas si Adelaide sa lugar na iyon. Natitiyak niyang babalik ang isang lalaki at malalaman nito na naroon siya sa loob ng kwarto ni Adelaide. Humihikbi si Adelaide habang nakatingin sa lalaki. Kanina ay iniisip niyang panaginip lang ang lahat nang makita niya ito. Iniisip niyang panaginip lang na muli niyang nahawakan ang lalaki
Nagmamadali siyang nagpunta sa banyo nang maramdaman ulit ang pangangasim ng sikmura niya. Pakiramdam ni Adelaide ay lahat ng kaunting kinain niya ay isinusuka niya rin. Halos wala na siyang kinakain dahil sa kawalan niya ng gana ngunit hindi pa rin nawawala ang pagsusuka niya sa umaga, kung minsan ay kahit sa gabi. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya.She feels tired all the time, she’s dizzy and she feels like she’s getting heavy, too. Hindi niya rin sinasabi ang nangyayari sa kanya sa kahit na sinong pumapasok sa kwarto niya. Ayaw niyang malaman ni Fernando kung ano ang nangyayari sa kanya at alam niyang ikatutuwa lang ng lalaking iyon na makita siyang nahihirapan. Naupo siya sa malamig na tiles habang nakahawak sa may toilet bowl at pinapakiramdaman ang sarili. Hindi niya maalala na nangyari ang ganito sa kanya kahit noon pa. Kung nagkakasakit naman siya ay kahit na walang gamot ay gumagaling siya… pero iba ngayon. She looked down and sighed heavily. Marahan siyang tum
He could smell the familiar scent of alcohol all over the room. He tried moving his hand but he instantly felt the pain from it. Iminulat niya ang mga mata at hindi siya nagkamali nang iniisip. He’s in the hospital room, and he’s probably sedated with drugs since he’s still feeling groggy. Sumasakit din ang ulo niya at mas gusto niyang ipikit ang mga iyon. “Daniel?” He heard his cousin’s voice. Iminulat niyang muli ang mga mata at bumaling sa pinanggalingan ng boses na iyon. Nakita niyang naroon si Hunter habang nakatingin sa kanya. Nasa may likuran naman nito si Thunder na nakatingin sa labas at may kausap sa telepono nito. “Why are you here?” he asked them, his voice was rough and hoarse. Inabot naman ni Hunter ang tubig na nasa may gilid na lamesa bago inalalayan siya na makaupo para makainom. “Akala namin patay ka na, e. Tatlong araw ka ng hindi gumagalaw,” sabi ni Hunter sa kanya. Kumunot ang noo niya dahil doon. He was out for that long?Damn. Thunder looked at him and shov
Hindi masikmura ni Adelaide na kumain kahit pa noong isang gabi pa siya huling kumain. Hindi pa rin siya hinahayaan na makalabas ng kwarto niya kahit anong pakiusap niya kay Fernando, he locked her up and the only person she sees is the maid who’s bringing her food. Pilit siyang humihingi ng tulong dito pero bakas din ang takot sa mukha nito kaya wala rin itong nagagawa para sa kanya. She felt like her head was being hammered. Masakit iyon na makirot kaya naman nananatili lang siya sa kama. Kaninang umaga pa rin siya nagsusuka na akala niya noon ay natapos na noong nasa Maynila pa siya. She often feels bad the past weeks. Hindi naman siya umiinom ng gamot dahil hindi niya rin tiyak kung ano ba ang dapat na inumin niya. Isang katok ang nagpamulat sa mga mata niya. Lumingon siya sa pinto at naghintay ng pagbukas nito at ilang sandali lamang, bumukas iyon at bumungad sa kanya ang ina. That was the second time she saw her… nagkakausap lang sila ng ina sa pagitan ng pinto niya hindi n
Nanakit ang ulo na nagmulat ng mga mata si Adelaide. Sobrang sakit ng ulo niya na tila ba’y may pumupukpok roon kaya naman sapo niya ang noo nang bumangon siya. Halos ayaw niya ring imulat ang mga mata dahil sa nararamdamang sakit ng ulo. She stayed still for a moment and immediately opened her eyes. Agad siyang natigilan nang naalala ang nangyari kaya mabilis niyang inilibot ang paningin sa kwartong kinaroroon niya. “No… no… no…” she’s in her room… in their house!Tinignan niya ang damit niya at nakita niyang napalitan na iyon ng isa sa mga damit niyang alam niyang iniwan niya sa bahay nilang iyon. Mabilis siyang nagtungo sa pinto at binuksan iyon pero bigo siya nang mapagtanto na nakakandado iyon mula sa labas. Bumibilis ang tibok ng puso niya dahil sa takot na nararamdaman habang pilit na binubuksan iyon. Malakas niyang kinatok ang pinto habang pilit na binubuksan ito at itinutulak. “Hello? May tao ba diyan? Palabasin niyo ako rito!” malakas na sigaw niya, umaasang may tao sa